Pijnbehandelingen aan de horizon

Mensen die worstelen met hernia klagen vaak over het gebrek aan niet-invasieve behandelingsopties. Beschikbare therapieën zijn onder andere fysiotherapie, injecties en pijnstillers, en de meest angstaanjagende optie van allemaal: een rugoperatie.

Er zijn ruggengraattherapieën die binnenkort in het verschiet liggen voor patiënten die vastzitten tussen falende conservatieve zorg en risicovolle wervelkolomprocedures.

Sommigen worden al op de markt aangeboden, terwijl anderen nog een lange weg te gaan hebben. Hoe dan ook, het opleiden van jezelf kan in de nabije of verre toekomst tot betere beslissingen leiden.

Herstel van hernia is over het algemeen succesvol, mogelijk omdat de discus zichzelf binnen ongeveer een jaar oplost door terug te resizen in het lichaam. Zelfs dan, en zelfs als je een batterij van conservatieve behandelingen hebt gehad om de symptomen te beheersen, is het mogelijk om chronische pijn te ontwikkelen die gerelateerd is aan de hernia.

Veelbelovende rugpijnbehandelingen

Chemonucleolyse met Chymopapain

Chemonucleolyse is een proces waarbij een enzym wordt gebruikt om geëxtrudeerd schijfmateriaal op te lossen. Op deze manier kan de behandeling de druk op de spinale zenuwwortel helpen verlichten, samen met gerelateerde ontstekingen en pijn. Het eerste middel dat werd gebruikt voor chemonucleolyse was chymopapaïne.

Chymopapaïne was in de jaren zestig en zeventig succesvol gebleken door de omvang van schijfherniaties bij patiënten te verminderen.

Maar vanaf de jaren 80 begonnen wervelkolom-chirurgen en anderen tegen het gebruik van chemonucleolyse in de dagelijkse klinische praktijk tegen het toenemende gebruik van deze behandeling. In 2003 werd chymopapaïne van de markt gehaald.

Vier jaar later werd een Cochrane-recensie gepubliceerd in Wervelkolom genaamd chymopapain als de enige minimaal invasieve techniek waarvan is aangetoond dat deze symptomen vermindert.

Niemand is helemaal zeker waarom chymopapaïne werd verwijderd. Sommigen noemen veiligheidsproblemen omdat ongeveer drie procent van de Noord-Amerikanen allergisch is voor het papaja-enzym. Er zijn ook andere potentiële complicaties, zoals discitis, subarachnoïdale bloeding, dwarslaesie en mogelijk acute transverse myelitis, maar degenen die voorstander zijn van het gebruik van chymopapaïne zeggen dat deze kunnen worden vermeden door patiënten vooraf te screenen en alleen te selecteren voor de behandelingspatiënten die geen risico lopen voor de vermelde complicaties.

Sommigen geloven dat het verwijderen van chymopapaïne financieel en politiek gemotiveerd was. Met andere woorden, chirurgen verdienen over het algemeen meer geld op discectomieën dan poliklinische procedures zoals deze.

Omdat chymopapaïne uit de gunst raakte, was de interesse in en het bewustzijn van chemonucleolyse als een wervelkolombehandeling tot voor kort opgeschort.

Nieuwe enzymen worden nu getest op veiligheid, evenals hun effectiviteit bij het oplossen van het schijfmateriaal. Deze enzymen zijn collagenase, MMP-7 en ethanolgel.

collagenase

Het enzym collagenase is goed in het splitsen van collageenmoleculen, vooral het type dat wordt gevonden in de nucleus pulposus van de schijf. De nucleus pulposus is het zachte, geleiachtige midden van de schijf waardoor de schijf bestand is tegen compressie en torsie (draaien).

Dit vermogen zorgt ervoor dat de schijf schok absorbeert die optreedt tijdens beweging.

Zoals hierboven vermeld, was een van de weinige knelpunten met chymopapaïne de mogelijkheid van een allergische reactie. Collagenase heeft minder risico op allergie dan chymopapaïne, plus een goede staat van dienst voor het verminderen van de symptomen bij patiënten met lumbale schijfaandoeningen.

