Common Baseball en Softball-blessures

Als je honkbal of softbal speelt, ren je, springt, gooit en zwaait een vleermuis. Dit brengt het risico op overbelastingsverwondingen met lange uren oefenen met zich mee. Je loopt ook het risico van vallen en aanvaringen, evenals geraakt te worden door de bal.

Honkbal- en softballetsels worden over het algemeen gedefinieerd als cumulatief (overmatig) of acuut (traumatisch) letsel.

• Overbelastingsverwondingen treden op na verloop van tijd als gevolg van stress op de spieren, gewrichten en zachte weefsels zonder de juiste tijd voor genezing. Ze beginnen als een kleine, zeurende pijn of pijn en kunnen uitgroeien tot een slopende verwonding als ze niet vroeg worden behandeld.
• Acute of traumatische letsels ontstaan ​​door een plotselinge kracht of impact en kunnen behoorlijk dramatisch zijn.

Meer informatie over de meest voorkomende honkbal- en softballetsels.

Schouder

Overbelastingen door de schouder komen veel voor, vooral bij kruiken. In softbal kan de windmolen-pitchbeweging bijzonder stressvol zijn voor het lichaam. Voor andere spelers kan de overheadworppositie ook leiden tot schouderproblemen.

• Schouder Tendinitis, Bursitis en Impingement Syndroom: Deze overbelastingsverwondingen komen vaak voor bij jonge atleten die gebruik maken van overhead gooien.
• Torn Rotator Cuff: Tranen kunnen zich ontwikkelen in de pezen van de rotator cuff.
• Frozen Shoulder (Adhesive Capsulitis): Dit komt vaker voor bij oudere spelers, maar degenen met veelvuldig schouderletsel lopen mogelijk ook risico.
• Schouderscheiding: dit is meestal een traumatische verwonding die optreedt bij een botsing of valt met een uitgestrekte hand.
• Instabiliteit van de schouder: honkbal- en softbalspelers zijn hier vatbaar voor vanwege hun overheadworpactiviteiten. Ze strekken de schoudercapsule en ligamenten uit. Dit kan leiden tot losse gewrichten en zelfs ontwrichting.
• Glenohumerale artritis: deze posttraumatische artritis kan optreden wanneer het schoudergewricht herhaalde verwondingen ondergaat.

Elleboog

Elleboogpijn komt ook veel voor in deze sporten, met name schade aan het ulnaire collaterale ligament (UCL). Het stabiliseert de elleboog tijdens het werpen.

• Ulnar collaterale ligamentletsels: terwijl skiërs vaak traumatische verwondingen hebben aan de UCL tijdens vallen, ontwikkelen werpers chronische verwondingen als gevolg van pitching-actie.
• Little League Elbow (Medial Epicondylitis) Ook wel elleboog van de golfer genoemd, deze overbelastingsblessure wordt veroorzaakt door de actie van de polsbuigers die aan de binnenkant van de elleboog trekken.
• Bursitis van de elleboog: deze ontsteking van de gewrichtssla gebeurt meestal na het vallen op de elleboog.
• Tenniselleboog (laterale epicondylitis): deze overbelastingsblessure wordt aan de buitenkant van de elleboog gevoeld en kan het moeilijk maken om voorwerpen op te tillen of vast te pakken.

Pols en hand

Honkbal en softbal kunnen traumatisch letsel veroorzaken als gevolg van vallen, vallen of botsen, naast overbelastingsblessures.

• Verstuivingen van de pols: deze kunnen worden veroorzaakt door een val of botsing met de bal of een andere speler.
• Vingerbreuken: deze kunnen worden veroorzaakt door een botsing met de bal of door vallen.
• Pol tendinitis: dit is een overbelastingsblessure, vaak van werpen of werpen.

Terug

Catchers kunnen vooral gevoelig zijn voor rugletsel vanwege hun gehurkte positie en over de grond gooien. Softball-pitchers kunnen ook last van de rug hebben door de pitching-actie van de windmolen.

