Het stapsgewijs begrijpen van het IVF-proces

Het starten van het IVF-behandelingsproces kan een spannende en zenuwslopende ervaring zijn. Gewoonlijk wordt IVF alleen gevolgd nadat andere vruchtbaarheidsbehandelingen hebben gefaald. Misschien probeer je al maanden of jaren waarschijnlijk zwanger te worden.

Maar dit is niet altijd het geval. Soms is IVF de allereerste behandeling die werd geprobeerd.

IVF is bijvoorbeeld de eerste optie als …

• een eiceldonor wordt gebruikt
• een surrogaat is nodig
• in ernstige gevallen van mannelijke onvruchtbaarheid
• als de eileiders van een vrouw zijn geblokkeerd
• als eerder gecryopreserveerde eieren worden gebruikt

Toch, zelfs in deze gevallen, kan IVF na jaren van proberen om zwanger te worden en verschillende vruchtbaarheidstesten te krijgen.

Als u alleen kijkt naar het schema met echo's, bloedonderzoek en injecties, kunt u zich kwetsbaar voelen. (En dat is voordat de medicijnen je humeur kunnen verpesten!) Voeg daaraan de kosten van IVF toe, vooral als je direct betaalt, en het is geen verrassing als je je ongerust voelt.

Hoe meer je echter begrijpt wat er hierna komt, hoe meer controle je zult hebben. Hoewel het protocol van elke kliniek enigszins zal verschillen en de behandelingen worden aangepast aan de individuele behoeften van een partner, wordt hier stapsgewijs geanalyseerd wat er in het algemeen plaatsvindt tijdens in-vitrofertilisatie, evenals informatie over de risico's, kosten en wat de volgende is als uw IVF-behandelingscyclus mislukt.

In Vitro Fertilization Basics

IVF staat voor reageerbuisbevruchting. In vitro betekent "in het lab" en bevruchting verwijst naar conceptie. Meestal gaat IVF gepaard met het nemen van veel eieren (opgehaald via een transvaginale echogeleide naald) en in een petrischaaltje met speciaal gewassen zaadcellen (teruggehaald via masturbatie). Als alles goed gaat, zullen sommige van de opgehaalde eicellen bevrucht worden door de spermacellen en worden embryo's. Een of twee van die gezonde embryo's zullen worden overgebracht naar uw baarmoeder.

In sommige gevallen hebben de zaadcellen extra hulp nodig bij het bemestingsproces. ICSI of intracytoplasmatische spermainjectie kan worden gebruikt, wat een geassisteerde voortplantingstechnologie is die inhoudt dat een enkele spermacel in een ei wordt geïnjecteerd. Dit kan worden gedaan in gevallen van ernstige mannelijke onvruchtbaarheid, eerder gecryopreserveerde eieren, of als eerdere IVF-cycli geen succes hebben gehad in de bevruchtingsfase.

Maar voordat eieren kunnen worden teruggehaald, moeten de eierstokken worden gestimuleerd. Zonder de hulp van medicijnen tegen vruchtbaarheid, zal je lichaam meestal maar één (of misschien twee) eieren per maand rijpen. Voor conventionele IVF heb je veel eieren nodig. Injecteerbare vruchtbaarheidsmiddelen worden gebruikt om de eierstokken te stimuleren om een ​​dozijn of meer eieren te rijpen om te worden opgehaald.

Dit is echter niet altijd het geval. Met minimale stimulatie IVF (aka mini IVF), kunnen orale vruchtbaarheidsmiddelen of zeer lage dosis injecteerbare geneesmiddelen worden gebruikt om slechts een paar eieren te stimuleren.

IVF-succespercentages

IVF is redelijk succesvol. Volgens een onderzoek bij ongeveer 156.000 vrouwen was het gemiddelde percentage levend geborenen voor de eerste cyclus 29,5 procent. Dit is vergelijkbaar met de succespercentages voor een natuurlijke cyclus bij paren met een gezonde vruchtbaarheid

Uw beste kansen op succes kunnen voortkomen uit herhaalde behandelingscycli. Uit dezelfde studie bleek dat na zes IVF-cycli het cumulatieve live-geboortecijfer 65,3 procent was. Deze zes cycli vonden meestal plaats over een periode van twee jaar.

