Wanneer iemand sterft aan verslaving

Vroeg of laat worden de families en vrienden van mensen met verslavingen geconfronteerd met de dood van de persoon. Het verliezen van een familielid of iemand in de buurt is altijd moeilijk, maar het is vaak moeilijker en ingewikkelder als de persoon een verslaving heeft. Familieleden en vrienden van de verslaafde persoon die stierf hebben de steun van de mensen om hen heen nodig, en hoewel er veel is dat je kunt zeggen en doen dat zal helpen, zeggen mensen vaak het verkeerde, zelfs als ze het goed menen. Hier zijn tien dingen die je moet vermijden om te zeggen tegen iemand die een familielid of geliefde met een verslaving heeft verloren.

Bekritiseer de Griever niet

Dit lijkt misschien vanzelfsprekend, maar toch bekritiseren mensen vaak de persoon die direct of indirect is achtergebleven. Een directe kritiek zou zoiets zijn als: "Je had hem moeten laten stoppen met het gebruik van drugs." Dit toont een gebrek aan besef dat het overwinnen van een verslaving niet iets is dat iemand kan worden opgedrongen, en familieleden en vrienden weten vaak niet hoe ze kunnen helpen. Een indirecte kritiek houdt in dat de griever het verkeerd heeft, bijvoorbeeld door te zeggen: "Je hebt nooit geweten hoe je met zijn verslaving moest omgaan, of wel?" Hoewel dit misschien waar is, is het in dit voorbeeld pijnlijk om de machteloosheid van de relatieve of geliefde te benadrukken op het moment dat ze zich het minst in staat voelen om te controleren wat er is gebeurd.

Bekritiseer de verslaafde niet

Er zijn vele redenen waarom u de verleiding zou kunnen krijgen om de verslaafde persoon die is gestorven, te bekritiseren.U kunt het bijvoorbeeld ondersteunend vinden om erop te wijzen dat de persoon die is gestorven, misbruik heeft gemaakt van de persoon die is achtergebleven, en dat zij het misbruik niet langer zullen moeten verdragen. De rouwende persoon is waarschijnlijk echter overweldigd door veel tegenstrijdige gevoelens en moet vrede sluiten met de relatie die nu voorbij is. Wordt eraan herinnerd dat de verslaafde wreed, onnadenkend of niet in staat was om met zijn eigen problemen om te gaan, is onnodig, in slechte smaak, en kwetsend voor de achtergelaten persoon.

Ken de schuld niet toe

De schuld is iets dat velen van ons in de verleiding brengen om te doen, maar het is over het algemeen een proces van zelfvernietiging. Niet alleen geeft het een negatieve toon aan interacties, het houdt ook geen rekening met veel omstandigheden die de controle van iemand te boven gaan, en het interfereert met de rouwende persoon die door zijn eigen proces van verdriet gaat. Vermijd de schuld van de griever, de verslaafde persoon die is overleden, de vrienden van de verslaafde persoon, school, werkgever, misbruikers, drugsdealers, woekeraars, de overheid of iemand anders waarvan jij voelt dat de verantwoordelijkheid voor de dood van de verslaafde ligt. Rouw is een tijd om medeleven met anderen uit te dragen, en zelfs als je voelt dat mensen schuldig waren, beperk je jezelf om dit uit te drukken aan de rouwende persoon die achterbleef.

Do not Tell The Griever Wat zij "moeten" of "moeten" voelen of doen

Er wordt veel verwacht van mensen van wie de familieleden zijn overleden - om een ​​begrafenis te regelen en bij te wonen, om gastheer te spelen voor familie en vrienden, om de zaken van de overledene op orde te maken, om alleen verdriet te uiten over het verlies van het familielid en om te herstellen snel. Gezien de omstandigheden is het onredelijk om dit te verwachten van de familie en vrienden van iemand met een verslaving. Maak geen veronderstellingen dat de persoon positieve of negatieve emoties moet voelen over het verlies van een familielid of geliefde - er kunnen uitbuiting, misbruik, overdoseringen of zelfmoordpogingen zijn geweest, evenals gedeelde ervaringen, liefde, intimiteit en pogingen om hulp te krijgen. Geef ze de privacy en ruimte om hun verdriet op hun eigen manier te verwerken.

Vertel de Griever niet dat ze gelukkig moeten zijn

Zelfs als je denkt dat de verslaafde je rouwende vriend vreselijk behandeld heeft, zullen ze waarschijnlijk een verscheidenheid aan verschillende emoties ervaren. Het is normaal om door een reeks emoties te gaan na de dood van iemand die dichtbij is, inclusief woede en verdriet. Het is ook onwaarschijnlijk dat hun problemen voorbij zijn, omdat er mogelijk financiële en andere problemen zijn die niet zijn opgelost. En hoewel een optimistische kijk motiverend kan zijn, is het belangrijk dat de rouwende persoon niet in ontkenning gaat over hun gevoelens over alles wat er gebeurde toen de verslaafde nog leefde, alleen maar omdat de persoon weg is. Bovendien kan de rouwende persoon missen het hebben van een partner, ouder, broer of zus, kind of vriend, rollen die misschien nooit worden ingevuld door iemand anders.

