Chemotherapie voor gemetastaseerde borstkanker

Chemotherapie wordt gebruikt als een behandeling voor de meeste mensen met uitgezaaide borstkanker op enig moment. Of de eerste lijn al dan niet wordt gebruikt, hangt af van uw receptorstatus, eerdere behandelingen en andere factoren.

Chemotherapie is een systemische behandeling die kankercellen aanvalt, overal waar ze zich in het lichaam bevinden. Een uitzondering hierop vormen echter de hersenen, waarbij de passage van veel van deze geneesmiddelen wordt beperkt door de aanwezigheid van de bloed-hersenbarrière.

Hoe het werkt

Chemotherapie werkt door snel groeiende cellen, zoals kankercellen, aan te vallen. De meeste chemotherapeutica interfereren met kankercellen op een bepaald punt in het delingproces, maar verschillende delen van de celcyclus worden onderbroken met verschillende geneesmiddelen.

Omdat deze behandelingen invloed hebben op snel groeiende cellen, beschadigen ze ook regelmatig normale cellen in het lichaam, zoals die in het spijsverteringskanaal (misselijkheid), haarzakjes (haaruitval) en beenmerg (bloedarmoede en een laag aantal witte bloedcellen).

Wanneer het wordt gebruikt

Hoe snel chemotherapie wordt aanbevolen voor de behandeling hangt grotendeels af van het specifieke type borstkanker dat u heeft, ongeacht of uw tumor oestrogeenreceptor of HER2-receptor positief is en of hormonale therapieën effectief zijn voor uw tumor.

Chemotherapie wordt meestal aanbevolen als eerste lijn (als de eerste behandeling voor gemetastaseerde kanker):

• Voor vrouwen met oestrogeenreceptor-positieve tumoren die resistent zijn geworden tegen hormonale medicijnen zoals tamoxifen of aromataseremmers.
• Voor vrouwen met HER2-positieve tumoren (samen met een doelgerichte therapie zoals Herceptin) die oestrogeenreceptor-negatief zijn.
• Voor vrouwen met tumoren die zowel oestrogeenreceptoren als HER2-negatieve (triple-negatieve borstkankers) zijn.
• Het kan samen met hormonale therapieën worden gebruikt voor mensen met oestrogeenreceptor-positieve tumoren die reageren op hormonale medicatie als een snelle reductie van de tumor nodig is.

Frequentie

Chemotherapie wordt meestal gegeven in cycli met een tussenruimte van 21 tot 28 dagen. Het aantal cycli dat u ontvangt hangt van veel dingen af, waaronder uw reactie op het medicijn of drugs.

Chemotherapie kan heel goed werken voor gemetastaseerde borstkanker, hoewel tumoren bijna altijd resistent worden tegen een bepaald geneesmiddel of een combinatie van geneesmiddelen in de loop van de tijd. Het is niet ongebruikelijk dat mensen tijdens de behandeling ten minste drie verschillende chemotherapiebehandelingen ondergaan.

Chemotherapie voor gemetastaseerde borstkanker kan ofwel continu (één combinatie van geneesmiddelen na een andere zonder onderbreking) of met tussenpozen worden gegeven en er zijn voor- en nadelen aan elke methode. Het is gebleken dat continue chemotherapie de groei van kanker iets effectiever kan vertragen dan intermitterende therapie, hoewel er geen groot verschil lijkt te zijn in de totale overleving.

Degenen die intermitterende therapie ontvangen, hebben daarentegen doorgaans een betere algehele kwaliteit van leven. Het is om vele redenen zoals deze dat uw oncoloog uw persoonlijke voorkeuren met betrekking tot het omgaan met uw kanker wil begrijpen.

Goals

De doelen van de chemotherapiebehandeling voor gemetastaseerde borstkanker zijn meestal anders dan de doelen van de chemotherapiebehandeling voor de beginnende ziekte, en dit kan zeer verwarrend zijn.

Voor vroege borstkanker wordt chemotherapie meestal gegeven met de bedoeling om de ziekte te genezen. Wanneer chemotherapie wordt gegeven na een borstkankeroperatie, wordt bijvoorbeeld gehoopt dat de medicijnen de resterende kankercellen in het lichaam (die niet kunnen worden gezien in beeldvormingsstudies) aanvallen in de hoop dat kanker zal worden genezen. Op deze manier gebruikt, wordt de chemotherapie aangeduid als adjuvante therapie.

