Een overzicht van reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is een chronische ontstekingsziekte die meer dan alleen uw gewrichten aantast. In tegenstelling tot artrose, die wordt veroorzaakt door de langdurige slijtage van gewrichtskraakbeen, is reumatoïde artritis een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zijn eigen weefsels en cellen aanvalt, met name die van de gewrichten, huid, ogen, hart, longen, en zenuwen. Na verloop van tijd kan de aanhoudende ontsteking leiden tot het geleidelijke verlies van mobiliteit, pijn en gewrichtsmisvorming.

Terwijl wetenschappers nog steeds een remedie voor reumatoïde artritis moeten vinden, bieden medische therapie en aanvullende behandelingen verlichting voor de naar schatting 1,5 miljoen Amerikanen die met de ziekte leven.

symptomen

Reumatoïde artritis beïnvloedt vooral de gewrichten. Het patroon en de kenmerken van de ziekte kunnen van persoon tot persoon verschillen. Voor sommigen zullen de symptomen plotseling en ernstig toeslaan. Voor anderen kunnen de tekenen zich geleidelijk ontwikkelen, vaak beginnend met een saaie pijn of stijfheid in de kleinere gewrichten, vooral die van de vingers of tenen, voordat ze steeds erger worden.

In de loop van de tijd kunnen andere gewrichten worden aangetast. Het patroon van betrokkenheid is meestal symmetrisch, wat betekent dat symptomen aan de ene kant van het lichaam meestal aan de andere kant worden gespiegeld.

De veel voorkomende klachten en symptomen van reumatoïde artritis zijn onder andere:

• Gewrichts- en membraamgevoeligheid, warmte, zwelling en pijn
• Vermoeidheid, lichte koorts en gewichtsverlies
• Ochtendstijfheid die een uur of langer duurt

Naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen gewrichtsweefsels aan elkaar worden gebonden (vastgebonden), wat resulteert in een verder verlies van beweging. De erosie en het verlies van kraakbeen, ligamenten en botten kan er uiteindelijk toe leiden dat het gewricht de uitlijning en vorm volledig verliest, met als gevolg ernstige en soms onooglijke gewrichtsmisvorming. Ulnaire afwijking, die verplaatsing van de vinger veroorzaakt door gewrichtszwelling, en hyperextended gewrichten kunnen ook optreden.

Andere betrokken organen

De ontsteking die wordt uitgeoefend door reumatoïde artritis kan ook andere organen nadelig beïnvloeden, waardoor zowel lokale als systemische (hele lichaam) symptomen optreden. De meest voorkomende niet-gewrichtscomplicaties zijn onder meer:

• Reumatoïde knobbeltjes, verharde knobbeltjes die zich onder de huid vormen, meestal rond de ellebogen, hielen of knokkels
• Pleuritis, ontsteking van de lining van de longen, veroorzaakt pijn op de borst, kortademigheid en een snelle, oppervlakkige ademhaling
• Pericarditis, ontsteking van het membraan rondom het hart, veroorzaakt pijn op de borst, benauwdheid op de borst en vermoeidheid
• Vasculitis, ontsteking van de bloedvaten, veroorzaakt koorts, vermoeidheid, gewichtsverlies en huidproblemen
• Scleritis, ontsteking van het wit van het oog, veroorzaakt roodheid, pijn en in ernstige gevallen verlies van gezichtsvermogen

In zeldzame gevallen kunnen zenuwweefsel en inwendige organen zoals het hart worden aangetast.

Reumatoïde artritis tekenen en symptomen

Oorzaken

Zoals met andere auto-immuunziekten, is de exacte oorzaak van reumatoïde artritis onbekend. Statistisch gezien hebben vrouwen twee tot drie keer meer kans om de ziekte te krijgen dan mannen. Het risico neemt toe met de leeftijd, met het begin van symptomen in het algemeen tussen de leeftijden van 40 en 60.

