Wat te weten over hoe wonden zijn gesloten

Als u een operatie ondergaat of als u een wond heeft, kan uw huid op verschillende manieren worden gesloten. Er zijn veel methoden gebruikt om een ​​chirurgische incisie of wond strak gesloten te houden, zodat het snel kan genezen met minimale littekens en zonder infectie.

In sommige gevallen worden wonden en incisies niet gesloten tijdens de operatie, maar worden ze later gesloten nadat de genezing is gestart, maar de overgrote meerderheid wordt aan het einde van de procedure gesloten. Wondsluiting is belangrijk, omdat een open wond een open deur is voor infectie. Onze huid is een barrière tussen bacteriën en ons lichaam, en met een opening in de huid neemt het risico op een infectie toe.

Ongeacht hoe een wond wordt gesloten, zal juiste incisiezorg helpen de genezing te verbeteren door de kans op infectie te verminderen en de wond te voorzien van een schone omgeving voor genezing. Het veranderen van je verband zoals voorgeschreven door je chirurg, je handen goed wassen en goed eten na een operatie, zal allemaal helpen om de wondgenezing te verbeteren.

Afsluiting per primaire intentie

De meeste wonden genezen met primaire intentie, wat betekent dat de wond meteen wordt gesloten. Wonden die netjes bij elkaar passen, worden "goed benaderd" genoemd. Dit is wanneer de randen van een wond netjes bij elkaar passen, zoals een chirurgische incisie, en gemakkelijk kunnen worden gesloten.

Voor het bij elkaar brengen van de randen zijn mogelijk steken (hechtingen) of een andere methode nodig om de wond te sluiten, of de wond kan klein genoeg zijn zodat er geen hulp van buitenaf nodig is, zoals een snee in het papier. Voor wonden met onregelmatige randen kan de huid worden "getrimd" om de wond regelmatiger van vorm te maken, om de sluiting gemakkelijker te maken. Dit geldt met name bij het plaatsen van hechtingen en, gelukkig, is gedaan nadat de wondplaats gevoelloos is.

Voor dit soort wonden is er een verwachting dat de wond snel en gemakkelijk zal genezen, met minimale littekens. Dit type breuk in de huid is het gemakkelijkst te genezen, omdat de nieuwe huidcellen de kloof snel kunnen dichten, omdat de te vullen opening smal is. Wanneer deze methode wordt gebruikt, kan wondgenezing binnen een paar dagen plaatsvinden voor lichte verwondingen en een paar weken voor chirurgische incisies die groot zijn.

Vergeet niet dat chirurgische incisies als een ijsberg zijn - veel van wat is gedaan, bevindt zich onder de oppervlakte. De huid op het oppervlak geneest snel, maar de spieren en het weefsel dat eronder is gesneden, kunnen veel langer nodig hebben om te genezen en de volledige sterkte te bereiken. Het sluiten van de huid is nog steeds belangrijk omdat het risico op een infectie aanzienlijk daalt wanneer de huid niet langer openstaat voor bacteriën.

Afsluiting door middel van secundaire intentie

Secundaire intentie geeft aan dat de wond niet netjes kan worden samengebracht om te worden gesloten. Dit is vaak te wijten aan een wond of operatie waarbij een stuk weefsel wordt verwijderd, zodat het niet langer in een nette vorm kan worden teruggetrokken. Deze methode kan ook worden gebruikt wanneer een wond debridement vereist. Debridement is een proces dat dood weefsel van een wond verwijdert in een poging om alleen gezond weefsel achter te laten en genezing te versnellen.

Een voorbeeld van sluiting door secundaire intentie is wanneer een patiënt een gebied van huidkanker heeft verwijderd. Het gebied is onregelmatig en het verwijderde gebied is 1 inch bij 2 inch groot. Het is niet mogelijk om de randen van de huid naar elkaar toe te trekken om ze te laten samenkomen, zodat de wond alleen wordt ingevuld.

Dit proces van wondvulling wordt granulatie genoemd en de hoeveelheid granulatie die moet plaatsvinden in een bredere, meer open wond wordt sterk verhoogd. Dit maakt het proces langer, omdat de nieuwe huidcellen een groter gebied hebben om te vullen.

Dit type wond geneest langzamer, op basis van het vermogen van de patiënt om te genezen, de grootte van de wond en de aard van de wond. Een kleine ronde huidbiopsie, ter grootte van een potloodwisser en oppervlakkig, zal snel genezen. Een grote geïnfecteerde wond geneest met een verlaagd tarief. In de meeste gevallen kan de nieuwe huidvulling in de wond worden gezien, waardoor gestaag vooruitgang wordt geboekt, week na week, en in sommige gevallen zal deze met name van dag tot dag worden verbeterd.

Deze wonden moeten voorzichtig worden verzorgd, gewassen met water en zeep en niet worden geschrobd, omdat ze kwetsbaar zijn en gevoelig zijn voor littekens. Schrob geen korstjes die verschijnen, want dit is een teken van genezing en een deel van het proces van huidvulling in de wond.

Sluiting door tertiaire intentie (vertraagde wondsluiting)

Vertraagde wondsluiting, ook bekend als sluiting door tertiaire intentie, is een methode voor wondgenezing waarbij de wond niet onmiddellijk wordt gesloten. Het wordt dus op een later tijdstip gesloten omdat uit onderzoek blijkt dat er een betere uitkomst is als de wond in de toekomst wordt gesloten.