Chemotherapie kan ook worden gebruikt voor borstkanker in een vroeg stadium om de grootte van een tumor te verkleinen, zodat chirurgie dan mogelijk is. Op deze manier gebruikt, wordt de chemotherapie aangeduid als neoadjuvante therapie, en het doel is ook een remedie.

Chemotherapie voor uitgezaaide borstkanker wordt echter met verschillende doelen gebruikt. Deze doelen zijn:

• Om je leven te verlengen
• Om uw kwaliteit van leven te verbeteren
• Om uw symptomen te verlichten

Met andere woorden, in tegenstelling tot chemotherapie voor borstkanker in een vroeg stadium, wordt chemotherapie voor gemetastaseerde borstkanker niet gegeven met de bedoeling om de ziekte te genezen, maar in plaats daarvan om de ziekte zo lang mogelijk te beheersen.

Waarom is een Cure niet het doel?

Het kan zeer pijnlijk en schokkend zijn wanneer je de verschillen begrijpt tussen wat chemotherapie kan bieden voor borstkanker in een vroeg stadium en wat het kan bereiken voor uitgezaaide borstkanker.

Het is niet dat artsen niet willen proberen geavanceerde borstkanker te genezen met chemotherapie. Zij doen. Het is alleen dat met de medicijnen die we momenteel hebben, en de weerstand die zich in de loop van de tijd ontwikkelt, de kans dat chemotherapie die een gevorderde kanker geneest heel laag is. Dit geldt zelfs als u met extreem hoge en agressieve doses van meerdere van deze geneesmiddelen zou worden behandeld.

Helaas verwachten, volgens studies, veel vrouwen (en mannen) een andere reactie dan oncologen, en hopen ze dat chemotherapie zullen hun uitgezaaide kanker genezen. We delen dit om je hoop niet weg te nemen. Er zijn sommige mensen die reageren en blijven reageren op chemotherapie gedurende een lange tijd. Toch is het belangrijk om te begrijpen wat chemotherapie wel en niet kan doen met de medicijnen die we op dit moment hebben.

Als u nog steeds hoopt op genezing, neem dan contact op met uw arts. Op dit moment zijn er geen goedgekeurde medicijnen die dat wel kunnen genezen uitgezaaide borstkanker, hoewel nieuwe medicijnen altijd worden geëvalueerd in klinische onderzoeken. Voor een paar mensen bieden sommige van deze nieuwere medicijnen, zoals immunotherapie, misschien (maar we weten het niet en daarom worden ze bestudeerd) een grotere kans op overleven op de lange termijn.

Tegelijkertijd is er echter een onbekende, en totdat geneesmiddelen zijn goedgekeurd, kunnen we er niet zeker van zijn dat ze de dingen niet erger zullen maken.

Chemotherapie medicijnen

Als uw kanker een recidief is en u de eerste keer chemotherapie hebt gehad, worden meestal verschillende medicijnen gebruikt. Er wordt gedacht dat kankercellen die na je eerste behandeling zijn blijven bestaan ​​waarschijnlijk resistent zijn tegen de medicijnen. Met andere woorden, de chemotherapie kan vele kankercellen hebben gedood, maar de resterende cellen die resistent waren tegen het medicijn bleven achter.

Het is niet ongebruikelijk dat iemand ten minste drie afzonderlijke chemotherapiebehandelingen heeft om zijn kanker te behandelen. Om deze behandelingen te differentiëren, verwijzen oncologen meestal naar een chemotherapieschema als de eerste regel, de tweede regel, de derde regel, enzovoort. Chemotherapie heeft de neiging om in de loop van de tijd minder effectief te worden, omdat er meer regimes nodig zijn.

