Nekpijnbehandelingen voor niet-specifieke cervicale wervelkolomaandoeningen

De ontelbare manieren die bestaan ​​voor het classificeren en beschrijven van cervicale wervelkolom, of nekpijn, is een deel van de reden waarom nekpijnbehandelingen variëren. De verschillende classificaties hebben betrekking op tekenen en symptomen, anatomische veranderingen in specifieke delen van de spinale structuren (of ze nu ontstaan ​​door slijtage, genen of trauma), en of je spinale zenuwen zijn aangetast. Niet alleen dat, maar het label voor een bepaald type nekpijn kan een samenstelling zijn van twee of meer "officiële" classificaties.

Maar de afgelopen decennia is de manier waarop beoefenaars nekpijn pijnmerken begonnen te veranderen. Eerder vormden de locatie en timing van de symptomen, samen met wat films onthulden over spinale anatomie, enkele van de belangrijkste en standaard informatiebits die een arts nodig heeft om cervicale wervelkolompijn te diagnosticeren.Nu is de trend in de richting van een behandelingsgericht model, vooral als het gaat om conservatieve, niet-chirurgische zorg.

Voorstanders geloven dat dit een kosteneffectieve manier is om niet-specifieke nekpijn en disfunctie te diagnosticeren en te behandelen.

Behandelcategorieën

Een behandelmodel, in tegenstelling tot een "pathoanatomisch model", is gebaseerd op de doelen van de behandeling en hoe die doelen worden bereikt. Met andere woorden, voor elke elementaire categorie - mobiliteitsschade, pijnbeheersing, inspanning en conditionering, hoofdpijn of uitstralende pijn - biedt het model de therapieën en / of procedures die waarschijnlijk het beste zouden dienen om uw nek terug te brengen naar een functionele en pijnvrije toestand.

Elke behandelingscategorie wordt verder onderverdeeld in subcategorieën: acute, subacute en chronische stadia. Deze detaillaag is nuttig, omdat de tijd vanaf het begin van het trauma of de symptomen een belangrijke rol speelt bij het bepalen van de soorten en de intensiteit van de behandeling die mogelijk het veiligst werken.

U vindt mogelijk dat uw diagnose in meer dan één behandelingscategorie valt. Bijvoorbeeld, stammen, verstuikingen en whiplash worden voornamelijk ingediend onder pijnbeheersing, maar volgens Chad Cook, fysiotherapeut en PhD, kan het ook worden gevonden in de categorie oefeningen en conditionering.

In 2008 werd de op behandeling gebaseerde classificatie opgenomen als onderdeel van de APTA orthopedische richtlijnen. Deze richtlijnen categoriseren nekpijn op vier van de vijf hierboven genoemde manieren. Ze laten de categorie van oefenen en conditionering buiten beschouwing, maar sommigen in de wetenschap voegen het weer toe, misschien omdat oefening een van de meest effectieve manieren is om pijn te verlichten die geassocieerd is met veel voorkomende aandoeningen van de cervicale wervelkolom.

Hoe dan ook, experts blijven zich ontwikkelen en stellen voor om nieuwe behandelingscategorieën op te nemen.

doorlichting

Voordat de op behandeling gebaseerde classificatie kan worden toegepast, zal uw arts u waarschijnlijk screenen op ernstige onderliggende ziekte of spinale pathologie, die rode vlaggen worden genoemd. In veel gevallen zijn dit soort problemen de oorzaak van de symptomen. Als uw arts iets vindt dat duidt op een ernstige gezondheidstoestand, zal zij u waarschijnlijk doorverwijzen naar een specialist of voor meer tests.

Ze kan je ook screenen op psychosociale factoren, gele vlaggen genoemd. Deze hebben betrekking op de rollen die je speelt in de verschillende aspecten van je leven, evenals je financiële situatie en motivaties en je houding ten opzichte van dingen. Dit type screening helpt haar om te bepalen of u op dit moment goed geschikt bent voor behandeling.

Zodra je deze hindernissen hebt opgelost, kun je doorverwezen worden naar fysiotherapie. Als dat het geval is, is het nu tijd om de behandelingsgroep te bepalen waarin u valt.

Beïnvloeding van de pijn door nekpijn

Degenen in de categorie met beperkte mobiliteit ervaren vaak centraal gelegen nekpijn of nekpijn die aan één kant is. Als je wordt beschreven, kun je ook merken dat je nek beperkt is over hoe ver het kan gaan, maar dat wanneer je het verplaatst, dit je symptomen oproept. Een ander symptoom van mobiliteitsproblemen in het nekgebied is schouder- of armpijn.