• Spierspanningen van de rug
• Onderrug pijn
• Herniated schijven

Knie

Lopende en plotselinge richtingsveranderingen kunnen leiden tot acuut knieblessure en overbelastingsletsel. Kniepijn vereist een evaluatie en een juiste diagnose. Hier zijn veel voorkomende honkbal- en softballetsels aan de knie.

• Letselblessures aan de knie: knieblessures bij de knie komen vaak voor bij sporten waarbij stoppen en starten of snel van richting veranderen vereist is. Deze extreme krachten op de knie kunnen resulteren in gescheurde ligamenten. Het voorste kruisband (ACL) en het mediale collaterale ligament (MCL) zijn het vaakst verwond, maar het achterste kruisband (PCL) en het laterale collaterale ligament (LCL) kunnen ook letsel oplopen. Kruisbandverwondingen veroorzaken niet altijd pijn, maar veroorzaken meestal een luide "knal". De meeste van deze letsels worden bevestigd met een MRI. Artroscopische chirurgie is soms de beste manier om een ​​gedeeltelijke traan te vinden.
• Gescheurd knie-kraakbeen en meniscusverwonding: gescheurd kniekraakbeen is meestal een gescheurde meniscus. Deze kleine, "c" -vormige stukken kraakbeen fungeren als kussens tussen het dijbeen (dijbeen) en het tibia (scheenbeen). Er is er een aan de buitenkant (laterale meniscus) en een aan de binnenkant van de knie (mediale meniscus). Meniscusscheuren zijn vaak het resultaat van draaien, draaien, vertragen of een plotselinge impact. Het kan worden geïdentificeerd door verschillende handmatige tests die een arts kan uitvoeren om gescheurd kraakbeen te detecteren.

• Chondromalacia: deze term verwijst naar verzachting en verslechtering van de onderkant van de knieschijf die resulteert in een doffe pijn rondom of onder de knieschijf die verergert bij het lopen van trappen of heuvels, trappen, andere gewichtdragende activiteiten.
• Knie Tendonitis en gescheurde pezen: Tendinitis is een ontsteking of irritatie van een pees die vaak wordt veroorzaakt door overmatig gebruik. Tendinitis wordt vaak geïdentificeerd als gevolg van gevoeligheid op het punt waar de patellapees het bot raakt, net onder de knieschijf. Stoten en plotselinge bewegingen (zoals het proberen een val te breken) kunnen de spieren van de quadriceps dwingen zich samentrekkend op te trekken en ervoor zorgen dat de quadriceps-pees wordt gespannen of mogelijk scheurt (scheuring).

Diverse pijn en verwondingen

Honkbal- en softbalspelers kunnen ook deze veelvoorkomende verwondingen oplopen.

• Blaren: spelers kunnen voetblaren krijgen van het lopen of blaren van de handen door het wrijven van de handschoen of bal.
• Delayed-Onset Muscle Soreness (DOMS): deze spierpijn, -stijfheid of -pijn komt 24 tot 48 uur na een bijzonder intense training of een nieuw programma voor.
• Verstuikingen en spanningen: dit zijn acute verwondingen die variëren in ernst, maar meestal leiden tot pijn, zwelling, blauwe plekken en verlies van het vermogen om het gewricht te verplaatsen en te gebruiken.
• Stressfracturen: Stressfracturen in het been zijn vaak het gevolg van overmatig gebruik of herhaalde impact op een hard oppervlak.

Honkbal- en softbalverwondingen voorkomen

Veel sportblessures zijn het gevolg van overmatig gebruik, gebrek aan behoorlijke rust, gebrek aan goede warming-ups of slechte conditionering. De volgende veiligheidsmaatregelen worden aanbevolen om blessures te helpen voorkomen:

• Opwarmen grondig voorafgaand aan het spelen.
• Gebruik goede techniek en speel volgens de regels.
• Controleer het veld vóór het spelen en verwijder vuil.
• Houd een EHBO-set bij de hand.
• Krijg voldoende herstel.
• Blijf gehydrateerd.