HIV-geassocieerde infecties van de netvlies- en oogzenuw

De achterste segment van het oog functioneert door de vorm van de oogbol te behouden, de lens op zijn plaats te houden en zenuwimpulsen naar de hersenen te triggeren vanuit fotoreceptorcellen op de achterkant van de ogen.

De retina, choroidea (de vasculaire laag van het oog) en de oogzenuw omvatten veel van het posterieure segment, met een aantal met HIV geassocieerde aandoeningen die zich in deze oculaire lagen voordoen, vaker in een later stadium van de HIV-ziekte.

Aandoeningen van het achterste segment - voornamelijk met vasculaire veranderingen in het netvlies - worden bij maar liefst 50% tot 70% van de patiënten met HIV gezien en kunnen soms resulteren in aanhoudende of acute schade aan het netvlies (retinopathie genaamd).

Andere hiv-geassocieerde infecties van het achterste segment omvatten:

• Cytomegalovirus (ook bekend als CMV)
• Toxoplasmose (een veel voorkomende en gemakkelijk door te geven parasitaire infectie)
• Cryptococcose (een andere veel voorkomende hiv-gerelateerde schimmelinfectie)
• Tuberculose (TB)

cytomegalovirus

Cytomegalovirus (CMV) is een herpesvirus dat meer dan de helft van de volwassen populatie infecteert en zelden presenteert met een ziekte bij mensen met een competent immuunsysteem (anders dan, bij gelegenheid, met symptomen van mononucleosis). Hoewel het vaak perinataal van moeder op kind wordt doorgegeven, kan het ook op volwassen leeftijd worden overgedragen via seksueel contact. Als zodanig is CMV-prevalentie bij mannen die seks hebben met mannen ongeveer 90%, net als bij mensen met voortgeschreden HIV-ziekte.

CMV kan op verschillende manieren in de ogen verschijnen, hoewel dit meestal gebeurt met een soms verzwakkende ontsteking van het netvlies, eenvoudigweg bekend als retinitis.De ziekte komt het vaakst voor bij patiënten bij wie het CD4-aantal onder 50 cellen / ml is gedaald en symptomen manifesteert die variëren van de perceptie van floaters tot visueel verlies en zelfs blindheid.

Zodra CMV-laesies op het netvlies worden geïdentificeerd, kunnen ze vrij snel vorderen, vaak binnen enkele weken. Zonder medische interventie kunnen de laesies zich centrifugaal voortbewegen (vanuit het midden naar buiten toe expanderend), de gezichtsscherpte verminderen en soms leiden tot volledig verlies van gezichtsvermogen. Terwijl CMV-retinitis vaak bilateraal (in beide ogen) voorkomt, kan het ook eenzijdig (in één oog) voorkomen.

Valganciclovir wordt beschouwd als het voorkeursgeneesmiddel voor de behandeling van CMV-retinitis, oraal voorgeschreven als een tweemaal daagse dosis gedurende de inductieperiode, gevolgd door een eenmaal daagse dosis gedurende de onderhoudsperiode. Ganciclovir kan ook worden voorgeschreven, maar wordt intraveneus toegediend in plaats van oraal gedurende een periode van ongeveer 21 dagen.

Als alternatief worden intravitreale ganciclovir-implantaten, letterlijk minieme injecteerbare staven die direct op de plaats van infectie worden afgeleverd, soms in het oog ingebracht. Vaak gebruikt in diepere gevallen van CMV-retinitis, zorgt het voor langdurige, aanhoudende geneesmiddelconcentraties in de glasvochthumor (de heldere gel die de ruimte tussen de lens en de retina vult).

Toxoplasma

Toxoplasma is de meest voorkomende oorzaak van retinochoroiditis (infectie van de retina en / of choroidea) in de algemene populatie en de tweede meest voorkomende bij mensen met hiv.

Veroorzaakt door de protozoaire parasiet, Toxoplasma gondii de ziekte treft jaarlijks meer dan 200.000 mensen in de Verenigde Staten en is ofwel perinataal ofwel door inname van besmet vlees verspreid. Meestal geassocieerd met katten (hoewel het aanwezig is in veel warmbloedige wezens), wordt contact met kattenuitwerpselen ook gezien als een belangrijke oorzaak van T. gondii transmissie.

Wanneer toxoplasmose in het oog aanwezig is, manifesteert het zich met een geel-witte tot lichtgrijze laesie vergezeld van een ontsteking van de glasvochthumor. Identificatie kan meestal worden uitgevoerd met een oogonderzoek, waarbij op antilichamen gebaseerde bloedonderzoeken serologische bevestiging bieden.

Topische steroïden worden soms gebruikt om mildere gevallen van toxoplasma-retinochoroiditis te behandelen, terwijl in ernstiger gevallen vaak een combinatie van pyrimethamine, folinezuur en sulfadiazine wordt voorgeschreven. Voor mensen met een voortgeschreden HIV-infectie kan chronische chronische behandeling nodig zijn, vaak met behulp van trimethoprim-sulfamethoxazol, waarvan de combinatie doorgaans goed wordt verdragen.

cryptococcose

Cryptokokkose is een infectie veroorzaakt door inademing door de lucht, Cryptococcus neoformans sporen, die zich vaak kunnen manifesteren met meningitis (de soms levensbedreigende ontsteking van de beschermende membranen rond de hersenen en het ruggenmerg). De meeste oculaire betrokkenheid ontwikkelt zich als een secundaire presentatie tijdens ernstige aanvallen van cryptococcen meningitis, in het bijzonder wanneer vergezeld door septikemie.

Oculaire infecties kunnen worden gerouteerd via het centrale zenuwstelsel (CZS) via de oogzenuw of via de bloedstroom wanneer de ziekte wordt verspreid (d.w.z. verspreid over de bronbesmetting).

Bij onderzoek kunnen meerdere geelachtige laesies op het vaatvlies en / of het netvlies worden geïdentificeerd. Indien onbehandeld, kan de verspreiding van de infectie naar de weefsels van de oogzenuw soms leiden tot visueel verlies.

Systemische behandeling van cryptococcen meningitis wordt over het algemeen geleverd door middel van intraveneus amfotericine B en flucytosine, beschouwd als de voorkeursbehandeling. Schimmeldodende medicijnen worden ook vaak voorgeschreven wanneer oculaire betrokkenheid wordt vermoed.

Tuberculose

Tuberculose (TB) neigt minder vaak voor te komen dan andere hiv-geassocieerde oogziekten, maar wordt soms gezien bij hiv-patiënten met actieve longtuberculose. Het heeft de neiging om te presenteren als een knobbelachtig granuloom op het vaatvlies en kan zich manifesteren bij hogere CD4-tellingen (groter dan 150 cellen / ml) dan andere HIV-geassocieerde infecties van het achterste segment. Een systemische behandeling met anti-tbc-medicijnen wordt meestal voorgeschreven als aanbevolen behandeling.