Fibromyalgie kan vergelijkbaar zijn met multiple sclerose

Lijkt fibromyalgie meer op multiple sclerose (MS) dan we dachten? Een unieke onderzoekslijn is om het op die manier te laten lijken, althans in sommige gevallen.

Om het onderzoek en wat het betekent te begrijpen, moet je eerst een beetje over MS begrijpen.

Basis voor multiple sclerose

MS wordt verondersteld een auto-immuunziekte te zijn, wat betekent dat het eigen immuunsysteem van het lichaam in de war raakt en een deel van je aanvalt, in de overtuiging dat het een ziekteverwekker is en moet worden vernietigd. In MS is de overheersende theorie dat symptomen worden veroorzaakt door iets dat demyelinatie wordt genoemd, wat betekent dat het immuunsysteem iets vernietigt dat myeline wordt genoemd.

Myeline is een gespecialiseerde cel die een omhulsel vormt rond sommige zenuwen en noodzakelijk is voor het functioneren van die zenuwen. Het lijkt op isolatie op elektrische draden. Gebieden waar de myelineschede wordt vernietigd, worden laesies genoemd.

Fibromyalgie en demyelinisatie

De eerste studie van fibromyalgie en demyelinisatie kwam uit in het tijdschrift reumatologie in 2008, en de follow-up werd gepubliceerd in een uitgave van 2014 van Artritis & reumatologie.

Het onderzoek uit 2008 suggereerde dat een subset van fibromyalgie auto-immune demyelinisatie en polyneuropathie (pijn door beschadigde zenuwen) omvatte. Het vergeleek fibromyalgie met een neurologische ziekte genaamd chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie, die vaak wordt behandeld met intraveneus immunoglobuline (IVIg.)

In die studie gebruikten ze zelfs IVIg voor de behandeling van mensen uit deze subgroep van fibromyalgie. Toegegeven, het was een kleine studie en slechts 15 mensen werden behandeld, maar onderzoekers zeggen dat die mensen significant minder pijn en gevoeligheid hadden, plus verbeterde kracht, samen met kleinere verbeteringen in vermoeidheid en stijfheid.

Dit is een goed voorbeeld van hoe een voorbereidende studie schijnbaar enorme implicaties kan hebben en toch weinig of geen impact heeft. Ja, sommige artsen hebben IVIg gebruikt bij patiënten, maar het is verre van een wijdverspreide behandeling en demyelinisatie bij fibromyalgie wordt bijna nooit besproken.

Fast forward zes jaar, en ten slotte hebben we een vervolgstudie die de eerdere bevindingen lijkt te bevestigen en verder te bevorderen. Het wordt ook ondersteund door ander werk dat de afgelopen jaren is gedaan.

De nieuwere bevindingen

Ten eerste wilden de onderzoekers onderzoeken of de demyelinisatie van grote vezels (grotere zenuwen), gevonden in het eerdere onderzoek, werd veroorzaakt door auto-immuniteit. Vervolgens wilden ze fibreuze neuropathie verkennen, waarvan andere studies hebben gesuggereerd dat ze betrokken zijn bij fibromyalgie.

Niercel-neuropathie is pijnlijke schade aan structuren in de huid, organen en zenuwen waardoor u deze kunt voelen en helpt bij het reguleren van automatische functies zoals hartslag en lichaamstemperatuur. Onderzoekers waren geïnteresseerd in deze manier van ondervragen omdat kleine vezelneuropathie soms geassocieerd wordt met demyelinisatie-laesies op grote vezels.

Ze vonden indicatoren voor fibreuze neuropathie, waaronder een verminderd gevoel in de onderbenen. Ook werden er meerdere markers van immuunactivatie en auto-immuunactiviteit getest.

Ze zeggen dat ze hoge indicatoren van fibreuze neuropathie en daarom grote vezellaesies hebben ontdekt in de benen van mensen met fibromyalgie. Ze vonden ook dat deze indicatoren, vooral in het kalf, lijken te zijn gekoppeld aan een marker van immuunactivering, interleukine-2R genaamd.

Ze concludeerden dat kleine vezelneuropathie waarschijnlijk bijdraagt ​​aan onze pijn en dat sommige van onze pijn voortkomt uit de activiteit van het immuunsysteem, waaronder auto-immuniteit.

Het in Context plaatsen

Deze vervolgstudie komt op een moment dat de belangstelling van de fibromyalgie-onderzoeksgemeenschap lijkt te verschuiven naar kleine vezelneuropathie, ontsteking en mogelijke auto-immuniteit. In context genomen, draagt ​​dit werk bij aan het nieuwe beeld dat wij hebben do hebben alsnog beschadigde zenuwen, dat onze perifere zenuwstelsels zeker betrokken zijn, en dat auto-immuniteit of een ander aspect van immuniteit aan het werk is.

Dit was nog steeds een vrij kleine studie, maar het feit dat het eerdere werk bevorderde en lijkt te geleren met andere recente bevindingen, zou kunnen betekenen dat het een grotere impact zal hebben dan zijn voorganger. Op zijn minst lijkt het erop dat dit een waardige onderzoekslijn is die moet worden voortgezet.

Een studie in Medische wetenschapsmonitor, ook gepubliceerd in 2014, vond dat mensen met MS significant hogere percentages fibromyalgie hebben dan de algemene bevolking. Dat zou het argument voor overeenkomsten in de onderliggende mechanismen op het werk kunnen versterken.

Een woord van DipHealth

Leren dat hun aandoening vergelijkbaar is met MS kan echte voordelen hebben voor mensen met fibromyalgie. Ten eerste weten de meeste mensen wat MS is en respecteren het als een ernstige aandoening. Dat zou kunnen leiden tot een betere acceptatie door het publiek plus meer universele acceptatie in de medische gemeenschap. Dat zou op zijn beurt kunnen leiden tot meer onderzoek.

Ten tweede kan het een nieuwe weg bieden voor de behandeling van fibromyalgie bij medicijnen die voor MS zijn vastgesteld.

De gelijkenis is logisch, omdat beide condities gepaard kunnen gaan met fakkels en remissies en de symptomen extreem vergelijkbaar zijn. Het is waarschijnlijk dat we meer over dit onderwerp zullen blijven leren en dat er spannende dingen van komen.