Oorzaken van spierpijn

Spier controle van de nek (motorische controle cervicaal) bij aanhoudende nekpijn (Januari- 2025)

De meeste mensen zullen op enig moment spierpijn ervaren. Spierpijn of myalgie kan variëren van mild tot ernstig. Het kan snel na een korte episode worden opgelost of langer duren. Elke spier in het lichaam kan worden aangetast, maar meestal zijn de spieren in de nek, rug en benen betrokken.

Of de spierpijn minder uitgebreid of uitgebreid is, hangt grotendeels af van de oorzaak. De meest voorkomende oorzaken van spierpijn en spierpijn zijn overmatig gebruik, stress en lichte verwondingen. In dergelijke gevallen is de spierpijn meestal gelokaliseerd en beperkt tot één spier of een specifieke groep spieren. Systemische spierpijn, die overal in je lichaam wordt gevoeld, is over het algemeen gerelateerd aan een meer gecompliceerde oorzaak, zoals ziekte, infectie of bijwerkingen van medicijnen. In het bijzonder zijn de volgende mogelijke oorzaken van spierpijn.

Medicijnen die spierpijn kunnen veroorzaken:

ACE-remmers (voor bloeddruk)Statines (om cholesterol te verlagen)

Infecties die spierpijn kunnen veroorzaken:

Abces van een spierInfluenzaziekte van LymeMalariaPolio of post-poliosyndroomRocky Mountain Spotted FeverTrichinose
Ziekten en aandoeningen:

Chronisch vermoeidheidssyndroomdermatomyositisdystonieVerstoring van de elektrolytenbalansfibromyalgiehypothyreoïdieLupusMyofasciaal pijnsyndroomSpierreumapolymyositisporfyrierhabdomyolyseReumatoïde artritis

Spierpijn behandelen

Wanneer spierpijn gerelateerd is aan overmatig gebruik, herhaalde stress of spanning, kan deze meestal thuis worden behandeld. Het resulterende lichte letsel zal meestal reageren op R.I.C.E.-rust, ijs, compressie en elevatie.

Als spierpijn aanhoudt en u denkt dat dit te wijten is aan iets anders dan een lichte belasting of verwonding, raadpleeg dan uw arts. Het behandelen van de onderliggende conditie zou de voor de hand liggende prioriteit zijn.

U moet de medische zorg niet uitstellen als u spierpijn heeft, samen met een van de volgende problemen: moeite met ademhalen, duizeligheid, uitgesproken spierzwakte, stijve nek, hoge koorts, tekenbeet, uitslag, gelokaliseerde roodheid en zwelling die een signaal kan zijn voor infectie, spierpijn dat begon na het innemen van een nieuw medicijn. Zoek in dergelijke gevallen onmiddellijk medische hulp.

Ontstekingsziekten van spieren

Inflammatoire spierziekten zijn systemische auto-immuunziekten die worden gekenmerkt door chronische spierzwakte, spiervermoeidheid en de infiltratie van mononucleaire cellen in de skeletspier. Polymyositis en dermatomyositis zijn de twee primaire typen ontstekingsziekten van spieren. Een ander type, inclusielichaammyositis, wordt door sommigen ook beschouwd als een idiopathische inflammatoire myopathie.

Inflammatoire myopathieën kunnen alleen bestaan of secundair zijn aan een andere reumatische aandoening. De reumatische aandoeningen die het vaakst worden geassocieerd met inflammatoire myopathieën omvatten sclerodermie, gemengde bindweefselziekte, het syndroom van Sjögren en systemische lupus erythematosus. Een ontstekingsmyopathie kan ook naast reumatoïde artritis bestaan.

De belangrijkste symptomen geassocieerd met polymyositis en dermatomyositis zijn spierzwakte en een laag spieruithoudingsvermogen. De zwakte treedt meestal symmetrisch op in de nek-, bekken-, dij- en schouderspieren. Indien onbehandeld, vordert de spierzwakte en in ernstige gevallen kan de patiënt mobiliteitshulpmiddelen nodig hebben - mogelijk zelfs een rolstoel. Als er sprake is van verminderde contractiliteit van de keelspieren, kunnen er problemen zijn met betrekking tot slikken en voeding. Als er sprake is van zwakte van het diafragma of de borstspieren, kunnen zich ademhalingsproblemen voordoen. Als de lagere slokdarm erbij betrokken is, kunnen er zure terugvloeiingsproblemen zijn die zich ontwikkelen. Als de sluitspier ani wordt beïnvloed, kan er incontinentie zijn. Dermatomyositis heeft, in tegenstelling tot polymyositis, een karakteristieke uitslag die daarmee samenhangt. Meestal worden de inflammatoire myopathieën behandeld met corticosteroïden en immunosuppressieve geneesmiddelen om de progressie te vertragen.