Miskraamrisico na vruchtwaterpunctie

Verschillende bronnen noemen een ander risiconiveau voor een miskraam na een vruchtwaterpunctie. Welke is juist?

Wat is vruchtwaterpunctie?

Vruchtwaterpunctie is een prenatale test die meestal wordt uitgevoerd tussen 15 en 20 weken zwangerschap. Het wordt meestal gebruikt om te testen op twee primaire aandoeningen: chromosomale stoornissen zoals het syndroom van Down en neurale buisdefecten, zoals spina bifida.

Tijdens deze test zal de arts via uw buik een naald inbrengen in uw baarmoeder om een ​​monster van het vruchtwater te krijgen. Het monster kan worden gebruikt voor het uitvoeren van testen op geboorteafwijkingen, genetische problemen, longontwikkeling en infecties bij uw ontwikkelende baby.

Hoe het risico wordt bepaald

Voordat we het hebben over het risico van een miskraam in verband met vruchtwaterpunctie is het belangrijk om te bespreken hoe dit wordt bestudeerd. Het risico van een miskraam na een vruchtwaterpunctie betekent niet dat alle miskramen die na een vruchtwaterpunctie optreden, door de procedure zijn veroorzaakt. Met andere woorden, er is de kans dat er een miskraam zou zijn opgetreden, zelfs als de procedure niet was uitgevoerd. Daarom is het in onderzoeken belangrijk om te kijken naar hoe vaak een miskraam zich in een bepaald stadium van de zwangerschap bevindt en dat aantal af te trekken van het aantal miskramen dat zich gemiddeld voordoet in een zwangerschap waarbij een vruchtwaterpunctie niet wordt uitgevoerd.

Bovendien kunnen vrouwen die kiezen voor een vruchtwaterpunctie, bijvoorbeeld voor een hogere leeftijd van de moeder of die een positieve screeningtest voor afwijkingen hebben, een verhoogd risico op een miskraam hebben, zelfs zonder een vruchtwaterpunctie.

Het belang van inzicht in de risico's

Het is erg belangrijk om uw persoonlijke risico op een miskraam (en andere hieronder genoemde risico's van vruchtwaterpunctie) met uw arts te bespreken. Dit kan een moeilijke beslissing zijn om te nemen als u van mening bent dat de test een manier is om te zorgen voor een gezonde zwangerschap terwijl de test op zich al risico's voor uw zwangerschap met zich meebrengt.

Elke vrouw is anders

We kijken vaak naar statistieken om mensen te helpen theoretische risico's te begrijpen, maar vrouwen zijn geen statistieken. Er zijn enkele vrouwen, gebaseerd op een aantal factoren die meer kans hebben dan anderen om een ​​miskraam na een vruchtwaterpunctie te krijgen, net zoals het risico op een miskraam zonder vruchtwaterpunctie sterk varieert. Houd dit in gedachten terwijl je naar de onderstaande nummers kijkt.

Statistieken over miskramen na vruchtwaterpunctie

Statistieken die het risico van een miskraam na een vruchtwaterpunctie definiëren variëren aanzienlijk, maar over het algemeen wordt gedacht dat een miskraam voorkomt bij 0,2 tot 0,3 procent van de vruchtwaterpunctie. Dit vertaalt zich in een kans op een miskraam tussen 1 op 300 en 1 op 500 zwangerschappen. (Studies in het verleden vonden daarentegen percentages zo hoog als 1 op 100 procedures.)

De werkelijke snelheid kan zelfs lager zijn. Een studie uit 2015 keek naar meer dan 42.000 vrouwen die een vruchtwaterpunctie hadden ondergaan voorafgaand aan 24 weken zwangerschap. In deze studie was het risico van een miskraam vóór 24 weken 0,81 procent bij degenen met een vruchtwaterpunctie en 0,67 procent bij een controlegroep van vrouwen zonder vruchtwaterpunctie, wat suggereert dat het totale risico rond de 0,14 procent lag of rond de 1 op de 700 vrouwen..

Wanneer vindt een miskraam verband met vruchtwaterpunctie meestal plaats?

