Tijdlijn en geschiedenis van de HIV / AIDS-pandemie
Inhoudsopgave:
- 1981
- 1983
- 1984
- 1985
- 1987
- 1990
- 1992
- 1993
- 1996
- 1997
- 1998
- 2000
- 2004
- 2009
- 2010
- 2013
- 2014
- 2015
- 2016
- 2017
- 2018
Aids | Aids Nedir | Aids Belirtileri | Aidsten Korunma | Aids Tedavisi | HIV | (December 2024)
De geschiedenis van HIV is gevuld met triomfen en mislukkingen toen de wereld te maken kreeg met wat de grootste wereldwijde epidemie van de moderne tijd zou worden. Wat begon met maar een handvol infecties groeide uit tot een pandemie die vandaag meer dan 36 miljoen mensen wereldwijd treft.
De HIV-tijdlijn begon in het begin van 1981 toen de New York Times een uitbraak van een zeldzame vorm van kanker meldde bij homoseksuele mannen in New York en Californië. Deze "homokanker" werd later geïdentificeerd als Kaposi-sarcoom, een ziekte die later het gezicht van de ziekte werd in de jaren tachtig en negentig.
In datzelfde jaar begonnen noodruimten in New York een uitslag van overigens gezonde jonge mannen te zien met koorts, griepachtige symptomen en een zeldzame vorm van longontsteking genaamd Pneumocystis. Niemand had kunnen vermoeden dat deze ongewone, geïsoleerde gevallen een voorafschaduwing zouden zijn van een wereldwijde uitbraak en miljoenen mensen binnen een paar jaar zouden doden.
1981
In 1981 zagen we de opkomst van Kaposi-sarcoom en pneumocystis-pneumonie bij homoseksuele mannen in New York en Californië. Toen de Centers for Disease Control de nieuwe uitbraak rapporteerden, noemden ze het GRID (of homo-gerelateerde immuundeficiëntie), waardoor de homogemeenschap gestigmatiseerd werd als dragers van de dodelijke ziekte. Er kwamen echter al snel gevallen bij onder heteroseksuelen, drugsgebruiker en hemofiliepatiënten, waarmee werd aangetoond dat het syndroom geen grenzen kende.
1983
Onderzoekers van het Pasteur Instituut in Frankrijk isoleerden een retrovirus waarvan zij denken dat het gerelateerd is aan het uitbreken van HIV. Tegen die tijd hadden 35 landen over de hele wereld gevallen bevestigd van de ziekte die tot dan toe alleen de VS leken te beïnvloeden. Controversie ontstond kort daarna toen de Amerikaanse regering een van hun wetenschappers, dr. Robert Gallo, had aangekondigd een retrovirus genaamd HTLV-III, waarvan zij beweerden dat het verantwoordelijk was voor AIDS.
Twee jaar later wordt eindelijk bevestigd dat HTLV-III en de Pasteur-retrovirussen hetzelfde zijn, wat leidt tot een internationale commissie om het virus HIV (human immunodeficiency virus) te hernoemen.
1984
Een Canadese stewardess, genaamd "Patient Zero," sterft aan aids-gerelateerde complicaties. Vanwege zijn seksuele band met verschillende van de eerste slachtoffers van HIV, wordt ten onrechte gemeld dat hij verantwoordelijk is voor de introductie van het virus in Noord-Amerika. Tegen die tijd waren er 8.000 bevestigde gevallen in de VS, wat resulteerde in een alarmerende 3500 sterfgevallen.
1985
De controverse rondom het HIV-virus gaat verder wanneer het laboratorium van Gallo een HIV-testkit patenteert die later is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Het Pasteur Institute klaagt en krijgt later rechten op de helft van de royalty's van de nieuwe test. In datzelfde jaar komt HIV in het publieke bewustzijn met de dood van Rock Hudson en nieuws dat de 14-jarige Ryan White is uitgesloten van zijn basisschool in Indiana voor het hebben van HIV.
