Moet je je peuter meenemen naar een begrafenis?

Of kinderen naar begrafenissen moeten gaan, is een veel voorkomende maar belangrijke zorg van de ouders, en het hangt minder af van de specifieke leeftijd van uw kind en meer van de volwassenheid van uw kind en uw dialoog met uw kind. Als er een overlijden is geweest waarbij iemand betrokken was die je peuter kende en liefhad, zou je moeten overwegen om je peuter naar de begrafenis te brengen. Hier zijn enkele dingen om rekening mee te houden bij het nemen van uw beslissing.

Denk aan het gedrag van je peuter

Een andere belangrijke overweging is het gedrag van uw peuter. Als uw kind in staat is om stil en stil te zitten voor langere tijd, dan is de kans kleiner dat het bij een begrafenis verstoort. Als ze erg actief of moeilijk is om af te leiden als ze zich verveelt, wil je waarschijnlijk een oppas boeken.

Eerst en vooral wil je respectvol zijn voor de familie van de overledene. Je eigen familie zal waarschijnlijk toleranter zijn tegen het natuurlijk onstuimige gedrag van je peuter dan het gezin van een collega. Het kan echter zijn dat andere kinderen aanwezig zijn of dat het (cultureel of anderszins) wordt verwacht dat kinderen deelnemen aan ceremoniën rond leven en dood. Een paar telefoontjes naar degenen die u kent, kunnen een grote bijdrage leveren aan uw besluitvormingsproces.

Overweeg het gedrag van anderen

Je peuter is waarschijnlijk niet de enige wiens gedrag je moet overwegen. Hoewel begrafenissen rustige, plechtige zaken kunnen zijn, zijn het begrijpelijkerwijs plaatsen waar mensen vervuld zijn van een overweldigende emotie.

Mensen zullen worden zien huilen, inclusief diegenen die openlijk huilen, schreeuwen, instorten en dingen zeggen die beangstigend kunnen zijn voor uw peuter. Als je weet dat je peuter reageert met sterke empathie voor de mensen om haar heen, is het misschien het beste om de begrafenis over te slaan. Als je niet weet hoe je peuter reageert, is het het beste om er meteen over te beginnen.

Als je besluit om je peuter mee te nemen naar de begrafenis

Begin zo snel mogelijk over de dood te praten. Als je je erg emotioneel voelt en je zorgen maakt over het afbreken, geef jezelf dan wat tijd en ruimte om te treuren voordat je een discussie aangaat. Probeer niet te wachten tot je triestheid of alle verdriet voorbij is, want het is normaal dat deze dingen tijd kosten en je wilt dat je peuter weet dat het goed is om verdrietig te zijn over de dood en verlies.

Probeer uw kind te ontmoeten op het huidige niveau van begrip. Relateer naar andere situaties indien mogelijk, maar als dat niet het geval is, begin dan vers. Leg uit wat dood in de eenvoudigste bewoordingen betekent. (Je kunt bijvoorbeeld zeggen: "De neef van mama is gestorven, dat betekent dat ze niet meer in leven is en dat we haar niet meer kunnen zien.")

Vermijd vage termen te gebruiken (zoals doorgegeven, verlopen of vertrokken) en zo concreet mogelijk te zijn. Vermijd ook de peuters te vertellen dat de persoon is gaan slapen of dat hij nooit meer wakker zal worden. Slaap is zo'n fundamenteel onderdeel van het leven van je kind dat ze een verband kan gaan leggen en bang kan zijn dat ze ook in slaap valt en nooit meer wakker wordt, of dat je hetzelfde zou doen.

Nadat je hebt besproken wat je van de dood kunt laten, is het OK om dat onderwerp met rust te laten en het in de toekomst te bezoeken als je peuter vragen heeft. Blijf er niet herhaaldelijk over praten als het lijkt alsof het er niet in zakt, en probeer geen zichtbare reactie op te roepen. Peuters zullen zo'n complexe situatie waarschijnlijk niet meteen verwerken. Houd gewoon rekening met kansen om later duidelijkheid te bieden en dingen eenvoudig te houden voor nu.

Praten over de ceremonie

Andere gesprekken die je wilt hebben gaan over de ceremonie zelf. Net zoals je de afspraak van een arts zou bespreken of de beurs zou bezoeken, wil je haar laten weten wat er gaat gebeuren als ze op de begrafenis is. Heeft te maken met haar eerste over dingen die ze begrijpt, zoals wat ze zal dragen, waar de service zal zijn en wie daar zal zijn die ze kent. Zorg ervoor dat je praat over hoe ze zich moet gedragen en hoe de mensen die daar zijn, huilend of van streek kunnen zijn.

Ook al heb je misschien uitgelegd hoe je wilt dat ze zich gedraagt, dit is een peuter waar we het over hebben; het is moeilijk om te voorspellen wat er zal gebeuren, zelfs onder de beste omstandigheden. Wees klaar om je peuter uit de dienst te verwijderen, indien nodig ten behoeve van anderen.

Als het erg belangrijk is voor uw persoonlijke geestelijke gezondheid om volledig deel te nemen aan de begrafenis, overweeg dan om een ​​vriend of babysitter bij te wonen zodat zij uw peuter naar buiten kunnen brengen of een wandeling kunnen maken als zij zich vervelen en baldadig wordt.Houd rekening met de tijd van de service en houd snacks, drankjes en comfortvoorwerpen bij de hand. Natuurlijk, weet waar badkamers zijn in het geval van luiers en onbenullige behoeften.

Als u besluit om uw peuter niet mee te nemen naar de begrafenis

Maak je eerst geen zorgen. Het idee van sluiting is niet echt iets dat je peuter begrijpt. De sluiting zal veel later bij haar komen, soms jaren later. Het komt door het proces van het bespreken en uitleggen van dingen aan haar als ze volwassen wordt, vooral als de persoon die stierf heel dicht bij haar was (zoals een ouder, tante of oppas).

Afsluiting komt ook door het ervaren van andere sterfgevallen en verliezen, groot en klein. De dood van een huisdier of een plant, of het verlies van een goede vriend die weggaat, zal allemaal bijdragen aan haar begrip van wat het betekent om te rouwen.

Open een dialoog met je peuter zodra je emotioneel in staat bent om dit te doen. Maar maak je geen zorgen over een paar tranen. Het is echt belangrijk voor je kind om te zien dat verdriet deel uitmaakt van het proces.

Zorg ervoor dat je alle gevoelens van je peuter erkent. Ze reageert mogelijk niet meteen of op een manier die je verwacht. Het meest voorkomende gevoel dat ze zal uiten, is het gevoel de persoon die is gestorven te missen en wenste dat ze nog steeds tijd met hen kon doorbrengen. Blijf benadrukken dat de persoon dood is, maar ontmoedig haar niet om te praten over deze persoon, is verdrietig, blij of zelfs boos.

Als u wilt, kunt u altijd een kleine herdenking houden met uw kind alleen of zelfs coördineren met anderen die de overledene kenden en kinderen kregen die de begrafenis niet bijwoonden. Je kunt op een later tijdstip bloemen meenemen naar het graf, samen met een kaart of foto die je kind heeft getekend, of een nieuwe familietraditie creëren die draait om het eren en herinneren van de overleden persoon.