Neuroleptic Malignant Syndrome and Dopamine Medications
Inhoudsopgave:
- symptomen
- Oorzaken
- Diagnose
- Behandeling
- Monitoring voor NMS
- Na maligne neurolepticasyndroom
- Wat te doen
- Een woord van heel goed
Belangrijkste termen in de pathogenese (December 2024)
Neuroleptisch maligne syndroom (NMS) is een zeldzame en levensbedreigende aandoening die kan optreden na veranderingen in specifieke medicijnen, meestal na toename van psychiatrische geneesmiddelen.
Het centrale zenuwstelsel bevat veel neuronen die reageren op de neurotransmitter dopamine. Veel verschillende medische aandoeningen worden gekenmerkt door veranderingen in dopamine-systemen in de hersenen. Bij schizofrenie bijvoorbeeld, vertonen bepaalde delen van de hersenen veranderingen in dopamine-respons. Dit wordt verondersteld bij te dragen tot problemen zoals hallucinaties.
Aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson hebben andere, verschillende problemen met dopamineproductie en stimulatie. Beide aandoeningen worden soms behandeld met geneesmiddelen die het dopaminesysteem beïnvloeden. In zeldzame gevallen kunnen plotselinge veranderingen in medicijnen die dopamine-receptoren blokkeren of stimuleren, leiden tot de symptomen van NMS.
Het syndroom werd voor het eerst gekenmerkt in de jaren zestig, kort na de introductie van de eerste antipsychotica. Gelukkig is NMS minder gebruikelijk dan het vroeger was. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de introductie van nieuwere "tweede generatie" antipsychotica, die minder waarschijnlijk het syndroom veroorzaken.
NMS kan voorkomen bij mensen van alle leeftijden, en het lijkt vaker voor te komen bij mannen dan bij vrouwen.
symptomen
De symptomen van NMS kunnen geleidelijk beginnen en verergeren over een paar dagen. Twee van de klassieke symptomen van NMS zijn spierrigiditeit en extreem hoge lichaamstemperatuur. Enkele andere mogelijke symptomen zijn:
- Tremor
- Spierkrampen
- Agitatie
- Desoriëntatie (en andere mentale symptomen)
- Onstabiele bloeddruk
- Verhoogde hartslag
- Verhoogde mate van ademhalen
- Verhoogde transpiratie
- Huidspoeling of bleekheid
- incontinentie
- Ongebruikelijke fysieke bewegingen
- Nierfalen (van de afbraak van spierweefsel)
- Coma (als de aandoening niet wordt behandeld)
Niet iedereen met NMS zal echter al deze symptomen hebben. Bijvoorbeeld, spierrigiditeit en verhoogde lichaamstemperatuur kunnen niet voorkomen bij iemand met NMS van een "atypisch" antipsychoticum. NMS kan moeilijker te diagnosticeren zijn bij iemand zonder deze klassieke symptomen.
Helaas kan NMS, als het niet snel wordt gediagnosticeerd en behandeld, dodelijk zijn (van ademhalingsinsufficiëntie, hartritmestoornissen of andere problemen).
Oorzaken
Neuroleptisch maligne syndroom is een ongewoon neveneffect van bepaalde geneesmiddelen die het dopaminesysteem beïnvloeden. Onderzoekers weten nog steeds niet waarom slechts een klein percentage van de mensen die deze geneesmiddelen gebruiken ooit NMS ontwikkelen.
Meestal treedt NMS op nadat een persoon een medicijn heeft gekregen dat dopamine-receptoren blokkeert. Een voorbeeld is het medicijn haloperidol, dat wordt gebruikt om schizofrenie en sommige andere psychiatrische aandoeningen te behandelen. Geneesmiddelen zoals haloperidol kunnen positieve effecten hebben, zoals het verminderen van hallucinaties. In NMS veroorzaakt iets echter een potentieel verwoestende bijwerking van het medicijn.
De rol van neurotransmitters in de hersenfunctieNMS komt vaker voor na plotselinge veranderingen in deze medicijnen. Een persoon die een snelle toename van een dopamine-blokkerend medicijn krijgt, heeft bijvoorbeeld meer kans op NMS. Langwerkende medicijnen en hooggedoseerde geneesmiddelen kunnen ook meer kans geven om NMS te activeren. NMS is mogelijk ook meer waarschijnlijk voor mensen die meer dan één van deze soorten drugs gebruiken. Minder vaak, kan NMS optreden wanneer een persoon op een langdurige stabiele dosis van een medicijn zoals haloperidol.
NMS komt vaker voor bij oudere "typische" antipsychotica zoals haloperidol. Recentelijk ontwikkelde anti-psychotische geneesmiddelen (soms "atypische" antipsychotica genoemd) kunnen echter ook in bepaalde situaties tot NMS leiden.
Andere soorten geneesmiddelen die dopamine-receptoren beïnvloeden, kunnen ook NMS veroorzaken. Bepaalde geneesmiddelen om braken te voorkomen (zoals metoclopramide) blokkeren bijvoorbeeld ook bepaalde dopaminereceptoren. Soms kan het verhogen van deze medicijnen ook leiden tot NMS.