1987
Het eerste HIV-medicijn, bekend als Retrovir (AZT), is goedgekeurd door de FDA. Na zes jaar de ziekte te hebben genegeerd en de crisis niet te erkennen, gebruikt president Ronald Reagan eindelijk het woord 'aids' in een openbare rede. Op dit moment wordt aangenomen dat er tussen de 100.000 en 150.000 gevallen van HIV wereldwijd zijn.
1990
Na jaren van leiding geven aan de strijd tegen hiv-stigma in de Verenigde Staten sterft Ryan White op 19-jarige leeftijd. Dat jaar wordt de Ryan White Care Act door het Congres vastgesteld om door de overheid gesponsorde middelen te verstrekken voor de verzorging van mensen met hiv. In deze fase is het aantal mensen met HIV wereldwijd nu gestegen tot bijna een miljoen.
1992
De FDA keurt het eerste geneesmiddel goed dat in combinatie met AZT wordt gebruikt, bekend als Hivid, waarmee de eerste stap van de medische gemeenschap naar combinatietherapie wordt gezet. Het wordt snel daarna gevolgd door Epivir (lamivudine), dat tegenwoordig nog steeds algemeen wordt gebruikt.
1993
Een Britse studie bekend als de Concorde Trials concludeert dat AZT-monotherapie niets doet om de progressie naar HIV uit te stellen. Als een resultaat van dit rapport verschijnt een nieuwe beweging om te ontkennen dat HIV bestaat of dat een virus van welke soort dan ook zelfs aan de ziekte is gekoppeld.
1996
De behandeling neemt nog een belangrijke stap voorwaarts met de introductie van krachtige HIV-geneesmiddelen die proteaseremmers worden genoemd. Bij gebruik in drievoudige therapie blijken de geneesmiddelen effectief te zijn, niet alleen om het virus te onderdrukken, maar mensen in staat te stellen het immuunsysteem te herstellen tot bijna-normale niveaus. Het protocol wordt onmiddellijk aangeduid als zeer actieve antiretrovirale therapie of HAART.
1997
De studie van de Clinical Trials Group uit de AIDS 076 meldde dat het gebruik van AZT tijdens de zwangerschap en op het moment van levering de overdracht van HIV van moeder op kind tot slechts drie procent verminderde. In datzelfde jaar, minder dan 12 maanden nadat HAART is geïntroduceerd, daalt het aantal sterfgevallen door HIV in de Verenigde Staten met 35 procent.
1998
De eerste menselijke proeven in de Verenigde Staten beginnen het VAXGEN HIV-vaccin te testen. (Het was de eerste van vele van dergelijke onderzoeken waarvoor we nog geen levensvatbare kandidaat hebben gevonden.)
2000
De aids-ontkenningsbeweging krijgt internationale aandacht wanneer de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki op de Internationale AIDS-conferentie verklaart dat "een virus geen syndroom kan veroorzaken". Tegen die tijd zijn wereldwijd bijna 20 miljoen mensen gestorven aan aids, waaronder bijna 17 miljoen mensen in Afrika ten zuiden van de Sahara.
2004
Terwijl de medische gemeenschap wordt geconfronteerd met een groeiende stroom van resistentie tegen geneesmiddelen onder mensen die HAART gebruiken, komt er een nieuw geneesmiddel met de naam tenofovir vrij, dat zelfs gevallen van diepe resistentie tegen meerdere geneesmiddelen lijkt te kunnen overwinnen. Kort voordat Thabo Mbeki uit het presidentschap in Zuid-Afrika wordt gezet, zijn de eerste generieke HIV-medicijnen in het land goedgekeurd, waarmee de deur wordt geopend voor de uitrollen van de grootste medicijnbehandeling in de geschiedenis.