Maar collagenase is niet zonder risico's voor complicaties. Het is mogelijk dat het gebruik van dit medicijn, dat vaak door een injectie wordt gegeven, kan leiden tot bloeding, paraplegie en / of erosie van de eindplaat van naburige wervels.

MMP-7

MMP-7 is een ander enzym dat eiwitten afbreekt.

Het werkt op dezelfde manier als chymopapaïne, maar biedt misschien meer veiligheid. Lab-experimenten op dieren zijn gedaan met MMP-7, maar vanaf juni 2018 moeten er nog studies over mensen worden uitgevoerd.

Ethanol Gel

Ethanolgel wordt door fluoroscopie aangebracht op een hernia om te helpen de weefselsterfte van het geëxtrudeerde nucleus pulposus-materiaal te versnellen. Oorspronkelijk bevatte het medicijn alleen ethanol. Hoewel deze eerste versie voor patiënten goede resultaten opleverde, was deze dun en loopneus, wat leidde tot lekken in nabijgelegen gebieden, wat pijn veroorzaakte. Ethylcellulose, een verdikkingsmiddel, werd toegevoegd om deze ongewenste bijwerking te verminderen. Een radio-opake substantie werd ook toegevoegd om chirurgen in staat te stellen de schijf tijdens het werken te zien, evenals om eventuele lekken tijdens de procedure te detecteren.

Hoe goed werkt ethanolgel?

Auteurs van een recensie uit 2017 gepubliceerd in de Journal of Pain Research meldde de resultaten van verschillende onderzoeken met patiënten met lumbale en cervicale hernia's die een behandeling met ethanolgel ondergingen. Ze noemen bijvoorbeeld een studie die 44-62 procent vermindering van pijn aantoont na injectie met ethanolgel.

De onderzoekers vermelden ook dat vanaf mei 2017 studies worden uitgevoerd naar de manier waarop ethanolgel zware gevallen van ischias kan helpen, en hoe ethanolgel zou kunnen werken in combinatie met gepulseerde radiofrequentie om de symptomen te verlichten.

Zenuwherstel met Artemin

Hervestiging van zenuwen van het perifere zenuwstelsel, met andere woorden, die gelegen buiten de hersenen en het ruggenmerg, is een andere strategie voor het beheersen van symptomen gerelateerd aan hernia als gevolg van degeneratieve spinale veranderingen. Voorbeelden van dergelijke symptomen zijn ischias en zenuwbeschadiging.

Sommige wetenschappers zijn geïnteresseerd om precies dit te doen voor patiënten met een wervelkolom. Helaas verloopt de voortgang traag.

In het verleden gebruikten wetenschappers groeifactoren om gewonde perifere zenuwen te regenereren. Tijdens het proces ontdekten ze echter dat deze stoffen ook pijn, pinnen en naalden en / of urgente darmen veroorzaakten.

Voer een nieuw type groeifactor in die specifiek werkt op sensorische neuronen, dat zijn zenuwen die informatie doorgeven aan je hersenen over de dingen die je voelt: temperatuur, gewrichtspositie, spierspanning, kietelen en pijn.

Het medicijn heet Artemin. Artemin wordt beschouwd als een neurale hergroei of een geneesmiddel voor zenuwregeneratie. Onderzoekers stellen zich voor dat Artemin door systemische infusie aan patiënten zal worden toegediend, maar het zal alleen het gerichte effect hebben van modulerende pijn als gevolg van beschadigde perifere zenuwen. Onderzoekers verwachten ook dat de bovengenoemde bijwerkingen geen probleem zullen zijn voor patiënten.

Artemin heeft veelbelovende resultaten opgeleverd in dierstudies en een paar op mensen. Net zo, meer studies moeten worden voltooid voordat het medicijn mainstream kan gaan. Helaas zijn er vanaf juni 2018 geen studies in de maak.

Modulerende activiteit van het zenuwstelsel met Tanezumab

Tanezumab, vervaardigd door Pfizer en Eli Lilly, is een ander medicijn dat de rugpijn probeert te verlichten door zenuwen aan te pakken. Maar in tegenstelling tot Artemin beïnvloedt Tanezumab de manier waarop zenuwactiviteit wordt gemoduleerd. Met andere woorden, Tanezumab reguleert geen zenuwen. In plaats daarvan helpt het om pijnsignalen te blokkeren, zodat je ze niet voelt. Dit kan u op zijn beurt ook helpen om beter te functioneren in uw dagelijks leven.