In andere gevallen kan NMS optreden nadat een medicijn is gestopt of drastisch is verminderd. Geneesmiddelen zoals levodopa kunnen worden gegeven om te helpen toenemen dopamine stimulatie. Levodopa kan bijvoorbeeld worden gebruikt om iemand met de ziekte van Parkinson te behandelen. Als een persoon stopt, naar beneden gaat of van dit soort medicijnen verandert, kan er sprake zijn van NMS.
Met andere woorden, NMS heeft het grootste potentiële risico wanneer toenemend de dosis van een dopamine-blokkerend medicijn (zoals haloperidol) of afnemende de dosis van een dopamine-stimulerend medicijn. In beide gevallen krijgt een persoon minder dopamine-stimulatie dan daarvoor.
Juist waarom dit kan leiden tot NMS is nog steeds niet helemaal duidelijk. Het gaat waarschijnlijk om een complexe reeks fysiologische gebeurtenissen. De abrupte verandering in stimulatie voor dopamine-receptoren lijkt het autonome zenuwstelsel te ontregelen (een deel van uw lichaam dat veel onbewuste lichaamsfuncties regelt). Dit is wat leidt tot problemen zoals verhoogde hartslag en ademhalingsfrequentie. Veranderingen in dopamine kunnen ook leiden tot onverwachte effecten op spiercellen, waardoor spierstijfheid ontstaat.
Dit zijn enkele van de andere medicijnen die NMS kunnen veroorzaken wanneer nam toe:
- Andere "typische" antipsychotica (bijv. Flufenazine en chloorpromazine)
- "Atypische" antipsychotica (bijv. Olanzapine en risperidon)
- Andere anti-emetica (zoals promethazine)
- Bepaalde antidepressiva (zoals citalopram en desipramine)
- Lithiumzouten (voor stemmingsstabilisatie)
- Valproaat (anticonvulsieve medicatie)
Andere geneesmiddelen die dopamine stimuleren (zoals amantadine) kunnen ook leiden tot NMS wanneer verminderde of verwijderd.
Diagnose
De diagnose van NMS is soms moeilijk, omdat het op andere aandoeningen kan lijken. Artsen moeten bijvoorbeeld medische problemen uitsluiten die een aantal vergelijkbare symptomen kunnen hebben, zoals een hitteberoerte, infectie van het centrale zenuwstelsel of drugsintoxicatie. Andere door drugs geïnduceerde syndromen, zoals het serotoninesyndroom, moeten ook als mogelijkheden worden geëlimineerd. Serotoninesyndroom kan symptomen veroorzaken die sterk lijken op NMS. Het wordt echter veroorzaakt door een ander type medicijn: selectieve serotonineheropnameremmers.
Het klinisch onderzoek en de medische geschiedenis bieden belangrijke uitgangspunten. Kritiek is dat NMS alleen mogelijk is als het individu een van de medicijnen gebruikt die tot NMS kunnen leiden.
Een aantal laboratoriumtesten kan de diagnose ondersteunen, deels door andere diagnosemogelijkheden te elimineren. Deze tests kunnen ook helpen bij het controleren van mogelijke complicaties. Sommige potentieel nuttige tests kunnen zijn:
- Lumbale punctie (om te controleren op infectie)
- Bloedonderzoek van creatininefosfokinase (product van spierafbraak vaak verhoogd in NMS)
- Beeldvorming van de hersenen (om andere mogelijke oorzaken te beoordelen)
- Basisbloedwerk om elektrolyten, bloedzuurniveaus, immuunrespons, orgaanwerking, enz. Te beoordelen
- Electroencephalogram (EEG, om te beoordelen op epileptische aanvallen)
Gelukkig worden mensen door een groter bewustzijn van de aandoening sneller gediagnosticeerd dan in het verleden. Dit heeft de langetermijnproblemen en het sterftecijfer van het syndroom verminderd.
Behandeling
Het maligne neurolepticasyndroom is een medisch noodgeval en het moet zo snel mogelijk worden behandeld. Getroffen personen moeten nauwlettend worden gevolgd op een intensive care-afdeling.
De eerste stap is het stoppen van het dopamine-blokkerende medicijn dat het probleem veroorzaakte. Als de NMS in plaats daarvan werd geactiveerd door het stoppen van een dopamine-stimulerend medicijn (zoals voor de ziekte van Parkinson), moeten de geneesmiddelen opnieuw worden gestart. Andere ondersteunende behandelingen kunnen zijn:
- Intraveneuze vloeistoffen en elektrolyten
- Koelingsbehandelingen (zoals koeldekens) om de lichaamstemperatuur te verlagen
- Dopamine-stimulerende geneesmiddelen (zoals bromocriptinemesylaat)
- Spierverslappers (zoals natrium dantroleen)
- Benzodiazepine-geneesmiddelen (om opwinding te beheersen)
- Anti-aritmica (voor hartritmestoornissen, indien nodig)
- Mechanische ventilatie, indien nodig
In de overgrote meerderheid van de gevallen kan NMS met succes worden beheerd en zal de getroffen persoon binnen enkele weken herstellen zonder gevolgen op de lange termijn. Soms zijn er echter permanente problemen gerelateerd aan NMS, zoals nierfalen.
