Intermitterende Neurogene Claudicatio Overzicht

Neurogene claudicatie wordt beschouwd als het klassieke symptoom van lumbale spinale stenose, een aandoening waarbij doorgangen in de wervelkolom vernauwd raken door botspoor of andere abnormale structuren.

Lumbale spinale stenose symptomen kunnen optreden wanneer de zenuwen die door de gangen gaan in contact komen met bot, ligament of schijf die is veranderd door spinale degeneratie. Spinale stenose kan ook aangeboren zijn, en in dit geval zijn je wervelkanaal en / of foramina gewoon te klein voor de zenuwen die er doorheen gaan. Dit kan leiden tot irritatie van zenuwen, wat weer symptomen veroorzaakt.

Twee soorten claudicatie

Intermitterende neurogene claudicatio is een van de twee hoofdtypen van beenkrampen die gepaard gaan met lopen.

De kans is groot dat elk type claudicatio intermittens op zijn minst tot op zekere hoogte uw plannen om actief te zijn, zal ondermijnen. Het is alleen dat elk dit op een andere manier bereikt.

Met vasculaire claudicatio, bloedvaten smal tot het punt waar de hoeveelheid bloed die door hen stroomt niet genoeg is om te voldoen aan de eisen van uw onderste extremiteit. Intermitterende vasculaire claudicatie is meestal te wijten aan perifere vasculaire aandoeningen of PVD.

Neurogeen verwijst naar symptomen die optreden wanneer zenuwen die worden getroffen, die, zoals hierboven vermeld, vaak voorkomen in gevallen van lumbale wervelkanaalstenose. In dit geval blijft uw lumbale wervelkolom (lage rug) langdurig in een uitgestrekte of gebogen stand staan. Dit draagt ​​op zijn beurt bij aan vernauwing in zowel het wervelkanaal, uw neurale foramina, of beide, vaak tot het punt waar het gevoelige zenuwweefsel dat normaal door deze ruimten passeert ongehinderd samengedrukt wordt door het nabijgelegen bot of een andere structuur. Dat is het moment waarop symptomen zoals neurogene claudicatie kunnen verschijnen.

Neurogenic Claudication Syndrome

In plaats van een volledige ziekte of aandoening, is neurogene claudicatie eigenlijk een syndroom. Een syndroom is een verzameling van symptomen die consistent samen voorkomen.

Symptomen van neurogene claudicatio zijn gerelateerd aan de houding en kunnen optreden als pijn in de lage rug en / of het been als spierkrampen. De combinatie van de aanwezigheid van spinale stenose met bepaalde rughoudingen zoals boogvorming zet druk op lumbosacrale zenuwwortels en / of de cauda equina. De cauda equina, een term die betekent paardenstaart, verwijst naar de losse bundel zenuwen die zich onder het hoofdgedeelte van het ruggenmerg uitstrekken en die, passend, op een staart lijken. De cauda-equina loopt door de lumboscrale wervelkolom.

Deze symptomen van intermitterende neurogene claudicatio worden vaak veroorzaakt door het lopen en / of die buigingspositie die hierboven wordt genoemd, die ook spinale extensie wordt genoemd.

Ze hebben de neiging om opgelucht te zijn door te bukken, te zitten en / of voorover te buigen in de taille.

Andere symptomen van intermitterende neurogene claudicatie zijn pennen en naalden die door uw been gaan en / of beenzwakte. Darm- of blaasproblemen kunnen optreden als de neurogene claudicatio ernstig is. In dit geval is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken.

Omdat lumbale spinale stenose zich in de loop van de tijd ontwikkelt en niet het resultaat is van een eenmalig incident, kan het een tijdje duren voordat de symptomen merkbaar zijn.

Behandeling voor neurogene claudicatio

Behandeling voor neurogene claudicatie begint meestal conservatief. Uw arts kan u pijnstillers en / of fysiotherapie voorschrijven. In fysiotherapie krijgt u waarschijnlijk oefeningen die de voorwaartse flexie van de wervelkolom benadrukken.

Andere conservatieve behandelingen voor lumbale spinale stenose, en daarom neurogene claudicatio, omvatten het modificeren van uw activiteit, het dragen van een rugbrace of riem en / of het hebben van een spinale epidurale injectie om de pijn te kalmeren. De Noord-Amerikaanse Spine Society zegt dat een reeks spinale epidurale injecties van steroïde medicatie kan helpen om pijn te verlichten van intermitterende neurogene claudicatio op middellange termijn; ze definiëren de middellange termijn als 3 tot 36 maanden.

In een commentaar gepubliceerd in de Tijdschrift van de American Medical Association Dr. Alexander Haig en zijn collega's beweerden dat betrouwbare, algemene normen voor het diagnosticeren en conservatief behandelen van stenose van de lumbale wervelkolom ontbreekt. Dit zou kunnen betekenen dat sommige artsen MRI, CT-scans en / of EMG-tests zullen gebruiken om uw aandoening te diagnosticeren, terwijl anderen dat misschien niet doen. Het zou ook kunnen betekenen dat sommige artsen u eerder geneigd kunnen maken om terug te gaan naar de operatie zonder conservatieve behandelingen eerst een kans te geven. Doe je onderzoek en praat met je arts over al je opties voordat je beslist wat je moet doen.

Dat gezegd hebbende, als blijvende pijn van intermitterende neurogene claudicatio uw levensstijl sterk belemmert, kan dit een teken zijn dat u een rugoperatie moet ondergaan. Meestal is een laminectomie, ook wel decompressie-operatie genoemd, de procedure die wordt gegeven voor spinale stenose.

Een systematische review en meta-analyse 2017, gepubliceerd in de International Journal of Surgery dat vergeleek de operatie aan conservatieve zorg voor lumbale spinale stenose en ontdekte dat beide benaderingen in de eerste zes maanden na de behandeling even effectief bleken te zijn. Na een jaar waren de uitkomsten van chirurgie echter beter dan die van conservatieve zorg. Maar chirurgie ging ook gepaard met meer complicaties.

Op basis van de gegevens konden de onderzoekers het ene type behandeling niet aanbevelen ten opzichte van het andere.