HIV-tests: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Inhoudsopgave:
- Doel van de test
- Risico's en contra-indicaties
- Vóór de test
- Tijdens de test
- Na de test
- De resultaten interpreteren
HIV Test - Hoe werkt een HIV Test? (Oktober 2024)
Een HIV-test wordt gebruikt om te bepalen of u bent geïnfecteerd met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV). Hoewel de test gewoonlijk wordt uitgevoerd op een bloed- of speekselmonster, is in 2015 een nieuwere op urine gebaseerde test goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten. Hoewel zowel de point-of-care als de testmethoden thuis extreem nauwkeurig zijn als ze op de juiste manier worden gebruikt, ze kunnen een fout-negatief resultaat retourneren als je te snel test na een belichting.
Doel van de test
Er zijn naar schatting 1,2 miljoen mensen met HIV in de Verenigde Staten, van wie 25 procent nog niet gediagnosticeerd is. Elk jaar zijn nog eens 50.000 mensen besmet.
Als reactie hierop heeft de U.S. Preventive Services Task Force bijgewerkte richtlijnen uitgegeven waarin wordt geadviseerd dat elke Amerikaan tussen 15 en 65 hiv-tests ondergaan als onderdeel van een routine doktersbezoek, zoals een lichamelijk onderzoek. Testen wordt ook aanbevolen voor zwangere vrouwen om te voorkomen dat het virus van moeder op kind wordt doorgegeven.
Jaarlijkse of zelfs halfjaarlijkse tests kunnen worden geadviseerd voor mensen met een hoog risico op infectie, waaronder:
- Seksueel actieve homo- of biseksuele mannen
- Injecterende drugsgebruikers
- Mensen die seks ruilen voor geld
- Iedereen die risicovolle seks heeft, inclusief seks zonder condooms of seks met meerdere partners
Een HIV-test kan ook worden gegeven nadat men zich bewust wordt van de HIV-positieve status van een partner en tijdens een medische evaluatie na aanranding.
Typen en wat ze beoordelenEr zijn zowel indirecte als directe methoden voor HIV-detectie. Indirecte methoden detecteren het virus niet, maar eerder eiwitten, antilichamen genaamd, die door het immuunsysteem worden geproduceerd als reactie op het virus. Directe testmethoden detecteren ofwel antigenen (eiwitten op het oppervlak van het virus) of RNA (het genetische materiaal van het virus).Er zijn enkele testopties die variëren in snelheid, nauwkeurigheid en gebruiksgemak:
Elk positief resultaat - het voorlopige positieve - zou een tweede bevestigingstest vereisen om zeker te zijn dat de diagnose correct was. De enige uitzondering is de NAT, die wel moet worden bevestigd. Testnauwkeurigheid HIV-tests zijn zeer nauwkeurig als ze correct worden gebruikt. Bepaalde testmethoden zijn echter betrouwbaarder dan andere. Onjuiste monsterverzameling of -opslag kan ook de nauwkeurigheid van een test ondermijnen. Over het algemeen zijn point-of-care-tests nauwkeuriger dan thuisgebaseerde tests (gedeeltelijk als gevolg van een thuisgebruikersfout), terwijl bloedonderzoeken meestal nauwkeuriger zijn dan speeksel- of urinetests (vanwege de hogere concentraties HIV in bloed). Klinieken in de Verenigde Staten rapporteren een nauwkeurigheid van 98,5 procent bij gebruik van een antilichaamtest en een nauwkeurigheid van 99,9 procent als deze wordt gecombineerd met een bevestigingstest. Dit vertaalt zich in een fout-positief resultaat voor elke 250.000 tests. Nieuwere generatie testen beloven nog betere resultaten. At-home tests zijn veel minder gevoelig dan point-of-care tests en hebben misschien wel één vals-negatief per 12 tests, wat betekent dat de persoon een hiv-infectie heeft maar de test detecteert het niet. Bepaalde ziekten kunnen ook een vals-positief testresultaat activeren, wat betekent dat