De natuurlijke en automatische reflexen van je lichaam

Een reflex is een onvrijwillige beweging naar een prikkel. Het is een relatief eenvoudige (maar kritische) manier waarop je lichaam informatie doorgeeft die nooit tot bewustheid is gekomen. De meesten van ons nemen veel van wat het lichaam voor ons als vanzelfsprekend beschouwt, en dat is een goede zaak. Het zou buitengewoon moeilijk zijn om elke kleine beweging die we maken te plannen en actief uit te voeren.

Terwijl je dit leest, worden er voortdurend aanpassingen aangebracht tussen de spieren van je wervelkolom en je romp om je in balans te houden. Je ogen maken kleine aanpassingen voor elke verschuiving van je hoofd. Je pupillen worden op de juiste manier verwijden om zich aan het lichtniveau aan te passen en je te concentreren op wat er voor je ligt. Wanneer u slikt, sluit uw keel automatisch uw luchtweg af om te voorkomen dat speeksel in de verkeerde buis terechtkomt. Elke ademhaling die je neemt, past zich automatisch aan om de juiste balans van zuurstof en koolstofdioxide in je bloed te krijgen, en neemt af en toe diepere ademhalingen om de longen open te houden.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de automatische reacties die ervoor zorgen dat we elke dag weer functioneren. De meeste functies die cruciaal zijn voor het leven, bevinden zich buiten onze bewuste controle.In plaats daarvan worden deze functies bepaald door reflexen.

Hoe Reflexen werken

De meest bekende reflex is de patellaire reflex, waarbij de knie schokt wanneer een arts hem met een hamer tikt. Hoewel dit als een eenvoudige reflex wordt beschouwd, kunnen veel pagina's worden gevuld met het verkennen van de technische details. In het kort, wat je ziet is de automatische poging van het lichaam om te corrigeren voor een onbalans waardoor het anders zou kunnen vallen. Een spier wordt uitgerekt doordat de hamer een pees raakt, en een elektrisch signaal wordt naar het ruggenmerg gestuurd, dat een signaal uitzendt om de spier te spannen om het terug te brengen naar zijn juiste lengte. Het resultaat is een korte schokbeweging en de knie begint te schoppen.

Tegelijkertijd wordt een elektrisch signaal naar de tegenovergestelde spieren in de hamstring gestuurd om deze spieren te laten ontspannen, zodat ze de rechttrekking van het been niet belemmeren. Geen enkel elektrisch signaal hoeft ooit de hersenen te bereiken om deze reflex te laten plaatsvinden.

Waarom testen artsen reflexen?

Neurologen gebruiken verschillende reflexen om te zien hoe verschillende delen van het zenuwstelsel functioneren. Om bijvoorbeeld de reflex van de knie te laten werken, moeten de zenuwen van en naar de spier intact zijn en moet het ruggenmerg op dat niveau werken. Evenzo kan een hersenstamreflex, zoals de pupillen die zich beperken tot licht, een neuroloog helpen te weten dat de hersenstam correct werkt.

Bovendien worden reflexen gemodereerd door vele andere dingen in het lichaam. De hersenen sturen bijvoorbeeld meestal impulsen door het ruggenmerg die de reflexen als de reflex kalmeren. Na een beroerte of ander letsel aan de hersenen gaat de kalmerende invloed op de reflex langzaam verloren, en dit resulteert in reflexen die hyperactief zijn. Een van de redenen waarom neurologen de reflexen controleren, is om te zien of er een onbalans is tussen de linker- en rechterkant, wat een aanwijzing kan zijn voor schade aan de hersenen of het ruggenmerg.

Soms lijkt een reflex veel op bewust gedrag. In de "triple flexion" -reflex buigen bijvoorbeeld de knie, heup en voet zodanig dat het been zich terugtrekt wanneer een pijnlijke stimulus wordt toegepast. Dit kan zelfs gebeuren als een elektrisch signaal nooit de hersenen bereikt - het kan volledig worden georkestreerd door het ruggenmerg. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen een reflex en een intentionele beweging in coma of veranderd bewustzijn.

Niet alles weten wat reflexen voor ons doen, bespaart ons veel problemen in het dagelijks leven. Weten over reflexen en hoe ze te testen, kunnen echter veel licht werpen op hoe het zenuwstelsel werkt en waar een probleem kan liggen bij een aandoening van het zenuwstelsel.