Lijst met gevolgen voor slecht gedrag

Schoolgaande kinderen vinden het heerlijk om beloningen te krijgen - en ze hebben een hekel aan verliezen. Daarom kunnen zoiets eenvoudigs als stickers zulke krachtige hulpmiddelen zijn om kinderen weg te sturen van gedragsproblemen en om in de toekomst betere keuzes te maken. Evenzo, wetende dat er consequenties zijn voor slecht gedrag, kunnen dingen die ze niet willen, zoals het verliezen van tv of videogames, een krachtig hulpmiddel zijn voor het disciplineren van kinderen. Een aantal dingen waar u rekening mee moet houden bij het maken van uw lijst met gevolgen:

• Vergeet niet om mee te gaan met de stroom als het gaat om wat er op je consequentieslijst staat. Wat op een bepaald moment werkt, werkt misschien niet altijd goed (kinderen veranderen vaak van mening over een activiteit of stuk speelgoed, houden van iets dat ze vroeger haatten en omgekeerd). En er is geen lijst met definitieve consequenties die voor alle kinderen werkt: elk kind is heel anders met verschillende interesses en voorkeuren. Kort gezegd: u weet dat uw kind het beste nadenkt over wat hem kan motiveren terwijl u uw lijst met gevolgen of beloningen maakt.
• Vergeet niet om de gevolgen in evenwicht te brengen met incentives of beloningen. Net zoals er consequenties zouden zijn voor slecht gedrag, zou er ook een lijst moeten zijn met beloningen voor goed of verbeterd gedrag. Een belangrijk onderdeel van discipline is kinderen leren zichzelf te reguleren en motivators kunnen kinderen helpen die doelen te bereiken. Je zult er bijvoorbeeld niet altijd zijn om hem eraan te herinneren dat hij niet met zijn broer moet vechten in plaats van te proberen een conflict met hem rustig uit te werken; de sleutel is dat hij zich herinnert om zijn humeur te beheersen en zichzelf met woorden op een respectvolle manier uit te drukken. Dus als hij leert zijn gedrag te veranderen en bijvoorbeeld minder met zijn broer vecht, kun je werken met een lijst met beloningen, zoals extra videogametijd of extra tijd voor speeldata met vrienden.

• Vertrouw niet alleen op consequenties. De beste manier om na te denken over kinderdiscipline is jezelf voorstellen dat je verschillende methoden tegelijk gebruikt om het uiteindelijke doel te bereiken: je kind leren betere keuzes te maken en zich anders te gedragen. Denk dus naast de gevolgen ook aan andere tools zoals time-outs, praat stevig met je kind, en stel goede voorbeelden voor je kind.
• Maak de consequentie niet te lang. Net zoals time-outs niet te lang mogen zijn voor schoolgaande kinderen, zou de periode waarin een consequentie van kracht is niet meer dan twee of drie dagen moeten bedragen, afhankelijk van de ernst van de overtreding.
• Verdubbel geen consequenties. Het wegnemen van alle schermtijd EN alle speeltijd met vrienden is waarschijnlijk overdreven en zal uw kind niet sneller leren. Tenzij uw kind iets doet dat heel ernstig is - opzettelijk en voortdurend een broer of zus verwonden of herhaaldelijk respectloos tegenover u zijn - geef haar één gevolg tegelijk.
• Veeg de lei schoon en ster over. Zodra je kind de tijd heeft genomen voor zijn misdaad, reset je alles zodat hij opnieuw kan beginnen. Laat hem weten dat hij zich moet herinneren wat er is gebeurd en waarom, en dat je niet zult aarzelen om hem nog een gevolg te geven als hij zich opnieuw misdraagt. Maar stel hem gerust dat u er zeker van bent dat hij zich zal herinneren welke betere keuzes hij de volgende keer zal maken, en laat hem weten dat u die vroegere daad overweegt.

Wat te plaatsen op een consequentieslijst

Enkele voorbeelden van dingen die u mogelijk wilt opnemen in een lijst met gevolgen zijn:

• Geen speeldata met vrienden. Kinderen in de schoolgaande leeftijd ontwikkelen meer sociale vaardigheden en brengen steeds vaker meer tijd door met leeftijdsgenoten en vrienden maken. Ze houden van speeldatums en haten het idee dat de tijd die ze doorbrengen met vrienden die rondhangen, videogames spelen of gewoon buiten rennen, iets verkort.
• Geen schermtijd. Het verminderen van de schermtijd is iets dat we allemaal zouden moeten doen (zowel ouders als kinderen). Van phubbing (staren naar telefoonschermen in plaats van volledig te zijn met de mensen van wie we houden) naar tv kijken naar dwanglezen om e-mails of berichten op sociale media dwangmatig te controleren, zowel volwassenen als kinderen moeten minder tijd besteden aan het staren naar apparaten. Maar schermtijd is een deel van ons leven en de meeste kinderen kunnen tv, videogames en telefoontijd combineren met niet-schermtijd met de hulp van ouders.Maar volledig worden afgesneden? Dat zou een ernstige consequentie zijn dat geen kind van een schoolleeftijd zou willen, en een krachtig en effectief item inderdaad op een consequentieslijst voor kinderen.
• Extra klusjes. Het klusjes doen hoort deel uit te maken van de routine van elk kind. Klusjes leren kinderen verantwoordelijkheid en geven ze een gevoel van voldoening, naast andere voordelen. Maar moet je extra klusjes doen als gevolg van slecht gedrag? Geen enkel kind wil dat, waardoor dit gevolg een nuttig hulpmiddel is.

• Verlies van privilege. Wat dat voorrecht is, hangt af van je familie. Je kind kan zijn beurt verliezen om te kiezen wat je familie voor het avondeten zal hebben, of welk bordspel je zult spelen op de familiereavond. Of ze kan haar beurt verliezen om te kiezen welke film je samen op familiefilmavond zult kijken. Wat het voorrecht ook is, schoolgaande kinderen haten het niet om hun beurt te verliezen.
• Geen toegang tot een favoriet speeltje of activiteit. Je kind is misschien dol op Legos of Minecraft of maakt Rainbow Loom-armbanden. De dreiging om het ding te hebben waar hij of zij nu het meest van houdt, kan een krachtige motivatie zijn om je kind naar goed gedrag te sturen.