Hoe u uw kind kunt helpen omgaan met Cliques

Zich buitengesloten voelen of afsnauwen kan vreselijk zijn, zelfs voor volwassenen. Stel je voor hoe vreselijk en verpletterend het moet zijn voor een jong kind, dat niet de levenservaringen en copingvaardigheden heeft die volwassenen hebben, om woorden te horen als: "Je kunt niet met ons spelen" of "We willen jou niet" om hier te zitten, "of" Je bent niet uitgenodigd voor mijn verjaardagsfeestje. " Maar helaas, deze voorbeelden van relationeel en sociaal pesten en uitsluiten zijn al te gebruikelijke scenario's voor kinderen van schoolgaande leeftijd.

Het goede nieuws is dat er concrete manieren zijn waarop ouders en leerkrachten kunnen ingrijpen om kinderen te helpen die met kliekjes omgaan en dit passief-agressieve type sociaal pesten.

Wat zijn Cliques?

Het eerste wat ouders moeten weten, is wat een kliek precies definieert. Hoewel het normaal en gezond is voor kinderen om hechtingen te maken en vrienden te maken en zelfs hechte relaties met bepaalde kinderen te vormen, zijn kliekjes op een aantal belangrijke manieren anders dan een groep vrienden.

• Cliques hebben meestal een leider of leiders die bepalen wie wel of niet wordt opgenomen.
• Kliekjes kunnen zich in het midden en op de middelbare school vormen, maar kunnen al beginnen op de basisschool en zelfs de kleuterschool.
• Kinderen die lid zijn van een kliek kunnen druk voelen om dingen te doen die ze misschien niet willen doen, zoals plagen of iemand pesten die niet in de groep zit.

Wat ouders kunnen doen

Luister echt naar wat je kind zegt als je haar vraagt ​​hoe het met de school gingen stel specifieke vragen, zoals: "Met wie zat je vandaag bij de lunch?" of "Met wie speelde je tijdens de pauze?" Als je kind verdrietig of boos lijkt over het beantwoorden van deze vragen, of zegt dat ze niet met iemand zit of met wie dan ook speelt, vraag haar waarom.

Praat met de leraar van je kind. De leraar van je kind is waarschijnlijk op de hoogte van de sociale dynamiek in de klas en kan mogelijk inzicht verschaffen in wat er aan de hand is. Hij of zij is waarschijnlijk ook ervaren in het omgaan met kliekjes en kan mogelijk enkele oplossingen voorstellen om uw kind te helpen als uw kind inderdaad wordt uitgesloten door een kliek.

Ga er niet vanuit dat dit een 'deel van de kindertijd' is of een overgangsrite die kinderen sterker maakt, of gewoon weggaat als ze het negeren. Exclusief of sociaal pesten is agressie, geen ifs, ands of maren. Alleen omdat agressief gedrag iets is dat gebruikelijk was in vorige generaties en misschien iets is wat kinderen vandaag de dag nog steeds beoefenen, betekent dit niet dat we het moeten laten voortduren, zegt Tracy Vaillancourt, PhD, professor en Canada Research Chair in Children's Mental Health en Geweldpreventie aan de Universiteit van Ottawa.

En het belangrijkste is dat onderzoek heeft aangetoond dat de gevolgen van pesten op de lange termijn tientallen jaren daarna kunnen duren en dat het verband houdt met fysieke en gezondheidsproblemen en andere tegenslagen op volwassen leeftijd.

Moedig je kind aan om met andere kinderen te spelen. Wanneer we ons buitengesloten voelen, proberen we natuurlijk nog moeilijker om in te passen, zegt Dr. Vaillancourt. Stuur je kind naar andere kinderen en laat de aandacht weg van de gemene kinderen. Stel een speeldatum in na schooltijd en organiseer bijeenkomsten met ouders en kinderen die geen deel uitmaken van de kliek, zodat uw kind andere gezonde vriendschappen vormt.

Als uw kind deel uitmaakt van een kliek, praat met haar over wat dat werkelijk betekent en wat de nadelen zijn (Ze mag misschien niet zichzelf zijn, ze moet dingen doen die ze niet wil doen om erbij te horen, andere kinderen uitsluiten is pijnlijk gedrag, enz.). Praat met haar over wat macht heeft over anderen, en moedig empathie aan door haar te vragen hoe het voelt om aan de andere kant te zijn, buitengesloten, gepest of buitengesloten.

Wat leerkrachten kunnen doen

Leraren kunnen een cruciale rol spelen in de vorming van kliekjes. Om te voorkomen dat sociale groepen als deze zich vormen en kracht krijgen in het klaslokaal, kunnen leraren ervoor zorgen dat ze het stadium instellen zodat het niet gebeurt, zegt Dr. Vaillancourt. Ze kunnen krappe groepen opbreken die verschillende kinderen met elkaar vormen en paren en alle kinderen aanmoedigen om met elkaar samen te werken.

Zowel ouders als leraren kunnen en moeten moeite doen om kinderen in de juiste richting te sturen, zodat kinderen leren over zaken als samenwerking en vriendelijkheid, en niet over vaardigheden die de ergste delen van menselijk gedrag aanspreken, zoals gemeenheid en minachting. "We concentreren ons zo vaak op de drie" R's "van het onderwijs, maar we verwaarlozen de eerste" R "van onderwijsrelaties," zegt Dr. Vaillancourt.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen?