Hoe een psychologie-experiment uit te voeren

Het uitvoeren van je eerste psychologie-experiment kan een lang, ingewikkeld en soms intimiderend proces zijn. Het kan vooral verwarrend zijn als u niet helemaal zeker weet waar u moet beginnen of welke stappen u moet nemen.

Net als andere wetenschappen maakt de psychologie gebruik van de wetenschappelijke methode en baseert ze conclusies op empirisch bewijs. Bij het uitvoeren van een experiment is het belangrijk om de vijf basisstappen van de wetenschappelijke methode te volgen:

1. Stel een vraag die kan worden getest
2. Ontwerp een studie en verzamel gegevens
3. Analyseer resultaten en bereik conclusies
4. Deel de resultaten met de wetenschappelijke gemeenschap
5. Repliceer de resultaten

Deze vijf stappen dienen als een algemene schets van het hele proces.

1

Zoek een onderzoeksprobleem of vraag

Het kiezen van een onderzoeksprobleem kan een van de meest uitdagende stappen zijn. Er zijn tenslotte zoveel verschillende onderwerpen die je zou kunnen onderzoeken. Stumped voor een idee? Overweeg enkele van de volgende:

• Onderzoek een algemeen aangenomen overtuiging. Volkspsychologie is een goede bron van onbeantwoorde vragen die kunnen dienen als basis voor psychologisch onderzoek. Veel mensen zijn bijvoorbeeld van mening dat als je de hele nacht opblijft om te proppen voor een groot examen, je de testprestaties daadwerkelijk kunt schaden. Je zou een studie kunnen uitvoeren waarin je de testscores vergelijkt van studenten die de hele nacht op hebben gestaan, vergeleken met de scores van studenten die voorafgaand aan het examen een volledige nachtrust hadden.
• Herziening psychologie literatuur. Gepubliceerde onderzoeken zijn een grote bron van onbeantwoorde onderzoeksvragen. In veel gevallen zullen de auteurs zelfs de noodzaak van verder onderzoek vaststellen. Zoek een gepubliceerd onderzoek dat u intrigerend vindt en stel vervolgens enkele vragen die verder moeten worden onderzocht.
• Denk na over alledaagse problemen. Er zijn veel praktische toepassingen voor psychologisch onderzoek. Onderzoek verschillende problemen waarmee u of anderen elke dag worden geconfronteerd en overweeg vervolgens hoe u mogelijke oplossingen kunt onderzoeken. U zou bijvoorbeeld verschillende memorisatiestrategieën kunnen onderzoeken om te bepalen welke methoden het meest effectief zijn.

2

Definieer uw variabelen

Variabelen zijn alles dat van invloed kan zijn op de uitkomst van je studie.

Een operationele definitie beschrijft precies wat de variabelen zijn en hoe ze worden gemeten binnen de context van je studie.

Als u bijvoorbeeld een studie zou uitvoeren naar de impact van slaapgebrek op de rijprestaties, zou u moeten definiëren wat u bedoelt met slaaptekort en rijprestaties.

In dit voorbeeld zou je slaaptekort kunnen omschrijven als minder dan zeven uur slapen 's nachts en de rijprestaties definiëren als hoe goed een deelnemer doet tijdens een rijexamen.

Wat is het doel van operationeel definiërende variabelen? Het belangrijkste doel is controle. Door te begrijpen wat je meet, kun je ervoor controleren door de variabele tussen alle groepen constant te houden of te manipuleren als een onafhankelijke variabele.

3

Ontwikkel een hypothese

De volgende stap is het ontwikkelen van een toetsbare hypothese die voorspelt hoe de operationeel gedefinieerde variabelen gerelateerd zijn. In ons voorbeeld in de vorige stap, zou onze hypothese kunnen zijn: "Studenten die slaapgebrek hebben, presteren slechter dan studenten die geen slaap hebben gehad tijdens een test van rijprestaties."

Om te bepalen of de resultaten van de studie significant zijn, is het essentieel om ook een nulhypothese te hebben. De nulhypothese is de voorspelling dat één variabele geen associatie heeft met de andere variabele. Met andere woorden, de nulhypothese veronderstelt dat er geen verschil is in de effecten van de twee behandelingen in onze experimentele en controlegroepen.