De medische geschiedenis en het fysieke onderzoek door uw arts helpen haar te bepalen, onder andere, of u naar een specialist moet worden verwezen.

Uw arts zal waarschijnlijk op zoek gaan naar wat bekend staat als psychosociale problemen, waarvan velen op het gebied van chronische pijn geloven dat het verschil maakt, zowel wat betreft de voortgang van de behandeling als het feit of u al dan niet een langdurige aandoening ontwikkelt. Als ze psychosociale elementen in uw ziektebeeld ontdekt, kan ze u verwijzen naar kortdurende therapie, cognitieve gedragstherapie. Deze behandeling kan je helpen om te leren hoe je de pijn en handicap in perspectief kunt houden.

In de categorie mobiliteitsstoornissen ligt de nadruk op het laten bewegen van je nek. Behandelingen voor dit doel kunnen handen op mobilisatie of manipulatie van uw nek- en / of bovenrug, nekoefeningen omvatten om het bewegingsbereik te vergroten en zowel onder toezicht staande als home stretching- en versterkingsprogramma's. Je wordt waarschijnlijk ook aangemoedigd om deel te nemen aan algemene fitnessactiviteiten en actief te blijven in je dagelijkse leven.

Naarmate uw behandeling vordert, kunnen er coördinatie- en houdingscursussen aan uw oefenprogramma's worden toegevoegd.

Als je eenmaal de subacute fase bent gepasseerd, kunnen aanvullende behandelingen zoals droog naaldwerk, laag niveau laser, ultrageluid, tractie, TENS en spier e-stim worden toegevoegd.

Pijnbestrijding, coördinatie en Whiplash

Auteurs verschillen in de manier waarop ze deze categorie noemen en beschrijven, maar komt in principe voor na trauma, whiplash en / of verstuiking of spanning van structuren in de nek. Over het algemeen zullen uw weefsels zeer geïrriteerd zijn in deze categorie, en in het geval van spanning of verstuiking is de pijn meestal ernstig.

Symptomen kunnen zijn: verwezen pijn in de schouder en / of arm, hersenschudding symptomen, duizeligheid of misselijkheid, hoofdpijn, verwarring of geheugenproblemen, benauwdheid, overgevoeligheid voor externe stimuli zoals geluiden, temperatuur, aanraking, licht en meer, en ten slotte tederheid in je nekspieren.

Zodra u uw symptomen aan uw arts vertelt, wat u wel en niet fysiek kunt doen, plus informatie over andere gezondheidsomstandigheden, zal zij de belangrijkste behandelprioriteiten bepalen. Ze doet dit door bewegings- en pijnpatronen onder andere te identificeren en te overwegen.

Net als bij alle andere categorieën van behandelingen is de pijncategorie onderhevig aan verandering naarmate de therapie vordert. Dit betekent dat regelmatige herevaluatie u waarschijnlijk zal helpen om op weg te blijven met uw genezing.

De behandeling van pijn bestaat in het algemeen uit fysiotherapie-modaliteiten, krachtoefeningen en mobilisatie of manuele therapie.

Pijnbestrijding Behandelingsfasen

Tijdens de acute fase kan uw arts of fysiotherapeut u adviseren actief te blijven en uw normale activiteiten te hervatten en krijgt u een thuisoefenprogramma. Het verhogen van de flexibiliteit en houding van je nek zal in deze periode belangrijke doelen zijn. Het dragen van een halsband wordt soms in deze vroege fase voorgeschreven.

Net als bij de acute fase, tijdens de subacute fase, zal uw therapeut u waarschijnlijk aanmoedigen om actief te blijven. Je thuisoefenprogramma zal waarschijnlijk gericht zijn op nekflexibiliteit en kracht. Andere subacute fase pijnbeheersing behandelingsdoelen zijn onder meer het vergroten van het spieruithoudingsvermogen, het ontwikkelen van je coördinatie, het verbeteren van de houding en het stabiliseren van je kern.

Manuele therapie en / of mobilisatie is een andere potentiële behandeling op dit punt. IJs, warmte, spierstimulatie en een gecontroleerd in-clinic oefenprogramma zijn ook gebruikelijk.

Als er voldoende tijd is verstreken, bevindt u zich in de chronische fase. Op dit punt staat pijnmanagement centraal.

De bal bevindt zich tijdens de chronische fase in je rechtbank en een actieve deelnemer aan je genezing is een belangrijk ingrediënt van succes. Samen met de hierboven genoemde doelen, kan uw therapeut u meer ingewikkelde en / of uitdagende oefeningen aanbieden, evenals functionele bewegingstraining.

