Lumbale wervelkolom artritis: symptomen, diagnose en behandeling

Artritis is een veel voorkomend probleem van de lumbale wervelkolom (de vijf botten die deel uitmaken van de onderrug). Hoewel lumbale wervelkolomartritis het meest voorkomt bij oudere mensen, kan het ook zware arbeiders, mensen die zwaarlijvig zijn of iemand die eerder een dwarslaesie heeft gehad, beïnvloeden.

Lumbale wervelkolomartritis treedt meestal op in de gewrichten die de wervelsegmenten, wervels genaamd, verbinden. Elke wervel is op drie plaatsen verbonden. Voor het ruggenmerg worden de wervels gescheiden door een kussenachtige wervelschijf. Achter het ruggenmerg zijn de wervels verbonden door twee kleine gewrichten die facetgewrichten worden genoemd. De facetgewrichten, samen met de spinale schijf, maken bewegingen van de wervelkolom mogelijk, inclusief voorwaarts buigen, zijwaarts draaien of de kromming van de rug.

Het meest voorkomende type artritis dat de wervelkolom beïnvloedt, is artrose, ook bekend als artritis bij slijtage. De ontwikkeling van artrose in de wervelkolom wordt specifiek spondylose genoemd.

Lumbale wervelkolomartritis wordt meestal gezien naast andere spinale aandoeningen. Onder hen:

• Disc-degeneratie is een term die wordt gebruikt om de achteruitgang van de facetgewrichten te beschrijven als gevolg van langdurige slijtage. De schade veroorzaakt door schijfdegeneratie maakt de ontwikkeling van artrose mogelijk.
• Spinale stenose is de vernauwing van de ruimten in de wervelkolom die wordt veroorzaakt door de begroeiing van bot. Artrose is de primaire boosdoener, de aandoening kan zenuwen afknellen en stralingszenuwpijn veroorzaken.

symptomen

Wanneer lumbale ruggengraatgewrichten arthritisch worden, kunnen bewegingen in de onderrug pijnlijk en stijf worden. Hoewel er inspanningen kunnen worden gedaan om deze symptomen te verlichten, is de aandoening meestal progressief en verergert deze in de loop van de tijd.

Mensen met lumbale spondylose zullen vaak merken dat hun onderrug bijzonder stijf is in de ochtend en geleidelijk de hele dag losraakt. Symptomen hebben de neiging om te verergeren bij langdurige of inspannende activiteit. Zelfs langdurig zitten kan ongemak veroorzaken.

Naarmate de ziekte vordert, waardoor er steeds meer botafwijkingen optreden, kunnen botsporen (osteophyten) zich ontwikkelen en direct op de zenuwwortels drukken. Dit kan lumbale radiculopathie veroorzaken, meestal ischias genoemd.

Ischias wordt gekenmerkt door een scherpe, schietende pijn die van rond de onderrug of billen uitgaat en langs het been of de binnenkant van de dij afloopt (afhankelijk van welke zenuwwortel wordt aangetast). De aandoening kan chronisch zijn of optreden bij specifieke bewegingen of soorten fysieke activiteit.

Andere symptomen kunnen zijn spierzwakte, spierspasmen, hoofdpijn en een ongemakkelijk gevoel van pins en naalden (perifere neuropathie).

Diagnose

Lumbale wervelkolomartritis wordt meestal gediagnosticeerd op basis van uw symptomen, medische geschiedenis en beeldvormende testen. Röntgenstralen kunnen worden gebruikt om botschade, sporen van botten en het verlies van kraakbeen of een wervelschijf op te sporen. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan worden gebruikt om vroege kraakbeenschade te diagnosticeren omdat het beter in staat is om zacht weefsel te visualiseren.

Bloedonderzoek kan worden gebruikt om andere oorzaken uit te sluiten, waaronder reumatoïde artritis (een auto-immuunziekte), fibromyalgie, jicht, tendinitis of septische artritis (een infectie in het ruggemerggewricht).

Behandeling

De behandeling van artritis lumbale wervelkolom wordt geregisseerd door zowel de ervaren symptomen als de kenmerken van de gewrichts- of botbeschadiging. De meeste artsen zullen een conservatieve benadering volgen bij de eerste start van de behandeling en zullen alleen meer invasieve opties onderzoeken als de pijn of beperkingen ernstig worden.

Enkele van de meest voorkomende behandelingen voor lumbale wervelkolomartritis zijn:

• Fysiotherapie wordt gebruikt om de spieren van de lumbale wervelkolom te versterken. Door de wervelkolom te ondersteunen met sterkere spieren, wordt minder belasting op de facetgewrichten gelegd.
• Gewichtsverlies verbetert de symptomen eenvoudigweg door de druk op de lendewervel te verminderen. Hoewel gewichtsverlies lastig kan zijn voor mensen die al een beperking hebben, kunnen oefeningen met een lage impact (zoals zwemmen) in combinatie met een dieet met minder calorieën vaak de resultaten bereiken die nodig zijn om pijn te verlichten.
• Ontstekingsremmende medicijnen kan de zwelling en ontsteking in en rond het wervelgewricht verminderen. Terwijl zelfzorggeneesmiddelen zoals Aleve (naproxen) of Advil (ibuprofen) vaak voldoende verlichting bieden, zijn soms sterkere geneesmiddelen op recept nodig, zoals Voltaren (diclofenac) en Arthrotec (diclofenac / misoprostol).
• IJs- en hittetoepassing kan ook effectief zijn bij het verlichten van lumbale rugpijn. Hitte kan helpen de wervelkolom vóór de activiteit los te maken, terwijl ijs het best na activiteit wordt gebruikt om ontsteking te verminderen.
• Chiropractische behandeling wordt in de volksmond onderzocht als een middel om de wervelkolom te "manipuleren". Hoewel de behandelingen de uitlijning van de wervelkolom niet veranderen, zoals sommigen suggereren, kunnen ze op de korte termijn verlichting bieden door gecomprimeerde wervelsegmenten los te maken.
• Epidurale injecties betrekking hebben op de toediening van een steroïde bekend als cortison in of rond de beknelde zenuw. Cortison kan het immuunsysteem temperen, waardoor gelokaliseerde ontsteking en radiculaire pijn worden verlicht.
• Wervelfusie is een chirurgische procedure die wordt gebruikt om beweging tussen de aangrenzende wervels te elimineren. Wanneer alle andere behandelingen geen verlichting geven, kan een wervelfusie een redelijke optie zijn voor de behandeling van ernstige facet artritis.

Complementaire behandelingen omvatten acupunctuur, massage, magneettherapie, natuurgeneeskundige remedies en andere directe of indirecte vormen van therapie. Hoewel het wetenschappelijk bewijs voor deze behandelingen grotendeels ontbreekt, hebben de meesten weinig bijwerkingen en zijn redelijke opties als ze worden gebruikt in combinatie met standaard medische zorg.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Chang, H.; Lynm, C.; en Glass, L. Artrose van de lumbale wervelkolom. JAMA. 2010; 304 (1): 114. DOI: 10.1001 / jama.304.1.114.
• Goode, A.; Carey, T.; en Jordan, J. Lage rugpijn en lumbale wervelkolom Artrose: hoe zijn ze gerelateerd? Curr Rheumatol Rep. 2013; 15 (2): 305. DOI: 10.1007 / s11926-012-0305-z.