Huidkanker: oorzaken en risicofactoren

We weten niet precies wat de oorzaak is van huidkanker, maar risicofactoren kunnen zijn huidtint en etniciteit, blootstelling aan de zon en zonnebrand, blootstelling aan chemische stoffen en andere stoffen, sommige medische aandoeningen of behandelingen voor medische problemen en roken. Een familiegeschiedenis van huidkanker, evenals sommige genetische syndromen, kunnen het risico verhogen en genetische factoren worden verondersteld een belangrijke rol te spelen bij de ontwikkeling van veel niet-melanoom en melanoom huidkanker. Positiever kunnen voedingsfactoren, zoals een dieet rijk aan fruit en groenten, het risico verminderen.

Risicofactoren

Risicofactoren kunnen blootstellingen zijn die de huid direct beschadigen, waardoor de DNA-veranderingen (genmutaties) kunnen leiden tot het ontstaan ​​van kanker. Andere factoren, zoals immuunsuppressie, kunnen het vermogen van het lichaam om cellen te herstellen na beschadiging verminderen.

Het belang van specifieke risicofactoren kan variëren, afhankelijk van het huidtype en meer. Veel voorkomende risicofactoren voor huidkanker zijn:

Leeftijd

Over het algemeen nemen niet-melanoom huidkankers (zoals basaalcelcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen) toe met de leeftijd, hoewel melanomen vaak worden gevonden bij jonge mensen.

Huidskleur, etniciteit en lichaamskenmerken

Huidtint kan een belangrijke risicofactor zijn voor de ontwikkeling van huidkanker. Mensen met een lichte huid hebben het grootste risico omdat het pigment melanine (verantwoordelijk voor de huidskleur) enige bescherming biedt tegen ultraviolette (UV) straling en ze hebben er gewoon minder van dan die met een donkere huid.

Dat gezegd hebbende, mensen met ieder huidskleur kan huidkanker ontwikkelen, en hoewel de ziekte vaker voorkomt bij blanken dan bij negers, hebben zwarten meer kans om door de ziekte te sterven. Dit verhoogde risico op overlijden is gerelateerd aan zowel de toegenomen moeilijkheid bij het detecteren van de aandoening bij mensen met een donkere huid (zodat het in latere stadia van de ziekte wordt gevonden) en verminderde toegang tot medische zorg. En net zoals het melanoom in blanken toeneemt, neemt ook het aantal latino's toe.

Mensen met een van de volgende kenmerken hebben het grootste risico op huidkanker:

• zomersproeten
• Eerlijke teint
• Huid die niet bruint of die slecht kleurt
• Huid die gemakkelijk brandt
• Lichtgekleurde ogen, zoals groen of blauw
• Natuurlijk rood of blond haar (de eerste draagt ​​meer risico dan de laatste)

UV-blootstelling

Blootstelling aan de zon is goed voor 70 procent van de huidkankers, wat de grootste risicofactor vormt. Plaveiselcelcarcinoom is echter het type dat het meest verwant is aan blootstelling aan de zon. De hoeveelheid blootstelling aan ultraviolet (UV) licht hangt af van de sterkte van het licht (dat kan variëren met de hoek van de zon), de duur van de belichting en of de huid was bedekt met kleding of zonnebrandcrème.

Een ernstige zonnebrand op jonge leeftijd, zelfs als het maar één keer voorkomt, kan zelfs decennia later een significante risicofactor zijn. Zonnebrand wordt het sterkst geassocieerd met melanoom en zonnebrand in de romp van het lichaam wordt geassocieerd met het grootste risico.

Terwijl blootstelling aan de zon een rol speelt bij alle belangrijke soorten huidkanker, varieert het type kanker met het blootstellingspatroon. Plaveiselcelcarcinoom en basaalcelcarcinoom zijn het meest nauw verbonden met langdurige blootstelling, en degenen die meer buitenshuis verblijven voor werk of spel hebben een hoger risico. Daarentegen wordt melanoom geassocieerd met zeldzame maar intense blootstelling aan de zon (denk aan een voorjaarsvakantie op een warme plaats).

