Wat te verwachten van Laparoscopie voor onvruchtbaarheid

Laparoscopie kan worden gebruikt om onvruchtbaarheid te diagnosticeren of om een ​​vruchtbaarheidsprobleem te behandelen. Laparoscopie is een chirurgische ingreep waarbij één, twee of drie heel kleine sneden in de buik worden gemaakt, waardoor de arts een laparoscoop en gespecialiseerde chirurgische instrumenten inbrengt. Een laparoscoop is een dunne, glasvezelbuis, uitgerust met een lamp en een camera.

Met laparoscopie kan uw arts de buikorganen zien en soms reparaties uitvoeren, zonder een grotere incisie te maken die een langere hersteltijd en verblijf in het ziekenhuis kan vergen.

Of diagnostische laparoscopie al dan niet moet worden gedaan bij vrouwen met onvruchtbaarheid is controversieel. Als een vrouw bekkenpijn ervaart, is de consensus dat een operatie kan worden aanbevolen.

In gevallen van onverklaarde onvruchtbaarheid of situaties waarin bekkenpijn geen factor is, is de vraag of de voordelen van de operatie opwegen tegen de risico's een kwestie van discussie.

Wanneer is laparoscopie aanbevolen?

Uw arts kan laparoscopische chirurgie voorstellen om een ​​diagnose te stellen voor onvruchtbaarheid.Gewoonlijk wordt het alleen uitgevoerd nadat andere onvruchtbaarheidsonderzoeken zijn voltooid of als de symptomen testen rechtvaardigen.

Laparoscopie moet echter niet routinematig worden gedaan.

Mogelijke redenen die uw arts kan aanbevelen voor diagnostische laparoscopie zijn:

• Je ervaart pijn tijdens geslachtsgemeenschap
• Je hebt op andere momenten in je cyclus ernstige menstruatiekrampen of bekkenpijn
• Van matige tot ernstige endometriose wordt vermoed
• Bekkenontsteking of ernstige verklevingen van het bekken worden vermoed
• Uw arts vermoedt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (die levensbedreigend kan zijn als hij niet wordt behandeld)

Vaak (maar niet altijd), als een diagnostische laparoscopie problemen ondervindt, zal de voortplantingschirurg het probleem meteen herstellen, verwijderen of anderszins behandelen.

Laparoscopische chirurgie kan worden gebruikt om enkele oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid chirurgisch te behandelen. Uw arts kan een operatie aanbevelen als:

• Hydrosalpinx wordt vermoed. Dit is een specifiek soort verstopte eileider. Het verwijderen van de betreffende buis kan de slagingspercentages van IVF verbeteren.
• Endometriale afzettingen worden ervan verdacht uw vruchtbaarheid te verminderen. Dit is nogal controversieel, sommige artsen zeggen dat verwijdering alleen gerechtvaardigd is als je pijn hebt en anderen zeggen dat het de slagingspercentages van de zwangerschap kan verbeteren en het waard is om te doen, zelfs als bekkenpijn geen probleem is.
• Een operatie kan mogelijk een eileider ontgrendelen of repareren. Succespercentages variëren enorm als het gaat om het repareren van de eileiders. Als IVF zelfs na een operatie nodig zal zijn, dan is het beter om rechtstreeks naar IVF te gaan. Als de vrouw jong is en alle andere vruchtbaarheidsfactoren er goed uitzien, kan chirurgisch herstel de moeite van het proberen waard zijn.
• Een eierstokcyste wordt verdacht van het veroorzaken van pijn of het blokkeren van de eileiders. Soms is drainage van de cyste met een echogeleide naald beter. Verwijdering van een grote endometriale cyste van de eierstokken kan de ovariële reserves verminderen. Uw arts zou dit met u moeten bespreken.

• Een vleesboom veroorzaakt pijn, verstoort de baarmoederholte of blokkeert uw eileiders.
• U hebt PCOS en uw arts raadt eierstokboringen aan. Bij laparoscopische ovariumboren worden drie tot acht kleine gaatjes in de eierstokken gemaakt. Bij vrouwen met PCOS die geen gebruik hebben gemaakt van vruchtbaarheidsmedicijnen, kan deze procedure hen in staat stellen zelfstandig te ovuleren. De risico's mogen echter niet opwegen tegen de voordelen, en het gebruik ervan is controversieel.

Waarom is het belangrijk?

Sommige oorzaken van onvruchtbaarheid kunnen alleen worden gediagnosticeerd door laparoscopie. (Endometriose, bijvoorbeeld.) Met laparoscopie kan uw arts niet alleen zien wat er in uw buik zit, maar ook biopsie, verdachte gezwellen of cysten.

Laparoscopische chirurgie kan ook enkele oorzaken van onvruchtbaarheid behandelen, waardoor u een betere kans krijgt om zwanger te worden, hetzij op natuurlijke wijze, hetzij met vruchtbaarheidsbehandelingen.

De belangrijkste reden voor diagnostische laparoscopie is echter als u bekkenpijn ervaart.

Laparoscopie kan worden gebruikt om littekenweefsel, een vleesboom of endometriale afzettingen die pijn veroorzaken te verwijderen.

Hoe is het gedaan?

Laparoscopie wordt uitgevoerd in een ziekenhuis onder algemene anesthesie. Hoewel het soms mogelijk is om een ​​diagnostische laparoscopie uit te voeren in een kantoor van een vruchtbaarheidskliniek, wordt dit niet aanbevolen. Als er tijdens de procedure iets in de kantooromgeving wordt aangetroffen, moet u de procedure opnieuw laten uitvoeren in een ziekenhuisomgeving voor de reparatie.