En een belangrijk aspect van proactief pijnbeheer is hoe u reageert op triggers. Zoals hierboven vermeld, is cognitieve gedragstherapie een ervaring op korte termijn die veel mensen helpt hun chronische pijn in perspectief te plaatsen en hen de middelen biedt om deze met succes dagelijks te beheren.

Hoofdpijn behandeling

Als uw nekprobleem hoofdpijn veroorzaakt, kunt u merken dat uw zachte weefsels geïrriteerd raken - een andere manier om te zeggen dat uw weefsels de fysieke stress niet zo goed aankunnen. Dergelijke irritatie kan te maken hebben met hoe uw behandeling vordert en / of hoeveel ontsteking aanwezig is in uw weefsels.

Bepaalde aspecten van uw levensstijl en psychologische toestand kunnen hier ook een rol spelen. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, hoeveel invaliditeit je voelt dat je hebt en of je slaap verstoord is en zo ja, in welke mate. De hoeveelheid medicatie die u neemt en de mate waarin u deelneemt aan de activiteiten van het leven zijn ook de sleutelwoorden.

Over het algemeen is de behandeling gericht op mobilisatie en specifieke versterkingsoefeningen. Aangezien spierspanning waarschijnlijk een factor is in uw nekpijn en hoofdpijn, kan massage en stretching ook worden aanbevolen.

In de chronische fase kan de mobilisatie van de bovenrug worden toegevoegd, evenals meer oefeningen die gericht zijn op nek, bovenrug en schouders. Oefening in deze fase zal waarschijnlijk de nadruk leggen op versterking, spieruithoudingsvermogen, controle, coördinatie en houding.

Radiculaire symptomen (centralisatie)

De laatste categorie in het op behandeling gebaseerde model is radiculaire pijn. Sommige deskundigen verwijzen naar deze classificatie als centralisatie.

Radiculaire pijn is pijn als gevolg van compressie of irritatie van een spinale zenuwwortel. Het komt meestal door een hernia, maar er zijn ook andere oorzaken.

Symptomen zijn nek- en armpijn en mogelijk zenuwklachten die langs één arm naar beneden gaan. Voorbeelden zijn pennen en naalden van het type sensaties, gevoelloosheid en / of zwakte geassocieerd met de verspreiding van zenuwen die ontstaan ​​uit de spinale zenuwwortel die geïrriteerd of samengedrukt is.

De behandeling probeert in dit geval de pijn te 'centraliseren', wat betekent dat de symptomen van de ledematen worden teruggebracht, of op zijn minst dichterbij, naar de wervelkolom. Een voorbeeld kan zijn dat u uw rug overspant om de beensymptomen te verlichten die gepaard gaan met een hernia.

Net als bij de categorie hoofdpijn bepaalt de mate waarin uw weefsels de fysieke stress grotendeels aankunnen, uw behandelingsactiviteiten. Met andere woorden, de behandeling zal waarschijnlijk verlopen volgens tolerantie. Net als bij hoofdpijn kunnen bepaalde levensstijl en psychologische factoren een rol spelen bij uw herstel.

In de acute fase van radiculaire pijn kunt u een trainingsprogramma krijgen dat is ontworpen om symptomen te verlichten, uw flexibiliteit en mobiliteit te vergroten, uw lichaam te stabiliseren en uw lichaam in het algemeen te versterken. Andere behandelingen kunnen een laser op laag niveau en een kraag voor een korte periode omvatten.

In de chronische fase kan de behandeling bestaan ​​uit uitrekken en versterken, plus manuele therapie voor uw nek en / of bovenrug. Intermitterende tractie is een andere mogelijke behandeling.

Een woord van heel goed

In het algemeen is nekpijn geen reden om zich terug te trekken in uw bed. Actief blijven en voorgeschreven oefeningen doen zal waarschijnlijk een lange weg helpen om je beter te voelen en meer te bewegen.

Van trainingsprogramma's tot fysiotherapeutische modaliteiten en meer, een combinatie van behandelingen kan het beste resultaat opleveren. En wat betreft de noodzaak om zich aan te passen aan pijn en bewegingsbeperkingen, zou je kunnen denken aan cognitieve gedragstherapie. Veel mensen melden dat het gebruik van deze methode hen leert hoe ze succesvol met hun toestand kunnen omgaan zonder de verantwoordelijkheden en ervaringen van het leven op te offeren.