Met andere woorden, dagelijkse, routinematige blootstelling aan de zon (zelfs op een bewolkte dag) is een risicofactor, net als wanneer je wat tijd op het strand of een zonnestudio doorbrengt, hoewel regelmatige blootstelling nauwer samenhangt met plaveiselcelkanker en zonnebaden met melanoom.

Environmental Chemicals

Blootstelling aan chemicaliën en andere stoffen thuis of op het werk kan het risico op huidkanker verhogen. Stoffen gekoppeld aan een verhoogd risico zijn onder andere:

• Arseen: van chronische opname in drinkwater (met name particuliere bronnen) en beroepsmatige blootstelling.
• Teer (zoals bij wegwerkers)
• Paraffins (was): Paraffines worden veel gebruikt in de automobielindustrie.
• Oplosmiddelen, vooral aromatische en gechloreerde oplosmiddelen (veel voorkomend voor metaalarbeiders en mensen die zijn blootgesteld aan drukinkten, ontvetters en reinigingsproducten)
• Vinylchloride (zoals in fabrieken die vinylproducten produceren)

Roken

Roken is geassocieerd met een verhoogd risico op plaveiselcelcarcinomen van de huid, maar niet met basaalcelcarcinomen. Uit een studie uit 2017 bleek dat het risico op basale celkanker bij rokers aanzienlijk lager was, maar dit kan te wijten zijn aan detectie-bias (de onderzoekers hebben mogelijk kankers gevonden die anders onopgemerkt zouden zijn gebleven in een persoon, niet in het onderzoek). In tegenstelling tot kankers zoals longkanker, daalt het risico op huidkanker bij ex-rokers tot dat van nooit-rokers na het stoppen met roken.

Voorwaarden en behandelingen

Er zijn een aantal huidaandoeningen die het risico op het ontwikkelen van huidkanker kunnen verhogen of die als precancerous worden beschouwd. Bovendien kunnen sommige behandelingsmethoden voor hen het risico op kanker verhogen. Sommige van deze voorwaarden zijn onder meer:

• Vorige huidkanker: degenen die een niet-melanoom huidkanker hebben gehad zijn ongeveer 10 keer meer kans dan gemiddeld om nog een van deze kankers te ontwikkelen. Degenen die een melanoom hebben gehad hebben drie keer meer kans om een ​​niet-melanoom huidkanker te ontwikkelen.
• Actinische keratose: Actinische keratosen (solaire keratosen) zijn zeer vaak voorkomende huidlaesies die verschijnen als ruwe, schilferige, wratachtige vlekken op de huid en die roze, rood of bruin kunnen zijn. Ze komen het meest voor in in de zon belichte delen van het lichaam. Actinische keratosen worden als precancereus beschouwd en sommige dermatologen denken zelfs dat dit een vroege vorm van plaveiselcelcarcinoom van de huid kan zijn. Men denkt dat 20 tot 40 procent van dit soort huidkanker op deze manier begint, en een beoordeling uit 2018 merkte dat precies op waar actinische keratosevormen kunnen duiden op de waarschijnlijkheid dat het gaat vrijkomen bij huidkanker. Aandachtspunten zijn de ruggen van de handen, de onderarmen, de benen en rond de ogen, lippen of neus. Mensen die veel actinische keratosen hebben, hebben ook een grotere kans om basaalcelcarcinoom of melanoom te ontwikkelen.
• Veel moedervlekken hebben (meer dan 50)
• Dysplastische moedervlekken (abnormale verschijnende moedervlekken)
• Congenitale melanocytische naevi: dit zijn grote moedervlekken die bij de geboorte aanwezig zijn en melanoom kan tot 10 procent van deze laesies ontwikkelen (vooral zeer grote naevi).
• Huid die een ernstige brandwond heeft opgelopen of ontstoken is

Psoraleen of ultraviolet (UV) therapie voor psoriasis of eczeem kan ook het risico op het ontwikkelen van een niet-melanoom huidkanker verhogen.

Evenzo kunnen niet-huidaandoeningen en behandelingen uw risico beïnvloeden. Deze kunnen zijn:

• Immuunsysteemdeficiënties, ofwel erfelijk of verworven (zoals met HIV / AIDS)
• Humane papillomavirus (HPV) -infecties: Sommige stammen van HPV kunnen bijdragen aan kanker in de weefsels van de genitaliën, anus en huid rond de vingernagels.
• Bepaalde medicijnen die de gevoeligheid van de zon verhogen (lichtgevoeligheid), waaronder een paar antibiotica, het geneesmiddel tegen hoge bloeddruk hydrochloorthiazide en sommige chemotherapie-medicatie
• Vorige bestralingstherapie voor kanker: het verhoogde risico is alleen aanwezig in de gebieden waar straling werd ontvangen.

