Migraine testen met craniosacraaltherapie

Migraine is nog steeds een van de meest raadselachtige en problematische omstandigheden waarmee Amerikanen vandaag geconfronteerd worden. Ongeveer 20 procent van de Amerikaanse bevolking lijdt aan migraine met pijn variërend van matig tot slopend.

Nog verontrustender is de variabiliteit van behandelmethoden, waarvan sommige goed werken voor sommige individuen, maar niet zo goed voor anderen. Om deze reden zullen mensen zich vaak richten op aanvullende therapieën om te helpen bij de traditionele behandeling van migraine.

Huidige behandelingsopties

Traditionele behandelingen voor migraine zijn meestal gericht op preventieve medicijnen zoals topiramaat, natriumvalproaat, propranolol en metoprolol, die elk verschillende werkingsmechanismen bieden. Andere behandelingsmogelijkheden zijn acupunctuur, chiropractische manipulatie, fysiotherapie, massage en zelfs chirurgisch geïmplanteerde neurostimulatoren voor chronische hardnekkige migraine.

De succespercentages van deze behandelingen kunnen aanzienlijk variëren, omdat de onderliggende oorzaak van migraine nog steeds onbekend is. Als zodanig zijn behandelingen meestal gericht op het vermijden van mogelijke triggers (stress, vermoeidheid, bepaald voedsel) en het verlichten van de onmiddellijke symptomen van migraine.

Craniosacrale therapie voor migraine

Deelnemen aan de gelederen van alternatieve behandelingen is een techniek die bekend staat als craniosacrale therapie (CST). De techniek werd in de jaren zeventig ontwikkeld door Dr. John Upledger, een osteopathische beoefenaar en mede-oprichter van het Upledger Instituut in Florida.

CST is een vorm van lichttherapie waarbij een beoefenaar nauwelijks last heeft van de ruggengraat, schedel en bekken onder de veronderstelling dat het de stroom hersenvocht kan manipuleren en reguleren en kan helpen in wat Upledger 'primaire ademhaling' noemt.

Beoefenaars van CST betogen dat deze vloeistoffen druk uitoefenen op de schedel en kleine, ritmische bewegingen van de schedelbeenderen veroorzaken. Aangenomen wordt dat door lichtjes aanrakende delen van het lichaam een ​​arts deze bewegingen kan detecteren en selectief de druk kan verlichten om onevenwichtigheden te corrigeren en verlichting te bieden voor de stress en spanning die migraine kunnen veroorzaken.

Hoe Cranio-Sacraal Therapie wordt uitgevoerd

Craniosacrale therapie wordt uitgevoerd op volledig beklede personen. Sessies duren van 45 minuten tot meer dan een uur. Met behulp van lichte aanraking (wat Upledger beschrijft als "niet meer dan het gewicht van een nikkel"), zal de arts het ritme van het hersenvocht "monitoren" om mogelijke beperkingen en onevenwichtigheden te detecteren.

De therapeut zal dan handmatige technieken gebruiken om deze probleemgebieden "vrij te maken", waardoor onnodige druk op de hersenen en het ruggenmerg wordt verlicht. Door dit te doen, wordt CST verondersteld om de ernst van migraine te voorkomen of te verminderen, evenals andere gezondheidsaandoeningen zoals fibromyalgie, scoliose en autisme.

Kritiek

Hoewel craniosacrale therapie is beschreven als nuttig voor het verlichten van stress en spanningen, is er geen betrouwbaar bewijs dat het één van de therapeutische voordelen biedt die het suggereert.

In een systematisch overzicht van 2012 van klinische studies werd gekeken naar zes gerandomiseerde studies waarin de voordelen van CST werden onderzocht. De studie was zeer kritisch over het lage kwaliteit ontwerp van veel van de studies die voldeden aan de criteria voor opname, waaronder een die betrekking had op gezonde proefpersonen. Het rapport eindigde met de conclusie dat er geen bewijs was dat CST enige therapeutische voordelen bood.

De American Cancer Society, in haar eigen review van de CST, ondersteunde die conclusies, en verklaarde dat het wetenschappelijk bewijs de beweringen dat CST effectief was bij de behandeling van een ziekte niet ondersteunde.

Osteopatische behandelaars zijn niet minder kritisch geweest. Al in 1999 werd een studie gepubliceerd in het tijdschrift Complementaire therapieën in de geneeskunde concludeerde dat het bewijsmateriaal dat CST ondersteunde 'laag cijfer' was en dat 'een kritische beoordeling onvoldoende bewijs vond om craniosacrale therapie te ondersteunen'.