Zowel lange- als kortetermijnstudies waarin Tanezumab werd vergeleken met naproxen, een ontstekingsremmend pijnmedicijn, toonden aan dat Tanezumab in de hogere doses maximaal twaalf weken lang kan dienen tegen naproxen. Dat gezegd hebbende, kan Tanezumab meer risico op complicaties hebben. Over het algemeen bevelen de meeste auteurs aan om meer onderzoek te doen naar het veiligheidsprofiel van dit medicijn.

Als uw arts Tanezumab voorstelt, kunt u de moeilijke vragen over bijwerkingen en complicaties stellen voordat u ervan uitgaat dat dit nuttig zal zijn als onderdeel van uw rugpijnbeheersplan.

Vanaf juni 2018 wordt het onderzoek naar Tanezumab voortgezet met een studie van 13 maanden waarin wordt gekeken naar de hulp die mensen met chronische lage rugpijn kunnen krijgen na injecties die elke acht weken worden gegeven.

Disc Cell Regeneration Therapies

Een andere manier om uw schijfgerelateerde pijn in de toekomst te genezen, kan zijn door de cellen van deze structuur te regenereren.

Twee therapieën, bloedplaatjesrijk plasma en stamcelbehandeling kunnen veelbelovend zijn voor mensen met schijfgerelateerde rugpijn. Maar tot nu toe is er niet genoeg onderzoek gedaan voor artsen en deskundigen om deze aan te bevelen voor rugpatiënten.

Speed ​​Healing met Platelet Rich Plasma of PRP

Bloedplaatjesrijk plasma, of PRP, is een injectie van uw eigen bloed in een gewond gebied. Het bloed wordt eerst behandeld met een centrifuge om de concentratie van bloedplaatjes te verhogen.

Bloedplaatjes zijn een van de vele vaste bestanddelen die bloed bevatten, hoewel het grootste deel van het bloed het plasma is, dat vloeibaar is. Bloedplaatjes kunnen helpen bij het genezen van letsels omdat ze een specifiek type eiwit bevatten dat groeifactoren wordt genoemd.

Voorafgaand aan de injectie moet u eerst uw bloed laten afnemen, zodat het door het centrifugatieproces kan worden opgenomen. Eenmaal getrokken, maar voordat ze worden gecentrifugeerd, worden de bloedplaatjes gescheiden van de andere componenten in uw bloed. Vervolgens worden de bloedplaatjes gecentrifugeerd om hun concentratie te verhogen - mogelijk tot tien keer de niet-gecentrifugeerde hoeveelheid. Vervolgens worden de gecentrifugeerde bloedplaatjes herenigd met de rest van uw bloedmonster en geïnjecteerd in het onrustige deel van uw lichaam.

PRP is sinds 2011 op de radar van onderzoekswetenschappers en sindsdien zijn er een handvol onderzoeken opgedoken. Maar er is onvoldoende bewijs voor experts om PRP aan te bevelen voor schijfgerelateerde pijn.

Hoewel bloedplaatjes-rijk plasma wordt beschouwd als een zeer veilige therapie, heeft het gebruik van het voor schijfziekte specifiek zijn uitdagingen. Sommige hiervan omvatten de leeftijd van de patiënt, de potentiële kosten van de behandeling en enkele bloedvaten in de schijf, waardoor het moeilijk is voor PRP om cellen dichter bij elkaar te brengen, noodzakelijk voor het genezingsproces.

Afgezien daarvan zegt de American Academy of Orthopedic Surgeons dat de PRP-risico's ongeveer even groot zijn als die van cortisone-injecties. Deze omvatten infectie, weefselschade en zenuwletsels.