Leeftijd speelt een belangrijke rol in uw succes, evenals de reden voor uw onvruchtbaarheid. Het gebruik van een eierdonor heeft ook invloed op uw succes.

Zorg ervoor dat u uw persoonlijke kansen op succes bespreekt met uw arts voordat u met de behandeling begint. Hoewel uw arts u niet zeker kan vertellen of de behandeling voor u zal werken, moet zij een idee hebben van uw kansen in verhouding tot het gemiddelde en in relatie tot andere patiënten zoals uzelf.

IVF Kosten en risico's

IVF is duur. Het wordt ook vaak niet gedekt door een verzekering, waardoor de behandeling voor veel mensen die het nodig hebben buiten bereik blijft. Sterker nog, uit onderzoek is gebleken dat slechts een op de vier paren die IVF nodig hebben om zwanger te worden, de behandeling kan krijgen die ze nodig hebben.

De gemiddelde kosten van IVF die vaak worden genoemd, liggen tussen $ 12.000 en 15.000 per cyclus. Sommigen zeggen dat deze schatting echt onder de realiteit ligt, en de out-of-pocket gemiddelde kosten zijn echt hoger. Uit een studie bleek dat het gemiddelde stel $ 19.234 betaalde voor hun initiële IVF-cyclus, met een extra $ 6.955 voor elke extra cyclus. (Waarom zo'n verschil tussen de eerste en volgende? Gedeeltelijk omdat sommige van die tweede en derde cycli bevroren embryo-overdrachten zijn.)

Dit alles voor conventionele, zonder franje IVF. Als u aanvullende technologieën nodig hebt, zoals ICSI, PGD, geassisteerde arcering, een eiceldonor of draagmoederschap, zullen de kosten hoger zijn. Soms veel hoger.

Er zijn manieren om minder te betalen of financiële hulp te krijgen voor een IVF-behandeling, en je moet al je opties bekijken voordat je een beslissing neemt over het al dan niet betalen van een behandeling.

Veiligheid en risico's van IVF

IVF is over het algemeen veilig, maar zoals bij elke medische procedure zijn er risico's. Uw arts moet alle mogelijke bijwerkingen en risico's van elke procedure uitleggen voordat u begint.

Ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS) komt voor bij 10 procent van de vrouwen die een IVF-behandeling ondergaan. Voor de meeste vrouwen zijn de symptomen mild en herstellen ze gemakkelijk. Voor een klein percentage kan OHSS ernstiger zijn en kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Minder dan 1 procent van de vrouwen die door de eicelpunctie gaan, krijgt bloedstolsels of nierfalen door OHSS.

Het ophalen van de eieren kan tijdens of na de ingreep kramp en ongemak veroorzaken. Zeldzame complicaties zijn het per ongeluk doorprikken van de blaas, de dikke darm of de bloedvaten; bekkeninfectie; of bloedingen van de eierstok- of bekkenvaten.

Als er een bekkeninfectie optreedt, wordt u behandeld met intraveneuze antibiotica. In zeldzame gevallen van ernstige infectie, moeten de baarmoeder, eierstokken of eileiders operatief worden verwijderd.

De embryo-overdracht kan tijdens de procedure lichte krampen veroorzaken. Zelden zullen vrouwen na de overdracht ook kramp, bloedingen of spotting ervaren. In zeer zeldzame gevallen kan een infectie optreden. Infectie wordt meestal behandeld met antibiotica.

Er is een risico op veelvouden, waaronder tweelingen, drielingen of meer. Meerlingzwangerschappen kunnen riskant zijn voor zowel de baby's als de moeder. Het is belangrijk om met uw arts te bespreken hoeveel embryo's u moet overdragen, omdat het overdragen van meer dan noodzakelijk uw risico op het samenstellen van een tweeling of meer vergroot.

