Hoe 9 voorkomende huiduitslag eruit ziet

Een uitslag is een reactie waarbij de huid een abnormale textuur en andere kenmerken krijgt, zoals pijn, jeuk en vochtafvoer. Men kan zich voordoen als reactie op een allergie, toxine, infectie of grotere systemische ziekte. Het uiterlijk kan variëren van een bijna incidentele zwelling van weefsel tot een uitbraak van pijnlijke eruptieve zweren. Uitslag kan soms moeilijk te onderscheiden zijn, zelfs voor een getraind oog.

Sommige uitslag lost snel zelf op, maar anderen kunnen zorgen baren. Als u zich zorgen maakt over uitslag, vraag dan advies aan een dermatoloog. Over het algemeen kan een uitslag worden geclassificeerd als besmettelijk en niet-infectieus, en er zijn letterlijk honderden verschillende soorten en duizenden mogelijke oorzaken.

Hier zijn negen van de meest voorkomende uitslag en hoe ze kunnen worden geïdentificeerd.

Bijenkorven (urticaria)

Er zijn momenten waarop een allergie of infectie ervoor zorgt dat het immuunsysteem een ​​stof vrijmaakt die histamine wordt genoemd in de bloedbaan. Wanneer dit gebeurt, zullen er kleine bloedvaten in de huid uitzetten en vloeistof lekken in de bovenste laag, de opperhuid genoemd. De ophoping van vocht veroorzaakt de zwelling die we herkennennetelroos (urticaria).

Afhankelijk van de hoeveelheid vloeistof die vrijkomt, kunnen netelroos:

• Kijk sponsachtig
• Verschijnen als verhoogde gebieden van ontsteking zonder duidelijke grens
• Witter (blancheren) wanneer u erop drukt
• Beïnvloed grote delen van de huid
• Wees intens jeukende

Niet-jeukende netelroos zijn meer waarschijnlijk als gevolg van angio-oedeem, een nauw verwante aandoening waarbij de zwelling optreedt in diepere weefsellagen.

Galbulten kunnen zich ook ontwikkelen als reactie op warme of koude temperaturen, overmatige transpiratie en stress. Terwijl de bijenkorven meestal vanzelf weggaan, kunnen antihistaminica worden gebruikt om jeuk en ontsteking te verlichten.

baardschurft

baardschurft is een veel voorkomende infectie van de huid veroorzaakt door een streptokokken- of stafylokokkenbacterie. De meest voorkomende vorm van impetigo, bekend als herpetische impetigo, komt meestal voor op het gezicht of de ledematen en wordt gekenmerkt door:

• De uitbarsting van kleine blaren
• Vorming van een honingkleurige korst

De bacteriën komen het lichaam meestal binnen via een gebroken of geschuurde huid zoals een snee, schaafwond, brandwond of insectenbeet. Kinderen ontwikkelen vaak impetigo na een verkoudheid wanneer de huid van hun neus rauw is, waardoor bacteriën gemakkelijk kunnen worden bereikt.

Een minder vaak voorkomend type, bulium impetigo genaamd, leidt tot de vorming van grote blaren die bekend staan ​​als bullae. Deze vorm van impetigo wordt vaker gezien bij pasgeborenen.

Hoewel de honingkleurige korst meestal het veelbetekenende teken van impetigo is, kan een bacteriecultuur nodig zijn om deze te onderscheiden van andere soorten uitslag. Hoewel impetigo minder jeuk kan veroorzaken, is het over het algemeen niet pijnlijk (in tegenstelling tot gordelroos, schurft of andere soorten eruptieve laesies).

Als bacteriële infectie wordt impetigo meestal behandeld met antibiotica.

Gordelroos

Gordelroos is een pijnlijke uitslag veroorzaakt door een reactivering van het herpes zoster-virus, hetzelfde virus dat waterpokken veroorzaakt. Het levenslange risico van het ontwikkelen van gordelroos kan overal van 10 procent tot meer dan 20 procent variëren in sommige hoogrisicogroepen, inclusief mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem.

Gordelroos komt meestal later in het leven voor. Tekenen en symptomen evolueren als een zaak vordert:

• Het begint vaak met een saaie, gelokaliseerde pijn en een verhoogde gevoeligheid voor aanraking.
• Kort daarna, zal een onderscheidend cluster van piepkleine blaasjes ontstaan, vaak snel, waarvan er vele barsten en ontstoken, verkoolde zweren vormen.

Enkele bekende aanwijzingen voor gordelroos zijn:

• Een uitslag die alleen aan de ene kant van het lichaam verschijnt, langs de zenuwstreng loopt die bekend staat als een dermatoom.
• Pijn variërend in ernst van een stekelig, aanhoudend ongemak tot een diepe, ondraaglijke pijn

Indien onbehandeld, kan gordelroos veroorzaken op lange termijn en soms permanente zenuwpijn bekend als postherpetic neuralgie.

Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen zodra u de karakteristieke, met vocht gevulde blisters herkent. Vroegtijdige behandeling met antivirale geneesmiddelen zoals Zovirax (acyclovir) kan de duur van een uitbraak verkorten en de verspreiding van de uitslag naar kwetsbare delen van het lichaam, inclusief de ogen, voorkomen.

Een zeer effectief gordelroos vaccin bekend als Shingrix werd in oktober 2017 door de Amerikaanse Food and Drug Administration goedgekeurd. Het is bedoeld om Zostavax, een vaccin van eerdere generaties, te vervangen en wordt aanbevolen voor alle volwassenen van 50 jaar en ouder.

Voetschimmel (Tinea Pedis)

Voetschimmel (tinea pedis) is een veel voorkomende schimmelinfectie. De kenmerkende symptomen omvatten:

• Een rode uitslag, voornamelijk tussen de tenen of op de voetzolen
• Ongemak, variërend van lichte jeuk en schilfers tot pijnlijke blaren met kloven (huidscheurtjes)

Voetschimmel is onderverdeeld in drie categorieën:

• Chronische interdigitale voetschimmel (tussen de tenen)
• Chronische voetschimmel van een voetschimmel (grotendeels op de voetzolen)
• Acute voet van de vesiculaire atleet (veroorzaakt een blaarachtige infectie)

Voetschimmel wordt gemakkelijk verspreid in vochtige, onhygiënische omgevingen, zoals spa's en kleedkamervloeren, en wordt meestal behandeld met plaatselijke schimmelwerende middelen.

Omdat het zo vaak voorkomt, kan voetschimmel meestal alleen worden herkend door het uiterlijk. Andere aandoeningen, zoals plaque psoriasis en pityriasis, kunnen echter soortgelijke symptomen veroorzaken en moeten mogelijk worden onderzocht als de uitslag niet reageert op antischimmelbehandeling.

Ringworm (Tinea Corporis)

Ringworm (tinea corporis)is een veel voorkomende schimmelinfectie die, ondanks de naam, op geen enkele manier gerelateerd is aan wormen.

Mogelijke kenmerken van ringworm zijn:

• Ronde uitslag met verhoogde, rode rand (typisch)
• Verschijnt overal op het lichaam, maar wordt vooral gezien op armen en benen
• Kan schilfering en schil veroorzaken
• Is niet inherent pijnlijk

Een verwante schimmelaandoening, bekend als tinea-capitis, heeft betrekking op de hoofdhuid, het hoofd en het gezicht (met name rondom haarzakjes).

Ringworm is zeer besmettelijk en verspreidt zich gemakkelijk door huid-op-huid contact met een laesie. Het kan ook worden gepasseerd door vervuilde oppervlakken of alledaagse voorwerpen zoals kammen, handdoeken, deurknoppen en beddengoed. Huisdieren kunnen de schimmel gemakkelijk overbrengen.

Ringworm wordt typisch gediagnosticeerd op basis van zijn uiterlijk en bevestigd met een microscopisch onderzoek van het afschrapen van de huid.

Het is belangrijk op te merken dat andere huiduitslag ook kan bestaan ​​uit ringvormige (ringvormige) laesies, inclusief pityriasis rosea en granuloma annulare of die geassocieerd zijn met sarcoïdose en lupus. Laboratoriumdiagnose is vaak van vitaal belang om het onderscheid te maken.

Eenmaal gediagnosticeerd, kan ringworm effectief worden behandeld met orale of plaatselijke schimmeldodende medicijnen.

psoriasis

psoriasis is een auto-immuun huidaandoening die kan worden veroorzaakt door stress, medicatie, infectie, huidbeschadiging en omgevingsinvloeden zoals de zon.

Om redenen die niet goed worden begrepen, zal het immuunsysteem soms zijn eigen huidcellen aanvallen, ontstekingen veroorzaken en de hyperproductie van cellen veroorzaken. De uitslag wordt gevormd wanneer nieuwe huidcellen sneller worden geproduceerd dan de oude cellen kunnen worden afgeworpen.

Chronische plaque psoriasis is de meest voorkomende vorm van psoriasis en treft ongeveer 5 procent van de bevolking. Het kan ringworm soms nabootsen en wordt gekenmerkt door:

• Een dikke huiduitslag die meestal aan de voorkant van de ellebogen en de knieën zit, evenals op de hoofdhuid
• Zilverachtige plekken op een ontstoken basis van de huid
• Schalen die erg los kunnen raken en kunnen gaan bloeden wanneer ze worden bekrast
• Meestal verschillende grenzen

Andere typen omvatten, maar zijn niet beperkt tot pustuleuze psoriasis (gekenmerkt door met pus gevulde laesies) en psoriasis bij guttate die wordt aangetroffen bij kinderen.

Psoriasis wordt meestal gediagnosticeerd door het uiterlijk en soms een huidbiopsie. Omdat er geen bloedtests zijn die de ziekte definitief kunnen diagnosticeren, kan een differentiële diagnose nodig zijn om deze te onderscheiden van vergelijkbare huiduitslag, zoals seborrheic dermatitis, lichen planus, pityriasis of plaveiselcelkanker.

De behandeling varieert afhankelijk van de ernst van de uitbraak en kan plaatselijke crèmes, immuunonderdrukkende middelen en UV-lichttherapie omvatten.Psoriasis kan vaak spontaan verdwijnen zonder behandeling en komt net zo plotseling weer terug.

Pityriasis Rosea

Pityriasis rosea is een veel voorkomende, goedaardige uitslag die:

• Begint vaak als een enkele grote vlek ("herald patch") op de borst, buik of rug die snel daarna wordt gevolgd door andere kleinere laesies
• Heeft een ringvormige, ringachtige vorm, soms nabootsende ringworm in de vroege stadia
• Is meestal rood, schilferig en jeukt

Het wordt ook vaak gezien op de bovenarm en het bovenbeen, maar zelden op het gezicht (behalve bij kinderen). In tegenstelling tot ringworm, kan pityriasis in de loop van dagen of weken in meerdere patches evolueren.

Andere, minder vaak voorkomende vormen van pityriasis zijn onder meer pityriasis alba (die witte schilferige vlokken heeft en vooral kinderen treft) en pityriasis rubra pilaris (een chronisch subtype met oranjerode laesies en ernstige schilfering).

Pityriasis rosea is niet goed bekend, maar wordt verondersteld te worden veroorzaakt door een virus. Daarom zijn er geen tests om de conditie te diagnosticeren anders dan een lichamelijk onderzoek. Als de symptomen ernstig zijn, kunnen tests worden uitgevoerd om andere oorzaken uit te sluiten, inclusief psoriasis bij guttata, lichen planus en tinea versicolor.

Hoewel de behandeling meestal niet is geïndiceerd voor pityriasis rosea. een actueel steroïde of antihistaminicum kan worden gebruikt, de uitslag is vooral jeukende.

Schurft

Schurft (sarcoptische schurft) is een besmettelijke huidaandoening veroorzaakt door een kleine mijt die zich een weg baant onder de huid. Net als hoofdluis verspreidt het zich snel door scholen en verpleeghuizen en is het gemakkelijk door te geven tussen familieleden.

De uitslag:

• Meestal ontwikkelt op de polsen, elleboog, billen, taille, oksels, penis, en tussen de vingers
• Is intens jeuk en vaak erger 's nachts
• Wordt vergezeld door "tracks" of lijnen die op bijenkorven of beten kunnen lijken

Schurft bootst andere huidaandoeningen na, zoals bubbelbad folliculitis, seborroïsche dermatitis en pityriasis rosea.

Om een ​​definitieve diagnose te stellen, moet een arts de aangetaste huid schrapen en onderzoeken onder een microscoop op tekenen van besmetting.

De behandeling omvat het gebruik van 5 procent permethrin crème of lotion, vaak in combinatie met orale histamines of lokale steroïden om de huiduitslag te behandelen.

Herpes Simplex

Herpes simplex is een virale infectie veroorzaakt door herpes simplex virus 1 (HSV-1), het type geassocieerd met koortslippen, of HSV-2, dat genitale herpes veroorzaakt.

Herpes wordt gekenmerkt door:

• De vorming van pijnlijke, open zweren
• Een uitbraak die zich aanvankelijk presenteert met tintelingen en roodheid
• De uiteindelijke vorming van blaarachtige letsels die opgaan in open wonden
• Pijn (soms ernstig) die gepaard kan gaan met koorts en gezwollen lymfeklieren

Herpes kan worden overgedragen door contact met een zweer of lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerd persoon. Transmissie kan zelfs optreden als er geen zichtbare laesies zijn.

Eenmaal geïnfecteerd, kunt u op elk moment een terugval van symptomen ervaren (hoewel de eerste uitbraak de ergste is).

Hoewel koortsblaasjes en genitale herpes alleen op uiterlijk kunnen worden gediagnosticeerd, is het mogelijk dat HSV-2 een koortslip veroorzaakt als het via orale seks wordt overgedragen. Het tegenovergestelde is ook waar.

Herpes simplex kan worden onderscheiden van herpes zoster in de zin dat gordelroos meer wijdverspreid is. Vergelijkbare ulcera kunnen zich ook ontwikkelen met primaire syfilis, chancroid en chlamydia.

Als er enige twijfel bestaat over de oorzaak van de zweer, kan een eenvoudige test genaamd polymerasekettingreactie (PCR) worden gebruikt om de aanwezigheid van viraal DNA te bevestigen.

Behandeling van herpes omvat het gebruik van antivirale geneesmiddelen zoals Zovirax (acyclovir) of Valtrex (valaciclovir).