Categorieën medicijnen

Er zijn verschillende soorten medicijnen die kunnen worden gebruikt. Enkele van deze chemotherapie-medicijnen die voor metastatische borstkanker worden gebruikt, zijn onderverdeeld in relatieve categorieën:

• Anthracyclines - Adriamycin (doxorubicine), Ellence (epirubicine)
• Alkyleringsmiddelen - Cytoxan (cyclofosfamide)
• Taxanes - Taxol (paclitaxel), Taxotere (docetaxel)
• Mitotische remmers - Halaven (eribulin)
• Nucleoside analoge geneesmiddelen - Gemzar (gemcitabine) en DNA-synthese-remmers Xeloda (capecitabine)
• Antimetabolieten - methotrexaat
• Microtubule-remmers - Ixempra (ixabepilone), Navelbine (vinorelbine)
• Platinamedicijnen - Platinol (cisplatine), Paraplatin (carboplatine)
• Topoisomerase-geneesmiddelen - etoposide

Single vs. Combinatietherapie

In tegenstelling tot adjuvante therapie voor borstkanker in een vroeg stadium, die bijna altijd gepaard gaat met het gebruik van een combinatie van geneesmiddelen, wordt monotherapie met een enkel middel vaak gebruikt voor metastatische borstkanker. Het gebruik van combinatietherapie is meestal beperkt tot tijden dat een kanker snel progressief is om de ziekte onder controle te krijgen.

Een paar combinaties die vaak worden gebruikt, zijn Xeloda (capecitabine) en Taxotere (docetaxel) en Gemzar (gemcitabine) en Taxol (paclitaxel).

Hersmetastasen

Terwijl chemotherapie bijna overal in het lichaam kankercellen kan behandelen, zijn veel chemotherapeutische medicijnen niet in staat om de hersenen te bereiken. Dit komt door een gespecialiseerd membraan van capillairen dat bekend staat als de bloed-hersenbarrière.

De bloed-hersenbarrière is ontworpen om te voorkomen dat toxines in de gevoelige weefsels van de hersenen en het ruggenmerg terechtkomen, maar kan helaas ook voorkomen dat chemotherapiemedicijnen toegang krijgen. Andere behandelingsopties, zoals volledige hersenstraling, kunnen nodig zijn om borstkanker te behandelen die zich naar de hersenen heeft verspreid.

Vaak voorkomende bijwerkingen

De meeste mensen weten dat chemotherapie vaak bijwerkingen heeft. Hoewel dit waar is, zijn er de afgelopen jaren aanzienlijke vorderingen geboekt bij het behandelen van de bijwerkingen van chemotherapie, in het bijzonder symptomen zoals misselijkheid en braken.

De specifieke bijwerkingen van de verschillende medicijnen kunnen variëren, en het is belangrijk om met uw arts te praten over mogelijke bijwerkingen die u zou verwachten.

Vermoeidheid- Vermoeidheid is een van de meest voorkomende bijwerkingen van chemotherapie en een van de meest frustrerende. Hoewel we nog geen specifieke behandelingen voor vermoeidheid hebben, zoals we doen voor misselijkheid, zijn er veel dingen die je kunt doen om het draaglijker te maken.

Eenvoudige maatregelen, zoals de hele dag pacen, prioriteiten stellen voor activiteiten en leren delegeren, kunnen heel nuttig zijn. Houd in gedachten dat op hetzelfde moment dat je vermoeid bent, je geliefden waarschijnlijk een gevoel van hulpeloosheid hebben. Leren delegeren en hulp vragen, kan je niet alleen helpen met je vermoeidheid, maar je geliefden ook een manier geven om met hun gevoelens van hulpeloosheid om te gaan.

Haaruitval - Haarverlies komt veel voor bij veel van de geneesmiddelen voor chemotherapie. Voor degenen die "de eerste keer in de tijd" chemotherapie hadden gehad, kan dit deze keer nog moeilijker zijn. En in tegenstelling tot adjuvante chemotherapie is er vaak geen duidelijk einde in zicht.

Als je niet eerder in een pruik hebt geïnvesteerd, is dit misschien een goed moment om dit te doen. Verzekering dekt vaak een deel hiervan, en verschillende organisaties bieden gratis pruiken van gedoneerd haar. Sjaals en hoeden zijn ook een optie en vaak comfortabeler.