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat IVF het risico op enkele zeer zeldzame geboorteafwijkingen kan verhogen, maar het risico is nog steeds relatief laag. Onderzoek heeft ook aangetoond dat het gebruik van ICSI met IVF, in bepaalde gevallen van mannelijke onvruchtbaarheid, het risico op onvruchtbaarheid en sommige seksuele geboorteafwijkingen voor mannelijke kinderen kan verhogen. Dit risico is echter erg laag. (Minder dan 1 procent bedacht met IVF-ICSI.)

De cyclus vóór de behandeling

De cyclus voordat uw IVF-behandeling is gepland, kunt u op anticonceptiepillen worden geplaatst. Dit lijkt achteraf - probeer je niet zwanger te worden?

Het is aangetoond dat het gebruik van anticonceptiepil voor een behandelingscyclus uw kansen op succes kan verbeteren. Ook kan het uw risico op ovarieel hyperstimulatiesyndroom en cysten in de eierstokken verminderen.

Maar niet elke arts gebruikt anticonceptiepillen de vorige cyclus. Een andere mogelijkheid is dat uw arts u zal vragen om de ovulatie van de cyclus eerder bij te houden. Hoogstwaarschijnlijk zal ze aanbevelen een ovulatie-voorspellingskit te gebruiken. Ze kan echter ook basale lichaamstemperatuurgrafieken voorstellen, vooral als u ervaring hebt met het in kaart brengen van uw cycli.

Dan moet u uw arts laten weten zodra u de eisprong opmerkt.

Enige tijd na de eisprong kan de fertiliteitskliniek je dan laten beginnen met het nemen van een GnRH-antagonist (zoals Ganirelix) of een GnRH-agonist (zoals Lupron). Dit zijn injecteerbare geneesmiddelen, maar sommige zijn verkrijgbaar als neusspray of implantaat.

Met deze medicijnen heeft uw arts volledige controle over de ovulatie als uw behandelingscyclus begint.

Als u uw cycli niet alleen krijgt, kan uw arts nog een andere aanpak kiezen. In dit geval kan hij progesteron in de vorm van Provera voorschrijven. Dit zou je menstruatie tot gevolg hebben.

In dit geval zal uw arts u waarschijnlijk vragen om de GnRH-agonist of -antagonist ongeveer zes dagen of langer na uw eerste Provera-pil in te nemen.

Nogmaals, dit kan variëren. Volg altijd de instructies van uw arts.

Wanneer je je menstruatie krijgt

De eerste officiële dag van uw behandelingscyclus is de dag waarop u uw menstruatie krijgt. (Ook al lijkt het alsof u al bent begonnen met de medicijnen die u bent gestart voor in stap één.)

Op de tweede dag van uw menstruatie zal uw arts waarschijnlijk bloedonderzoek en een echografie bestellen.

Dit zal een transvaginale echografie zijn. Een echografie tijdens je menstruatie is niet bepaald prettig, maar probeer te onthouden dat dit hetzelfde is voor elke vrouw die door IVF gaat.

Deze echo's van de eerste dag en bloedonderzoek worden uw basislijnbloedwerk en uw basislijnultrasound genoemd. In uw bloed zal uw arts kijken naar uw oestrogeenspiegels, met name uw E2 of estradiol. Dit is om te zorgen dat je eierstokken "slapen". Dat is het bedoelde effect van de Lupron-shots of GnRH-antagonist.

De echografie is om de grootte van uw eierstokken te controleren. Uw arts zal ook zoeken naar cysten in de eierstokken. Als er cysten zijn, zal uw arts beslissen hoe hij ermee moet omgaan. Soms zal uw arts de behandeling met een week uitstellen. De meeste cysten lossen zichzelf na verloop van tijd op. In andere gevallen kan uw arts de cyste aspireren (zuigen van de vloeistof) met een naald.

Meestal zijn deze tests prima. Als alles er goed uitziet, gaat de behandeling verder.

Ovariële stimulatie en monitoring

Ovariële stimulatie met vruchtbaarheidsmiddelen is de volgende stap.

Afhankelijk van uw behandelingsprotocol kan dit elke dag ongeveer een tot vier schoten betekenen gedurende ongeveer een week tot 10 dagen. (Ouch!)

