Hoe te reageren op Confabulation in Dementia

Confabulatie is een geheugenvervorming waarbij onjuiste informatie door een persoon voor anderen wordt uitgedrukt. De sleutel tot het begrijpen van confabulatie is het besef dat de persoon niet opzettelijk oneerlijk is, maar eerder probeert om interactie te hebben met degenen om hem heen.

Confabulatie bij dementie en andere aandoeningen

Conflictatie komt het meest voor bij mensen met het Korsakoff-syndroom (een vorm van dementie die vaak wordt geassocieerd met alcoholmisbruik), maar het is ook waargenomen in gevallen van de ziekte van Alzheimer en frontotemporale dementie. Confabulatie kan zich ook ontwikkelen bij mensen met andere aandoeningen, waaronder een gescheurd aneurysma, encefalitis, hoofdletsel of subarachnoïdale bloeding.

Oorzaken

De theorieën variëren, maar sommige onderzoeken wijzen op twee verklaringen waarom confabulatie kan optreden:

1) De informatie was niet gecodeerd goed genoeg in de hersenen. Er kunnen bijvoorbeeld wat afleidingen zijn geweest terwijl de informatie werd verwerkt die ervoor zorgde dat deze niet correct of volledig in het geheugen van de hersenen werd ingevoerd.

2) Overgeleerde informatie kan dominant zijn. Bijvoorbeeld, typische levensgewoonten, bekende feiten of interessante verhalen kunnen in de persoon van de persoon op de voorgrond treden, waardoor de specifieke feiten naar voren worden gebracht en de persoon in gebreke blijft in onnauwkeurigheden in plaats van in de waarheid.

Een reden waarom codering en geheugen bij Alzheimer verminderd zijn, is dat de hippocampus - een gebied van de hersenen dat is geassocieerd met geheugen en codering - de neiging heeft een van de eerdere structuren in de hersenen te zijn die met name wordt beïnvloed door de ziekte van Alzheimer.

Aanvullend onderzoek suggereert dat mensen met dementie die waanideeën en agressie ervaren, eerder zullen confabuleren.

Het verschil tussen confabulatie en liegen

Familieleden van mensen met dementie die confabuleren, raken vaak gefrustreerd en kunnen het gevoel krijgen dat hun geliefde opzettelijk oneerlijk is en hen bedriegt. Het is belangrijk om te begrijpen dat confabulatie, hoewel onnauwkeurig, geen opzettelijke keuze is, maar eerder een onopzettelijk effect van dementie, terwijl liegen een bewuste keuze is om de waarheid verkeerd voor te stellen.

Het begrijpen van het verschil maakt het misschien iets minder frustrerend als er sprake is van confabulatie.

Een holistische benadering: zijn er voordelen voor confabulatie?

Het lijkt misschien vreemd om te denken dat confabulatie een goede zaak is, maar als we het op een holistische manier bekijken, kunnen we enkele mogelijke voordelen en aanpassingsstrategieën erin zien. Een studie uitgevoerd door Linda Örulv en Lars-Christer Hyden op Linkoping University schetste drie positieve functies van confabulatie. Ze bevatten:

1) Sense-making: Confabulatie kan helpen om de huidige situatie voor de persoon met dementie te begrijpen.

2) Self-making: Confabulatie kan helpen een gevoel van persoonlijke identiteit te creëren en te behouden.

3) Wereld-making: Confabulatie kan de persoon helpen omgaan met mensen om hem heen.

Wat deze drie positieve functies in wezen zeggen, is dat confabulatie mensen met dementie misschien positiever over zichzelf kan helpen en een deel van hun vermogen om te communiceren en interactie met anderen te behouden behoudt.

Hoe te reageren

Vaak is de beste reactie op confabulatie bij dementie het lid worden van de persoon in haar realiteit, in plaats van te proberen de waarheid te corrigeren en aan te wijzen. Zelden of nooit ruziemaken met iemand die dementie heeft, heeft hier baat bij.

Validatietherapie erkent dat bepaalde behoeften, herinneringen en ervaringen uit het verleden vaak emoties en gedrag stimuleren, inclusief het vormgeven van herinneringen, al dan niet nauwkeurig. Het accepteren van de realiteit van de persoon is vaak nuttiger en kan het misschien mogelijk maken om enkele van de hierboven beschreven voordelen te bereiken.

Een woord van heel goed

Hoewel confabulatie bij dementie aanvankelijk verwarrend of frustrerend kan zijn, kan het nuttig zijn om de manier waarop we het zien te veranderen. Het zien als een copingreactie op de cognitieve veranderingen bij dementie, in plaats van liegen, kan een mogelijke emotionele reactie verminderen en zorgverleners helpen om "mee te gaan" en zich aan te sluiten bij de realiteit van hun geliefde.