Genetica lijkt een centrale rol te spelen in de ontwikkeling van de meest voorkomende vorm van de ziekte, die tussen 40 procent en 65 procent van het risico van een individu vertegenwoordigt, volgens een studie uit 2016, gepubliceerd in The Lancet. Hoewel de exacte mechanismen nog moeten worden geïdentificeerd, wordt aangenomen dat mensen met de meeste auto-immuunziekten een of meer genetische variaties hebben die de manier veranderen waarop het immuunsysteem ziekteverwekkende stoffen herkent en aanpakt.

In een normaal functionerend immuunsysteem noemde een familie van genen het menselijk leukocytenantigeen (HLA) -complex helpt het immuunsysteem zijn eigen cellen te onderscheiden van die van vreemde indringers, zoals virussen en bacteriën. Met reumatoïde artritis kunnen bepaalde HLA-variaties het lichaam onbedoeld instrueren zijn eigen cellen aan te vallen. Een van de meest voorkomende is een variant die bekend staat als HLA-DR4.

Het is niet verwonderlijk dat reumatoïde artritis meestal in het gezin voorkomt. In feite kan het hebben van een familiegeschiedenis van de ziekte uw risico drie- tot vijfvoudig vergroten.

Andere factoren, zoals obesitas en roken, kunnen ook een bijdrage leveren. Obesitas legt niet alleen stress op aangetaste gewrichten, de overmatige ophoping van vetcellen veroorzaakt een pro-inflammatoir effect. Roken kan intussen het risico op symptomatische aandoeningen tot drievoudig of hoger verhogen.

Oorzaken en risicofactoren van reumatoïde artritis

Diagnose

Er is geen enkele laboratorium- of beeldvormende test die reumatoïde artritis kan diagnosticeren. Om de diagnose te stellen, moet een arts uw medische geschiedenis controleren, een fysiek onderzoek uitvoeren en een bestelling plaatsen combinatie van laboratorium- en beeldvormingstests.

De labtests die doorgaans worden gebruikt, zijn onder andere:

• Reumatoïde factor (RF), het antilichaam dat voorkomt bij 80 procent van de mensen die met de ziekte leven
• Erythrocyte bezinkingssnelheid (ESR), die ontsteking in het lichaam meet
• C-reactive protein (CRP), een stof die wordt geproduceerd door de lever en die ook een ontstekingsteken is
• Anti-cyclische gecitrullineerde peptide (anti-CCP) test, die een ander antilichaam detecteert dat gewoonlijk wordt aangetroffen bij mensen met reumatoïde artritis

Röntgenstralen en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kunnen tijdens het verloop van de ziekte worden gebruikt om de progressie te evalueren en de effectiviteit van de behandeling te controleren.

Hoe reumatoïde artritis wordt gediagnosticeerd

Behandeling

Hoewel er geen remedie is voor reumatoïde artritis, heeft de introductie van nieuwere biologische geneesmiddelen hoop gegeven aan diegenen die geen verlichting hebben gevonden met traditionele pijnstillers en steroïden. De behandeling van vandaag omvat meestal een combinatie van medicatietypes.

Onder hen:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) en Aleve (naproxen) kunnen de pijn en ontsteking van milde tot matige reumatoïde artritis helpen verlichten. Sterkere NSAID's zijn op recept verkrijgbaar. Bijwerkingen zijn maagirritatie, hoge bloeddruk, maagzweren, levertoxiciteit en verhoogd risico op een beroerte of een hartaanval.
• Corticosteroïdgeneesmiddelen, zoals prednison, kunnen verlichting van pijn en ontsteking op korte termijn bieden, terwijl gewrichtsschade wordt vertraagd. Bijwerkingen kunnen zijn osteoporose, gewichtstoename, gemakkelijk blauwe plekken, staar, glaucoom en diabetes.
• Ziektemodificerende antirheumatische geneesmiddelen (DMARD's) werken door de immuunrespons te temperen en de progressie van de ziekte te vertragen. Gemeenschappelijke DMARD's omvatten methotrexaat, Arava (leflunomide), azulfidine (sulfasalazine) en Plaquenil (hydroxychloroquine). Bijwerkingen kunnen een verhoogd risico op infectie en leverschade omvatten.
• Biologische responsmodificatoren zijn een nieuwere klasse van DMARD's die gewoonlijk worden gebruikt in combinatie met methotrexaat. Hieronder vallen Cimzia (certolizumab), Enbrel (etanercept), Humira (adalimumab), Orencia (abatacept) en Remicade (infliximab). In tegenstelling tot eerdere generatie DMARD's, richten biologische geneesmiddelen zich op specifieke componenten van het immuunsysteem in plaats van het immuunsysteem als geheel. Bijwerkingen omvatten een verhoogd risico op infectie.