U bent waarschijnlijk zelf al een professional in zelfinjectie, aangezien Lupron en andere GnRH-agonisten ook injectables zijn. Uw kliniek moet u leren hoe u uzelf de injecties kunt geven voordat de behandeling begint. Sommige klinieken bieden lessen met tips en instructie.

Maak je geen zorgen. Ze geven u niet alleen de spuit en hopen het beste!

U kunt hier meer lezen over de vruchtbaarheidsmiddelen die u tijdens IVF kunt gebruiken:

• Alles over Gonadotropines
• Gonadotropine bijwerkingen
• GnRH Agonist (Lupron) bijwerkingen
• GnRH-antagonisten (Antagon, Ganirelix, Orgalutran en Cetrotide) Bijwerkingen
• Algemeen voorgeschreven vruchtbaarheid Geneesmiddelen

Tijdens eierstokstimulatie zal uw arts de groei en ontwikkeling van de follikels volgen.

In het begin kan dit om de paar dagen bloedwerk en echografie omvatten. Uw arts zal uw oestradiolspiegels controleren.Tijdens de echo's zal uw arts de groei van de eicel volgen. (Oöcyten zijn de eitjes in uw eierstokken.)

Het bewaken van de cyclus is erg belangrijk. Dit is hoe uw arts zal beslissen hoe uw medicijnen moeten worden aangepast. Mogelijk moet u de dosering verhogen of verlagen. Zodra uw grootste follikel 16 tot 18 mm groot is, zal uw kliniek u waarschijnlijk dagelijks willen zien.

Uiteindelijke veroudering van oöcyten

De volgende stap in uw IVF-behandeling zorgt ervoor dat de eicellen de laatste fase van rijping doorlopen. De eieren moeten hun groei en ontwikkeling voltooien voordat ze kunnen worden teruggehaald.

Deze laatste groei wordt getriggerd met humaan choriongonadotrofine (hCG). Merknamen hiervoor zijn Ovidrel, Novarel en Pregnyl.

Timing van deze opname is van vitaal belang. Als het te vroeg is gegeven, zullen de eieren niet voldoende gerijpt zijn. Als ze te laat worden gegeven, kunnen de eieren "te oud" zijn en zullen ze niet goed bevruchten.

De dagelijkse echo's aan het einde van de laatste stap zijn bedoeld om deze trigger-opname precies goed te timen.

Gewoonlijk wordt de hCG-injectie gegeven wanneer vier of meer follikels 18 tot 20 mm groot zijn geworden en uw oestradiolgehaltes hoger zijn dan 2000 pg / ML.

Deze opname is meestal een eenmalige injectie. Uw arts zal u waarschijnlijk geven een exact uur om deze foto te maken. Volg deze instructies!

IVM versus IVF

Tijdens conventionele IVF moeten eieren hun ontwikkeling en groei voltooien voordat ze worden teruggehaald.

IVM-behandeling is iets anders. IVM staat voor in vitro rijping. Het is een relatief nieuwe technologie die vergelijkbaar is met IVF, maar aanzienlijk verschilt op dit punt in het proces.

Tijdens IVM worden de eieren opgehaald voordat ze alle stadia van volwassenheid doorlopen. Tijdens IVM zult u geen "trigger-shot" hebben. De opgehaalde eieren worden in de laboratoriumomgeving gerijpt. Zodra de eieren zijn gerijpt, volgen de rest van de stappen het IVF-proces.

Wat als de follikels niet groeien

We zijn er tot nu toe van uitgegaan dat de stimulatiemiddelen voor ovariumkanker goed hebben gewerkt. Maar dat is niet altijd hoe het gaat. Soms groeien de follikels niet. Uw arts kan de medicatie verhogen, maar als uw eierstokken nog steeds niet reageren, zal de cyclus waarschijnlijk worden geannuleerd.

Dit betekent niet dat een andere cyclus niet zal werken. Misschien heb je alleen maar andere medicijnen nodig. Als dit echter herhaaldelijk voorkomt, kan uw arts voorstellen een eicel of embryodonor te gebruiken. Misschien wil je eerst een second opinion voordat je verder gaat.

