Risico's voor de baby van infecties tijdens de zwangerschap

De opwinding van een nieuw leven in een groeiende buik geeft aanstaande moeders een natuurlijk moederlijk instinct om haar baby te beschermen en te verzorgen. Zwangere vrouwen ondergaan emoties variërend van opgetogenheid tot paranoia over het welzijn van hun baby's. In sommige gevallen kunnen maternale hormonen verantwoordelijk zijn voor deze stemmingswisselingen. Maar het is ook belangrijk om te onthouden dat zwangerschappen gepaard gaan met verzwakte immuunsystemen die het risico op verschillende infectieziekten kunnen verhogen.

Dit kan enkele veel voorkomende infecties zijn, zoals CMV, en sommige infecties die in het nieuws zijn, zoals Zika. CMV, in het bijzonder, is ongelooflijk gebruikelijk.

Wat zijn infecties met een hoog risico tijdens de zwangerschap?

Een groeiende foetus kan worden beschouwd als een vreemd voorwerp dat het lichaam accepteert door de immuniteit ervan te verlagen. Een normaal, actief immuunsysteem herkent vreemde voorwerpen en maakt er immuunaanvallen op. Wanneer dat vreemde voorwerp een foetus is, is een zelfgeprogrammeerde verzwakking van het immuunsysteem, of "immunosuppressie", noodzakelijk voor een succesvolle zwangerschap. Het gevaar is echter dat het immunosuppressieve effect zowel de moeder als de ontwikkelende foetus vatbaar maakt voor verschillende infectieziekten en complicaties die normaal niet voorkomen bij gezonde kinderen. Er kunnen ook vertragingen optreden bij het diagnosticeren van sommige infecties tijdens de zwangerschap, omdat de witte tellingen verhoogd zijn, zwangere moeders sneller ademen en sommige ongemakken en vermoeidheid kunnen worden verondersteld als gevolg van zwangerschap in plaats van een infectie.

Wat zijn de risico's voor de baby?

"Verticale transmissie" is een term die verwijst naar de verspreiding van infecties van moeder op baby. Deze infecties kunnen optreden terwijl de foetus zich nog in de baarmoeder bevindt ("in utero"), tijdens de bevalling en de bevalling of na de bevalling (zoals tijdens de borstvoeding).

De volgende infecties kunnen van moeder op baby worden verspreid:

Aangeboren infecties (doorgegeven in de baarmoeder)

Een congenitale infectie is een infectie die de placenta passeert om de foetus te infecteren. Veel infectieuze microben kunnen aangeboren infecties veroorzaken, wat leidt tot problemen bij de ontwikkeling van de foetus, zoals zelfs microcefalie of andere effecten op de ontwikkeling van de hersenen, of zelfs de dood.

• TORCH is een acroniem voor enkele van de meer voorkomende aangeboren infecties. Dit zijn:
  • toxoplasmose
  • Andere infecties (syfilis, hepatitis B, Coxsackie-virus, Epstein-Barr-virus, varicella-zoster-virus (waterpokken) en humaan parvovirus)
  • Rodehond
  • Cytomegalovirus (CMV)
  • Herpes simplex-virus

Meer recent hebben we ook geleerd welke effecten Zika kan veroorzaken als de infectie optreedt tijdens de zwangerschap.

Perinatale infecties (tijdens bevalling en bevalling)Perinatale infecties verwijzen naar infecties die optreden wanneer de baby door een geïnfecteerd geboortekanaal beweegt. Deze infecties kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, seksueel overdraagbare aandoeningen. Besmettingen kunnen bijvoorbeeld ook voorkomen door besmetting met ontlasting tijdens de bevalling.

Voorbeelden van perinatale infecties zijn:

• CMV
• Gonorroe
• Chlamydia
• Herpes simplex-virus
• Human Papilloma Virus (genitale wratten)
• Groep B Streptokokken (GBS)
• en meer recentelijk, Chikungunya

Er zijn ook andere infecties. Er is misschien meer dat we leren over. Met de hulp van gezondheidswerkers kan de overdracht van deze infecties grotendeels worden voorkomen (of de risico's worden verminderd). In sommige gevallen kan dit een behandeling betekenen; in andere gevallen kan dit betekenen dat de baby wordt afgeleverd. Het is belangrijk om met een arts of andere zorgverlener te praten over eventuele zorgwekkende symptomen of bekende infecties.

​Postnatale infecties (na levering)

Infecties die na de bevalling van moeder op baby worden overgedragen, worden 'postnatale infecties' genoemd. Deze infecties kunnen tijdens borstvoeding worden verspreid via infectieuze microben die worden aangetroffen in moedermelk. Enkele voorbeelden van postnatale infecties zijn:

• CMV
• HIV
• Group B Strep (GBS)

Voor zowel perinatale als postnatale infecties bestaat het risico dat de infecties ook resistent zijn tegen geneesmiddelen. In sommige situaties kan dit komen doordat infecties zijn verkregen na contact met gezondheidsfaciliteiten, maar niet altijd noodzakelijk omdat er veel andere redenen zijn voor resistentie tegen geneesmiddelen.

Welke tests zijn beschikbaar?

Op basis van de medische geschiedenis, risicofactoren en blootstelling van een patiënt aan bepaalde infectieziekten, evenals het resultaat van echografie en prenatale bezoeken, zal uw arts bepalen of u voor bepaalde aangeboren infecties al dan niet een laboratoriumscreening moet ondergaan. Hoewel er verschillende diagnostische tests beschikbaar zijn voor aangeboren infecties, testen de meeste verloskundigen hun patiënten selectief op basis van hun evaluatie, in plaats van via routinematige screening.

Tijdens een echografie zal een goede technicus afwijkingen kunnen opmerken die een indicatie kunnen zijn voor een aangeboren infectie. Hij zal zoeken naar afwijkingen in de ontwikkeling, zoals de grootte van de baby, de grootte van het hoofd, evenals gebreken of onderontwikkeling van het hart, de ledematen, de longen of de buik.

Na de geboorte zal een pasgeborene waarvan wordt vermoed dat hij een aangeboren infectie heeft, worden geëvalueerd door onderzoek van zijn lichamelijke ontwikkeling en door laboratoriumonderzoek van bloedmonsters op niveaus van levereiwitten, antilichamen, bloedplaatjes en bloedcellen. Als anomalieën worden gedetecteerd, zal de pasgeborene waarschijnlijk worden getest op de aanwezigheid van een specifieke infectieuze microbe.

Als u zwanger bent en bezorgd bent over aangeboren infecties, vraag uw zorgverlener of u al dan niet op infecties moet worden getest.