de test positief blijkt voor HIV terwijl de persoon niet daadwerkelijk is geïnfecteerd. Ziekten die een vals positief effect kunnen hebben, zijn syfilis, lupus en de ziekte van Lyme. Bevestigende tests zullen deze onjuiste bevindingen vrijwel altijd uitbannen. Er zijn geen contra-indicaties voor HIV-tests en er zijn weinig risico's. Als bloedafname vereist is, kunt u last krijgen van pijn, zwelling en blauwe plekken op de injectieplaats. Duizeligheid en infectie zijn ook mogelijk. Als u bang bent voor naalden of bloedig van bloed bent, adviseer dan vooraf de verpleegkundige of de flebotomist. Andere testopties zijn mogelijk beschikbaar. Bovendien, als u hemofilie heeft of bloedverdunners gebruikt, kan een vlindernaald voor kinderen worden gebruikt om het risico van bloeding te verminderen. De HIV-test vereist geen andere voorbereiding dan je bereidheid om de test te doen. Met dat gezegd zijnde, HIV blijft een hoogst gestigmatiseerde ziekte, en mensen vermijden vaak HIV testen uit vrees voor onthulling. Als u zich zorgen maakt over uw privacy, zoek dan een kliniek die u een vertrouwelijke test aanbiedt (waarbij uw naam alleen wordt gedeeld met uw zorgverzekeraar, uw verzekeringsmaatschappij en een overheidsinformatiebureau) of anonieme tests (waarbij uw naam wordt gedeeld zonder een). timing Timing is een belangrijk onderdeel van HIV-testen. Als u met HIV bent geïnfecteerd, zal er een periode van tijd zijn, de vensterperiode, wanneer de test geen nauwkeurig resultaat kan opleveren. Omdat HIV-testen over het algemeen antilichamen en / of antigenen detecteren, moet u wachten totdat uw lichaam voldoende van deze stoffen heeft aangemaakt om een positief resultaat op te wekken. Als u te vroeg test, krijgt u een fout-negatieve waarde. Zelfs met de NAT moet je wachten tot het virus is gerepliceerd naar detecteerbare niveaus. De vensterperiode kan variëren met de gebruikte test en varieert van maar liefst 55 dagen voor een thuistest tot zo weinig als zeven tot veertien dagen voor een NAT. Omdat detecteerbare niveaus per persoon kunnen verschillen, adviseren de meeste klinieken u om te worden getest op HIV na mogelijke blootstelling: De procedure zelf omvat drie stappen: pre-test counseling, de HIV-test en post-test counseling. Afhankelijk van de test die wordt uitgevoerd, kan het proces 30 minuten tot 45 minuten duren. Inloopcentra kunnen veel langer duren. Plaats HIV-tests zijn beschikbaar bij vele medische en volksgezondheidsfaciliteiten. Deze omvatten ziekenhuizen, klinieken, winkelapotheken, community-based HIV-organisaties, prenatale en gezinsplanningsklinieken, jeugd-drop-in centra, mobiele testlocaties en behandelcentra voor drugs en alcohol. Als u een testsite bij u in de buurt wilt vinden, gebruikt u de online locator die wordt aangeboden door het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services. Veel van de sites bieden inlooptesten. Anderen vereisen een afspraak. Eten en drinken Er zijn geen beperkingen wat betreft eten of drinken voor een HIV-test. Als u echter een orale test thuis gebruikt, moet u uw tanden niet poetsen of 30 minuten van tevoren mondspoeling gebruiken, omdat dit van invloed kan zijn op de resultaten. Wat mee te brengen Zelfs als u anonieme tests ondergaat, kan de faciliteit een door de overheid uitgegeven identiteitsbewijs vereisen om uw ingezetenschap te bevestigen. Bel van tevoren voor meer informatie. Je moet ook controleren of ze je verzekering accepteren, als je een plan hebt. Neem dan uw verzekeringskaart mee. U kunt ook overwegen iemand mee te nemen als u niet zeker weet hoe u op een positieve hiv-diagnose kunt reageren. Ondersteuning hebben