Behandeling van obesitas hypoventilatie syndroom

Voor degenen die lijden aan obesitas-hypoventilatiesyndroom, is het van cruciaal belang om naar behandeling te zoeken. Omdat de aandoening ernstige en zelfs fatale gevolgen kan hebben, kan een vroege en agressieve interventie noodzakelijk blijken. Meer informatie over enkele van de mogelijke behandelingsopties voor het obesitas-hypoventilatiesyndroom en de doelen van deze behandelingen.

Behandelingsopties

De behandelingsopties voor obesitas-hypoventilatiesyndroom (OHS) kunnen worden onderverdeeld in het aanpakken van de twee belangrijkste kenmerken van de aandoening: gewichtsverlies en ademhalingsondersteuning.

Gewichtsverlies

Zoals de naam al aangeeft, is obesitas een belangrijke oorzaak van de stoornis. Als substantieel gewichtsverlies kan worden bereikt, wordt verlichting verkregen. Dit kan worden bereikt door middel van een dieet en lichaamsbeweging, maar meer dan 100 kilo gewichtsverlies kan nodig zijn. Omdat snel gewichtsverlies gevaarlijk kan zijn, wordt aanbevolen dat mensen dit doen onder toezicht van hun arts. Voedingsdeskundigen kunnen nuttige hulp bieden bij het maken van gedragsveranderingen. Helaas is het niet mogelijk om de precieze hoeveelheid gewicht te voorspellen die verloren moet gaan voor een individu om OHS te genezen.

Momenteel worden afslankmedicijnen niet aanbevolen om obesitas bij OHS te beheersen.

Aangezien dieet en lichaamsbeweging mogelijk geen blijvende effecten hebben op het verminderen van het gewicht, kan het nodig zijn om naar chirurgische opties zoals maagomleidingschirurgie te gaan. Deze procedures bij mensen met overgewicht en slaapapneu hebben verhoogde risico's. In het bijzonder kan de luchtweg instorten onder de anesthesie die wordt gebruikt voor chirurgie en kan het herstel ingewikkeld zijn.

Het wordt aanbevolen om bariatrische chirurgie te reserveren voor mensen met een body mass index (BMI) groter dan 35 en geen andere medische aandoeningen die het chirurgische risico vergroten. Het is nuttig om voor en na de operatie een slaaponderzoek te laten doen, polysomnogram genaamd, om de voordelen van de procedure te controleren. Aangezien het gewichtsverlies over een periode van maanden optreedt, kan het nodig zijn om tijdens deze periode met andere behandelingen de ademhaling te ondersteunen.

Ademhaling Ondersteuning

De steunpilaar van de behandeling in OHS is het bieden van ademhalingsondersteuning, vaak door het gebruik van continue positieve luchtwegdruk (CPAP) of bilevel. Deze apparaten genereren een onder druk staande luchtstroom die ervoor kan zorgen dat de bovenste luchtwegen niet bezwijken tijdens de slaap.

Als OHS betrekking heeft op een probleem met ademhalen, kan zuurstof dan worden gebruikt om het te behandelen? Aanvullende zuurstoftherapie kan worden toegevoegd als er sprake is van een onderliggende longaandoening zoals COPD, maar deze is zelf ontoereikend. In feite kan het gebruik van zuurstof alleen in OHS de ademhaling zelfs onderdrukken.

In ernstige gevallen kan het nodig zijn om een ​​tracheotomie uit te voeren. Deze procedure omvat het inbrengen van een kleine plastic beademingsslang aan de voorzijde van de keel. Dit omzeilt de bovenste luchtweg, die vatbaar is voor instorting of obstructie bij mensen met OHS. Hoewel een tracheostomie effectief is, zijn er problemen verbonden aan het gebruik ervan. Het kan moeilijk zijn om je aan te passen aan de verandering, vooral als het invloed heeft op spraak. Bronchitis kan ook vaker voorkomen. In het algemeen wordt het, gezien de andere behandelingsopties, nu zelden gebruikt.

Het is ook noodzakelijk om alcohol en bepaalde medicijnen te vermijden die uw ademvermogen onderdrukken. Mogelijke boosdoeners zijn voorgeschreven medicijnen, zoals benzodiazepines, opiaten en barbituraten. U moet uw medicijnen samen met uw arts bekijken om er zeker van te zijn dat geen van beide uw risico's verhoogt.

Doelen van de behandeling

Uiteindelijk is het doel van elke behandeling bij obesitas-hypoventilatiesyndroom het corrigeren van de onderliggende problemen die bijdragen aan de ziekte. De disfunctionele ademhaling die de ziekte kenmerkt, leidt tot een onbalans in de chemische niveaus van het bloed. Wanneer koolstofdioxide niet op de juiste manier kan worden verwijderd, neemt het gehalte ervan toe en wordt het bloed zuurder. Dit veroorzaakt een aantal veranderingen in het lichaam die negatieve gevolgen kunnen hebben.

De behandeling kan dalingen in de zuurstofverzadiging van uw bloed voorkomen, een verhoogde hoeveelheid rode bloedcellen, erythrocytose genaamd, en hartfalen (ook bekend als cor pulmonale). Gewichtsverlies normaliseert het zuurstof- en koolstofdioxidegehalte. Het gebruik van CPAP of bilevel, evenals andere maatregelen, voorkomen eveneens deze gevolgen.

Uiteindelijk wordt slaap minder gefragmenteerd en dit verbetert overmatige slaperigheid overdag. Dit resulteert in een verbeterde kwaliteit van leven, wat het doel is van elke geslaagde medische behandeling.