Identieke tweelingen lijken niet altijd op elkaar

Hoe verklaar je een identieke tweeling die niet op elkaar lijkt? Het stereotype van een identieke tweeling is dat ze precies hetzelfde zijn: ze zien er hetzelfde uit, ze kleden zich in bijpassende outfits, ze delen dezelfde voorkeuren en antipathieën. Ouders van eeneiige tweeling weten echter anders. Ondanks hun gedeelde genetische component zijn identieke veelvouden unieke individuen. Hoewel ze overeenkomsten delen, hebben ze ook veel verschillen.

Mijn eigen kinderen hebben bijvoorbeeld altijd ongeveer vijfentwintig procent verschil in gewicht getoond. Toen zij pasgeborenen waren, met een gewicht van vier en vijf pond, was het vrij duidelijk. Op andere momenten als ze zijn opgegroeid, is het niet merkbaar. We hebben bevestigd dat ze inderdaad een identieke tweeling zijn, maar toch zijn mensen vaak sceptisch omdat ze er niet "op lijken".

Ze handelen ook niet hetzelfde. Men houdt van dansen; de ander houdt van basketballen. Zeker, we moedigen hen aan om hun individuele interesses na te streven, maar de aanvankelijke neiging tot deze activiteiten was geheel eigen.

Wat zijn identieke tweelingen?

Identieke of monozygote, tweelingen ontwikkelen zich van een enkele ei / sperma-combinatie die een paar dagen na de conceptie splitst. Hun DNA is afkomstig van een enkele bron, dus hun genetische samenstelling is hetzelfde en de kenmerken die worden bepaald door de genetica zullen vergelijkbaar zijn. Monozygote tweelingen hebben altijd hetzelfde geslacht, behalve in uiterst zeldzame gevallen van een chromosomaal defect.

Aan de andere kant, broederlijk of dizygotisch, veelvouden vormen wanneer twee afzonderlijke eieren worden bevrucht door afzonderlijk sperma in een enkele ovulatiecyclus. Ze lijken niet meer op elkaar dan een broer of zus en delen ongeveer 50% van hun genetische merkers in een unieke combinatie van genen van beide ouders.

Omgevingsverschillen

Hoewel identieke tweelingen zich vormen met dezelfde reeks genen, is menselijke ontwikkeling niet alleen maar genetisch bepaald. De omgeving heeft ook een impact. Dus, te beginnen in de vroege omgeving van de baarmoeder, externe invloeden kunnen het uiterlijk van een tweeling veranderen. Sommige monozygote tweelingen delen bijvoorbeeld een placenta. Eén tweeling kan een voordeliger verbinding met de placenta hebben, waardoor de eerste run van voedingsstoffen wordt ontvangen. Deze situatie kan een discrepantie tussen de baby's veroorzaken, een fysiek verschil dat doorgaat naarmate ze ouder worden. Twin-to-Twin Transfusion Syndrome (TTTS) is een andere aandoening die tweelingen in de baarmoeder treft en die hun ontwikkeling kan beïnvloeden.

Hoewel de meeste tweelingen in dezelfde huiselijke omgeving opgroeien, zijn er veel omstandigheden die verschillen veroorzaken in de verschijningen, persoonlijkheden en interesses van de kinderen. Naarmate de tweeling de tienerjaren nadert, kunnen ze zelfs ongelijke kwaliteiten proberen vast te stellen om individuele identiteiten vast te stellen.

Epigenetische verschillen

Wetenschappers hebben een nieuwe verklaring aangeboden voor de verschillen tussen identieke tweelingen. Epigenoom verwijst naar natuurlijke chemische modificaties in het genoom van een persoon (genetisch materiaal). Zoals een artikel in de New York Times uitlegt, handelen ze "op een gen zoals een gaspedaal of een rem, waardoor het wordt gemarkeerd voor hogere of lagere activiteit."

Een studie uitgevoerd door een team van onderzoekers van het Spaanse nationale kankercentrum in Madrid concludeerde dat, hoewel identieke tweelingen worden geboren met hetzelfde epigenoom, hun epigenetische profielen beginnen uiteen te lopen naarmate ze ouder worden. De verschillen nemen toe als tweelingen langer leven en meer tijd besteden aan elkaar. De wetenschappers boden twee theorieën om dit fenomeen te verklaren. Ten eerste worden epigenetische tekens willekeurig verwijderd naarmate mensen ouder worden. Ten tweede veranderen milieu-invloeden het patroon van epigenetische kenmerken.

In een artikel in Washington Post zei Dr. Manel Esteller, een van de hoofdonderzoekers, dat "kleine epigenetische gebeurtenissen vóór de geboorte waarschijnlijk verantwoordelijk zijn voor veel van de kleine onderscheidende verschillen in het uiterlijk, de persoonlijkheid en de algemene gezondheid van jonge tweelingen."

Het onderzoek is significant omdat veranderingen in het epigenoom verantwoordelijk kunnen zijn voor de ontwikkeling van ziekten, zoals kanker. Het is te hopen dat verdere studie van het epigenoom in identieke tweelingen onderzoekers helpt bij het opsporen van factoren die bijdragen aan kanker.

Verder onderzoek toont aan dat ze niet echt identiek zijn

Een studie gepubliceerd in het nummer van The American Journal of Human Genetics van maart 2008 biedt verdere uitleg, en daagt zelfs de aanvaarde opvatting uit dat identieke tweelingen identieke genetische profielen hebben. Het onderzoek vond veranderingen in de DNA-sequentie tussen identieke tweelingen, weerspiegeld in Copy Number Variations (wanneer een gen in meerdere kopieën bestaat). Het onderzoek bevestigde niet of deze veranderingen optreden tijdens de ontwikkeling van de foetus of als de leeftijd van een tweeling.

Het onderzoek is van belang omdat veel medische aandoeningen kunnen worden beïnvloed door verschillende kopieaantallen, zoals autisme, aids en lupus.