De overgrote meerderheid van de wonden wordt zo snel mogelijk gesloten, maar sommige wonden profiteren van een vertraging. Dit kan worden gedaan na de operatie, om een ​​wond te behandelen die waarschijnlijk geïnfecteerd raakt, of een wond die is besmet en die herhaaldelijk moet worden gereinigd. In sommige gevallen, als de huid rond de wond mogelijk niet levensvatbaar is, kan er een afwachtende houding zijn in plaats van een huid te sluiten die mogelijk niet kan overleven en ertoe kan leiden dat het proces later wordt herhaald.

Een uitstekend voorbeeld van wondsluiting door tertiaire intentie is een punctiewond van een hondenbeet. Stel je voor dat een patiënt verschillende diepe prikwonden in zijn hand heeft vanaf de tanden van de hond. Deze wonden zijn diep en smal, waardoor het risico op infectie toeneemt. Bijtwonden zijn ook uiterst waarschijnlijk geïnfecteerd vanwege de hoeveelheid bacteriën in de mond en speeksel. In plaats van de bovenkant van deze wonden te naaien, waardoor er een kleine spelonk onder de grond overblijft die een infectiehol kan worden, blijven de wonden open. Ze kunnen gemakkelijker worden gereinigd, pus en besmettelijke materialen kunnen gemakkelijk worden afgevoerd, medicatie kan direct in de wond worden aangebracht en de kans op het ontwikkelen van een infectie is minder groot. Dit type bijtwond kan worden gesloten nadat de dreiging van een infectie is verstreken of misschien nooit is gesloten, alleen is verbonden en alleen is genezen.

Bij chirurgie kan dit type genezing nodig zijn bij grote buikprocedures. Stel je voor dat er een grote operatie aan de ingewanden wordt gedaan. Er wordt een grote incisie gemaakt, het werk van de operatie wordt uitgevoerd, maar de darmen van de patiënt zijn erg gezwollen door hun ziekte en blijven nog meer zwellen tijdens de chirurgische procedure omdat de huid open is en er meer ruimte is voor zwelling. Aan het einde van de operatie zijn de darmen aanzienlijk gezwollen en nu zijn de darmen letterlijk te groot om terug in de buik te passen zonder een enorme druk op de organen en de incisie te veroorzaken. In feite is het misschien niet mogelijk om ze helemaal in te passen, als de zwelling ernstig genoeg is. In dit geval wordt de wond bedekt met een steriel verband, meestal een heldere wond zodat de plaats kan worden waargenomen. Wanneer de zwelling voldoende laag is om de wond veilig te sluiten, keert de patiënt terug naar de operatie om de incisie te sluiten.

Gemeenschappelijke methoden voor het sluiten van wonden

Chirurgische nietjes:

Net als bij de nietjes die worden gebruikt om papier bij elkaar te houden, worden chirurgische nietjes gebruikt om een ​​wond bij elkaar te houden. Nietjes zijn gemakkelijk te plaatsen, sterk genoeg om een ​​wond gesloten te houden in een gebied dat vaak beweegt zoals de buik en vaak pijnloos te verwijderen is. Deze nietjes zijn, in tegenstelling tot kantoorbenodigdheden, steriel om infectie in de wond te helpen voorkomen.

Nietjes moeten worden verwijderd door medisch personeel en moeten volgens schema worden verwijderd, zodat gezond weefsel niet over het hoofd groeit.

hechtingen

Ook bekend als hechtingen, hechtingen zijn een synthetische draad die wordt gebruikt om een ​​gesloten wond naaien. Ze worden gebruikt om diepe sneden te sluiten en worden ook gebruikt om chirurgische incisies te sluiten. Hechtingen zijn goedkoop en kunnen snel worden geplaatst zodra het gebied is verdoofd.

Hechten moeten worden verwijderd door een medische professional, en de tijd dat ze op hun plaats blijven, wordt bepaald door het soort wond. Sommige hechtingen, absorbeerbare hechtingen genoemd, worden na verloop van tijd opgelost en worden niet verwijderd. Dit type draad wordt meestal gebruikt op de binnenlaag van een diepe of grote wond en is niet zichtbaar als de wond eenmaal is gesloten.

Dermabond Chirurgische lijm

Bij dit type wondsluiting wordt een hechting gebruikt die lijkt op SuperGlue om een ​​incisie dicht te houden. Dit wordt vaak gedaan op kleine incisies die geen enorme kracht vereisen om op hun plaats te worden gehouden voor genezing. De lijm slijt in de dagen en weken na plaatsing, dus een zorgprofessional is niet nodig om het te verwijderen.

In sommige gevallen kan een klein beetje chirurgische lijm op hechtingen worden gelegd. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat de steken tijdens normale activiteit uit elkaar vallen.

Steristrips

Sterilstraten zijn kleine strepen van steriel kleefmateriaal die worden gebruikt om een ​​wond dicht te "plakken". Ze worden meestal gebruikt bij kleine incisies die tijdens het wondgenezingsproces niet veel stress ervaren. Deze stroken materiaal worden gedragen totdat ze vallen en blijven meestal ongeveer een week op hun plaats en vallen er af tijdens of na het baden. Een hardnekkige strook die niet meer nodig is, kan na het douchen voorzichtig worden verwijderd wanneer de lijm zacht is.

Personen met bekende problemen met lijm moeten hun chirurg op de hoogte stellen van het probleem voorafgaand aan de operatie, omdat alternatieve methoden zonder kleefmiddelen kunnen worden gebruikt.