Wat als je een risico loopt op OHSS

Een ander mogelijk probleem is dat uw eierstokken te goed reageren. Als uw arts denkt dat u risico loopt op het ontwikkelen van een ernstig ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS), wordt uw trigger-shot geannuleerd en wordt de cyclus op dit moment gestopt.

Een andere mogelijkheid is dat uw arts de eitjes ophaalt, bevrucht, maar de embryotransfer uitstelt. Dit komt omdat de zwangerschap kan verergeren en het herstel van OHSS kan verlengen.

Zodra uw lichaam herstelt, kunt u een bevroren embryo-overdracht proberen.

Tijdens uw volgende cyclus kan uw arts lagere doses medicijnen aanbevelen, verschillende medicijnen proberen voordat uw cyclus begint, of zelfs IVM voorstellen in plaats van IVF (hierboven uitgelegd).

Wat als u vroegtijdig ovuleert?

Hoewel niet gebruikelijk, kan een cyclus ook worden geannuleerd als de ovulatie plaatsvindt voordat het ophalen kan plaatsvinden. Zodra de eieren zelf ovuleren, kunnen ze niet worden teruggehaald. Uw arts zal u waarschijnlijk vertellen om af te zien van geslachtsgemeenschap.

Het is belangrijk dat u deze instructies volgt! Het is mogelijk dat je tot twaalf eieren hebt geënt. Misschien zelfs meer. Er is gevaar voor zowel de moeder als de kinderen als je op natuurlijke wijze zwanger bent geworden, zelfs met de helft van die eieren.

Hoe vaak worden IVF-cycli geannuleerd?

Annulering gebeurt in 10 tot 20 procent van de IVF-behandelingscycli.

De kans op annulering neemt toe met de leeftijd, waarbij personen ouder dan 35 jaar eerder geneigd zijn de behandeling te annuleren.

Ei ophalen

Ongeveer 34 tot 36 uur nadat u de hCG-opname hebt ontvangen, vindt het ophalen van het eitje plaats. Het is normaal om nerveus te zijn over de procedure, maar de meeste vrouwen gaan er doorheen zonder veel moeite of pijn.

Voorafgaand aan het ophalen, zal een anesthesist u intraveneus medicatie geven om u te helpen ontspannen en pijnvrij te voelen. Meestal wordt een licht kalmerend middel gebruikt, waardoor u "doorslaapt" door de procedure. Dit is niet hetzelfde als algemene anesthesie, die wordt gebruikt tijdens de operatie. Bijwerkingen en complicaties komen minder vaak voor.

Zodra de medicijnen effect hebben, zal uw arts een transvaginale echografie gebruiken om een ​​naald door de achterwand van uw vagina te leiden, tot aan uw eierstokken. Ze zal dan de naald gebruiken om de follikel op te zuigen, of zachtjes de vloeistof en eicel uit de follikel in de naald zuigen. Er is één eicel per follikel. Deze oöcyten zullen worden overgebracht naar het embryologielab voor bevruchting.

Het aantal opgehaalde eicellen varieert, maar kan meestal worden geschat voordat het via echografie wordt opgehaald. Het gemiddelde aantal eicellen is 8 tot 15, waarbij meer dan 95 procent van de patiënten minstens één eicel heeft teruggevonden.

Na de terughaalprocedure, wordt je een paar uur bewaard om er zeker van te zijn dat alles in orde is. Lichtvlekken komen vaak voor, evenals lagere buikkrampen, maar de meeste voelen zich na een dag of meer beter na de ingreep. U zult ook worden verteld om te kijken naar tekenen van ovarieel hyperstimulatiesyndroom, een bijwerking van het gebruik van vruchtbaarheidstruggen tijdens IVF-behandeling bij 10 procent van de patiënten.

Eimestbemesting

Terwijl je thuis bent na het ophalen, worden de follikels die werden geaspireerd op oöcyten of eieren gezocht. Niet elke follikel zal een eicel bevatten.

