Waarom klinische remissie niet het doel is in IBD

Wat betekent het om remissie te hebben van de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa? Voor de meeste patiënten met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) en hun artsen is remissie het belangrijkste doel van de behandeling. Remissie kan ontstaan ​​na behandeling met medicijnen of na een operatie. In sommige gevallen kan het snel gebeuren, maar voor anderen kan het meer tijd kosten en een behandeling proberen met een of meer medicijnen en / of een operatie. Volgens de Crohn's en Colitis Foundation zal ongeveer 50% van de mensen met de ziekte van Crohn tijdens een typisch jaar in remissie zijn of een milde ziekte hebben en ongeveer 48% van de mensen met colitis ulcera zullen in remissie zijn.

Remissie begrijpen

De term remissie betekent verschillende dingen voor verschillende mensen, inclusief patiënten en artsen. Dit kan een klein probleem vormen als we het hebben over wat remissie betekent en hoe het kan worden bereikt. Gedurende vele jaren werden patiënten geacht in remissie te zijn als er weinig of geen symptomen van IBD waren. Dit betekende meestal dat symptomen zoals buikpijn, diarree of bloederige ontlasting aanzienlijk waren verminderd of volledig verdwenen.

Naarmate er meer over IBD wordt vernomen, wordt echter steeds meer begrepen dat remissie een breder concept is dan een vermindering van de symptomen. Voor patiënten zal beheersing van de symptomen de belangrijkste factor zijn bij het verbeteren van de kwaliteit van leven op de korte termijn. Er kunnen echter nog andere processen met de IBD aan de gang zijn, hoewel bepaalde symptomen, of zelfs alle symptomen, verdwenen zijn. Sommige patiënten kunnen nog steeds een IBD-ontsteking hebben, ook al voelen ze zich beter. Ontsteking is het teken van IBD dat mogelijk tot meer ernstige complicaties kan leiden.

Verschillende soorten remissie

Patiënten kunnen meer leren over hun IBD door een discussie te hebben over remissie bij een gastro-enteroloog. Er bestaat geen consensus over de exacte definitie van remissie bij IBD. Er zijn echter verschillende scoringsinstrumenten die artsen kunnen gebruiken om te bepalen of een patiënt remissie heeft bereikt. Verschillende gastro-enterologen en IBD-centra zullen de criteria gebruiken die zij het meest geschikt hebben gevonden, wat betekent dat het moeilijk kan zijn om vergelijkingen te maken.

Enkele van de verschillende soorten remissie zijn:

• Biochemische remissie: Laboratoriumtests uitgevoerd op het bloed of de ontlasting vertonen geen enkele kenmerkende symptomen van IBD.
• Klinische remissie: Wanneer de symptomen van IBD zijn verminderd tot het punt dat ze meestal afwezig of verdwenen zijn.
• Endoscopische remissie: Tijdens een test wordt geen ontsteking waargenomen waarbij de arts de bekleding van het spijsverteringskanaal kan zien, zoals een colonoscopie of een sigmoidoscopie.
• Histologische remissie: Dit type remissie omvat zowel endoscopische als klinische remissie. Wanneer biopsieën worden genomen en onderzocht, bijvoorbeeld tijdens een colonoscopie, wordt geen ontsteking waargenomen.
• Chirurgische remissie: Chirurgie kan ook een tijd van remissie bewerkstelligen voor sommige mensen met IBD, wanneer het resulteert in weinig of geen ontsteking of symptomen.

Waarom Klinische Remissie misschien niet genoeg is

Klinische remissie is zeker belangrijk voor patiënten omdat het betekent dat je je beter voelt. De symptomen van IBD die zo lastig kunnen zijn en ertoe leiden dat patiënten niet in staat zijn om te socialiseren of naar het werk of op school gaan, zijn meestal of volledig afwezig. Zelfs voor sommige artsen kan dit een eindpunt van de behandeling zijn, maar er wordt steeds meer begrepen dat remissie meer zou moeten omvatten dan het beheersen van symptomen. Het bereiken van wat 'diepe' remissie wordt genoemd, is nu het doel.

De reden hiervoor is dat zelfs in klinische remissie en als het leven normaal verloopt, de IBD nog steeds een ontsteking in het spijsverteringskanaal kan veroorzaken. Studies hebben aangetoond dat overal tussen 30% en 45% van de patiënten met colitis ulcerosa die in klinische remissie zijn, een ontsteking hebben die tijdens de endoscopie kan worden gevonden. Het probleem hiermee is dat de ontsteking de patiënt een verhoogd risico geeft op verschillende andere slechte resultaten. Deze resterende ontsteking gaat gepaard met een recidief van de colitis ulcerosa, een hoger risico op een operatie en meer langdurige problemen zoals een verhoogd risico op darmkanker.

Wat als er nog steeds ontsteking is?

Het hebben van weinig of geen symptomen is geweldig voor patiënten, maar het krijgen van diepe remissie die het beheersen van ontsteking omvat, is belangrijk voor de gezondheid op de lange termijn. Wanneer er nog steeds ontsteking in het spijsverteringsstelsel aanwezig is, kan een ander type behandeling nodig zijn. Het is van vitaal belang om samen met een gastro-enteroloog te bepalen welke behandeling nodig is om niet alleen door te gaan met de klinische remissie, maar ook om endoscopische remissie tot stand te brengen. Sommige patiënten kunnen het gevoel hebben dat het voldoende is om geen IBD-symptomen te hebben, maar een doel van de behandeling moet ook zijn dat de ontsteking verdwenen is. Er is meer kans op een goed resultaat op de lange termijn van de IBD wanneer endoscopie en biopsie aantonen dat er geen overgebleven ontsteking is in het spijsverteringsstelsel.

Een woord van heel goed

Naarmate artsen en wetenschappers slimmer worden over wat er gebeurt in het spijsverteringsstelsel van mensen met IBD, veranderen de definities van sommige termen. Remissie is zo'n term, omdat het vroeger een gebrek aan symptomen betekende, maar nu betekent zoveel meer. In feite is remissie nu opgesplitst in verschillende subcategorieën. Hoewel IBD-specialisten het niet noodzakelijk allemaal eens zijn over één enkele definitie van wat remissie is, wordt het geaccepteerd dat klinische remissie niet voldoende is voor patiënten. Mensen met IBD hebben niet alleen hun symptomen onder controle, maar ook de ontsteking die IBD veroorzaakt, om het risico op verschillende complicaties te verkleinen. Patiënten zijn slim over IBD en kunnen de nuances van de verschillende soorten remissie waarderen en hoe ze de endoscopische remissie kunnen bereiken die tot betere resultaten leidt.