Hoe multiple sclerose de hersenstam beïnvloedt

De hersenstam is een stengelachtige verlenging aan de basis van de hersenen die de hersenen verbindt met het ruggenmerg. Het dient als het communicatiecentrum van de hersenen en coördineert waar elektrische zenuwimpulsen door delen van het lichaam worden afgegeven.

Multiple sclerose (MS) wordt gekenmerkt door de vorming van laesies (ook bekend als plaques) op delen van het centrale zenuwstelsel. Afhankelijk van waar de plaques zich bevinden, kunnen zenuwtransmissies worden onderbroken, waardoor de array van neurologische symptomen die we associëren met MS.

Hoe de Brain Stem werkt

Denk aan je hersenstam als de controleterminal in een uitgebreid, bekabeld communicatienetwerk. Naarmate berichten vanuit de hersenen worden verzonden, passeren ze de hersenstam in de vorm van elektrische impulsen. Het is hier dat de impulsen gericht zijn op individuele onderstations - bekend als de medulla oblongata, de pons en de middenhersenen - die elk de regulering van specifieke autonome (onvrijwillige) en somatische (vrijwillige) functies overzien.

Vanaf dit knooppunt worden de impulsen doorgegeven aan het ruggenmerg via een netwerk van zenuwcellen, ook wel neuronen genoemd. Elk neuron is met elkaar verbonden door draadachtige vezels, axonen genaamd, die het verzonden bericht aan de specifieke motor of het sensorische systeem afgeven.

Delen van de hersenstam

De hersenstam, hoewel klein, heeft een enorm doel. Het is verantwoordelijk voor het uitvoeren van alle communicatie van het cerebrum (het hoofdgedeelte van de hersenen) en het cerebellum (vaak aangeduid als het "mini-brein") naar de rest van het lichaam. Het bestaat uit 10 van de 12 zenuwen, bekend als schedelzenuwen, die het hoofd, het gezicht en de inwendige organen verzorgen. Bovendien regelt het de fundamentele fysiologische en sensorische systemen die we nodig hebben om te functioneren en in leven te blijven.

De hersenstam is opgesplitst in drie delen:

• De medulla oblongata, die zich in het onderste deel van de hersenstam bevindt, staat centraal in de regeling van uw hartslag en bloeddruk. Het coördineert ook onvrijwillige reflexen zoals hoesten, niezen en braken.
• De pons bevindt zich in het middelste gedeelte van de hersenstam en is verantwoordelijk voor het reguleren van de ademhaling en diepe slaap. Het is ook betrokken bij gewaarwordingen die verband houden met gehoor, smaak en evenwicht.
• De middenhersenen, ook bekend als mesencephalon, bevinden zich aan het bovenste uiteinde van de hersenstam en zijn verantwoordelijk voor zenuwtransmissie die centraal staat in zicht, geluid en lichaamsbeweging. Het reguleert ook autonome functies zoals spijsvertering, hartslag en ademhalingssnelheid.

Bovendien is binnen deze drie regio's een dicht netwerk van zenuwbanen, de reticulaire formatie genaamd, die uw algehele bewustzijnsniveau regelen.

Hoe MS de hersenstam beïnvloeden

Hoewel de oorzaak van multiple sclerose niet helemaal duidelijk is, wordt aangenomen dat het een auto-immuunziekte is (waarbij immuuncellen normale, gezonde cellen aanvallen) of een immuungemedieerde aandoening (waarbij een ontsteking door een abnormale immuunreactie cellulaire schade veroorzaakt).

In beide gevallen wordt MS beschouwd als een demyeliniserende ziekte die de beschermende coating van neuronen weghaalt, de myeline-omhulsel genoemd. Wanneer dit gebeurt, beginnen de neuronen te storen terwijl de communicatielijnen tussen cellen verstoord zijn. De progressieve schade veroorzaakt door demyelinatie leidt tot het litteken van zenuwweefsel in de vorm van plaques.

Symptomen van Brain Stem Injury

Plakjes kunnen zich overal in het centrale zenuwstelsel ontwikkelen, maar wanneer ze dat op de hersenstam doen, kan elk aantal functies worden aangetast. Waaronder:

• Visusstoornis, inclusief dubbelzien of schokkerige oogbewegingen
• Motorische beschadiging, inclusief verlies van motorische controle of ledemaatzwakte
• Slechthorendheid, waaronder doofheid, oorsuizen of geluidsonverdraagzaamheid
• Speech impairment, inclusief onduidelijke spraak en onregelmatige spraakpatronen
• Verlies van sensaties, inclusief smaak, geur of huidsensaties
• Verlies van evenwicht of duizeligheid
• Verlies van fijne beweging, inclusief schrijf- of typevaardigheden
• Abnormale emotionele reacties, inclusief ongepast huilen of lachen
• Slikproblemen, waaronder verstikking, hoesten of kokhalzen

De mate van plaque-betrokkenheid kan meestal worden gediagnosticeerd met een magnetic resonance imaging (MRI) -scan. Hoewel de omkering van zenuwbeschadiging moeilijk is, begint onderzoek veelbelovend te zijn bij het bevorderen van de remyelinisatie door het gebruik van immunologische antilichamen, stamceltransplantaties en zenuwbeschermende geneesmiddelen.