Bent u een risico voor sciatica pijn?

Ischias kan een beer zijn, ongeacht met wie je praat. Toch hebben sommige mensen een hoger risico. Veel hiervan is gebaseerd op je levensstijl, maar er spelen ook andere factoren een rol.

Leeftijd als sciatica risicofactor

Een van de belangrijkste risicofactoren voor ischias is ouder worden, omdat de ruggengraat - en het lichaam in het algemeen - degeneratie begint te ervaren. Een aantal leeftijdsgebonden veranderingen kan sciatica teweegbrengen, bijvoorbeeld veranderingen in je tussenwervelschijven, botsporen en spinale stenose.

Degeneratie van de tussenwervelschijf begint meestal rond de leeftijd van 30, dus het risico van het ontwikkelen van ischias begint ook rond dan, als goed. Een andere aandoening, spinale stenose, komt meestal het eerst voor bij mensen ouder dan 50 jaar en kan ischias veroorzaken. Ondertussen verhogen artritische veranderingen in de wervelkolom, zoals botsporen, ook het risico op ischias bij ouderen.

Maar over het algemeen zijn het mensen tussen de 30 en 50 jaar die het grootste risico lopen op ischias. Vanwege werk-, sociale en sportieve activiteiten is deze leeftijdsgroep vaak erg actief in vergelijking met oudere leeftijdsgroepen, wat de kans op letsel of andere soorten schade verhoogt. Bovendien zijn de schijven zelf begonnen aan hun afdaling naar kwetsbaarheid: hoe ouder je wordt, des te meer veerkracht je waarschijnlijk hebt verloren in je wervelkolomschijven.

Een sedentaire levensstijl

Zitten als een normale gewoonte verhoogt uw ischias risico. Activiteiten (of het ontbreken daarvan) zijn werken op een computer, veel autorijden, zich gedragen als een bankaardappel en dergelijke. Een belangrijke reden hiervoor is dat zittend uw ruggengraat en schijven comprimeert, die - afhankelijk van de conditie van uw stekels - een spinale zenuwwortel kunnen irriteren. Een andere reden is dat zitten direct druk op de heupzenuw kan uitoefenen, zoals in het geval van het piriformis-syndroom.

Handmatige arbeid en uw sciatica risico

Veelvuldig tillen van zware lasten en / of het herhaaldelijk draaien van de wervelkolom wordt geassocieerd met hernia, wat vaak resulteert in lumbale radiculopathie. Lumbale radiculopathie is een term die de symptomen beschrijft die optreden wanneer uw spinale zenuwwortel geïrriteerd is. De meeste mensen noemen deze symptomen ischias.

Een andere werkgerelateerde risicofactor is trillingen. Dus, bijvoorbeeld, als jij of een geliefde een jackhammer bedient als onderdeel van haar werk, wees je ervan bewust dat dit sciatica kan veroorzaken of bestaande ischias kan verergeren.

Wandelaars en hardlopers

De twee sporten die het risico op heupklachten het meest waarschijnlijk vergroten, zijn lopen en rennen. Dit komt waarschijnlijk door de herhaalde contractie van de piriformis-spier. Tijdens langere perioden van lopen en hardlopen, trekt de piriformis-spier zich strak om u vooruit te helpen. Wanneer de Piriformis-spier strak wordt, kan dit irritatie van de heupzenuw veroorzaken, die eronder loopt.

Een Finse studie uit 2002 gepubliceerd in Spine Journal toonde aan dat lopen wordt geassocieerd met het ontstaan ​​van ischiasymptomen, terwijl joggen wordt geassocieerd met een voortzetting van de symptomen. De studie keek naar 327 werknemers met ischias, en 2.077 werknemers zonder ischias.

Andere groepen: zwangere vrouwen, diabetici

Mensen met diabetes zijn gevoelig voor zenuwbeschadiging, inclusief de heupzenuw. Dit verhoogt de waarschijnlijkheid van de diabetische patiënt om ischias te ervaren.

En als gevolg van hormonale veranderingen en veranderingen in de positie van de baby, is het risico op ischias ook enorm toegenomen tijdens de zwangerschap.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Bernard, B., M.D., M.P.H. Lage rug musculoskeletale aandoeningen: bewijs voor arbeidsgerelateerdheid. Musculoskeletale aandoeningen en werkplekfactoren - NIOSH-publicatie 97-141. Juli 2007.
• Kendall, F., McCreary, E., & Provance, P. Spieren: testen en functie met houding en pijn. Baltimore: Williams & Wilkins. 1993.
• Kinser, C., & Colby, L. (2002). Therapeutische oefening: Foundations and Techniques.Philadelphia: F.A. Davis Company.
• Miranda, H., Viikari-Juntura, E., Martikainen, R., Takala, E.P., Riihimaki, H., Individuele factoren, bezettingsgraad en lichaamsbeweging als voorspellers van ischiaspijn. Wervelkolom. Mei 2002.
• NINDS.Piriformis-syndroom Informatiepagina. National Institute of Neurological Disorders and Stroke Web Laatst bijgewerkt: 2007.