7 Diagnostische tests voor slaapstoornissen

Voor degenen die lijden aan de slechte gevolgen van slaapstoornissen, zijn veel diagnostische tests beschikbaar die kunnen leiden tot een beter begrip van wat het probleem kan zijn. Laten we de opties bespreken.

Overnachtingsoxymetrie

Oximetrie 's nachts is een van de eenvoudigste en in het algemeen vroegste slaapstudies die kunnen worden uitgevoerd. Het gaat om het gebruik van een sonde (vergelijkbaar met een wasknijper) die op de vinger of de oorlel wordt gedragen en die voortdurend de zuurstofniveaus en hartslag meet. Dit wordt bereikt met een rood licht en een sensor die veranderingen in de kleur van het bloed detecteert die kunnen suggereren dat desaturaties (of verlies van zuurstof) optreden.

Deze test wordt meestal thuis gedaan tijdens het slapen. Het kan individuen identificeren die risico lopen op nachtelijke ademhalingsstoornissen. zoals slaapapneu, en kan worden gebruikt om diegenen te identificeren die aanvullende evaluatie nodig hebben, zoals met een polysomnogram.

Polysomnografie (PSG)

Dit wordt grotendeels beschouwd als de gouden standaard voor de diagnose slaapstoornissen. Het betreft een bezoek aan een slaapcentrum, dat kan bestaan ​​uit speciaal aangewezen kamers in een ziekenhuis, een slaaplaboratorium of zelfs een speciaal uitgeruste hotelkamer. Deze slaapstudies omvatten een overnachting die wordt opgevolgd door een getrainde technicus.

Verschillende fysiologische parameters worden bewaakt terwijl een persoon slaapt, waaronder een EEG, ECG, ademhalingen, zuurstofniveaus, spierspanning en bewegingen van oog en extremiteit. Er is ook een video- en audio-opname die een verslag geeft van de nachtrust. Deze tests kunnen veel slaapstoornissen diagnosticeren - van slaapapneu tot rustelozebenensyndroom tot parasomnieën - en kunnen zelfs nuttig zijn bij het uitsluiten van andere oorzaken van slapeloosheid.

Titratie onderzoek

Titratie met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) wordt vaak gedaan in dezelfde nacht als een diagnostisch polysomnogram (PSG) om wachttijd te besparen, de kosten voor de patiënt te minimaliseren en slaapapnoe zo snel mogelijk te behandelen.

Vroege behandeling kan de cardiovasculaire complicaties van slaapapneu verminderen. Kort gezegd zal een technicus de CPAP-druk (onder druk gezette kamerlucht, niet zuurstof) geleidelijk verhogen via een zacht masker tot het niveau dat de meeste of alle episoden van het stoppen van de ademhaling elimineert. Dit niveau van CPAP-druk zal worden voorgeschreven voor thuistherapie.

De patiënt begint vaak de nacht op een lage druk van hun CPAP of bilevel. Als de persoon in slaap valt, zullen ze worden gecontroleerd op verstoringen van de ademhaling. Elke hypopneus, apneusgebeurtenis of snurken zal een slaaptechnicus ertoe aanzetten de druk van de CPAP-machine op afstand aan te passen. Nogmaals, de persoon zal worden gecontroleerd op hun hogere druk. Het doel is om apnoe- en hypopneu-gebeurtenissen te minimaliseren en snurken te elimineren.

Het is ook ideaal voor een patiënt om te worden getitreerd tot een effectieve druk op de rug (op hun rug) en tijdens periodes van snelle oogbewegings (REM) slaap.Deze twee aandoeningen zullen vaak leiden tot verergering van slaapapneu, dus een effectieve druk in deze omstandigheden zou het gunstigst zijn.

Vaak tegen het einde van deze studie, kan de druk nog verder worden verhoogd. Hierdoor kan de beoordelende arts vergelijkingen maken tussen de verschillende druk. Het kan ook veranderingen onthullen die gemaakt moeten worden in de druk om de slaapapneu van een persoon het meest effectief te beheersen.

Multiple Sleep Latency Testing (MSLT)

Multiple Sleep Latency Testing (MSLT) wordt ook vaak een nap-onderzoek genoemd. Het is vergelijkbaar in opzet met het polysomnogram (PSG) zoals hierboven beschreven.

Deze onderzoeken zullen doorgaans worden uitgevoerd na een eerste PSG-onderzoek gedurende de nacht. Na het ontwaken heeft een persoon de hele dag dutjes gepland. Deze treden meestal elke twee uur op.

Over het algemeen wordt een patiënt naar bed gebracht en toegestaan ​​om daar 20 minuten te liggen met als doel in slaap te vallen. Een technicus zal controleren op het begin van de slaap en, in het bijzonder, REM-slaap. Na 20 minuten wordt de persoon gewekt of verteld dat de tijd voor een dutje is geëindigd. Vervolgens wordt dit proces in intervallen van twee uur herhaald. Meestal gebeurt dit over een periode van 10 uur.

Deze tests zijn nuttig voor het identificeren van overmatige slaperigheid overdag. Dit kan aanwezig zijn in tal van aandoeningen, zoals slaapapneu, idiopathische hypersomnie (overmatige slaperigheid zonder oorzaak) en narcolepsie. In het bijzonder kan het vroege begin van REM in deze slaapperioden narcolepsie suggereren.

actigraphy

Actigrafie is de meting van activiteit met behulp van een klein apparaat van het formaat van een polshorloge. Dit apparaat bewaakt bewegingen en kan worden gebruikt om slaap-waakcycli of circadiane ritmen gedurende een langere periode te beoordelen. Ze kunnen weken of zelfs maanden worden gedragen.

De apparaten helpen bepalen of er verstoringen zijn in de slaap-waakcyclus, zoals veel voorkomt in circadiane ritmestoornissen zoals gevorderd slaapfase-syndroom, vertraagd slaapfase-syndroom of zelfs met slapeloosheid. Deze resultaten zijn vaak gecorreleerd met een slaapdagboek.

Sleep Diary

Het slaapdagboek of slaaplogboek is soms nuttig voor het beoordelen van circadiane ritmestoornissen of slapeloosheid, vooral als aanvulling op actigrafische gegevens. Deze kunnen ook worden gebruikt om slaapproblemen bij kinderen vast te stellen.

Over het algemeen zijn ze een papieren document en document slaap en waakzaamheid gedurende een periode van weken en maanden. De bedtijden en wektijd worden genoteerd. Alle perioden van waakzaamheid tijdens de nacht of dutjes gedurende de dag zijn ook gedocumenteerd. Soms kan het gebruik van cafeïne, alcohol of medicijnen ook worden vastgelegd.

Home Study

De meeste mensen erkennen dat ze thuis veel beter slapen dan in een slaapcentrum. Dit is zeker waar en velen zijn druk bezig technologieën te ontwikkelen die thuisbeoordeling van slaapstoornissen mogelijk maken. Deze kunnen beperkte studies omvatten die de basisparameters van de slaap monitoren, zoals zuurstofniveaus, hartfrequenties en de beweging van de borstkas en de buik met speciale riemen. Sommige titratieonderzoeken kunnen thuis worden uitgevoerd met behulp van de CPAP-machine, zoals autititratie-onderzoeken.

Daarnaast worden nieuwe technologieën onderzocht die kunnen leiden tot andere monitoring. Over het algemeen staan ​​deze nieuwe technologieën nog in de kinderschoenen en zijn de gegevens mogelijk niet betrouwbaar als de huidige gouden standaard voor diagnose, het polysomnogram dat 's nachts wordt uitgevoerd in een geaccrediteerd slaapcentrum.