Discipline zonder te schreeuwen tegen kinderen

Als je een ouder bent, heb je waarschijnlijk je geduld met je kinderen verloren en op een gegeven moment tegen hen geschreeuwd. Wij ouders zijn alleen menselijk, en kinderen kunnen soms heel goed zijn in het duwen van onze knoppen en ons uitdagen met gedragsproblemen zoals uitdagendheid en tegenpolen. Schreeuwen en ons cool verliezen, met andere woorden, kan soms gebeuren. Maar als schreeuwen een al te vaak voorval is bij u thuis, is het misschien tijd voor u om de balans op te maken van wat er aan de hand is en overweeg enkele alternatieve manieren om met uw kind te communiceren.

Er zijn verschillende redenen waarom schreeuwen geen ideale vorm van discipline is en in feite een veel voorkomende discipline-fout is. Het belangrijkste dat je jezelf moet stellen, is wat je kind leert als hij op deze manier wordt gedisciplineerd en hoe hij kan worden beïnvloed door regelmatig te worden geroepen. Hier zijn enkele redenen waarom je misschien je stem wilt verlagen en kalmeren voordat je je kind onderwijst.

Je onderwijst je kind dat Agressie OK is.

Het verhogen van je stem kan de aandacht van je kind op de korte termijn trekken, maar het is belangrijk om na te denken over wat schreeuwen je kind leert. Wanneer u uw stem verheft, leert uw kind dat agressie een acceptabele manier van communiceren is. Net als spanking leert uw kind haar dat hitting een goede manier is om te disciplineren, maar uw kind zal het schreeuwen zien als iets dat u moet doen om uw punt over te brengen als er een probleem of een conflict is.

Schreeuwen zal na verloop van tijd zijn effectiviteit verliezen.

Krijgt schreeuwen de aandacht van uw kind op korte termijn? Ja. Maar hier is het ding: als u uw stem de hele tijd verhoogt, kan de doeltreffendheid van het schreeuwen of het gebruik van een stevige stem later worden afgestompt. Het is verwant aan iemand die de hele tijd wolf huilt; uiteindelijk zou je het afstemmen. Door regelmatig je stem te verheffen, creëer je een situatie waarin je kind zal zijn minder waarschijnlijk om naar je te luisteren.

Het is niet respectvol.

Hoe zou je je voelen als je baas tegen je schreeuwde toen je een fout maakte? Wat als uw partner of een vriend of familielid u op deze manier tijdens een gevecht heeft gesproken? Zou je je verdedigend en gekwetst en boos voelen of zou je meer geneigd zijn om te horen wat hij of zij zei? Wat de persoon ook probeert te zeggen, de kans is groot dat je die persoon eerder zult horen en echt nadenken over wat er tegen je wordt gezegd als je met respect wordt behandeld en op een hartelijke manier wordt gesproken.

Uw kind zal zich terugtrekken of boos worden.

Mensen hebben een natuurlijke reactie op het geroepen worden. We trekken ons terug of reageren woedend. Dit zijn de reacties die u van uw kind krijgt als u uw kalmte verliest en of het gedrag van uw kind wordt gecorrigeerd, vraag uzelf af of het de prijs waard is.

Je laat zien dat je geen controle hebt over je eigen emoties.

Afkeuring, teleurstelling en ongenoegen: dat zijn behoorlijk krachtige wapens in het arsenaal van een ouderdiscipline. Maar schreeuwen toont je kind dat je geen controle hebt - iets dat je absoluut niet wilt wanneer je autoriteit uitoefent.

Schreeuwen kan schadelijker zijn dan we denken.

Recent onderzoek heeft aangetoond dat schreeuwen net zo schadelijk kan zijn als slaan.(Sommige ouders kiezen er natuurlijk voor om te slaan, maar veel deskundigen, waaronder de American Academy of Pediatrics, ondersteunen geen spanking en wijzen op onderzoek dat de negatieve effecten van lijfstraffen aantoont, vooral wanneer ouders kinderen in woede raken.) Onderzoekers bij de University of Pittsburgh ontdekte dat het gebruik van harde verbale discipline, waaronder schreeuwen, vloeken of het gebruiken van beledigingen, net zo schadelijk kan zijn voor kinderen als ze te raken. Ze ontdekten dat kinderen die van ouders harde agressieve discipline hadden gehad, vaker depressief waren of antisociale of gedragsproblemen vertoonden.

Dus hoe stoppen we met schreeuwen, en wat kunnen we doen om ons ongeluk te vertellen wanneer kinderen zich misdragen? Hier zijn enkele strategieën om te proberen:

Geef jezelf een time-out.

Wanneer je merkt dat je je kalmte verliest, neem dan een paar minuten (15, 20 of meer - wat er ook voor nodig is) om te kalmeren en iets anders te doen. Vervolgens kunt u het probleem opnieuw bekijken wanneer u duidelijk aan uw kind kunt uitleggen wat u wilt dat zij de volgende keer anders doet en wat de gevolgen zullen zijn als zij uw instructies niet opvolgt. (Als ze bijvoorbeeld niet de tafel heeft geplaatst nadat je haar vijf keer hebt gevraagd, leg je haar uit dat ze de volgende keer meteen de tafel gaat gebruiken. Als ze niet luistert, moet ze deze opruimen en help ook de vaatwasser te laden.) De tijd nemen om jezelf te kalmeren, is een geweldige manier om te disciplineren met een Zen-houding.

Maak het gemakkelijker voor hem om niet te falen.

Probeer dingen te zien vanuit het gezichtspunt van uw kind. Als je hem vraagt ​​iets te doen terwijl hij midden in een videogame of -programma zit dat je hem toestemming gaf om te spelen of kijken, is het waarschijnlijk dat hij niet meteen reageert; geef hem 10 minuten heads-up en laat hem weten dat je wilt dat hij snel stopt. Als hij zijn toevlucht zocht bij iets liegen, ontdek dan waarom hij deed wat hij deed voordat je in woede reageerde. Als hij gevoelig is voor getreuzel, bedenk dan manieren om hem te helpen dingen te versnellen. Met andere woorden, stel je kind in om te gedragen en erachter te komen wat er mis is gegaan als hij dat niet doet.

Maak een lijst van de dingen die uw kind goed doet.

Probeer deze oefening de volgende keer dat je boos bent op je kind: maak een lijst van alle dingen die ze goed doet. Je kunt dit in je hoofd doen terwijl je afkoelt. Als het dan tijd is om te gaan zitten en met je kind te praten over haar gedrag en wat je van haar verwacht om het te repareren, kun je je kind ook vertellen over alle dingen waarvan je denkt dat ze het geweldig doen en waarom je verwacht haar om het de volgende keer beter te doen.

Spreek zachtjes om uw impact te maximaliseren.

Als je eenmaal bent gekalmeerd, ga dan zitten met je kind en vraag hem om zijn volledige aandacht. Spreek op een rustige en duidelijke manier (en houd het kort voor jongere kinderen) en vertel hem waarom je niet tevreden bent met zijn gedrag en wat je hem op een andere manier zou willen doen. Net zoals u uw kind goede manieren zou leren door die manieren zelf te gebruiken, zal de manier waarop u tegen uw kind praat, zijn zoals uw kind tegen u spreekt.

Beledig nooit uw kind of gebruik vloeken.

Wat het gedragsprobleem ook is of hoe frustrerend het ook is, onthoud dat woorden een zeer krachtig hulpmiddel kunnen zijn dat gemakkelijk een wapen kan worden. Net zoals je met aanmoediging het vertrouwen van een kind kunt opbouwen, kun je haar neerhalen met beledigingen of vloeken. Wees je heel goed bewust van wat je tegen je kind zegt en hoe je het zegt.