Lange termijn bijwerkingen van chemotherapie

De bijwerkingen op de lange termijn van chemotherapie zijn belangrijk om te begrijpen, hoewel de voordelen van de behandeling meestal veel groter zijn dan deze mogelijke risico's. Veel mensen zijn bekend met symptomen zoals haaruitval en misselijkheid, maar er zijn minder bekende symptomen die kunnen aanhouden of ontstaan ​​van maanden tot jaren nadat de behandeling is voltooid.

Voordat u mogelijke bijwerkingen op lange termijn aanpakt, moet u er rekening mee houden dat iedereen anders is. Sommige mensen hebben verschillende van deze bijwerkingen, terwijl velen er geen zullen hebben. Bijwerkingen variëren ook aanzienlijk, afhankelijk van de specifieke chemotherapie medicijnen die worden gebruikt.

Hartaandoeningen

Chemotherapie kan vroeg in de behandeling cardiale effecten veroorzaken, maar in sommige gevallen kunnen de effecten pas veel later optreden. Een opmerkelijk voorbeeld is hartbeschadiging na behandeling met Adriamycin (doxorubicine). Met dit medicijn is een mogelijk langdurig neveneffect verzwakking van de hartspier, wat resulteert in een verminderd vermogen om bloed door het lichaam te pompen (hartfalen). Symptomen kunnen zijn: toenemende kortademigheid, vermoeidheid en zwelling van de voeten en enkels. Als u bent behandeld met Adriamycin, kan uw arts een MUGA-scan aanbevelen om te controleren hoe uw hart pompt.

Andere kankerbehandelingen, zoals bestralingstherapie op het borstgebied, kunnen ook de hartspier beschadigen.

Aangezien linkszijdige bestraling voor borstkanker ook het hart kan aantasten en coronaire bloedvaten kan beschadigen, is het nog belangrijker om met uw oncoloog te praten als u deze chemotherapie-geneesmiddelen krijgt. Als u zowel chemotherapie als bestralingstherapie op uw borst krijgt voor kankers zoals borstkanker, praat dan met uw stralingsoncoloog over de optie voor respiratoire poorten voor linkszijdige borstkanker, een techniek die de hoeveelheid straling naar uw hart kan verminderen.

Vermoeidheid

Tijdens chemotherapie gaan de meeste mensen met vermoeidheid om, maar toch blijft een derde van de mensen vermoeidheid ervaren maanden tot jaren nadat de chemotherapie is voltooid. Het is belangrijk om dit symptoom met uw arts te delen, omdat veel oorzaken van vermoeidheid omkeerbaar zijn. Lees meer over hoe kankermoeheid anders is dan moe zijn, en bekijk deze tips over het omgaan met het vervelende symptoom van kankermoeheid

chemobrain

"Chemobrain", een constellatie van symptomen die problemen met geheugen en concentratie bevatten, is pas onlangs erkend als een langdurig neveneffect van chemotherapie. Chemobrain-symptomen kunnen zeer frustrerend zijn en kunnen symptomen omvatten zoals problemen met kortetermijngeheugen (verlies van uw autosleutels), multitasking en concentratie, vooral als u moe bent. Bewust zijn van dingen die u kunt doen om met de symptomen om te gaan, kan zeer nuttig zijn. In de meeste gevallen verbeteren chemobrain-symptomen na verloop van tijd.

Onvruchtbaarheid

Vooral een zorg voor jongere mensen met kanker, verlies van vruchtbaarheid na chemotherapie kan hartverscheurend zijn. Onvruchtbaarheid na behandeling varieert afhankelijk van de dosis en het type chemotherapie-medicatie en heeft geen invloed op iedereen. Als u denkt dat u na de behandeling kinderen wilt hebben (voor zowel mannen als vrouwen), praat dan met uw arts over de opties die voor u beschikbaar zijn voordat u met de behandeling begint. Methoden zoals het conserveren van sperma of embryo's hebben voor veel mensen gewerkt en onderzoek onderzoekt ook opties zoals het invriezen van eieren.

Perifere neuropathie

Perifere neuropathie van chemotherapie wordt meestal ervaren als een gevoel van gevoelloosheid en brandend gevoel in uw voeten en handen, samen met obstipatie.Deze bijwerking komt vaker voor bij mensen met een voorgeschiedenis van diabetes, alcoholisme of ondervoeding, maar kan bij iedereen voorkomen. Hoewel neuropathie soms in de tijd verbetert, kan het ook een blijvend laat effect van chemotherapie zijn.

Sommige geneesmiddelen die deze bijwerking bij maximaal een derde van de mensen kunnen veroorzaken, zijn Taxotere (docetaxel) en Taxol (paclitaxel). Andere medicijnen, zoals platinol (cisplatine), Oncovin (vincristine) en Novelbine (vinorelbine) kunnen ook leiden tot in perifere neuropathie.

Gehoorverlies

Een van de meest voorkomende bijwerkingen op de lange termijn van Platinol (cisplatine), een medicijn dat wordt gebruikt voor veel kankers, waaronder longkanker, is gehoorverlies (ototoxiciteit). Andere medicijnen kunnen ook gehoorverlies en oorsuizen veroorzaken (oorsuizen).