NMS is dodelijk in ongeveer 10 procent van de gevallen (met hogere percentages bij ouderen en bij mensen met andere significante medische aandoeningen, zoals congestief hartfalen).
Monitoring voor NMS
Helaas is er nu geen manier om te voorspellen welke mensen die dit soort medicijnen starten, NMS zullen ervaren. Genetische factoren kunnen een rol spelen, maar deze zijn nog niet bekend.
Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de aandoening als u of iemand die belangrijk voor u is, een medicatie neemt met het risico op het teweegbrengen van NMS. Het is belangrijk om mensen die recent met dopamine-blokkerende geneesmiddelen zijn begonnen te monitoren op vroege symptomen. Dit is vooral belangrijk voor mensen die injecteerbare, langwerkende medicijnen zijn gaan gebruiken.
Het is ook belangrijk om mensen met Parkinson te volgen die hun medicatie stoppen of hun behandelregime veranderen. Deze zorgvuldige monitoring kan leiden tot vroege diagnose en behandeling.
Na maligne neurolepticasyndroom
Hoewel de meeste mensen die NMS ervaren nooit een andere episode hebben, kunnen sommige mensen, vooral als de juiste voorzorgsmaatregelen niet worden gevolgd.
Als een persoon NMS ervaart, is het belangrijk om een vergelijkbaar medicijn niet te snel opnieuw te starten. Over het algemeen moet men minstens een paar weken wachten voordat de behandeling wordt hervat. Dan kan uw arts langzaam een geneesmiddel opnieuw introduceren door middel van zorgvuldige monitoring. Meestal worden mensen gestart met een gerelateerd medicijn dat niet hetzelfde is dat oorspronkelijk was gekoppeld aan het triggeren van NMS.
Wat te doen
Als u zich zorgen maakt over NMS of een herhaling van MNS, neem dan contact op met uw arts. Stop niet met het nemen van medicijnen zonder eerst uw behandelteam te raadplegen - dat kan tot andere grote problemen leiden. Maar misschien kunt u een ander medicijn gebruiken met een lager risico op NMS.U kunt bijvoorbeeld van een ouder medicijn overschakelen naar een nieuwer 'atypisch' antipsychoticum. Of misschien kunt u een lagere dosis van het medicijn gebruiken dat u gebruikt, waardoor het risico op NMS wordt verlaagd. Aarzel niet om al uw zorgen te bespreken met uw zorgteam.
Een woord van heel goed
Neuroleptisch maligne syndroom is een zeldzaam maar zeer ernstig potentieel syndroom dat het gevolg kan zijn van bepaalde medicijnen, met name bepaalde psychiatrische medicijnen. Praat met uw zorgverlener over de vraag of NMS een potentieel risico is in uw situatie. Meer informatie over de aandoening, zodat u weet hoe u er het beste van op de hoogte moet zijn. Let op de eerste tekenen en symptomen en ontvang meteen hulp als u zich zorgen maakt. Als u of een geliefde NMS wel ervaart, weet dan dat er een team van zorgprofessionals beschikbaar is om u door deze crisis te helpen.
- Delen
- Omdraaien
- Tekst
-
Berman BD. Neuroleptisch maligne syndroom: een overzicht voor neurohospitalisten. De neurohospitalist. 2011; 1 (1): 41-47. DOI: 10.1177 / 1941875210386491.
-
Oruch R, Pryme IF, Engelsen BA, Lund A. Neuroleptisch maligne syndroom: een gemakkelijk over het hoofd gezien neurologisch noodgeval. Neuropsychiatrische ziekte en behandeling. 2017; 13: 161-175. DOI: 10.2147 / NDT.S118438.
-
Simon LV, Callahan AL. Neuroleptisch maligne syndroom. In: StatPearls Internet. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing. Bijgewerkt 4 januari 2018.
D-512: een potentiële dopamine-agonist voor Parkinson
Lees meer over een nieuwe dopamineverbinding, D-512 genaamd, die, hoewel nog in de pijplijn, veelbelovend is gebleken voor de behandeling van de vroege stadia van de ziekte van Parkinson.
Dopamine-vervangingstherapie bij de ziekte van Parkinson
Sinds de ontwikkeling decennia geleden, blijft levodopa de gouden standaard voor de behandeling van de ziekte van Parkinson, waardoor de motorische symptomen en het functioneren verbeteren.
Wat is Malignant Otitis Externa?
Kwaadaardige otitis externa is een complicatie van het zwemmeroor meestal veroorzaakt door resistente bacteriën, met name pseudomonas aeruginosa.