De nulhypothese wordt verondersteld geldig te zijn tenzij tegengesproken door de resultaten. De onderzoekers kunnen ook afwijzen de nulhypothese ten gunste van de alternatieve hypothese of niet afwijzen de nulhypothese.

Het is belangrijk om dat te onthouden niet afwijzen de nulhypothese betekent niet dat je dat bent aanvaarden de nulhypothese. Zeggen dat je de nulhypothese aanvaardt, is suggereren dat iets waar is, simpelweg omdat je er geen bewijs tegen hebt gevonden. Dit is een logische misvatting die moet worden vermeden in wetenschappelijk onderzoek.

4

Gedrag Achtergrondonderzoek

Als je eenmaal een toetsbare hypothese hebt ontwikkeld, is het belangrijk om wat tijd te besteden aan wat achtergrondonderzoek. Wat weten onderzoekers al over uw onderwerp? Welke vragen blijven onbeantwoord? U kunt leren over eerder onderzoek naar uw onderwerp door boeken, tijdschriftartikelen, online databases, kranten en websites over uw onderwerp te verkennen.

Redenen om achtergrondonderzoek uit te voeren:

• Door eerder onderzoek te lezen, krijgt u een beter inzicht in wat u tijdens uw eigen experiment tegen zult komen.
• Het begrijpen van de achtergrond van uw onderwerp biedt een betere basis voor uw eigen hypothese. Na een grondige literatuurstudie, zou je kunnen kiezen om je eigen hypothese te veranderen.
• Achtergrondonderzoek laat je ook toe om uit te leggen waarom je hebt ervoor gekozen om je specifieke hypothese te onderzoeken en te verwoorden waarom het onderwerp nader moet worden onderzocht.

Terwijl je de geschiedenis van je onderwerp onderzoekt, moet je goed notities maken en een werkende bibliografie van je bronnen maken. Deze informatie is waardevol wanneer u begint met het schrijven van uw experimentresultaten.

5

Selecteer een experimenteel ontwerp

Na het uitvoeren van achtergrondonderzoek en het finaliseren van uw hypothese, is uw volgende stap het ontwikkelen van een experimenteel ontwerp. Er zijn drie basistypen ontwerpen die u kunt gebruiken. Elk heeft zijn eigen sterke en zwakke punten.

• Pre-experimentele ontwerpen: Dit type experimenteel ontwerp bevat geen controlegroep. Een enkele groep deelnemers wordt bestudeerd en er is geen vergelijking tussen een behandelingsgroep en een controlegroep. Voorbeelden van pre-experimentele ontwerpen zijn case-studies (één groep krijgt een behandeling en de resultaten worden gemeten) en pre-test / post-teststudies (één groep wordt getest, een behandeling gegeven en vervolgens opnieuw getest).
• Quasi-experimentele ontwerpen: Dit type experimenteel ontwerp omvat een controlegroep, maar het ontwerp omvat geen randomisatie.
• Echte experimentele ontwerpen: Een echt experimenteel ontwerp omvat beide elementen die de pre-experimentele ontwerpen en quasi-experimentele ontwerpen missen op hun eigen - controlegroepen en willekeurige toewijzing aan groepen.

6

Standaardiseer uw procedures

Om tot wettige conclusies te komen, is het essentieel om appels met appels te vergelijken. Elke deelnemer in elke groep moet dezelfde behandeling krijgen onder dezelfde voorwaarden. In onze hypothetische studie over de effecten van slaapgebrek op rijprestaties moet het rijexamen bijvoorbeeld op dezelfde manier aan elke deelnemer worden afgenomen. De rijweg moet hetzelfde zijn, de obstakels moeten hetzelfde zijn en de gegeven tijd moet hetzelfde zijn.

