Delen van een tepel, tepelhof en Montgomery-klieren

Als u beschrijvingen over borstzorgen leest, kunt u betrappen op het trachten anatomische lezingen terug te roepen die vele decennia geleden plaatsvonden. Wat zijn de delen van de buitenborst inclusief de tepel, tepelhof, Montgomery-klieren en andere structuren? Wat is het doel van deze verschillende onderdelen en welke medische voorwaarden kunnen hen beïnvloeden?

Anatomie van de buitenborst

Als het gaat om de anatomie van de borst, is je tepel de kroon op de borst. Je tepel bevindt zich aan het zakelijke uiteinde van het moedermelksysteem, de eerste plaats waar een pasgeboren baby zal zoeken. Het is erg gevoelig voor aanraking en temperatuur en is mogelijk de plek die je partner graag ziet. Wat zit er in je tepel en tepelhof? Laten we eens kijken naar de innerlijke werking van uw buitenste borstanatomie.

Melkkanalen

Melkkanalen zijn kleine buisjes die melk van de melkklieren (de lobben in de borst) uit de punt van de tepel transporteren. Buizen zijn bekleed met myoepitheliale cellen.

Moedermelk komt vrij uit de gaten aan de oppervlakte van je tepel melkkanaalopeningen. Je zult twee of drie van deze gaten in het midden van je tepel hebben en drie tot vijf meer in het midden. Deze gaatjes hebben hele kleine sluitspieren (kleppen) die zich sluiten om lekkage te voorkomen als je geen borstvoeding geeft.

De kanalen net onder je tepelhof worden groter voordat ze je tepel binnendringen. Dit brede, zakachtige gebied wordt een ampulla. Soms worden de ampullae genoemd frontale kanalen.

Aandoeningen die de borstkanalen beïnvloeden

Mastitis is een aandoening waarbij een borstkanaal verstopt raakt. Het kan erg ongemakkelijk zijn, maar reageert meestal goed op hitte en antibiotica.

De meeste soorten borstkanker beginnen zich ook in de leidingen te ontwikkelen. Ductaal carcinoom in situ en invasief ductaal carcinoom zijn afkomstig van de melkkanalen. Een ductogram of de Halo-test kan worden gebruikt om borstvloeistof of ductale cellen te onderzoeken.

areola

Rondom de tepel bevindt zich uw areola, een huidgedeelte dat donkerder is dan de rest van uw borsthuid. Kleine oneffenheden op de tepelhof kunnen de klieren van Montgomery of de haarzakjes zijn. Je kunt het verschil meestal vertellen, omdat er haren uit de haarzakjes komen.

Je tepelhof kan klein of groot zijn, rond of ovaal. Tijdens de zwangerschap kunnen areola's in diameter groeien en kan uw areala na de zwangerschap groter (en soms donkerder) blijven.

Condities die van invloed zijn op de tepelhof

Als u een verandering waarneemt in uw tepelhofhuid, zoals kuiltjes, plooitjes of uitslag, raadpleeg dan uw arts. Deze kunnen ongevaarlijk zijn, maar kunnen ook symptomen zijn van de ziekte van Paget, een ongewoon type borstkanker dat begint in de tepels met een geschubde, rode uitslag. In het beginstadium kan de ziekte van Paget eruit zien als een normale uitslag in verband met irritatie van je BH. Als u huiduitslag heeft die niet verdwijnt, overleg dan met uw arts.

Symptomen van tederheid of een harde knobbel onder de tepelhof kunnen ook symptomen zijn van een asubareolair abces, een infectie die door het lichaam wordt afgevlakt en mogelijk moet worden afgevoerd.

Montgomery Glands

Montgomery-klieren zijn speciale klieren die net onder het oppervlak van uw tepelhof liggen en die kunnen worden gezien als kleine hobbels in de huid. Ook wel bekend als areolaire klieren, deze zorgen voor smering tijdens de borstvoeding.

Omstandigheden die Montgomery-klieren beïnvloeden

De klieren van Montgomery kunnen geblokkeerd raken, zoals puistjes en opzwellen. Een cyste kan zich onder een geblokkeerde klier ontwikkelen, maar dit verhoogt uw risico op borstkanker niet. Het kan echter nogal ongemakkelijk zijn.

Haar follikels

Haarzakjes zijn aanwezig op de buitenborst, vooral op het oppervlak van uw tepelhof. Door deze follikels is het niet ongebruikelijk dat er een paar haren groeien op het oppervlak van uw tepelhof of borsthuid. Als deze hinderlijk zijn, snijd ze voorzichtig in. Ze met een pincet eruit trekken kan pijnlijk zijn en de weg vrijmaken voor infecties.

Sulcus (van de borst)

Op de kruising van de tepelhof en de stijgende rand van de tepel is een plooi genaamd de sulcus. Het kan een vloeiende huidkromming zijn, of het lijkt op een rimpel. Omgekeerde tepels kunnen zich in de sulcus verbergen, terwijl ingetrokken tepels aan de sulcuslijn kunnen trekken.

Bloedcirculatie van de borst

Je tepels en tepelhoven zijn verbonden met je bloedtoevoer door je okseladers. Als u een tepel-sparende borstoperatie heeft, moet de bloedtoevoer worden behouden om deze weefsels in leven te houden. Met een tepel sparende borstamputatie wordt de lichaamszijde van de tepel geschraapt om zoveel mogelijk overgebleven borstcellen te verwijderen. Dit kan echter de kleine bloedvaten verstoren die later leiden tot verlies van uw tepel.

Spieren en ligamenten van de borst

Tepels worden recht gehouden door kleine, gladde spieren die reageren op signalen van uw autonome zenuwstelsel (het "onbewuste" zenuwstelsel waarover u geen vrijwillige controle hebt). Tepel erectie kan worden veroorzaakt door koude temperatuur of stimulatie. Hoewel tepels kunnen reageren op sensuele strelingen, worden ze niet beschouwd als geslachtsorganen.

Ligamenten van Cooper

Cooper ligamenten vormen een hangmat voor uw borstweefsel om zijn vorm te behouden.Deze ligamenten lopen van weefsel in uw sleutelbeen en borstwand door de borst tot aan de tepelhofhuid. Met de leeftijd rekken deze ligamenten vaak uit, wat leidt tot de populaire slangterm "Coops droop."

Samenvatting van de anatomie van de buitenborst

Zoals hierboven opgemerkt, zijn er een aantal verschillende structuren in de buitenborst, waarvan er vele betrokken kunnen zijn bij borstaandoeningen. Het is belangrijk om uw arts op de hoogte te stellen van wijzigingen die u opmerkt in of onder uw tepel en tepelhof. De meeste veranderingen zijn hinderlijk en geen kanker, maar soms kan kanker op ongebruikelijke manieren voorkomen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in informatie over de anatomie van de binnenborst of hoe de borst verandert bij het geven van borstvoeding.