Wat is het verschil tussen een epidemie en pandemie?

Zijn wij wel goed voorbereid op de volgende pandemie? | EINDE DER TIJDEN (December 2024)

Epidemie is een term die vaak breed wordt gebruikt om elk probleem te beschrijven dat uit de hand is gelopen. Medisch gesproken wordt een epidemie gedefinieerd als "een wijdverbreid voorkomen van een ziekte in een gemeenschap op een bepaald moment".

De sleutel tot deze definitie is het woord 'voorkomen'. Een epidemie is een gebeurtenis waarbij een ziekte voorkomt actief verspreidt. In tegenstelling, de term pandemisch heeft betrekking op geografische spreiding en wordt gebruikt om een ziekte te beschrijven die een heel land of de hele wereld treft.

Terwijl casual gebruik van epidemie misschien niet zo'n nuance nodig, het is belangrijk om de verschillen tussen deze twee termen (en soortgelijke zoals het uitbreken en endemisch) bij het overwegen van volksgezondheidsnieuws. Vanuit een epidemiologisch standpunt richten bovendien dergelijke aandoeningen de respons op de volksgezondheid op een betere beheersing en het voorkomen van een ziekte.

Gemeenschappelijke verwarring

Terwijl epidemie wordt typisch gebruikt om gezondheidsthema's te beschrijven (bijv. De opioïde crisis in Amerika is uitgegroeid tot epidemische proporties.), wordt het soms gebruikt om het gedrag te beschrijven (Er is een epidemie van driftbuien onder kleuters!) of gedragsfenomenen (zoals "epidemische hysterie").

Hoewel de gebruiken in de moderne context niet ongeschikt zijn, kunnen ze voor verwarring zorgen. Bovendien, zelfs wanneer het woord wordt gebruikt om gezondheidskwesties te definiëren, kan het de schaal of de progressie van een ziekte niet nauwkeurig weergeven. In sommige gevallen zijn termen als het uitbreken of endemisch misschien meer geschikt. In andere, epidemie kan tekort schieten in het beschrijven van de omvang van het probleem en beter worden gedefinieerd als een pandemie.

Disease Evenement Indeling

Epidemiologie is de tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de incidentie, distributie en bestrijding van ziekten.

In de Verenigde Staten zijn de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) de belangrijkste instantie die deze gegevens verzamelt en overziet. Onder zijn vele functies, is de CDC belast met het leiden van de juiste reactie op het optreden van een ziekte.

Hoewel het niveau van ziektegebrek op veel manieren kan worden beschreven, wordt het voornamelijk bepaald door twee meetbare factoren:

Het patroon en de snelheid waarmee een ziekte beweegt (bekend als de reproductiesnelheid)
De grootte van de vatbare populatie (bekend als de kritische communitygrootte)

De rol van de epidemiologie is om de prevalentie van de ziekte (het aandeel van de getroffen mensen binnen een populatie) en de incidentie (het optreden van een ziekte gedurende een specifieke periode) te bepalen om de juiste respons op de volksgezondheid te sturen.

Definities

Op basis van de prevalentie van de ziekte, de incidentie en de bekende of onbekende ziektepaden zijn er verschillende manieren waarop een epidemioloog een ziektegebeurtenis kan beschrijven:

Sporadisch verwijst naar een ziekte die niet vaak of onregelmatig voorkomt. Door voedsel overgedragen ziekteverwekkers, zoals Salmonella of E coli, kunnen vaak sporadische ziekte-uitbraken veroorzaken.
TROS verwijst naar een ziekte die in grotere aantallen voorkomt, hoewel het werkelijke aantal of de oorzaak onzeker kan zijn. Een voorbeeld is het cluster van gevallen van kanker dat vaak wordt gemeld na een ramp met een chemische of nucleaire installatie.
Endemisch verwijst naar de constante aanwezigheid en / of gebruikelijke prevalentie van een ziekte in een geografische populatie.
Hyperendemic verwijst naar aanhoudende, hoge niveaus van ziekte ver boven wat wordt gezien in andere populaties. HIV is bijvoorbeeld hyperendemisch in delen van Afrika, waar maar liefst één op de vijf volwassenen de ziekte heeft en endemisch is in de Verenigde Staten, waar ongeveer één op de driehonderd geïnfecteerd is.
Epidemie verwijst naar een plotselinge toename van het aantal gevallen van een ziekte boven wat normaal wordt verwacht.
het uitbreken heeft dezelfde definitie als een epidemie, maar wordt vaak gebruikt om een beperktere geografische gebeurtenis te beschrijven.
pandemisch verwijst naar een epidemie die zich over meerdere landen of continenten heeft verspreid en meestal een groot aantal mensen treft.

Daarentegen is een plaag geen epidemiologische term, maar een term die specifiek verwijst naar een besmettelijke bacteriële ziekte die wordt gekenmerkt door koorts en delier, zoals builenpest.

Epidemie versus pandemie

Hoewel de termen kunnen suggereren dat er een specifieke drempel is waardoor een evenement tot uitbraak, epidemie of pandemie wordt verklaard, is het onderscheid vaak vervaagd, zelfs onder epidemiologen.

Een deel van de reden hiervoor is dat sommige ziektes na verloop van tijd prevaleren of dodelijker worden, terwijl andere minder worden, wat de CDC dwingt om zijn statistische modellen regelmatig aan te passen.

Epidemiologen zijn voorzichtig met de manier waarop ze een ziektegeschiedenis beschrijven, zodat deze in de juiste context wordt geplaatst. Terwijl epidemie suggereert een ziekte die niet onder controle is, gebeurtenissen beschreven als clusters een geïsoleerde gebeurtenis van mindere zorg afleiden.