7

Kies uw deelnemers

Naast het zorgen dat de testvoorwaarden gestandaardiseerd zijn, is het ook essentieel om ervoor te zorgen dat uw pool van deelnemers hetzelfde is.Als de personen in uw controlegroep (degenen die niet slaapgebrek hebben) toevallig amateurraceautomachines zijn terwijl uw experimentgroep (degenen die slaapgebrek hebben) alle mensen zijn die onlangs hun rijbewijs hebben verdiend, zal uw experiment standaardisatie missen.

Bij het kiezen van onderwerpen zijn er een aantal verschillende technieken die u kunt gebruiken.

• EEN eenvoudig willekeurig monster omvat het willekeurig selecteren van een aantal deelnemers uit een groep.
• EEN gestratificeerde willekeurige steekproef vereist het willekeurig selecteren van deelnemers uit verschillende subsets van de populatie. Deze subsets kunnen kenmerken omvatten zoals geografische locatie, leeftijd, geslacht, ras of sociaaleconomische status.

8

Voer testen uit en verzamel gegevens

Nadat u deelnemers hebt geselecteerd, zijn de volgende stappen om uw tests uit te voeren en de gegevens te verzamelen. Voorafgaand aan het testen, zijn er echter enkele belangrijke punten van zorg die moeten worden aangepakt. Ten eerste moet u er zeker van zijn dat uw testprocedures ethisch zijn. Over het algemeen moet u toestemming krijgen om elk type test uit te voeren met menselijke deelnemers door de details van uw experiment in te dienen bij uw school. Institutional Review Board, soms aangeduid als de 'Human Subjects Committee'.

Nadat u toestemming hebt gekregen van de IRB van uw academische instelling, moet u geïnformeerde toestemmingsformulieren voorleggen aan elk van uw deelnemers. Dit formulier biedt informatie over de studie, de gegevens die zullen worden verzameld en hoe de resultaten zullen worden gebruikt. Het formulier geeft deelnemers ook de mogelijkheid om zich op elk moment terug te trekken uit het onderzoek.

Zodra deze stap is voltooid, kunt u beginnen met het beheren van uw testprocedures en het verzamelen van de gegevens.

9

Analyseer de resultaten

Na het verzamelen van uw gegevens, is het tijd om de resultaten van uw experiment te analyseren. Onderzoekers gebruiken statistieken om te bepalen of de resultaten van het onderzoek de oorspronkelijke hypothese ondersteunen en om te bepalen of de resultaten statistisch significant zijn. Statistische significantie betekent dat de resultaten van de studie waarschijnlijk niet door toeval hebben plaatsgevonden.

De typen statistische methoden die u gebruikt om uw gegevens te analyseren, hangen grotendeels af van het type gegevens dat u hebt verzameld. Als u een willekeurige steekproef van een grotere populatie gebruikt, moet u gebruik maken van inferentiële statistieken. Deze statistische methoden maken conclusies over hoe de resultaten betrekking hebben op de populatie in het algemeen. Omdat u op basis van een steekproef conclusies trekt, moet worden aangenomen dat er een zekere foutenmarge is.

10

Noteer en deel uw resultaten

Je laatste taak bij het uitvoeren van een psychologie-experiment is om je resultaten te communiceren. Door uw experiment met de wetenschappelijke gemeenschap te delen, draagt ​​u bij aan de kennisbasis over dat specifieke onderwerp. Een van de meest gebruikelijke manieren om onderzoeksresultaten te delen, is om het onderzoek te publiceren in een peer-reviewed professioneel tijdschrift. Andere methoden zijn het delen van resultaten op conferenties, in boekhoofdstukken of in academische presentaties.

In uw geval is het waarschijnlijk dat uw klasseninstructeur een formeel rapport van uw experiment verwacht in hetzelfde formaat als vereist in een professioneel tijdschriftartikel of laboratoriumrapport:

• Titelpagina
• Abstract
• Invoering
• Methode
• resultaten
• Discussie
• Referenties
• Tafels en figuren

Een woord van heel goed

Het ontwerpen en uitvoeren van een psychologie-experiment kan behoorlijk intimiderend zijn, maar het proces stapsgewijs beëindigen kan helpen. Ongeacht het soort experiment dat u besluit uit te voeren, moet u altijd voordat u begint met uw instructeur en het instituutsbestuur van uw school om toestemming vragen.