Er is de laatste jaren onderzoek gedaan naar methoden om haaruitval te voorkomen. Hoewel deze methoden, zoals het dragen van een ijskap tijdens uw infusie, uw haarverlies kunnen verminderen, kunnen ze zeer oncomfortabel zijn.

Misselijkheid en overgeven - Hoewel veel van de geneesmiddelen die worden gebruikt voor gemetastaseerde borstkanker misselijkheid en braken kunnen veroorzaken, zijn er vele manieren om dit aan te pakken. In feite zijn er nu veel mensen die weinig of zelfs geen misselijkheid ervaren in verband met de behandeling.

Er zijn verschillende soorten medicijnen gebruikt, waarvan sommige zijn ontworpen om voorkomen misselijkheid in de eerste plaats, en anderen die kunnen worden gebruikt traktatie misselijkheid. Zorg ervoor dat u met uw arts praat als u dit ervaart ieder misselijkheid.

Hoewel er veel behandelingen zijn, werken sommige beter voor sommige mensen dan andere, en het kan moeilijk zijn om te weten welke anti-misselijkheidmiddelen het beste werken voor elke individuele persoon. U kunt mensen horen praten over acupressuurbanden, gember en andere zogenaamde "alternatieve" therapieën voor door chemotherapie veroorzaakte misselijkheid.

Hoewel deze maatregelen enig effect kunnen hebben, mogen ze alleen worden gebruikt als aanvulling op geneesmiddelen tegen misselijkheid, en niet als vervanging.

Diarree kan zich ook manifesteren als een bijwerking. Werk samen met uw arts om na te gaan wat u kunt doen deze bijwerking verminderen.

Beenmergdepressie - Het effect van chemotherapie op het beenmerg kan leiden tot een verlaagde concentratie van alle soorten bloedcellen die in het beenmerg worden aangemaakt. Dit kan onder meer rode bloedcellen (bloedarmoede), witte bloedcellen (leukopenie of neutropenie) en trombocytopenie van bloedplaatjes zijn.

Het grootste risico door beenmergdepressie is een laag aantal witte bloedcellen. Dit kan u zowel vatbaar maken voor infecties met bacteriën die normaal gesproken onschadelijk zijn, en het moeilijker maken om een ​​infectie te bestrijden zodra deze zich voordoet. Als u koorts ontwikkelt tijdens chemotherapie (zelfs één tot 100,5), is het belangrijk om onmiddellijk uw arts te bellen.

De meeste van deze infecties zijn zeer goed te behandelen, maar een snelle behandeling kan een groot verschil maken. Uw arts zal met u praten over methoden om de infectie te verminderen, en het is belangrijk om deze te herzien. Mensen met chemotherapie - al dan niet met een laag aantal witte bloedcellen - worden vaak verteld om overvolle plaatsen te vermijden (vooral tijdens de wintermaanden en het griepseizoen) en om contact met dierbaren die ziek zijn te minimaliseren. Bij sommige van de chemotherapie medicijnen kan uw arts een medicijn voorschrijven om uw aantal witte bloedcellen te verhogen.

Bloedarmoede kan bijdragen aan uw vermoeidheid. Praat met uw arts over uw hemoglobine en wanneer zij zou overwegen een laag niveau te behandelen. Een laag aantal bloedplaatjes kan uw bloedingsrisico verhogen. Als uw niveau laag is, is het een goed idee om activiteiten te vermijden die kunnen leiden tot bloedingen of blauwe plekken.

Perifere neuropathie - Sommige chemotherapie medicijnen kunnen een ongemakkelijke combinatie van symptomen veroorzaken die bekend staan ​​als perifere neuropathie. Symptomen kunnen zijn: verbranding, tintelingen en gevoelloosheid die optreden in een "kous en handschoen" verdeling op de handen en voeten.

Omdat het verminderde gevoel in uw voeten het lopen en het evenwicht kan belemmeren, moeten mensen die deze medicijnen gebruiken in hun huisomgeving rondkijken om hun kans op een val te minimaliseren, het gebruik van obstakels zoals kleedjes vermijden en voorzichtig te zijn bij het wandelen in ijs en sneeuw.Hoewel perifere neuropathie in de loop van de tijd kan verbeteren, kunnen sommige van deze symptomen blijvend zijn na stopzetting van de behandeling.