Uw arts zal u van tevoren instructies geven over hoe u zich op een operatie moet voorbereiden. U wordt waarschijnlijk verteld om niet te eten of te drinken gedurende 8 of meer uren vóór uw geplande operatie, en u kunt worden geïnstrueerd om antibiotica te nemen.

Wanneer u in het ziekenhuis aankomt, ontvangt u een infuus, waardoor vloeistoffen en medicatie om u te helpen ontspannen worden toegediend. De anesthesist plaatst een masker over uw gezicht en na een paar minuten een geurig gas te hebben ingeslikt, valt u in slaap.

Zodra de anesthesie effect heeft gehad, maakt de arts een kleine snee rond uw navel. Door deze snede, zal een naald worden gebruikt om je buik te vullen met koolstofdioxidegas. Dit biedt ruimte aan uw arts om de organen te zien en de chirurgische instrumenten te verplaatsen.

Zodra uw buik gevuld is met gas, zal de chirurg de laparoscoop door de snede plaatsen om rond te kijken naar uw bekkenorgels. De chirurg kan ook biopsieweefsel voor testen.

Soms worden twee of drie kleine sneden gemaakt, zodat andere dunne chirurgische instrumenten kunnen worden gebruikt om reparaties uit te voeren of de organen rond te bewegen voor een beter zicht.

De chirurg zal de bekkenorganen en de omliggende buikorganen visueel evalueren. Hij of zij zal zoeken naar de aanwezigheid van cysten, vleesbomen, littekenweefsel of verklevingen en endometriale gezwellen. Hij of zij zal ook kijken naar de vorm, de kleur en de grootte van de voortplantingsorganen.

Een kleurstof kan door de baarmoederhals worden geïnjecteerd, zodat de chirurg kan beoordelen of de eileiders open zijn.

Zelfs als er geen tekenen van endometriose of andere problemen worden gevonden, kan de chirurg een te testen weefselmonster verwijderen. Soms is zeer milde endometriose microscopisch en kan met het blote oog niet worden waargenomen met de laparoscopische camera.

Als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt vermoed, zal de chirurg de eileiders beoordelen op een abnormale zwangerschap.

Hoe zal het voelen?

Tijdens laparoscopische chirurgie, zult u onder de gevolgen van algemene anesthesie zijn, dus u zou geen pijn moeten voelen, noch de procedure onthouden.

Als je wakker wordt, heb je misschien een zere keel. Dit wordt veroorzaakt door de buis in je keel om je tijdens de operatie te laten ademen. (Deze tube is verwijderd voordat je wakker werd).

Het is normaal dat het gebied rond de sneden pijnlijk aanvoelt en uw onderbuik voelt mogelijk zacht aan, vooral als uw arts veel littekenweefsel verwijdert. U kunt zich opgeblazen voelen door het koolstofdioxidegas en u kunt scherpe pijn in uw schouder ervaren. Dit zou over een paar dagen moeten verdwijnen.

Hoewel je waarschijnlijk op dezelfde dag als je operatie naar huis gaat, moet je ervan uitgaan dat je het minstens een of twee dagen rustig aan doet. U heeft misschien een week of twee nodig om te herstellen als er veel reparaties zijn uitgevoerd. Zorg ervoor dat u met uw arts spreekt over wat u kunt verwachten.

Uw arts kan ook pijnstillers en antibiotica voorschrijven.

U Neem onmiddellijk contact op met uw arts als…

• U ervaart hevige of verergerde buikpijn
• Je ontwikkelt koorts van 101 of hoger
• Er is pus of ernstige bloeding op de incisieplaats

Risico's

Zoals bij elke chirurgische ingreep, brengt laparoscopie risico's met zich mee.

Volgens de American Society of Reproductive Medicine kunnen een of twee vrouwen op de 100 een complicatie ontwikkelen, meestal een ondergeschikte.

Enkele veel voorkomende complicaties zijn onder meer:

• blaasontsteking na operatie
• huidirritatie rond de gebieden van incisie

Andere minder vaak voorkomende, maar potentiële, risico's zijn onder meer:

• vorming van verklevingen
• hematomen van de buikwand
• infectie

Ernstige complicaties zijn zeldzaam, maar omvatten:

• schade aan de organen of bloedvaten in de buik (verdere operaties kunnen nodig zijn om eventuele schade te herstellen.)
• allergische reactie
• zenuwschade
• urineretentie
• bloedproppen
• andere algemene anesthesiecomplicaties
• dood (ongeveer 3 op elke 100.000)

Als de resultaten abnormaal zijn

Afhankelijk van wat er mis is, kan de chirurg het probleem tijdens dezelfde operatie behandelen. Verklevingen, endometriale gezwellen, cysten en vleesbomen kunnen in sommige gevallen worden verwijderd.

Als de eileiders worden geblokkeerd, kunnen ze indien mogelijk worden geopend. Als een ectopische zwangerschap wordt gevonden, zal de chirurg de abnormale zwangerschap verwijderen en eventuele weefselschade herstellen. Misschien moet hij de hele eileider verwijderen.

Na de operatie zal uw arts uitleggen wat uw mogelijkheden zijn om zwanger te raken. Als u vleesbomen had verwijderd of een eileider had gerepareerd, kunt u mogelijk proberen zwanger te raken zonder hulp.

Ook in het geval van endometriose of PID kan het verwijderen van littekenweefsel het mogelijk maken om zwanger te raken zonder verdere behandeling.

Als u na een paar maanden na de operatie zelf niet zwanger raakt, kan uw arts vruchtbaarheidsbehandelingen aanbevelen.