Stamcelbehandeling voor ruggengraat

U hebt misschien gehoord van stamcelonderzoek, waarbij cellen worden verwijderd uit embryo's in de hoop dat deze worden ontwikkeld tot levensreddende medische behandelingen. Stamcelonderzoek is gedaan voor veel verschillende soorten behandelingen. Maar over het algemeen worden stamcellen die worden gebruikt in onderzoek naar schijfbehandeling, verkregen van volwassen donors.

Wetenschappers die behandelingen voor rugpijn ontwikkelen, gebruiken volwassen stamcellen vanwege hun potentieel om zich tot veel verschillende celtypen te ontwikkelen. Stamcellen hebben ook interne reparatiekracht, waar ze zich kunnen splitsen als dat nodig is in een poging om andere cellen aan te vullen.

Volgens de National Institutes of Health is een volwassen stamcel een ongedifferentieerde cel die wordt gevonden in weefsel of een orgaan dat kan worden geïnduceerd om zich te differentiëren in een specifiek (gedifferentieerd) celtype.

Wetenschappers bestuderen volwassen stamcellen die in het beenmerg worden gevonden sinds de jaren vijftig. En ze hebben twee soorten gevonden: die bloed- en mesenchymcellen vormen. Het zijn deze mesenchymcellen die mogelijk van pas kunnen komen bij procedures die met schijven te maken hebben. Dit komt omdat ze het potentieel hebben om bot-, kraakbeen- en vetcellen te genereren die de vorming van bloed en vezelig bindweefsel ondersteunen.

Een deel van de taak van het onderzoek is om erachter te komen wat stamcellen verdelen. In beenmerg delen stamcellen bijvoorbeeld regelmatig uit om te helpen dit weefsel te herstellen, maar in het hart en de pancreas moeten bepaalde dingen eerst aanwezig zijn voordat een dergelijke verdeling en herstel kan plaatsvinden.

Maar stamcelbehandelingen voor disc en andere aan wervelkolom gerelateerde stoornissen zijn niet goed bestudeerd. En de meeste, zo niet alle, studies over dit onderwerp zijn gedaan op dieren in plaats van mensen.

Critici van stamcelbehandeling voor rugpijn zeggen dat het onvruchtbaar houden van de cellen, gebrek aan onderzoek naar stamcellen voor schijfaandoeningen en mogelijk gebruik van vulmateriaal alle vlaggen opwerpen met betrekking tot de veiligheid en / of effectiviteit van deze behandeling.

Een woord van heel goed

Hoewel veel nieuwe therapieën zich nog in de test- en studiefase bevinden, ontwikkelen enkele, zoals ethanolgel, PRP, Tanezumab en bepaalde aspecten van chemonucleolyse zich krachtig. De meeste zijn echter nog niet voldoende getest om hun gebruik in het ruggeneesmiddel te rechtvaardigen. Een goed voorbeeld hiervan is PRP, of bloedplaatjes-rijke plasmabehandeling, die op grote schaal wordt gebruikt voor knieartritis en chronische elleboogpeesverwondingen, maar niet voor rugpijn.

Wetenschappers testen ook een combinatie van behandelingen die een aantal van deze nieuwe toevoegingen bevatten. Bijvoorbeeld, een 2015 studie gepubliceerd in de International Journal of Clinical and Experimental Medicine ontdekte dat chemonucleolyse in combinatie met radiofrequentie zowel veilig als effectief was voor de behandeling van lumbale hernia.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• AAOS. Platelet-Rich Plasma (PR).
• Gibson, A., et. al. Chirurgische ingrepen voor verzakking van de lumbale schijf. Wervelkolom. Juli, 2007. DOI: 10.1097 / BRS.0b013e3180bc2431
• Knezevic, N. Behandeling van chronische lage rugpijn - nieuwe benaderingen aan de horizon. J Pain Res mei 2017 doi: 10.2147 / JPR.S132769
• NIH. Stamcel Basics. NIH stamcelinformatie.
• Simmons, J.The Rise and Fall of Chemonucleolysis. Artroscopische en endoscopische spinale chirurgie: tekst en atlas: tweede editie. Totowa, NJ.
• Zhang, D., et. al. Target radiofrequentie gecombineerd met collagenase chemonucleolyse in de behandeling van lumbale tussenwervelschijf hernia. Int J Clin Exp Med. Januari 2015.