Dieet

Hoewel specifieke voedingsmiddelen die het risico op huidkanker verhogen niet zijn geïdentificeerd, zijn er aanwijzingen dat sommige voedingsgewoonten worden geassocieerd met een lager risico op de ziekte. Een dieet met veel fruit en groenten kan het risico op huidkanker verminderen, vanwege de antioxidanten die aanwezig zijn in de fytochemicaliën (plantaardige chemicaliën) die in deze voedingsmiddelen worden aangetroffen.

Genetica

De invloed die genetica speelt bij de ontwikkeling van huidkanker kan variëren afhankelijk van het specifieke type. Het kan moeilijk zijn om risico's gerelateerd aan genetica en erfelijke eigenschappen, zoals huidtinten, te scheiden.

Identieke tweelingstudies suggereren dat bijna de helft van het risico van een persoon voor basale cel- en plaveiselcelcarcinomen wordt veroorzaakt door genetische factoren. Terwijl bekende erfelijke genmutaties slechts ongeveer 1 procent van de melanomen uitmaken, suggereerde een onderzoek uit 2016 dat tot 58 procent van het melanoomrisico gerelateerd is aan overerfde factoren.

Het is niet zeker hoeveel het hebben van een familiegeschiedenis van huidkanker het risico beïnvloedt, hoewel het duidelijk is dat er een verband is.In Zweden, een land dat een grote gegevensbank voor gezinskanker bijhoudt, bleek uit een grote studie dat het risico op plaveiselcelcarcinoom twee tot vier keer het gemiddelde was als een eerstegraads familielid (ouder, broer of zus of kind) huidkanker had. Een familiegeschiedenis van atypisch naevus syndroom verhoogt het risico op melanoom.

Er zijn verschillende erfelijke ziektebeelden die het risico verhogen van een persoon die huidkanker ontwikkelt. Enkele van de meest voorkomende zijn:

• Basaalcelcarcinomen: Mensen met het basaalcelernevus syndroom hebben een groter risico op het ontwikkelen van basaalcelcarcinomen (PTCH1- en PTCH2-genmutaties).
• Plaveiselcelcarcinomen (SCC): Het risico op SCC is verhoogd bij patiënten met xeroderma pigmentosum, oculocutaan albinisme, epidermolysis bullosa en Fanconi-anemie.
• Melanoom: een afwijking in tumor suppressor gen CDKN2A is verantwoordelijk voor maximaal 40 procent van familiale melanomen. Een aantal andere genmutaties zijn ook geassocieerd met melanoom, inclusief BRCA2 genmutaties.

Diagnose van huidkanker Was deze pagina nuttig? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Ananthaswamy HN. Zonlicht en huidkanker. Journal of Biomedicine and Biotechnology. 2001. 1 (2): 49.
• Dusingize, J., Olsen, C., Pandeva, N. et al. Sigaretten roken en de risico's van basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom. Journal of Investigational Dermatology. 2017, 137 (8): 1700-1708.
• Mucci, L., Hjelmborg, J., Harris, J. et al. Familiaal risico en erfelijkheid van kanker onder tweelingen in Scandinavische landen. JAMA. 315 (1): 68-76.
• National Cancer Institute. Genetica van huidkanker (PDQ) -Gezondheid professionele versie. Bijgewerkt op 22-02-2018.
• Ng, C., Yen, H., Hsiao, H. en S. Su. Fytochemicaliën bij huidkankerpreventie en -behandeling: een bijgewerkte beoordeling. International Journal of Molecular Sciences. 2018. 19 (4).pii: E941.
• Richard, M., Amici, J., Basset-Seguin, N. et al. Management van actinische keratose op specifieke lichaamslocaties bij patiënten met een hoog risico op carcinoomlaesies: deskundige consensus van het AKTeam van gespecialiseerde clinici. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology. 2018. 32 (3): 339-346.