Hoe de Stroop-test tekenen van vroege Alzheimer detecteert

De Stroop-test, ook wel de Stroop Color Word Test of het Stroop-effect genoemd, is een test die dateert uit de jaren 1930 en die het cognitief functioneren meet. Het kan worden gebruikt als onderdeel van het beoordelingsproces bij het uitvoeren van een evaluatie om te bepalen of iemand een lichte cognitieve stoornis, de ziekte van Alzheimer of een ander type dementie heeft.

De Stroop-test wordt door sommigen beschouwd als een effectieve maatstaf voor het uitvoerende functioneren - het vermogen om te plannen, kennis toe te passen en beslissingen te nemen. Het uitvoerende functioneren, samen met een kortetermijngeheugenstoornis, is vaak een van de symptomen van de vroege fase van de ziekte van Alzheimer. Verminderde executieve functies kunnen ook een vroeg symptoom zijn van andere vormen van dementie, zoals frontotemporale dementie, zelfs als het geheugen intact is.

Het Stroop-effect werd voor het eerst geschreven door John Ridley Stroop in 1935 voor zijn Ph.D. proefschrift.

Wat bevat de Stroop-test?

De Stroop-test bestaat uit kleuren die zijn geschreven in woorden maar in de verkeerde kleureninkt. De testpersoon moet in staat zijn om de kleur aan te geven waarin het woord is geschreven en om te kunnen negeren wat het eigenlijke woord ook is. Als u bijvoorbeeld het woord 'rood' ziet maar in blauwe inkt is geschreven, is het juiste antwoord 'blauw'.

Stroop-testresultaten

Oudere volwassenen die geen cognitieve stoornissen hebben, hebben gemiddeld een langzamere responstijd dan jongere en middelbare leeftijd volwassenen, maar ze beantwoorden de vragen meestal correct.

Mensen met milde cognitieve stoornissen, de ziekte van Alzheimer of een andere dementie, zullen daarentegen trager reageren, maar zullen ook een aanzienlijk hoger percentage foute antwoorden hebben vanwege hun afname in verwerkingsinformatie en het onvermogen om één stimulus (het woord) te negeren terwijl je je richt op de andere (de kleur).

De test is in meerdere talen afgenomen en er is consistent aangetoond dat deze effectief is in het identificeren van beperkingen in de executieve functies. Er is echter aangetoond dat de resultaten worden beïnvloed door leeftijd, opleidingsniveau en geslacht.

Wat identificeert de Stroop-test?

De Stroop-test is geassocieerd met stoornissen, specifiek in de prefrontale cortex van de hersenen, vooral in de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer. Naarmate de ziekte van Alzheimer in de middelste en late stadia vordert, is het Stroop-effect geen geldige indicator voor de locatie of mate van beschadiging van de hersenen.

Variaties van de Stroop-test

Afwijkingen van de Stroop-test zijn recent ontwikkeld en getest, vooral met het oog op het vroegtijdig beoordelen van executief functioneren bij de ziekte van Alzheimer. In plaats van gedurende de hele test dezelfde richting te volgen, vereiste de nieuwe versie dat de deelnemers heen en weer moesten schakelen tussen twee verschillende richtingen.

In een deel van de test moeten ze bijvoorbeeld de kleur bepalen waarin het woord is geschreven en in een ander gedeelte van de test moeten ze mogelijk het woord lezen en de kleur negeren waarin het woord is geschreven.

Andere variaties kunnen een geschreven woord zijn dat geen kleur is, zoals het woord 'vijf' in een bepaalde kleureninkt.

Hoe nauwkeurig is de Stroop-test bij het identificeren van milde cognitieve stoornissen of vroege alzheimer?

In een onderzoek uitgevoerd door Hutchison, Balota en Duchek, waren variaties van de Stroop-test (waarbij de richtingen werden veranderd zoals hierboven beschreven) beter dan 18 andere typische cognitieve tests om onderscheid te maken tussen gezonde oudere volwassenen en mensen met vroege Alzheimer.

Een woord van DipHealth

Hoewel er veel screeningstests zijn die helpen bij het herkennen van symptomen van dementie, is de Stroop-test er een die effectiever is in het aanduiden van personen met alleen de vroege of lichte stadia van dementie zoals milde cognitieve stoornissen. Het vermogen om het uitvoerend functioneren te testen onderscheidt het als een belangrijk onderdeel van een uitgebreide beoordeling van cognitie.