Zodra de eicellen zijn gevonden, worden ze geëvalueerd door de embryoloog. Als de eieren te volwassen zijn, is bevruchting mogelijk niet succesvol. Als ze niet volwassen genoeg zijn, kan het embryologielaboratorium ze in het lab stimuleren tot volwassenheid.

Bevruchting van de eicellen moet gebeuren met 12 tot 24 uur. Uw partner zal waarschijnlijk een spermamonster verstrekken op dezelfde ochtend dat u het ophaalt. De stress van de dag kan het voor sommigen moeilijk maken, dus voor het geval dat uw partner eerder in de cyclus een spermamonster ter beschikking stelt voor back-up, dat tot de dag van het ophalen kan worden bevroren.

Als het spermastaal klaar is, wordt het door een speciaal wasproces gevoerd, dat het sperma scheidt van het andere spul dat in sperma wordt aangetroffen. De embryoloog kiest het "best uitziende sperma" en plaatst ongeveer 10.000 sperma in elke kweekschaal met een eicel. De kweekschotels worden bewaard in een speciale incubator en na 12 tot 24 uur worden ze geïnspecteerd op tekenen van bevruchting.

Met uitzondering van ernstige mannelijke onvruchtbaarheid, zal 70 procent van de eicellen bevrucht worden.

In het geval van ernstige mannelijke onvruchtbaarheid, kan ICSI (uitgesproken als ick-see) worden gebruikt om de eieren te bevruchten, in plaats van ze eenvoudigweg in een kweekbak te plaatsen. Met ICSI kiest de embryoloog een gezond ogend sperma en bevrucht de oöcyt met het sperma met een speciale dunne naald.

Embryo Transfer

Ongeveer drie tot vijf dagen na het ophalen identificeert een embryoloog de gezondst uitziende embryo's. Dit gebeurt meestal visueel (met een microscoop), maar in sommige gevallen wordt genetische screening uitgevoerd. Dit staat bekend als preimplantatie genetische diagnose (PGD) of pre-implantatie genetische screening (PGS.)

Soms, met PGD / PGS, worden de embryo's gecryopreserveerd en wordt de overdracht vertraagd tot de volgende cyclus. Anders vindt een "nieuwe" overdracht plaats

De procedure voor embryotransfer is net als IUI-behandeling. U heeft geen anesthesie nodig.

Tijdens de embryotransfer zal een dunne buis of katheter door uw baarmoederhals worden gevoerd. Je kunt heel lichte krampen ervaren, maar niets meer dan dat. Via de katheter brengen ze de embryo's over, samen met een kleine hoeveelheid vocht.

Het aantal overgebrachte embryo's zal afhangen van de kwaliteit van de embryo's en de discussie met uw arts. Afhankelijk van uw leeftijd kunnen overal van één tot vijf embryo's worden overgedragen. Het overbrengen van twee embryo's is de meest gebruikelijke optie.

Meer artsen suggereren dat er maar één embryo is overgebracht en dan de rest bevriest. Dit staat bekend als electieve single embryo transfer (eSET) en het kan het risico op een meerlingzwangerschap verminderen. Wanneer u zwanger raakt van slechts één gezonde baby, vermindert u uw risico's op zwangerschapscomplicaties. Praat met uw arts om erachter te komen of electieve eenmalige embryo-overdracht het beste voor u is.

Na de overdracht blijf je een paar uur liggen (neem een ​​boek mee) en ga je naar huis.

Als er 'extra' embryo's van hoge kwaliteit overblijven, kun je ze misschien invriezen. Dit wordt de cryopreservatie van embryo's genoemd. Ze kunnen later worden gebruikt als deze cyclus niet succesvol is in een ingevroren embryo-overdracht, of als ze kunnen worden gedoneerd.

Progesterone-ondersteuning en twee weken wachten

Op of na de dag van uw opvraging, en vóór de embryotransfer, begint u uzelf progesteronsupplementen te geven. Gewoonlijk wordt het progesteron tijdens een IVF-behandeling toegediend als een intramusculaire zelfinjectie als progesteron in olie. (Meer foto's!) Soms kan suppletie met progesteron echter worden ingenomen als een pil, vaginale gel of vaginale zetpil.

