Multiple sclerose en dysfagie

Slikken is iets dat we als vanzelfsprekend beschouwen. Maar voor mensen die leven met multiple sclerose (MS) (MS), kan deze eenvoudige handeling extreem leed veroorzaken als ze merken dat ze plotseling minder goed in staat zijn om te slikken, te eten of te drinken.

Artsen verwijzen naar dit symptoom als dysfagie (afgeleid van het Grieks dys betekenis "moeilijkheid" en phagein wat betekent "eten"). Het is een verbijsterende en soms ernstige aandoening die op enig moment in een ziekte van een derde tot de helft van de mensen met MS kan voorkomen.

Oorzaken

Slikken is een complex proces dat zowel vrijwillige acties als onvrijwillige reflexen omvat. MS kan dit proces ondermijnen door bepaalde zenuwen en neurale paden te beschadigen in een deel van het centrale zenuwstelsel, bekend als de hersenstam, dat dit proces regelt.

MS verzwakt niet alleen de slikspieren, het kan ook interfereren met de timing waarmee de luchtpijp (de luchtpijp genoemd) dichtbij moet zijn zodra er voedsel in de voedingspijp komt (de slokdarm genoemd). Wanneer deze sluiting niet gebeurt, kan een persoon hoesten, stikken of vloeistoffen of voedsel direct in de longen krijgen.

Hoewel dysfagie de neiging heeft om mensen met een gevorderde ziekte te beïnvloeden, kan het echt in elk stadium (zelfs vroeg) gebeuren met symptomen die uiteenlopen van subtiel tot ernstig.

Dysfagie kan nog worden verergerd door het chronische gebrek aan speeksel (bekend als droge mond) en droge mond is een veel voorkomende bijwerking van bepaalde medicijnen die worden gebruikt om verschillende symptomen van MS te behandelen, zoals antidepressiva en anticholinergica die worden gebruikt om problemen met de blaascontrole te behandelen.

symptomen

Dysfagie kan bijna onmerkbaar beginnen bij mensen met MS. Wanneer dit gebeurt, kan een persoon licht beginnen te sputteren na het nemen van een drankje of per ongeluk verstikken op een stuk voedsel (meestal kruimelig voedsel) op een manier die niet geheel ongebruikelijk is.

Alleen als het probleem aanhoudt, beginnen mensen zich te realiseren dat hun slikprobleem meer dan incidenteel is. Tegen die tijd kan het eten zelf angst en zelfs paniek veroorzaken, waardoor sommigen minder en minder eten uit angst voor verstikking.

Al met al zijn de symptomen van dysfagie gerelateerd aan het specifieke stadium van het slikproces dat wordt beïnvloed door MS. Aangezien dit proces tot 30 verschillende spieren kan bevatten, kunnen de typen en de ernst van de symptomen aanzienlijk verschillen van persoon tot persoon en kunnen deze omvatten:

• Moeilijkheden met kauwen
• Hoesten tijdens of na het slikken van voedsel
• Overmatig speeksel of kwijlen
• Voedsel steekt in de keel
• Verstikking op eten of drinken
• Een zwakke, zachte stem hebben
• Onvermogen om voedsel achter in de mond te slikken of te verplaatsen
• Hoesten of voedsel braken
• Krijgen (opzuigen) van voedsel of vloeistof in de longen

Vanwege de moeilijkheden bij het slikken, is het niet ongewoon voor mensen met MS-geassocieerde dysfagie om gewichtsverlies, uitdroging en ondervoeding te ervaren als de aandoening aanhoudt of verergert.

Erger nog, wanneer door dysfagie voedsel of vloeistof in de longen opgesloten raakt, kan een persoon abcessen of aspiratiepneumonie ontwikkelen (een vorm van longontsteking waardoor bacteriën in voedsel infecties veroorzaken). Beide zijn gevaarlijke omstandigheden en behoren tot de belangrijkste doodsoorzaken bij mensen met gevorderde MS.

Diagnose

Dysfagie is misschien niet echt een probleem in de vroege stadia en kan zelfs nooit meer zijn dan een ergernis. Het is echter belangrijk om uw arts te adviseren als u slikproblemen heeft, al is het maar om te evalueren wat er aan de hand is en om de symptomen die zich verder voordoen beter te kunnen volgen.

Diagnose omvat meestal een of meer routine-onderzoeken:

• Mondelinge motorische onderzoeken worden uitgevoerd door een spraakpatholoog om te zien hoe uw spieren in uw keel bewegen en luisteren naar hoe uw stem klinkt.
• Videofluoroscopie is een soort röntgenfoto die het slikproces registreert.
• Vezeloptische endoscopie omvat het gebruik van een kleine camera in uw neus of keel om het slikproces te bekijken.

Beheer

Afhankelijk van de ernst van de symptomen, zal de behandeling doorgaans betrekking hebben op het veranderen van hoe u eet, in plaats van het toepassen van directe medische interventies. Een van de mogelijke opties:

• Wijziging van het dieet staat centraal bij het handhaven van een goede voeding en hydratatie. Dit kan het ontharden van hard voedsel met water zijn of het kiezen van voedsel met een zachtere, dunnere consistentie. Het nemen van kleinere beten en langer kauwen helpt ook. Het is vaak het beste om met een diëtist te werken om ervoor te zorgen dat u aan uw voedingsbehoeften voldoet.
• Het aanpassen van de positie van uw hoofd en nek kan soms slikproblemen verlichten. Dit is een proefondervindelijk proces waarbij je je kin kunt insteken, je hoofd kunt kantelen of rechtop gaat zitten om beter ervoor te zorgen dat het eten op de juiste manier naar beneden gaat.
• Het uitvoeren van spierversterkende oefeningen is iets dat uw spraakpatholoog u kan leren en kan helpen sommige van de slikproblemen die u ervaart te verbeteren.

In ernstige gevallen kan een voedingssonde (enterale voeding) nodig zijn om voedsel en vloeistoffen rechtstreeks naar de maag te brengen.

Een woord van heel goed

Net als de meeste symptomen van MS, vereist behandeling van dysfagie een combinatie van therapieën om de voeding te optimaliseren, uw ongemak te minimaliseren, infectie en gewichtsverlies te voorkomen en de psychologische en andere fysieke gevolgen van uw dysfagie te behandelen (bijvoorbeeld verlies van plezier tijdens de maaltijd of uitgeput voelen tijdens de maaltijd).

Zorg ervoor dat u contact houdt met uw arts en uw patholoog-spreektaal over uw slikken, omdat deze in de loop van de tijd kan waxen en afnemen en uw behandelplan moet worden aangepast.