De meeste miskramen in verband met een vruchtwaterpunctie vinden plaats in de eerste drie dagen na de procedure. Dat gezegd hebbende, hebben late miskramen als gevolg van de procedure plaatsgevonden tot een paar weken nadat de test is voltooid.

Hoe kan een vruchtwaterpunctie een miskraam veroorzaken?

Het is niet bekend wat zeker bijdraagt ​​aan het miskraamrisico na een vruchtwaterpunctie. Mogelijke oorzaken zijn schade aan de vruchtvliezen die leiden tot het verlies van vruchtwater, infectie of bloeding.

Factoren die het risico vergroten

Timing van een vruchtwaterpunctie is een factor die geassocieerd wordt met verschillen in miskraam. Er wordt gedacht dat vruchtwaterpunctie vóór 15 weken zwangerschap een groter risico op miskraam met zich meebrengt dan procedures voor vruchtwaterpuntrials in het tweede trimester.

De vaardigheid van de beoefenaar kan ook een rol spelen. In het algemeen hebben medische centra die grotere aantallen van een bepaalde procedure uitvoeren, minder complicaties. Er is vastgesteld dat de kwaliteit van het monster dat wordt opgehaald tijdens een vruchtwaterpunctie beter is wanneer het wordt uitgevoerd door een ervaren arts.

Andere risico's

Voordat u een vruchtwaterpunctie overweegt, is het belangrijk om met uw arts te praten allemaal potentiële risico's. Naast een miskraam zijn mogelijke risico's gerelateerd aan vruchtwaterpunctie onder meer:

• Vruchtwaterlekkage
• Overdracht van infecties (van de moeder naar de baby) van hepatitis C, HIV of toxoplasmose
• Rh-sensibilisatie
• Naaldblessure bij de baby (het gebruik van echografie om de naald te geleiden heeft dit risico sterk verminderd)
• Infectie
• Clubvoet (wanneer de procedure vóór 15 weken zwangerschap wordt uitgevoerd), heupdislocatie en longproblemen

Risico op miskraam symptomen Na een vruchtwaterpunctie

Voordat je een vruchtwaterpunctie hebt, is het belangrijk om je ervan bewust te zijn dat - alhoewel het risico van een miskraam veel lager is - tenminste één tot twee procent van de vrouwen symptomen van een bedreigd miskraam, zoals krampen, spotten of lekken van vruchtwater. Deze symptomen kunnen heel angstaanjagend zijn, maar gelukkig blijken ze vaak anderszins zinloos.

Bottom Line

De waarheid is dat het echte miskraamrisico van vruchtwaterpunctie nog steeds onzeker is. Als u om wat voor reden dan ook een vruchtwaterpunctie overweegt en u zich zorgen maakt over het risico, is het belangrijk om uw arts vragen te stellen die u maar kunt bedenken. Het beslissen over een vruchtwaterpunctie is een zeer persoonlijke beslissing. Praten met een geneticus kan zeer nuttig zijn, niet alleen om u te helpen de risico's te begrijpen van de prenatale testprocedures die we beschikbaar hebben, maar om u te helpen nadenken over wat u zou doen gezien de mogelijkheid van abnormale resultaten.

Een goede genetisch adviseur kan u helpen een lijst met vragen door te nemen die u moet overwegen met betrekking tot genetische tests en de mogelijke risico's en voordelen voor u en uw kind, in plaats van statistieken.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Akolekar, R., Beta, J., Piccirelli, G., Ogilvie, C. en F. D'Antonio. Procedure gerelateerd risico van miskraam na vruchtwaterpunctie en chorionic Villus-bemonstering: een systematische review en meta-analyse. Echografie in Obstetrie en Gynaecologie. 2015. 45(1):16-26.
• Ghidini, A., Patient education: Amniocentesis (Beyond the Basics). Bijgewerkt. Bijgewerkt op 22 juni 2015.
• Van den Veyver, I. Recente ontwikkelingen in prenatale genetische screening en testen. F1000Research. 2016. 5:2591.