Naast de progesteron is er de komende twee weken niet veel aan de hand. In sommige opzichten kan de twee weken na de overdracht emotioneel moeilijker zijn dan de twee weken behandeling. Tijdens de vorige stappen heeft u uw arts misschien om de dag bezocht. Nu, na overdracht, zal er een plotselinge stilte in activiteit zijn.

Je hebt misschien veel vragen over de wachttijd van twee weken. Kun je seks hebben? Wat als je krampen hebt? Natuurlijk is uw arts de nummer één bron voor al uw zorgen.

Het enige wat je kunt doen is de twee weken wachten en kijken of er zwangerschap plaatsvindt. Het kan helpen om tijdens deze wachttijd bezig te blijven met uw leven en te voorkomen dat u gaat zitten en nadenken over de vraag of de behandeling succesvol zal zijn.

Zwangerschapstest en follow-up

Ongeveer negen tot 12 dagen na de embryotransfer wordt een zwangerschapstest besteld. Dit is meestal een serumzwangerschapstest (meer bloedwerk) en omvat ook testen met progesteron. De test kan om de paar dagen worden herhaald.

Als de test positief is (ja!), Moet u de suppletie met progesteron nog een aantal weken volhouden. Uw arts zal ook follow-up nemen met zo nu en dan bloedonderzoek en echo's om de zwangerschap te controleren en op miskramen of buitenbaarmoederlijke zwangerschappen te letten.

Mogelijke IVF-risico's voor de zwangerschap

Uw arts zal ook controleren of de behandeling al dan niet tot een meerlingzwangerschap heeft geleid. IVF heeft een hoger risico op het concipiëren van multiples en een meervoudige zwangerschap brengt risico's met zich mee voor zowel de moeder als de baby's. Risico's van een meerlingzwangerschap zijn onder meer vroegtijdige bevalling en bevalling, bloeding van de moeder, aflevering van de c-sectie, door zwangerschap veroorzaakte hoge bloeddruk en zwangerschapsdiabetes.

Als het een hoge orde zwangerschap is (4 of meer), kan uw arts de mogelijkheid bespreken om het aantal foetussen te verminderen in een procedure die een "multifetale zwangerschapsvermindering" wordt genoemd. Dit wordt soms gedaan om de kansen op een gezonde en succesvolle zwangerschap te vergroten.

Vrouwen die zwanger worden van IVF, zullen eerder in de vroege zwangerschap spotten, hoewel het waarschijnlijker is dat hun vlekvorming verdwijnt zonder de zwangerschap te schaden.

Het risico van een miskraam is ongeveer hetzelfde voor vrouwen die zwanger worden van nature, met het risico dat stijgt met de leeftijd. Voor jonge vrouwen van in de twintig is de kans op een miskraam zo laag als 15 procent, terwijl bij vrouwen ouder dan 40 de kans op een miskraam meer dan 50 procent is.

Er is een risico van 2 tot 4 procent op ectopische zwangerschap met IVF-conceptie.

Als u OHSS heeft ontwikkeld van de vruchtbaarheidsmiddelen en u zwanger raakt, kan het herstel langer duren.

Wanneer IVF-behandeling mislukt

Als de zwangerschapstest nog steeds 12 tot 14 dagen na de overdracht negatief is, zal uw arts u vragen om te stoppen met het gebruik van progesteron. Daarna wacht je tot je menstruatie begint.

De volgende stap wordt bepaald door u, uw partner en uw arts. Als dit uw eerste cyclus was, kan een andere cyclus worden aanbevolen. Vergeet niet dat uw beste kansen op succes zijn na het doen van verschillende cycli.

Een behandeling mislukken is nooit gemakkelijk. Het is hartverscheurend. Het is echter belangrijk om te onthouden dat het falen van één cyclus niet betekent dat je niet succesvol zult zijn als je het opnieuw probeert.

• De volgende stappen nemen na falen van vruchtbaarheidsbehandeling