Overzicht van geboorte van Stillborn Baby

Het ondenkbare is gebeurd; je hebt geleerd dat je baby pas weken of zelfs dagen voordat je een gezonde pasgeborene hebt afgeleverd, doodgeboren wordt. Misschien ben je in shock of begin je al met rouwproces.

Er zijn veel dingen in je gedachten. Waarom is dit gebeurd? Is er iets dat je anders had kunnen doen? Hoe vertel je het aan je familie en vrienden? Wat ga je doen met de geschenken die je bij je douche hebt gekregen? Het is waarschijnlijk moeilijk om je nu op iets te concentreren.

Een ding dat misschien niet bij je opgekomen is, is wat er fysiek met je gaat gebeuren. In tegenstelling tot een miskraam, zijn je keuzes veel beperkter bij een late zwangerschapsverlies (a.k.a. doodgeboorte of foetale ondergang). U moet de baby vaginaal of in sommige gevallen per C-sectie afleveren.

De baby leveren

Zodra uw baby bijna of op de lange termijn is gegroeid, zijn chirurgische opties die voor u beschikbaar zouden zijn geweest als u eerder in de zwangerschap zwanger was, niet langer mogelijk. De enige optie is om de baby te brengen zoals je al van plan was te doen.

Beslissen welke weg te leveren

Uw arts zal in de meeste gevallen een vaginale bevalling aanbevelen. Het is de veiligste manier voor de meeste vrouwen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen waarbij een C-sectie de beste optie is.

Die redenen omvatten een stuitligging. Als uw baby is geplaatst met zijn voeten of de onderkant van de baarmoederhals, kan uw arts een C-sectie aanbevelen. Hoewel er geen risico is voor de baby in het geval van doodgeboorte, is er nog steeds een hoger risico dat de moeder moeilijke ingrepen nodig heeft, mogelijk zelfs een operatie, als het hoofd van de baby het lichaam niet heeft afgegeven.

Als u eerdere C-coupes heeft gehad, zal uw arts u waarschijnlijk een herhaling van de C-sectie aanbieden als u op die manier al andere kinderen hebt gekregen. Dit kan ook het geval zijn als u operaties heeft gehad in uw baarmoeder.

Of een of meer van uw baby's zijn overleden, een meerlingzwangerschap kan vaak een C-sectie vereisen om te voorkomen dat de navelstrengen verstrikt raken. Ook als u een placenta-abruptie heeft ervaren of als uw placenta zich boven uw baarmoederhals bevindt, is er een verhoogd risico op bloedingen. Een C-sectie is misschien wel de veiligste optie.

Als u zelf een bevalling heeft gehad of zelf bent gaan bevallen, maar uw baby om de een of andere reden niet zal leveren (zoals een verschil tussen de grootte van uw baby's hoofd en de grootte van uw bekken), hebt u mogelijk een C-sectie nodig.

Zal de bevalling pijn doen, ook al is mijn baby doodgeboren?

De fysieke beleving van arbeid zal niet veel anders zijn voor jou. Je zult nog steeds dezelfde weeën hebben als bij een normale bevalling. Dezelfde pijnbestrijdingsopties zijn beschikbaar.

In "natuurlijke" of niet-medicamenteuze arbeid gebruikt u ademhaling en andere ontspanningstechnieken om uw pijn onder controle te houden, meestal met de hulp van uw partner of arbeidscoach. Andere opties zijn massage, whirlpooltherapie, wandelen, geleide beelden en zelfhypnose.

Er zijn veel pijnstillers gegeven in kleine doses die van enkele minuten tot enkele uren kunnen duren. In het geval van een doodgeboorte, heb je eigenlijk een breder scala aan opties in deze methode omdat er geen risico voor de baby is.

Met PCA of patiëntgecontroleerde analgesie, zal uw IV worden bevestigd aan een speciale computerpomp waarmee u uzelf doses pijnmedicatie kunt geven terwijl u denkt dat u ze nodig heeft.

Bij een ruggenprik plaatst een anesthesist een kleine katheter in de zak met vloeistof rond uw ruggengraat om u een continue, laagdrempelige dosis verdovende medicijnen te geven die uw pijnsensatie vanaf de top van uw buik naar beneden zou moeten verminderen.

Wat gebeurt er in het ziekenhuis?

U wordt opgenomen door een verpleegkundige en uw arts schrijft bestellingen voor de behandelingen die u nodig heeft. Dit kan alles zijn, van het soort pijnstillers dat beschikbaar is om al dan niet te eten voor de bevalling.

Je hebt waarschijnlijk een infuus en je vitale functies gecontroleerd. Als u wordt geïnduceerd, zal uw arts of verpleegkundige u medicijnen geven om de weeën te starten. Je zult waarschijnlijk snel veel nieuwe gezichten ontmoeten nadat je bent aangekomen. Zelfs in een klein gemeenschapsziekenhuis moet u mogelijk meer dan één verpleegkundige, een anesthesist en mogelijk een maatschappelijk werker of rouwconsulent ontmoeten.

