Stralingstherapie voor longkanker

Stralingstherapie is een medische procedure die gebruik maakt van de toediening van hoogenergetische straling om kankercellen te doden en tumoren te laten krimpen.

Hoe werkt het?

Energierijke stralen beschadigen DNA in cellen, waardoor ze sterven of stoppen met delen. Omdat kankercellen vaker delen dan normale cellen, zijn ze meer vatbaar voor schade. Gezonde cellen kunnen ook worden aangetast, maar zijn beter in staat om de schade te herstellen.

Wanneer wordt het gebruikt?

Zowel kleincellige als niet-kleincellige longkankers worden vaak behandeld met bestralingstherapie, die vaak wordt gecombineerd met chemotherapie, chirurgie of beide. Meer dan de helft van degenen met de diagnose van niet-kleincellige longkanker zal op enig moment tijdens hun behandeling bestraling krijgen. Afhankelijk van het type en stadium van uw longkanker, kan bestralingstherapie worden gebruikt:

• Na de operatie - Om kankercellen te behandelen die na chirurgie in het gebied zouden kunnen blijven.
• Voor de operatie - Om de grootte van een tumor te verkleinen en de operatie effectiever te maken.
• Om kanker te genezen - Met kleine tumoren en bij patiënten die niet in staat zijn om te opereren vanwege de leeftijd, de locatie van een tumor of andere medische aandoeningen, kan bestralingstherapie soms de mogelijkheid bieden voor genezing.
• Om longkanker te behandelen - Zowel lokaal, zoals nabijgelegen lymfeklieren, en naar andere delen van het lichaam, zoals de hersenen.
• Symptomen behandelen (palliatieve bestraling) - Wanneer een tumor symptomen zoals kortademigheid en pijn veroorzaakt, wordt soms bestralingstherapie gebruikt om de tumorgrootte te verminderen en de symptomen te verminderen.
• Voor het behandelen van longkanker metastasen - SBRT (zie hieronder) kan soms worden gebruikt voor de behandeling van enkele of slechts enkele hersenmetastasen of levermetastasen van longkanker.
• Voor preventie - Bij kleincellige longkanker wordt soms radiotherapie aan de hersenen gegeven om cellen te doden die zich naar de hersenen hebben verspreid, maar niet door scans worden gedetecteerd. Dit wordt Profylactische hersenbestraling (PCI) genoemd.

Hoe wordt het gegeven?

Bestralingstherapie voor longkanker wordt vaak dagelijks gegeven, van maandag tot vrijdag, gedurende een periode van zes weken. Voordat de behandeling wordt gestart, krijgt u een of meer "tatoeages", permanente inktmarkeringen ter grootte van een sproet boven de tumor in uw longen. Een simulatie wordt vervolgens uitgevoerd. Tijdens deze procedure moet u heel stil op een tafel liggen terwijl de radiotherapeut erachter komt waar de straling moet worden gericht. De stralingsoncoloog berekent vervolgens een dosis straling (gemeten in Gy, uitgesproken) grijzen) die gedurende de duur van uw behandeling wordt toegediend.

Types

Bestralingstherapie kan extern of intern worden gegeven om longkanker te behandelen.Veel gebruikte procedures zijn onder andere:

Stralingstherapie met externe stralen - Dit wordt het meest gebruikt en omvat het gebruik van een externe machine die een hoge dosis straling afgeeft. De meest voorkomende vormen van externe therapie zijn:

• Conventionele (tweedimensionale) bestralingstherapie.
• 3D conformationele bestralingstherapie - Deze therapie breidt zich uit met conventionele therapie door het gebruik van computertomografie (CT) -geleide therapie om de tumor in drie dimensies te bekijken. Het doel is om de straling meer specifiek naar de tumor te sturen en omringende weefsels te sparen.
• Intensity Modulated Radiation Therapy (IMTR) - Deze therapie biedt een hogere dosis straling vanuit verschillende hoeken. Studies hebben vastgesteld dat eerdere en hogere doses bestralingstherapie die over een kortere periode worden toegediend de overlevingskansen kunnen verbeteren, maar ook geassocieerd zijn met verhoogde toxiciteit, met name ontsteking van de slokdarm (bestraling esophagitis.)

Interne straling - Soms wordt intern voor longkanker bestraling gegeven. Interne straling is ook bekend als brachytherapie . Tijdens deze procedure wordt een dunne plastic buis ingebracht tijdens een bronchoscopie. Een kleine hoeveelheid radioactief materiaal wordt vervolgens door de buis gevoerd, waardoor de behandeling op een nauwkeurig gebied kan worden afgeleverd. De buis wordt na de behandeling verwijderd.

Stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) - Stereotactische lichaamsradiotherapie of SBRT voor longkanker is een techniek waarbij een hoge dosis straling wordt afgegeven aan een relatief klein weefselgebied in een poging om het lichaam van kanker te bevrijden. In tegenstelling tot andere soorten bestralingstherapie, wordt SBRT soms gebruikt met een curatieve bedoeling met longkanker. Voor sommige mensen met longkanker in een vroeg stadium die als onbruikbaar wordt beschouwd, kan SBRT resultaten opleveren die vergelijkbaar zijn met chirurgie. SBRT kan soms ook worden gebruikt voor longkanker die zich heeft verspreid. Wanneer slechts enkele metastasen van longkanker in de hersenen of lever aanwezig zijn, heeft SBRT bij gelegenheid tot langdurige beheersing van de ziekte geleid.

Hoe zal het me beïnvloeden?

Veel mensen kunnen hun dagelijkse activiteiten tijdens de therapie voortzetten, hoewel vermoeidheid heel gebruikelijk is en de neiging heeft om tijdens de behandeling te verergeren. Met externe bestralingstherapie, hoeft u zich geen zorgen te maken dat de straling de mensen om u heen zal beïnvloeden, zoals bij sommige therapieën die voor andere vormen van kanker worden gebruikt.

Bijwerkingen

Huidirritatie, inclusief roodheid en peeling, begint meestal binnen de eerste week of twee van de behandeling. Uw oncoloog kan een crème voor u voorschrijven en speciale aandacht voor huidverzorging is belangrijk. Vermoeidheid komt zeer vaak voor en kan enkele weken na de behandeling aanhouden. Pijn of problemen met slikken (esophagitis) kunnen optreden en zijn redenen om contact op te nemen met uw oncoloog. Late symptomen zoals stralingsgeïnduceerde longschade kunnen optreden, maar in de meeste gevallen wegen de voordelen van de therapie ruimschoots op tegen de risico's van deze complicaties.

Het is belangrijk om bekend te raken met de mogelijke bijwerkingen van bestralingstherapie voordat u deze behandelingen krijgt. Bijwerkingen zoals stralingspneumonitis - een ontsteking van de longen als gevolg van bestralingstherapie - zijn behandelbaar, maar kunnen leiden tot pulmonale fibrose - blijvende littekens - als ze niet onmiddellijk worden gediagnosticeerd en behandeld.

Naarmate de overlevingskansen voor longkanker verbeteren, is het ook belangrijk om u bewust te zijn van enkele van de langdurige bijwerkingen van bestralingstherapie die mogelijk beginnen en aanhouden, maand of het jaar nadat bestralingsbehandelingen zijn gegeven.

Follow-up na bestraling

Bestralingstherapie kan even duren om te beginnen met werken, maar blijft nog enige tijd werken nadat de behandeling is voltooid. Uw radiotherapeut-oncoloog zal u laten weten wanneer vervolgtests moeten worden uitgevoerd om uw vooruitgang te controleren.