Erosieve artrose begrijpen
Inhoudsopgave:
- Symptomen en signalen
- Vrouwen zijn meer getroffen dan mannen
- Diagnose
- Behandeling
- Een woord van heel goed
Как снизить вес мужчине и вылечить диабет, артроз, ВСД, жировой гепатоз по методу доктора Скачко (Oktober 2024)
Erosieve osteoartritis wordt beschouwd als een ongebruikelijk en uniek type handartrose (OA). Het is uniek omdat er sprake is van een gewrichtsontsteking, die leidt tot karakteristieke röntgenopnamen, evenals tot meer ernstige gewrichtspijn en stijfheid.
Door kennis over deze ziekte te krijgen, kunt u hopelijk begrijpen waarom het meer handicapt is dan typische hand-OA.
Symptomen en signalen
Erosieve artrose begint meestal met het plotseling ontstaan van ernstige gevoeligheid in meerdere vingergewrichten samen met variabele graden van roodheid, stijfheid, warmte en zwelling. Het abrupte begin van symptomen die worden gezien bij erosieve artrose staat in contrast met het geleidelijke begin dat wordt gezien bij typische handarthrose.
Röntgenfoto's van de handen van iemand met erosieve artrose onthullen centrale erosies, dit zijn breuken in het botoppervlak in het midden van het gewricht (op de röntgenfoto zie je "kale plekken" of gebieden waar er bot zou moeten zijn, maar daar is niet).
Bij erosieve artrose zijn er andere röntgenwijzigingen die kunnen worden waargenomen:
- Osteofyten (benige gezwellen)
- Subchondrale cysten (cysten in het bot onder het kraakbeen)
- Subluxaties (gedeeltelijke dislocaties)
- Ankyloses (stijfheid van een gewricht door botfusie)
Vrouwen zijn meer getroffen dan mannen
De algemene prevalentie van erosieve artrose is ongeveer 3 procent van de algemene bevolking, en vrouwen worden meer getroffen dan mannen.
Desondanks worden deze percentages besproken door experts, deels omdat sommige onderzoeken die de progressie van typische handartrose hebben onderzocht, melden dat een groot aantal mensen (tot 40 procent) daadwerkelijk 'erosieve veranderingen' vertoont.
Dit suggereert dat veel mensen met "handartrose" mogelijk "erosieve handartrose" hebben. Dit heeft het debat aangewakkerd over de vraag of erosieve artrose eigenlijk een eigen ziekte is of een fase van progressie van handarthrose.
Diagnose
De diagnose van erosieve artrose is nog steeds een lastig proces, omdat er momenteel geen vastgelegde criteria zijn. Toch gebruiken artsen een combinatie van medische aanwijzingen en röntgenstralen om uiteindelijk de diagnose te stellen.
Medische geschiedenis:Om erosieve artrose te diagnosticeren, zal een arts eerst een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek uitvoeren. In termen van een medische geschiedenis zal uw arts vragen stellen over uw verleden of familiegeschiedenis van artritis, vooral reumatoïde artritis (de medische aandoening die waarschijnlijk het meest lijkt op erosieve artrose).
Hij zal ook vragen of u al dan niet lichaamslichaamssymptomen zoals een lichte koorts, vermoeidheid of gewichtsverlies heeft. Deze mogen niet aanwezig zijn in erosieve artrose, maar kunnen voorkomen bij reumatoïde artritis of andere vormen van inflammatoire artritis (bijvoorbeeld psoriatische artritis).
Fysiek onderzoek:Wanneer u uw handen onderzoekt, kan uw arts voorzichtig op een afzonderlijk vingergewricht drukken om toegang te krijgen voor zwelling, gevoeligheid, warmte en roodheid.Hij zal ook het bewegingsbereik en de kracht van je vingers onderzoeken.
Denk eraan dat er bij erosieve artrose sprake is van een ontstekingsproces (zoals blijkt uit centrale erosies op röntgenfoto's), dus gewrichtspijn, stijfheid en beperkte gewrichtsfunctie zijn ernstiger dan bij typische handartrose.