Skeletale effecten

Osteoporose (dunner worden van de botten) is het meest voorkomende late effect van chemotherapie. De meeste chemotherapeutica veroorzaken botverlies om te versnellen en veranderingen in het dieet die gepaard gaan met kanker en de behandeling ervan kunnen het probleem versterken. De grootste zorg op de lange termijn zijn breuken die kunnen voortvloeien uit dit botverlies.

Chemotherapie is ook in verband gebracht met osteomalacie, botverlies gerelateerd aan een tekort aan vitamine D.

Hormoontherapieën voor vrouwen met borstkanker en mannen met prostaatkanker kunnen additief zijn wanneer ze worden gecombineerd tijdens chemotherapie, en het is belangrijk om met uw arts over dit risico te praten. Veel artsen adviseren om een ​​baseline botdichtheidsmeting te krijgen bij het starten van deze therapieën. Het nieuwe om bisfosfonaten te combineren voor vroege borstkanker bij postmenopauzale vrouwen kan dit risico verminderen.

Ademhalings effecten

Chemotherapie kan bij sommige mensen littekenvorming van de longen veroorzaken (pulmonaire fibrose) en verminderde longcapaciteit. Dit kan meer uitgesproken zijn wanneer chemotherapie wordt gecombineerd met bestralingstherapie op de borst.

Lever effecten

Veel medicijnen voor chemotherapie kunnen toxische schade aan de lever veroorzaken (hepatotoxiciteit). Gelukkig heeft de lever een opmerkelijk potentieel om het grootste deel van de tijd te regenereren, zolang andere schadelijke effecten (zoals overmatige alcoholinname) worden vermeden

Nier- en blaas-effecten

Bepaalde chemotherapie-medicijnen, zoals cisplatine, kunnen schade aan de nieren en de blaas veroorzaken. Dit kan resulteren in een verminderd vermogen van uw nieren om uw bloed te filteren. Schade aan de blaas kan ook optreden en kan tijdelijk of permanent zijn. Symptomen van blaasirritatie kunnen pijn of urgentie met plassen of bloed in uw urine omvatten.

Effect op de ogen

Steroïden worden vaak gegeven samen met chemotherapie of voor symptomen en bijwerkingen die verband houden met kanker. Dit kan de ontwikkeling van cataract bij sommige mensen bespoedigen.

Secundaire kanker

Vanwege het mechanisme waarmee chemotherapie-medicatie werkt, kunnen ze DNA-schade veroorzaken in normale cellen, wat kan leiden tot secundaire kankers langs de lijn. Sommige chemotherapiemedicijnen zullen deze schade eerder veroorzaken, met een categorie die meestal alkylerende agentia wordt genoemd (een voorbeeld hiervan is Cytoxan (cyclophosphamide)).

Medicijnen voor de behandeling van longkanker die secundaire kanker kunnen veroorzaken (hoewel minder waarschijnlijk) omvatten Vepeid (etoposide) en Platinol (cisplatine).

Omgaan met de late effecten van chemotherapie

Late effecten van kankerbehandeling, zoals de hierboven besproken langetermijneffecten, komen vaak voor. Veel mensen vinden dat "nieuw normaal" niet is wat ze willen, en voelen zich gefrustreerd omdat er zo weinig over deze symptomen wordt gezegd. Dit verandert snel, maar veel mensen moeten nog steeds hun eigen advocaten zijn om deze problemen aan te pakken. Het is pas heel recent dat de term 'overlevingsvermogen' is bedacht en onderzoek is uitgevoerd naar de lange-afstands fysieke, emotionele en spirituele aspecten van overlevende kanker.

Veel van de grotere kankercentra bieden nu rehabilitatie van kanker om mensen te helpen hun nieuwe normaal te maximaliseren. Het STAR-programma voor rehabilitatie van kanker is specifiek ontworpen om eerder verwaarloosde symptomen aan te pakken die voorkomen dat overlevende kankerpatiënten genieten van de kwaliteit van leven die zij anders kunnen hebben.

Wat kunt u doen om uw risico op bijwerkingen op de lange termijn te verminderen?

Totdat we meer weten over langetermijnleverkwesties na chemotherapie voor volwassenen, zijn er een paar dingen die u kunt doen:

• Vraag uw oncoloog over eventuele late effecten die u mag verwachten van de chemotherapie die u heeft gekregen. Zijn er screeningtests (bijvoorbeeld tests voor hartproblemen, gehoorverlies of osteoporose) die zij zou aanbevelen?
• Bewaar uw chemotherapie-schema bij u voor het geval u een arts ziet die niet bekend is met uw medische geschiedenis.
• Als je rookt, stop dan.
• Maak regelmatig afspraken met uw tandarts en oogarts.
• Neem deel aan regelmatige lichaamsbeweging.
• Beperk uw inname van alcohol.
• Laat uw arts weten of u nieuwe symptomen of verergering van de huidige symptomen ervaart.

Voor de overlevenden van kinderen, adolescenten en jonge volwassenen zijn lange termijn follow-up richtlijnen ontwikkeld om niet alleen de langetermijn bijwerkingen aan te pakken die zijn besproken, maar ook andere overlevingskwesties.