kan erg belangrijk zijn. Kosten en ziektekostenverzekering De kosten van een HIV-test kunnen variëren van $ 20 tot $ 40 voor een niet-reactieve (negatieve) test en $ 90 tot $ 150 voor een bevestigde reactieve (positieve) test. De meeste verzekeringsplannen, waaronder Medicare en Medicaid, dekken de kosten volledig als onderdeel van de essentiële gezondheidsvoordelen van de Affordable Care Act. Een hiv-test thuis kan echter tussen de $ 25 en $ 50 kosten, terwijl de versies voor inkomende e-mail in prijs kunnen variëren van $ 50 tot $ 90. Het is belangrijk om op te merken dat, terwijl tests op het punt van zorg meestal door een verzekering worden gedekt, thuisapparatuur niet mogelijk is. Neem contact op met uw verzekeringsmaatschappij om uw voordelen in dit opzicht beter te begrijpen. Als u niet verzekerd bent, kunt u testsites met een lage tot geen kosten vinden via de GetTested-locator aangeboden door de Centers for Disease Control and Prevention. HIV Disclosure Laws Ongeacht of uw HIV-test anoniem of vertrouwelijk is, zal elk positief testresultaat worden gerapporteerd aan uw plaatselijke gezondheidsafdeling, die op zijn beurt de informatie zal vrijgeven - zonder uw naam - aan de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in Atlanta..De informatie wordt niet gedeeld met andere overheidsinstanties. Een positief resultaat kan ook worden gedeeld met uw verzekeringsmaatschappij en de arts die u naar de test heeft verwezen. Het kan niet worden gedeeld met een andere arts of instantie zonder uw uitdrukkelijke schriftelijke toestemming onder de Health Insurance Portability Accountability Act (HIPAA) van 1996. Veel staten en sommige steden hebben wetgeving voor het melden van partners, wat betekent dat uw zorgaanbieder wettelijk verplicht is om uw partner voor seks of naalden te vertellen als u positief test op HIV. Uw naam of persoonlijke informatie wordt niet gedeeld in de openbaarmaking. Als u getrouwd bent en positief test op HIV, moet u weten dat gezondheidsafdelingen die worden gefinancierd door het Ryan White HIV / AIDS-programma van de federale overheid, verplicht zijn om 'goede trouw'-inspanningen te leveren om gehuwde partners op de hoogte te stellen van het resultaat. De implementatie van deze vereiste varieert aanzienlijk. Andere Overwegingen Het is een vergissing te denken dat er niets is dat u kunt doen als u recentelijk bent blootgesteld aan HIV. Als u seks zonder condoom, gedeelde naalden of een andere vorm van risicovolle blootstelling heeft gehad, kunt u de infectie voorkomen door binnen 48 uur de profylaxe voor profylaxe na HIV (PEP) te starten. PEP omvat een 28 daagse kuur van twee of drie antiretrovirale geneesmiddelen, afhankelijk van de ernst van uw blootstelling. Gebruikt door gezondheidswerkers en in geval van verkrachting, kan de strategie uw risico op infectie met maar liefst 79 procent verminderen. Op de dag van de test, na registratie en bevestiging van uw verzekeringsinformatie, wordt u gevraagd een toestemmingsformulier te ondertekenen waarin wordt bevestigd dat uw testresultaten kunnen worden gedeeld met de relevante instanties en individuen zoals aangegeven door HIPAA. Neem contact op met de kantooradministratie als u een deel van het toestemmingsformulier niet begrijpt. Veel sites zullen u ook vragen om een vragenlijst in te vullen om wat achtergrondinformatie over u te krijgen, waaronder uw etniciteit, seksuele geaardheid, seksuele activiteit en middelengebruik, en of u eerder een HIV-test hebt gehad. Een deel van de informatie zal worden gebruikt voor vertrouwelijke rapportagedoeleinden; sommige om te helpen met counseling. Pre-Test