Een eischonor en PCOS nodig hebben

Donor-ei is een gespecialiseerd behandelingsregime waarbij de eieren van een anonieme donor of iemand die u kent chirurgisch worden opgehaald, in het laboratorium met het sperma van uw partner worden bevrucht en de resulterende embryo's worden terug in uw baarmoeder gebracht. Maar het hebben van polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) betekent niet dat u donoreieren moet gebruiken als u onvruchtbaarheidsbehandelingen ondergaat.

Dingen om te overwegen voor het kiezen van een donor eierplan

Het gebruik van donoreicellen om zwanger te worden werpt een hoop problemen op die een diepgaande invloed kunnen hebben op zowel uw gezin als het resulterende kind.

De meeste klinieken hebben een lijst met screeningvereisten voor zowel de ontvanger als haar partner die moet worden voltooid voordat ze dit type cyclus nastreven. In feite zullen de American Society of Reproductive Medicine en de meeste specialisten zelfs een evaluatie met een speciaal opgeleide reproductieve psycholoog vereisen voordat ze deze behandeling ondergaan.

PCOS alleen is geen indicatie voor het gebruik van donoreieren. U kunt echter een kandidaat zijn als uw eierstokken ontbreken of beschadigd zijn, u een lage ovariële reserve hebt, als u een genetische aandoening heeft die door uw eieren wordt doorgegeven, of als u niet medisch in staat bent om de stimulatie van de eierstokken te ondergaan die nodig is om haal je eieren terug.

Als u bijvoorbeeld een operatie heeft ondergaan voor PCOS, zoals ovariumwigresectie of eierstokboring, kan schade aan de eierstokken hen niet in staat stellen om voldoende follikels te produceren als reactie op het medicijn.

In de meeste gevallen neemt de eerste behandelingslijn voor een jonge vrouw met anovulatie die verband houdt met PCOS een oraal medicijn dat Clomid wordt genoemd. Soms wordt Clomid gegeven in combinatie met metformine, een geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van insulineresistentie en waarvan wordt aangenomen dat het mogelijk de ovulatie bij vrouwen met PCOS induceert.

Andere opties zijn injecteerbare geneesmiddelen in combinatie met intra-uteriene inseminatie of in-vitrofertilisatie (IVF).

Een eierdonor selecteren

Als uw arts aanbeveelt om een ​​eiceldonor te gebruiken, is het selecteren van een donor een belangrijk onderdeel van het proces.

Er zijn veel eierdonoragentschappen die een selectie maken van perfecte, door de Ivy-league opgeleide, artistieke en sportieve donoren. Hoewel dat leuk klinkt, des te belangrijker is het zwangerschapspercentage van een donor en de algehele vruchtbaarheid. Dat is wat je zwanger zal maken - niet waar ze naar school ging.

Het is belangrijk om te onthouden dat de waarden en omgeving waarin u uw kind opvoedt, een belangrijke rol zal spelen in hoe hij of zij blijkt te zijn, niet alleen genetica. Het gebruik van donoreicellen is duur en er is geen garantie dat de cyclus zal werken. U wilt dat alles in uw voordeel wordt gestapeld wanneer u dit proces ondergaat.

Veel vruchtbaarheidscentra onderhouden een pool van donoren waar ze mee werken, of ze kunnen je naar een gespecialiseerd donoren-agentschap sturen. Als u niet tevreden bent met de selectie in uw vruchtbaarheidscentrum, wilt u misschien zelfs een paar agentschappen zelf bekijken.

Maar voordat u zich aanmeldt bij een bureau, moet u ervoor zorgen dat u veel vragen over hun proces en de 'what-ifs' stelt. Wat gebeurt er als de donor de medische screening van uw centrum niet haalt - bent u nog steeds verplicht om een ​​van de medische screening te gebruiken? hun donateurs of krijg je je geld terug? Wat als ze niet goed reageert op de medicatie? Zorg er ook voor dat u alle papieren begrijpt die u ondertekent en lees het zelf.

Screening van eiceldonoren

Welke donor u ook kiest, u kunt er zeker van zijn dat zij een streng medisch onderzoek heeft ondergaan en op infectieziekten heeft getest.

De Food and Drug Administration biedt richtlijnen en voorschriften voor het gebruik van geschonken eieren. Elke donor moet grondig worden gescreend op HIV, hepatitis B en C, syfilis, chlamydia, gonorroe, het West-Nijlvirus en andere infectieziekten.

Ze moet ook een urinedrugtest ondergaan, een psychologische evaluatie ondergaan en getest worden om te zien of ze drager is voor een aantal van de meest voorkomende genetische ziekten.

Alle tests moeten binnen 30 dagen na het ophalen van het eitje worden voltooid om ervoor te zorgen dat ze geen infecties heeft. Vraag uw kliniek naar hun aansluiting bij de FDA en de staatsafdeling voor gezondheidsvoorschriften - deze moeten volledig in overeenstemming zijn.

Het komt neer op

Het gebruik van een eiceldonor is een grote beslissing en moet niet lichtvaardig worden genomen. Hoewel het in sommige gevallen de beste kans op zwangerschap biedt, kan het aanbeveling verdienen om een ​​second opinion te krijgen, vooral als u niet zeker weet of zich niet op uw gemak voelt bij de beslissing.