Uw arts zal ook andere gewrichten in uw lichaam onderzoeken, naast uw handen, zoals uw polsen en ellebogen, die vaak worden aangetast bij reumatoïde artritis, maar niet bij erosieve artrose.
Een andere aanwijzing voor artsen dat een persoon erosieve artrose heeft, is de specifieke vingergewrichten die hierbij betrokken zijn. Bij erosieve artrose zijn de gewrichten het dichtst bij de vingertoppen (de distale interfalangeale gewrichten genoemd) van de hand het vaakst betrokken, gevolgd door de gewrichten die zich het dichtst bij de knokkels bevinden (de proximale interfalangeale gewrichten genoemd).
De knokkels van de hand (de metacarpale-falangeale gewrichten genoemd) worden meestal niet beïnvloed en het duimgewricht wordt meestal ook gespaard bij erosieve artrose.
Bloedtesten:Uw arts zal waarschijnlijk bloedonderzoeken bestellen, meer om andere ziekten uit te sluiten dan om te regeren bij erosieve artrose. Deze bloedtesten omvatten gewoonlijk:
- Erythrocyte bezinkingssnelheid (ESR)
- C-reactief proteïne (CP)
- Reumatoïde factor
- Anticyclisch gecitrullineerd peptide-antilichaam
Deze tests kunnen positief (of verhoogd) zijn bij reumatoïde artritis, maar moeten binnen het normale bereik liggen bij erosieve artrose.
Imaging Tests:Röntgenonderzoek van centrale erosies op de handen voegt veel waarde toe bij het stellen van de diagnose van erosieve artrose. Dit is in tegenstelling tot marginale erosies (onbedekte gebieden aan de zijkanten) die worden gezien bij reumatoïde of psoriatische artritis.
Behandeling
De exacte oorzaak van erosieve artrose is onbekend, dus de behandeling is nog steeds een uitdaging. Vooralsnog richt de behandeling van erosieve osteoartritis zich voornamelijk op fysiotherapie en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen. Naarmate het onderzoek evolueert, zijn er nieuwere therapieën in opkomst, hoewel het bewijs erachter nog steeds erg vroeg is. Adalimumab (een tumor-necrose-factor-remmer) kan bijvoorbeeld een effectieve behandeling zijn voor erosieve osteoartritis.
Ten slotte is vanwege de bezorgdheid over handafwijking en verminderde handfunctie met erosieve artrose vroege behandeling het beste. Toch is het goed om op te merken dat, in tegenstelling tot reumatoïde artritis, de ontsteking van erosieve artrose uiteindelijk kan verdwijnen.
Een woord van heel goed
Het grote beeld hier is dat hoewel de precieze diagnose en classificatie van erosieve osteoartritis nog steeds wordt besproken tussen deskundigen, de ernst (in vergelijking met typische handartrose) en specifieke röntgenopnamen (centrale erosies) kenmerkende kenmerken zijn.
Als u of een geliefde erosieve artrose heeft, moet u opletten bij een arts die gespecialiseerd is in gewrichten (een reumatoloog genaamd). Met een goed behandelplan dat medicijnen en fysiotherapie omvat, kunt u uw gewrichtsgezondheid optimaliseren.
De gevolgen van roken voor artrose
Roken is in verband gebracht met een verhoogd risico op artrose en een negatief effect op de gezondheid in het algemeen. Meer informatie over roken en artrose.
Erosieve esophagitis Oorzaken en behandelingen
Heeft u pijn als u slikt of brandend aanvoelt in uw slokdarm? Het kan een slokdarmontsteking, een ontsteking, zwelling of irritatie van de slokdarm zijn.
Een diagnose van artrose begrijpen
Als je het zelf niet hebt gehad, heb je je waarschijnlijk afgevraagd hoe artrose eruit ziet. Lees over gewrichtspijn, stijfheid en andere symptomen.