Pre-test counseling wordt uitgevoerd in een privékamer met een gekwalificeerde gezondheidswerker. Tijdens de counseling wordt u mogelijk gevraagd naar de recente blootstelling, als die er was, en naar uw seksuele of recreatieve drugspraktijken. De vragen zijn niet bedoeld om je te beoordelen of in verlegenheid te brengen; in plaats daarvan helpen ze de vertrouwenspersoon om een beter inzicht te krijgen in uw persoonlijke risico op infectie. De counselor zal vervolgens uitleggen wat HIV en AIDS zijn, hoe de test wordt uitgevoerd, wat een vensterperiode is en wat een positief en negatief resultaat betekent. Als wordt vastgesteld dat u te vroeg test, kan de vertrouwenspersoon u vragen terug te komen wanneer de test waarschijnlijker is. Voel je vrij om elke vraag te stellen die je nodig hebt. Er is niet zoiets als een slechte vraag. Gedurende de test De testprocedure in een kliniek kan variëren, afhankelijk van het feit of u een snelle HIV-bloed- of orale test of een HIV-antilichaam bloed- of speekseltest uitvoert. (De urinetest, hoewel goedgekeurd, wordt zelden in een klinische setting gebruikt, deels omdat deze minder nauwkeurig is dan de andere tests.) Een snelle HIV-bloedtest wordt als volgt uitgevoerd: Een snelle HIV-orale test wordt als volgt uitgevoerd: Opmerking: als u een thuisset gebruikt, zal de gratis hulplijn voor hulplijnen die vermeld staat in de instructies van de test, u verder adviseren. Een HIV-antilichaambloedonderzoek wordt als volgt uitgevoerd: Een HIV-ELISA-speekseltest wordt als volgt uitgevoerd: Sommige mensen zullen je vertellen dat het moeilijkste deel van een HIV-test de test niet aflegt maar wacht op de resultaten. Dit geldt vooral als u een voorlopig positief resultaat hebt en een aantal dagen of langer moet wachten op de definitieve resultaten. Het wachten kan vaak pijnlijk zijn; zozeer zelfs dat maar liefst 15 mensen niet zullen terugkeren vanwege hun resultaten, volgens een studie gepubliceerd in de International Journal of STDs and AIDS. Er zijn verschillende dingen die je kunt doen om tijdens het wachten gecomponeerd te blijven: Als u niet in staat bent om het hoofd te bieden en niet iemand hebt om mee te praten, bel dan de 24-uurs gratis hiv-hotline in uw land voor een verwijzing naar een gekwalificeerde consulent bij u in de buurt. De tijd die het kost om uw resultaten te krijgen, kan variëren. Veel staten verplichten de testresultaten alleen persoonlijk af te leveren. Hoewel sommige staten artsen de mogelijkheid bieden om negatieve resultaten per telefoon te bezorgen, wordt de praktijk door de meeste gezondheidswerkers afgekeurd gezien het feit dat het niet voorziet in adequate posttest-counseling en het potentieel van een schending van de vertrouwelijkheid dat u bent geweest getest (iets dat u misschien niet wilt delen). HIV-testresultaten worden niet per post verzonden. Testresultaten worden als volgt geïnterpreteerd: Post-test counseling wordt altijd uitgevoerd, ongeacht uw testresultaten. Het doel van de counseling is tweevoudig: om u te helpen begrijpen wat de resultaten betekenen en om u de "wat is de volgende" informatie te bieden die u nodig hebt om veilig en gezond te blijven. Een positief HIV-testresultaat kan worden gedeeld met de CDC, uw verzekeringsmaatschappij of uw arts, of met bepaalde personen in overeenstemming met de regels die u hebt afgesproken vóór uw test. Als uw vertrouwelijkheid wordt geschonden, kunt u een klacht indienen bij het Department of Health and Human Service en juridische schadevergoeding eisen die wordt geboden door de wetgeving van uw land. Opvolgen Na ontvangst van een HIV-positieve diagnose, wordt u erop