Rocky Mountain Spotted Fever Feiten en symptomen

Rocky Mountain Spotted Fever (RMSF) is een potentieel dodelijke ziekte die het vaakst voorkomt in Oklahoma en de Zuid-Atlantische staten, hoewel deze in de meeste staten is aangetroffen. Het wordt veroorzaakt door een infectie met de bacteriën Rickettsia rickettsii. De bacteriën worden door drie verschillende soorten teken op de mens overgedragen:

• Oost-Verenigde Staten - Dermacentor variabilis (Amerikaanse hondentik)
• West South Central States - Amblyomma americanum (Lone Star tick)
• Westerse staten - Dermacentor andersoni (houttik)

Basis feiten

Nadat een geïnfecteerde teek een mens bijt, komen de bacteriën vrij in de bloedbaan. Daar vallen ze cellen aan die de bloedvaten bekleden en soepele spieren die de vernauwing van het bloedvat regelen. Ze veroorzaken een immuunreactie in het bloedvat, waardoor het vat opzwelt en lekt. Dit proces kan in elk orgaansysteem in het lichaam optreden, waardoor een breed scala aan symptomen optreedt.

symptomen

De incubatietijd is 2 tot 14 dagen na de tekenbeet. De gemiddelde incubatietijd is 7 dagen. De meest voorkomende symptomen van gevlekte koorts bij Rocky Mountain zijn het abrupt begin van koorts, ernstige hoofdpijn, spierpijn en braken. Andere symptomen die minder vaak voorkomen zijn buikpijn, gezwollen lymfeklieren, hoest, stijve nek, verwardheid en coma.

Hoe de rash eruit ziet

De uitslag geassocieerd met Rocky Mountain spotted fever begint meestal ongeveer 4 dagen na de ziekte. Het ziet eruit als kleine, rode, platte vlekken die het meest beginnen op de enkels en polsen, en dan bewegen naar de handpalmen, de zolen en de romp. Naarmate de uitslag vordert, wordt het hobbeliger. Ongeveer 10% van de geïnfecteerden krijgt nooit uitslag.

foto's

• Aan de hand
• Op het gezicht
• Op de arm
• Aan de voet

Hoe ernstig is het?

In totaal is de gevlekte koorts van Rocky Mountain dodelijk in 3% tot 7% ​​van de gevallen. Het is echter dodelijk bij meer dan 30% van degenen die niet worden behandeld. De mortaliteit is hoger bij personen ouder dan 40 jaar. De dood is meestal het gevolg van shock en nierfalen.

Hoe het is gediagnosticeerd

Rocky Mountain spotted fever wordt voornamelijk op basis van symptomen gediagnosticeerd. Er zijn geen betrouwbare laboratoriumtests om Rocky Mountain-gevlekte koorts te diagnosticeren terwijl de patiënt de ziekte heeft. De meeste laboratoriumtests die specifiek zijn voor de bacteriën, omvatten het verkrijgen van één bloedtest terwijl de patiënt ziek is en een andere in 4 weken om te zien of het immuunsysteem antilichamen tegen de bacteriën heeft opgebouwd. Vanzelfsprekend is wachten op deze tweede test om terug te keren voordat een diagnose is gesteld, vruchteloos en alleen nuttig achteraf. Andere laboratoriumtesten die op Rocky Mountain spotted fever kunnen wijzen, zijn een laag aantal witte bloedcellen, een laag aantal bloedplaatjes of verhoogde leverfunctietesten. De uitslag is meestal de sleutel tot de diagnose, omdat er niet veel huiduitslag de handpalmen en voetzolen aantasten.

Behandeling

Rocky Mountain spotted fever wordt behandeld met antibiotica zoals doxycycline, tetracycline of chlooramfenicol. De meeste aanbieders zullen een van deze antibiotica voorschrijven in de veronderstelling dat de ziekte Rocky Mountain spotted fever is en bevestigen de diagnose met een andere bloedtest in 4 weken. Zwangere vrouwen mogen geen doxycycline of tetracycline gebruiken. Aangezien chlooramfenicol alleen in IV-vorm in de VS verkrijgbaar is, moeten zwangere vrouwen worden opgenomen in het ziekenhuis.

het voorkomen

Bij het voorkomen van tekenbeten voorkomt Rocky Mountain spotted fever. Kinderen en volwassenen die zich buiten in door teek aangetaste gebieden bevinden, moeten lange kleding dragen en het uiteinde van de broek in de sokken steken. Insectverdrijver moet worden toegepast op schoenen en sokken. Permethrin-producten zijn effectiever tegen teken dan DEET-producten. Controleer elke dag om de 2-3 uur of er teken op de huid is aangebracht, en controleer vervolgens eenmaal per dag grondig. Favoriete schuilplaatsen voor teken zijn in het haar, dus controleer de hoofdhuid, nek, oksels en lies.