2009
Wetenschappers van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill kondigen aan dat ze de structuur van een volledig HIV-genoom hebben gedecodeerd, waardoor wetenschappers nieuwere diagnostische hulpmiddelen en gerichte behandeling voor HIV kunnen ontwikkelen. Het is grotendeels deze inspanning die leidde tot de ontwikkeling van integraseremmers die nu worden gebruikt voor de eerstelijnsbehandeling in de V.S.
2010
De iPrEX-studie is de eerste van vele onderzoeken waaruit blijkt dat het HIV-medicijn Truvada kan worden gebruikt door HIV-negatieve mensen om besmet te raken. De strategie, bekend als HIV pre-exposure profylaxe (PrEP), wordt tegenwoordig vaak voorgeschreven om mensen met een hoog risico op infectie te beschermen.
2013
Een studie uitgevoerd door Noord-Amerikaanse AIDS Cohort Collaboration on Research and Design (NA-ACCORD) meldt dat een 20-jarige persoon die begon met HIV-therapie kan verwachten tot ver in de vroege jaren 70 te leven. Dit is de eerste van veel van dergelijke bevestigingen die de impact beschrijven van antiretrovirale therapie op de levensverwachting.
2014
De Wereldgezondheidsorganisatie en het VN-programma voor HIV / AID (UNAIDS) kondigen een ambitieus plan aan om de HIV-pandemie tegen 2030 te beëindigen door 90 procent van de mensen die wereldwijd met HIV besmet zijn te diagnosticeren, 90 procent op HIV-therapie te richten en een niet-detecteerbaar virus te bereiken. laden in 90 procent van die. Dubbed de 90-90-90-strategie, het programma wordt geconfronteerd met de steeds kleiner wordende bijdragen van donorlanden en de steeds toenemende cijfers van resistentie tegen geneesmiddelen en behandelingsstoornissen wereldwijd.
2015
Indiana ervaart de grootste HIV-uitbraak sinds de jaren 1990 als gevolg van wijdverspreide opioïde epidemieën en verzet tegen toenmalig gouverneur Mike Pence om een naald-uitwisselingsprogramma in zijn staat toe te staan op 'morele gronden'. Als gevolg hiervan worden meer dan 200 gevallen gemeld binnen een paar weken in en rond de stad Austin, Indiana (bevolking 4.295).
2016
Na de publicatie van de Strategic Timing of Antiretroviral Treatment (START) -studie eind 2015, beveelt de Wereldgezondheidsorganisatie en het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Service onder andere aan dat de HIV-behandeling wordt gestart op het moment van de diagnose. In tegenstelling tot het uitstellen van de behandeling, is bewezen dat de nieuwe strategie het risico op ernstige ziekten met 53 procent vermindert.
2017
Nu, in zijn 36ste jaar, blijft de epidemie elk jaar miljoenen levens eisen en voegt er nog eens 1,8 miljoen nieuwe infecties aan toe. Er zijn nu naar schatting 36,7 miljoen mensen met HIV wereldwijd, waarvan 20,9 miljoen antiretrovirale therapie. In totaal zijn meer dan 76 miljoen mensen besmet met HIV sinds het begin van de pandemie, waarvan 35 miljoen mensen zijn gestorven.
2018
Wereld Aidsdag markeert zijn 30e verjaardag met het thema "Ken je status."
Een korte geschiedenis van het condoom - HIV / AIDS
De vroegste condooms werden al in 1000 v.Chr. Gezien en tegenwoordig wordt alles toegepast, van polymeren uit de ruimtetijd tot consumentvriendelijke smaken.
Een tijdlijn van HIV-vaccinonderzoek
Lees meer over de geschiedenis van de eerste 20 jaar van de ontwikkeling van HIV-vaccins met deze tijdlijn van vaccinatieproeven en tests die dateren uit 1984.
Tijdlijn en de geschiedenis van autisme
Van Asperger en Kanner die criteria ontwikkelen voor het diagnosticeren van autisme tot autisten die hun eigen organisaties creëren, leren over de geschiedenis van autisme.