gewezen dat er behandelingsopties en ondersteunende systemen zijn om u te koppelen aan medische zorg. U kunt ook worden doorverwezen naar een zorgnavigator die u kan helpen met verwijzingen en alle financiële, emotionele, familie-, juridische of medicamenteuze behandelingsservices die u nodig hebt. Als je je overweldigd voelt, kun je een verzoek indienen om deze dingen op een andere dag te bespreken of de tijd gebruiken om zoveel vragen te stellen als je nodig hebt. Het onder ogen zien van een hiv-diagnose is een proces. Voel je niet gehaast. Als u echter klaar bent om door te gaan en de test werd uitgevoerd in een kliniek of ziekenhuis, wordt u mogelijk gevraagd aanvullende testen te ondergaan, een CD4-telling en virale belasting van HIV. Het aantal CD4-cellen meet het aantal immuuncellen (CD4 T-cellen) in uw bloed en helpt bepalen hoe sterk uw immuunsysteem is. De virale lading gebruikt een vergelijkbare technologie als de NAT en telt hoeveel virussen er in een microliter (μL) bloed zitten. Beide tests helpen om uw basislijnstatus vóór de behandeling vast te stellen en worden routinematig herhaald om uw respons op de therapie te beoordelen. Hiv-behandeling zou idealiter moeten worden gestart op het moment van diagnose. Genetische tests kunnen worden gebruikt om vast te stellen welke medicijnen voor u het best werken. De medicamenteuze behandeling zelf omvat meestal een eenmaal daagse dosis en kan, indien genomen zoals voorgeschreven, een normale kwaliteit van leven en een bijna normale levensverwachting garanderen. U zult doorlopende medische evaluaties ondergaan om uw toestand gedurende de rest van uw leven te bewaken, waarvan het schema door uw arts zal worden bepaald. Een positieve hiv-diagnose betekent niet hetzelfde als vroeger. Vooruitgang in HIV-therapie is van dien aard dat je nu een lang en gezond leven kunt leiden en nooit geconfronteerd zult worden met het vooruitzicht van een ernstige HIV-gerelateerde ziekte of AIDS. Een woord van heel goed Het ontvangen van een HIV-diagnose kan een levensveranderende gebeurtenis zijn en er is vaak geen manier om te weten hoe u op het nieuws zult reageren. Wat je reactie ook is, accepteer dat het normaal is. Sommige mensen kunnen zelfs een gevoel van opluchting ervaren dat ze zich niet langer hoeven af te vragen wat hun status is. Door uw hiv-status te kennen, kunt u een weloverwogen keuze maken over hoe u anderen tegen infecties en uzelf kunt beschermen tegen herbesmetting. Dit om niet te suggereren dat leven met HIV geen uitdaging is.Als je problemen hebt om ermee om te gaan, overweeg dan om lid te worden van een ondersteuningsgroep of om een-op-een-counseling te krijgen van een gekwalificeerde therapeut. Aan de andere kant, als u een extreme depressie of angst ervaart, vraag dan om een verwijzing naar een psychiater die mogelijk medicijnen en therapie kan bieden om u te helpen beter om te gaan.
Risico's en contra-indicaties
Vóór de test
Tijdens de test
Na de test
De resultaten interpreteren
Quadscherm: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Een Quad-screeningtest meet alfa-fetoproteïne (AFP), humaan choriongonadotrofine (HCG), oestriol en inhibine A om het risico op geboorteafwijkingen te schatten.
Sonography: Gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Sonography is een diagnostische medische test die gebruikmaakt van hoogfrequente geluidsgolven om af te kaatsen van structuren in het lichaam en een beeld te creëren.
SPECT-scan: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Een SPECT-scan ondergaan? Bekijk het gebruik, wat te verwachten tijdens en na de test, en hoe u de resultaten kunt interpreteren.