Bij het induceren van de bevalling zul je beginnen te samentrekken terwijl de medicijnen effect hebben. Naarmate de arbeid vordert, kunt u beslissen hoe u uw pijn wilt beheersen.

Wanneer uw baarmoederhals volledig is verwijd, zal uw verpleegster u door het duwen coachen. Je verpleegkundige en arbeidscoach (echtgenoot, vriend, moeder, zus, vriend, enz.) Zullen je helpen in comfortabele posities te komen om te pushen. De arts komt aan wanneer u dicht bij de aflevering bent en helpt u het proces af te maken.

De laatste stap is het verdrijven van de placenta. Dit gebeurt meestal vanzelfsprekend binnen 15 minuten na de aankomst van de baby. Uw arts zal eventuele tranen of episiotomieën herstellen die een hechting nodig hebben. Je verpleegster zal helpen je bodem en beddengoed op te ruimen en ijspakketten en -blokken op te zetten om de pijn onder controle te houden en de zwelling te verminderen. Als je een ruggenprik hebt gehad, wordt het op dit punt uitgeschakeld en begin je je terug in je benen en buik te voelen.

De ervaring kan verschillen van een standaardarbeid

Het belangrijkste verschil is dat je geen monitor op je buik hebt om de hartslag van de baby te volgen. Sommige vrouwen vinden dat schokkend, vooral als ze al eerder kinderen hebben gehad of frequente foetale monitoring hebben gehad tijdens hun zwangerschap. Helaas, als je baby is overleden, is er geen hartslag om te controleren. U kunt nog steeds een monitor op uw buik hebben om de weeën bij te houden.

Zoals hierboven besproken, zal er voor u een breder scala aan pijnstillers beschikbaar zijn dan bij een typische bevalling. Als je zak water scheurt, is er een mogelijkheid dat het donker van kleur of bloederig is. Dit wordt verwacht nadat een baby is overleden.

Een van de moeilijkste delen van een doodgeboorte komt op het moment direct na de bevalling. We zijn geconditioneerd om naar die eerste kreet te luisteren zodra een baby geboren is. Bij doodgeboorte is de stilte hartverscheurend.

In sommige instellingen van het ziekenhuis mag u niet worden overgebracht naar de postpartum- of mama / baby-unit. Als u geen andere medische problemen en een ongecompliceerde levering heeft, kunt u zo snel als zes uur na levering "stabiel" worden verklaard. Als je wilt, kun je dezelfde dag naar huis gaan, hoewel de meeste artsen en ziekenhuizen je langer laten blijven als je niet klaar bent om te vertrekken.

Na de bevalling moet je de definitieve regelingen voor je baby bespreken. De sociale werker in het ziekenhuis zal beschikbaar zijn om u te helpen. Afhankelijk van je staatswet, heb je waarschijnlijk een begrafeniscentrum nodig om te helpen met transport en begrafenis of crematie van je baby. Misschien wil je beginnen met het kiezen van een rouwcentrum voordat je het bezorgt.

Wat gebeurt er nu?

Je krijgt waarschijnlijk de kans om je baby te zien en vast te houden en krijgt zelfs foto's, voetafdrukken en andere herinneringen met je baby. Dit is een goed moment om familieleden te bezoeken als u dat wilt.

Uw fysieke herstel zal onmiddellijk beginnen. U zult vaginale bloedingen, wat baarmoederkramp en waarschijnlijk perineale pijn ervaren. Je verpleegster zal je helpen je pijn te beheersen terwijl je nog in het ziekenhuis bent. Aan de positieve kant, je kunt weer eten en drinken als je beperkt bent geweest.

Als u de reden voor het overlijden van uw baby nog niet weet, zal uw arts uw opties met betrekking tot een autopsie en andere onderzoeken van de baby bespreken. Het is mogelijk dat u zelf wat bloedafname of andere onderzoeken nodig heeft.

Uw arts zal een vervolgbezoek met u plannen om ervoor te zorgen dat uw lichaam herstellende is van uw zwangerschap en om eventuele resultaten van tests te bespreken om de doodsoorzaak van de baby te bepalen. Hij of zij wil ook praten over je emotionele herstel en je beoordelen op tekenen en symptomen van depressie.

Emotioneel herstel is een lang, persoonlijk proces dat sterk varieert van persoon tot persoon. Verdriet is een natuurlijk onderdeel van het verliezen van een baby. Wees geduldig met jezelf, accepteer hulp wanneer je het nodig hebt en werk je verdriet uit in je eigen tempo en in je eigen stijl.