De CDC erkent ook dat bepaalde termen tot ongewenste paniek kunnen leiden. Een voorbeeld hiervan is de Zika-uitbraak van 2016, die in de Verenigde Staten een alarm veroorzaakte toen zeven gevallen werden vastgesteld in Florida en Texas.

Zelfs met hiv verspreidde zich een ziekte over een groot deel van de planeet, de term pandemisch is in toenemende mate vervangen door epidemie gezien de wijdverspreide distributie van effectieve behandeling en dalende percentages in sommige voorheen overheersende regio's.

Aan de andere kant, aangezien influenza jaar na jaar virulenter wordt, zullen volksgezondheidsfunctionarissen de seizoensuitbraken gewoonlijk als pandemieën doorverwijzen, vooral gezien de H1N1-uitbraak in 2009 in de Verenigde Staten, waarbij meer dan 60 miljoen Amerikanen werden getroffen, resulterend in 274.304 ziekenhuisopnamen en 12.469 sterfgevallen.

Dit betekent niet dat pandemieën op dezelfde manier worden benaderd als een meer beperkte uitbraak, gezien de behoefte aan internationale samenwerking. Aan de andere kant kan een uitbraak niet minder agressief worden behandeld dan een pandemie, als deze de potentie heeft om over de grenzen heen uit te breiden, zoals kan gebeuren met het ebolavirus.

Fasen van een pandemie

Hoewel er procedurele stappen zijn die de CDC zal nemen om een ziektegebeurtenis te evalueren en te classificeren, kan de daadwerkelijke enscenering van een epidemie (in wezen de schets over wanneer de verspreiding van de ziekte ernstig genoeg is om specifieke acties te ondernemen) variëren op basis van de pathogenese (pathway).) van een ziekte en tal van andere epidemiologische factoren.

Het ene stagingmodel dat wordt gebruikt om de respons op de volksgezondheid te sturen, heeft specifiek betrekking op influenza (de griep). In 1999 bracht de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) het allereerste plan voor de voorbereiding op een influenzapandemie uit, waarin het de juiste reactie uiteenzet op basis van zes duidelijk omschreven fasen. Het doel van het plan is om de wereldwijde reactie te coördineren door landen een blauwdruk te geven voor het opstellen van hun eigen nationale strategieën op basis van beschikbare middelen. De Verenigde Staten hebben in 2005 hun eerste plan voor grieppandemie vrijgegeven.

Hetzelfde basismodel kan worden toegepast met variaties op andere epidemieën, zoals tuberculose, malaria en het Zika-virus.

Fasen 1 t / m 3 zijn bedoeld om functionarissen van de volksgezondheid te laten weten dat het tijd is om de instrumenten en actieplannen te ontwikkelen om op een dreigende dreiging te reageren. De fasen 4 tot en met 6 zijn wanneer actieplannen worden uitgevoerd in coördinatie met de WHO.

De WHO heeft de fasen in 2009 herzien om een beter onderscheid te maken tussen paraatheid en respons. Het plan is uitsluitend bedoeld om influenzapandemieën aan te pakken, gezien hun hoge mutatiegraad en het vermogen van het virus om van dier op mens over te springen.

WHO-stadia van een grieppandemie

Fase 1 is de periode waarin naar verluidt geen dierlijke virussen infectie bij mensen veroorzaken.
Fase 2 is het eerste dreigingsniveau waarbij bevestigd is dat een virus van dier op mens is gesprongen.
Fase 3 is het geval wanneer sporadische gevallen of kleine clusters van ziekten worden bevestigd, maar overdracht van mens op mens is niet gebeurd of wordt onwaarschijnlijk geacht voor een uitbraak.
Fase 4 is het punt waar een mens-op-mens overdracht of een mens-diervirus een gemeenschap-brede uitbarsting heeft veroorzaakt.
Fase 5 is wanneer de overdracht van het virus van mens op mens de verspreiding van de ziekte naar ten minste twee landen heeft veroorzaakt.
Fase 6 is het punt waarop de ziekte tot een pandemie wordt verklaard die zich heeft verspreid naar ten minste één ander land.

Het tijdsbestek voor elke fase kan aanzienlijk variëren, variërend van maanden tot tientallen jaren. Niet alle zullen doorgaan naar fase 6, en sommige kunnen zelfs terugkeren als een virus spontaan verzwakt.

Opmerkelijke pandemieën in de geschiedenis

Naast HIV, dat sinds 1982 meer dan 39 miljoen mensen heeft gedood, zijn er andere even verwoestende pandemieën in de geschiedenis geweest:

De plaag van Justinianus van 541 na Christus werd toegeschreven aan de builenpest en vernietigde de helft van de Europese bevolking (25 miljoen) in één jaar tijd.
De Zwarte Pest, die zich uitstrekte van Azië tot Europa, doodde meer dan 75 miljoen mensen van 1347 tot 1353.
De eerste cholerapandemie van 1816 tot 1824 breidde zich uit van India naar Indonesië en Rusland, waarbij meer dan 40 miljoen mensen om het leven kwamen.
De Spaanse grieppandemie van 1918 doodde ruim 50 miljoen mensen in één jaar, waaronder 675.000 Amerikanen.
De pokken pandemie van de 20e eeuw beweerde tussen de 300 en 500 miljoen levens en maar liefst 50 miljoen per jaar tot de ontwikkeling van het Salk-vaccin in 1955.
De voortdurende tuberculose-pandemie blijft jaarlijks meer dan 1,5 miljoen mensen doden.Ondanks de beschikbaarheid van de effectieve behandeling, heeft multi-drug-resistentie pogingen om de progressie van de pandemie te keren gestopt.

Hoe HIV een van 's werelds slechtste pandemieën werd