Stamceltherapie voor schildklierproblemen: een nieuwe grens

Een van de grote hoop op stamcelregeneratietherapie is het potentieel om gezonde organen vanaf nul te laten groeien. Onder deze organen bevindt zich de schildklier, met als doel schildklierweefsel te laten groeien bij degenen die het hebben laten verwijderen vanwege schildklierkanker en mensen die zijn geboren zonder een volledig ontwikkelde klier. Terwijl de wetenschap vooruitgaat - het onderzoek is uitgebreid van laboratorium- en dierexperimenten tot onderzoeken naar menselijke schildkliercellen in reageerbuizen - het gebruik van stamceltherapie voor dit doel bij de mens is er gewoon nog niet.

Onderzoek bij mensen

Eerst en vooral, terwijl onderzoek naar het gebruik van stamceltherapie voor schildklieraandoeningen een opwindend vooruitzicht is, zijn er geen gepubliceerde onderzoeken waarin zelfs bij menselijke schildklierpatiënten stamceltherapie is geprobeerd.De onderzoeken die in levende wezens zijn gedaan, werden uitgevoerd in muizen en het is belangrijk om te onthouden dat bevindingen van dit onderzoek niet automatisch op mensen kunnen worden toegepast.

Bovendien, in studies met menselijk schildklierweefsel in reageerbuizen, werd de stimulatie van cellen bereikt op een manier die de vraag naar het maken van kankerachtige transformaties waarschijnlijker maakte als het ooit zou worden geprobeerd in levende mensen.

Sommigen beweren schildklier- en endocriene patiënten met volwassen stamcellen te behandelenautologe mesenchymale cellen, die stamcellen zijn die zijn afgeleid van het eigen vetweefsel van de patiënt. Er zijn geen gepubliceerde studies over de werkzaamheid, veiligheid of gebruik van deze therapie.

Weet dat stamcelbehandelingen die u op de markt brengt voor gebruik bij mensen niet zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en zijn zeer twijfelachtig.

Het nieuwste onderzoek

Het meest interessante onderzoek betreft vooruitgang in embryonale stamcellen (ESC) en geïnduceerde pluripotente stamcel (iPSC) technologie.

SER, ook bekend als pluripotente stamcellen, kan aanleiding geven tot elk type cel in het lichaam. Ze worden geoogst van embryo's die werden geproduceerd, maar niet geïmplanteerd, tijdens IVF-procedures, en hun gebruik is controversieel.

In tegenstelling tot, iPSCs zijn pluripotente cellen die zijn ontwikkeld met behulp van een proces van het herprogrammeren van volwassen cellen.

Waar komen stamcellen vandaan?

Folliculaire cellen - schildkliercellen die schildklierhormoon (T4 en T3) maken - zijn geproduceerd uit het ESC van muizen. Zoals aangegeven in de bevindingen van een studie gepubliceerd in het tijdschrift Cel stamcel in 2015 hadden deze cellen niet alleen het vermogen om te groeien, maar vooral konden ze ook binnen twee weken schildklierhormoon aanmaken. Normale hoeveelheden schildklierhormoon werden gegenereerd acht weken nadat cellen werden getransplanteerd in muizen die geen schildklier hadden.

Een zo goed als nieuwe schildklier?

Eind 2014 hebben onderzoekers van het Mount Sinai-ziekenhuis in New York menselijke embryonale stamcellen in schildkliercellen geïnduceerd en onderzoeken ze de mogelijkheid om een ​​nieuwe schildklier te maken bij patiënten bij wie de schildklier operatief is verwijderd. Ze rapporteerden hun resultaten op de 84e jaarlijkse American Thyroid Association meeting.

Onderzoek naar volwassen en embryonaal stamcelonderzoek

Een woord van heel goed

Potentieel zou het kunnen groeien van schildklierweefsel de noodzaak voor hypothyroïde patiënten om schildkliervervangingshormoon te nemen, elimineren. Maar nogmaals, er is veel meer onderzoek nodig om dit zelfs als een mogelijkheid bij de mens te beschouwen.