Fysiotherapie is ook een integraal onderdeel van de behandeling van reumatoïde artritis en kan hitte, ijs, transcutane elektrische stimulatie, echografie, bewegingsoefeningen en zachte spierversterkende oefeningen gebruiken. Ergotherapie kan ook nuttig zijn als de artritis interfereert met uw dagelijks leven of uw vermogen om te werken.

Een aantal complementaire en alternatieve geneesmiddelen (CAM's), zoals visolie, borage en teunisbloem, hebben hun nut bewezen bij de ondersteuning van de behandeling van milde tot matige reumatoïde artritis.

Hoe reumatoïde artritis wordt behandeld

omgaan

Reumatoïde artritis is een levenslange progressieve ziekte die uw kwaliteit van leven en zelfvertrouwen kan verminderen als u het toelaat. Door proactieve stappen te nemen om uw gezondheid te verbeteren, kunt u beter omgaan met sommige van de meer uitdagende aspecten van de ziekte.

Naast medicijnen kunnen gewichtsverlies en lichaamsbeweging helpen om je mobiliteit te verbeteren en je bewegingsbereik beter te ondersteunen. Zelfs als je al een beperking ervaart, kunnen low-impact oefeningen zoals wandelen, zwemmen, fietsen, yoga en Tai Chi de gewrichten in beweging houden zonder onnodige druk op de gewrichtsweefsels te leggen.

Evenzo kunnen mind-body-therapieën effectief zijn om u te helpen omgaan met de pijn, vermoeidheid en angst die vaak deel uitmaken van de ziekte. Opties omvatten meditatie, biofeedback, ademhalingsoefeningen en geleide beelden. Door uw emotionele reactie op uw symptomen beter te beheren, kunt u niet alleen een groter gevoel van rust krijgen, maar ook betere pijnbeheersing.

Reumatoïde artritis-ondersteuning en middelen

Een woord van heel goed

Reumatoïde artritis kan vaak worden geïsoleerd voor mensen die zwaar door de ziekte zijn getroffen. Het kan niet alleen je vermogen beperken om deel te nemen aan alledaagse activiteiten, het kan je zelfvertrouwen en zelfbeeld beïnvloeden als de fysieke manifestaties van de ziekte duidelijker worden.

Sta jezelf of geliefden niet toe alleen. Spreek met vrienden of familie en laat hen weten wat je doormaakt. Veel mensen begrijpen eenvoudigweg niet wat reumatoïde artritis is of de uitdagingen waarmee mensen die met de ziekte leven regelmatig worden geconfronteerd. Hoe meer je openstelt en hen helpt te begrijpen, hoe beter ze zullen zijn om je te ondersteunen. Het helpt ook om anderen te bereiken die ook zijn getroffen door reumatoïde artritis.

Pijn en zwelling kunnen wijzen op reumatoïde artritis Was deze pagina nuttig? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Singh, J.; Saag, K.; Bridges, L. et al. 2015 American College of Rheumatology Richtlijn voor de behandeling van reumatoïde artritis. Artritis Care Res. 2016: 68 (1); 1-25. DOI: 10.1002 / acr.22783.
• Smolen, J.; Aletaha, D.; en McInnes, I. Reumatoïde artritis. Lancet. 2017; 388 (10055): 2023-38. DOI: 10.1016 / So140-6736 (16) 30173-8.
• Sugiyama, D.; Nishimura, K.; Tamaki, K. et al. Impact van roken als een risicofactor voor het ontwikkelen van reumatoïde artritis: een meta-analyse van observationele studies. Annals Rheum Dis. 2010; 69 (1): 70-81. DOI: 10.1136 / ard.2008.096487.