Vertel de Griever niet dat ze "over moeten zijn" of "over moeten komen"

"Krijg erover!" "Stop met zeuren, hij is nu dood!" "Je zou er nu wel overheen moeten zijn!"

Dit zijn allemaal kwetsende uitspraken die rechtstreeks aan slachtoffers van mishandeling zijn gezegd. De dood van de misbruiker doet de pijn niet verdwijnen. Herstel van misbruik kan tijd kosten, soms jaren. Hoewel je misschien denkt dat een mishandelde of verwante persoon wentelt in hun pijn, is de realiteit dat ze mogelijk lijden aan PTSS. Als je ze vertelt dat ze eruit moeten knakken, zal dat gewoon pijn doen en ze verder vervreemden.

Als u dit moeilijk te begrijpen vindt, wacht dan tenminste af met het uiten van een mening.

Praat niet over Gods wil

Hoewel sommige mensen een sterk religieus geloof hebben, voelen veel mensen wier leven wordt beïnvloed door verslaving, zich ongemakkelijk bij traditionele ideeën over spiritualiteit. Zeggen dat de dood van een persoon met een verslaving Gods wil was, heeft de ongelukkige implicatie dat een hogere macht bedoeld is voor de verslaafde en / of hun familielid of geliefde om door de ellende te gaan die deel kan uitmaken van een verslaving, misschien als een straf voor wangedrag. Het impliceert ook dat een geloof in God hen verdere pijn kan besparen, wat niet noodzakelijk het geval is. Houd je religieuze opvattingen voor jezelf tijdens deze periode van verdriet, zelfs als je dezelfde religieuze overtuigingen deelt als de persoon die je hebt achtergelaten - tenzij, natuurlijk, ze je mening vragen over de kwestie.

Geef geen ongevraagd advies

Als de rouwende persoon je om advies vraagt ​​over een onderwerp waar je kennis van hebt, ga je gang en geef het. Maar ongevraagd advies - met wie ze contact op moeten nemen, wat ze moeten doen, hoe ze de bezittingen van de overledene moeten verwijderen, enz., Mag niet worden aangeboden. Advies kan verwarrend en tegenstrijdig zijn en kan de persoon in de weg zitten om zelf uit te zoeken wat te doen. Het legt ook nog meer druk op iemand die zich waarschijnlijk overweldigd voelt zoals het is. En als uw advies onjuist blijkt te zijn, kan dit problemen veroorzaken in uw relatie met hen. Een betere strategie is om te bieden om daar te zijn als iemand om mee te praten en te helpen als dat nodig is, en om vervolgens de gevraagde hulp te bieden als daarom wordt gevraagd.

Bied de persoon geen alcohol of drugs aan

U gelooft misschien dat de persoon die achterbleef geen probleem had met alcohol of drugs, maar het is mogelijk dat ook zij problemen hebben met verslavend gedrag. Ze kunnen ook proberen hun gevoel van verdriet te verdoven met alcohol of drugs als ze beschikbaar zijn, of zich te wentelen in herinneringen aan de persoon die ze hebben verloren door te doen wat ze deden. Over het algemeen zijn alcohol en drugs geen effectieve manier om stress te beheersen en zijn ze contraproductief voor het proces van het werken door gevoelens.Nodig de persoon in plaats daarvan uit om deel te nemen aan een andere activiteit of nodig hem uit voor het avondeten, maar vermijd het gebruik van alcohol.

Zeg helemaal niets

"Ik wist niet wat ik moest zeggen, dus ik nam geen contact op." Dit is zo vaak het excuus van familie en vrienden van iemand die iemand met een verslaving heeft verloren. En de rouwende verwant of geliefd op wordt geconfronteerd met de stenige stilte van de telefoon die nooit rinkelt en de enige mail die de mat raakt, is een rekening. Natuurlijk, het is beschamend en ongemakkelijk om over te praten. Maar het is een stuk minder pijnlijk voor de persoon achtergelaten wetende dat er mensen in de buurt zijn om het proces van loslaten te delen, dan om het hoofd te bieden aan wat lijkt op verlating door iedereen die ze kennen. Dus pak de telefoon, schrijf een brief of een kaart, stuur wat bloemen, betuig je medeleven en vraag wat ze graag zouden willen doen. Als het dan niet onredelijk is, doe het dan.

Toon uw medeleven

De tijd van verdriet is waarschijnlijk een van de belangrijkste momenten om je mededogen te tonen aan iemand die is achtergelaten in de nasleep van een verslaving. Hun pijn zal nooit helemaal voorbij zijn, maar door er te zijn voor een geliefde die treurt, wordt de last verlicht. Vergeet niet je meest vriendelijke zelf te zijn als je samen bent met iemand die beroofd is door alcohol, drugs of verslaving.