Wat u moet weten over een Frank Breech Baby

Thuis: 23 jaar Luc Bomans - een overzicht (December 2024)

Wanneer het tijd is voor bevalling en bevalling, wordt het deel van de baby dat de arts voelt in de buurt van het geboortekanaal het presenterende deel genoemd. Het is het deel van het lichaam van de baby dat het eerst wordt geboren. Meestal is het hoofd van de baby het presenterende deel (vertexpresentatie). Maar in een klein aantal leveringen worden eerst de voeten of voeten van een baby geboren. Wanneer de billen of voeten in een positie zijn om als eerste naar buiten te komen, wordt dit een stuitligging genoemd.

Stuitligging presentaties komen vaker voor bij vroeggeboorte dan bij voldragen geboorten. Naarmate de zwangerschap aanhoudt, is de kans groter dat de baby zal draaien en de kop naar beneden zal vallen wanneer het tijd is voor bevalling. Dus, als een zwangerschap dichter bij elkaar komt, daalt de kans op een stuitligging.

Vóór de 28e week van de zwangerschap is ongeveer 20-25 procent van de baby's in de stuitligging.
Tegen de 34e week van de zwangerschap zullen de meeste baby's draaien en zal ongeveer 5-7 procent stuitligging zijn.
Op de lange termijn is slechts 3-4 procent van de baby's (3 of 4 van de 100 geboortes) in de problemen.

De Frank Breech Baby

Een openhartige stuitligging is de meest voorkomende stuitligging, vooral wanneer een baby op volledige termijn wordt geboren. Van de 3-4 procent van de geboorten in de stuitligging zijn baby's 50-70 procent van de tijd in een openhartige positie. Een oprechte stuitligging is wanneer de onderkant van de baby naar beneden is, maar zijn benen rechtop staan met zijn voeten dichtbij zijn hoofd. Het presenterende deel is de billen.

Andere stuitliggingpresentaties omvatten:

Volledige stuitligging: Wanneer een baby in de volledige stuitligging zit, is zijn billen naar beneden, maar zijn knieën zijn gebogen, dus zijn voeten zijn ook naar beneden bij zijn billen. Het presenterende deel is niet alleen de onderkant maar ook beide voeten. Bij levering is ongeveer 10 procent van de stuitliggers in een volledige stuitligging.

Incomplete of Footling Breech: Een kulas is wanneer de benen van de baby worden uitgestrekt en recht naar beneden wijzen. In plaats van de onderkant is het presenterende deel één voet (één voet) of beide voeten (een dubbele voet). Ongeveer 25 procent van de stuitbevallingen is onvolledig.

Hoe te vertellen of je baby stuitliggend is

Naarmate uw zwangerschap vordert, zal uw arts u onderzoeken en de positie van uw baby in de gaten houden. Je zou zelfs in staat zijn om zelf te bedenken waar je baby in je baarmoeder ligt. Hier zijn enkele van de technieken die u en uw arts kunnen gebruiken om te vertellen op welke manier uw baby wordt geconfronteerd.

Je kunt voelen waar je baby je in schopt. De baby trapt met zijn benen, dus afhankelijk van waar je de trappen voelt, kun je zijn algemene positie bepalen. Als je de schoppen in je onderste bekken voelt, dan heeft de baby nog niet zijn hoofd naar beneden gekeerd. Maar als de schoppen omhoog zijn in de richting van je ribben en de bovenkant van je baarmoeder, dan is het hoofd van de baby waarschijnlijk naar beneden gericht.
De arts of verpleegkundige die u tijdens uw prenatale bezoeken onderzoekt, controleert de positie van uw baby door te palperen of uw buik te voelen om het hoofd, de rug en de bodem van de baby te vinden.
Luisteren naar de hartslag van de baby is een andere manier om te vertellen waar uw baby zich in uw baarmoeder bevindt. Door de locatie van de hartslag te bepalen, kan de arts een beter beeld krijgen van de positie van de baby.
Een echografie biedt de beste informatie. Het toont u en uw zorgteam een foto van de baby en zijn exacte positie in uw baarmoeder. Als uw baby in stuitligging is, kan de echografie bepalen in welk type stuitligging uw baby zich bevindt, zoals frank of volledig.
Tijdens de bevalling kan de arts zien of de baby stuitligging heeft door een bekkenonderzoek uit te voeren. Ze zal kunnen voelen of het hoofd van de baby of zijn achterste en voeten in het geboortekanaal zitten.

Oorzaken

De grootte van de baby, hoeveel vruchtwater er in de baarmoeder zit en de hoeveelheid ruimte in de baarmoeder zijn allemaal factoren die kunnen bijdragen aan het vermogen van de baby om zich te verplaatsen. Dit zijn enkele redenen waarom een baby in stuitligging kan zijn:

Een te vroeg geboren baby is kleiner en heeft meer ruimte in de baarmoeder om zich te verplaatsen. De meest voorkomende reden voor een stuitligging is prematuriteit.
Als u zwanger bent van een tweeling of meer, hebben de baby's minder ruimte in de baarmoeder om zich te verplaatsen en komen ze in de positie voor het naar beneden gaan.
Baarmoederkwesties zoals vleesbomen of een hartvormige baarmoeder kunnen het vermogen van de baby om zichzelf te winden in de weg kunnen zitten.
Als de navelstreng erg kort is, kan de baby mogelijk niet bewegen en zich omdraaien.
Te veel vruchtwater geeft de baby de mogelijkheid om vrij rond te bewegen in de baarmoeder. Naarmate hij ouder wordt, kan hij mogelijk nog steeds omkeren en keren. Te weinig vruchtwater kan ervoor zorgen dat de baby niet naar beneden kan gaan wanneer hij dichter bij de voldragen zwangerschap komt.
Wanneer de placenta laag is en de gehele of een deel van de baarmoederhals bedekt, wordt dit de placenta previa genoemd. Omdat de placenta ruimte op de bodem van de baarmoeder inneemt, wordt het moeilijk voor de baby om te draaien.
Sommige aangeboren afwijkingen kunnen van invloed zijn op het vermogen van de baby om naar beneden te gaan. Deze voorwaarden zijn meestal niet verrassend bij aflevering, omdat ze meestal tijdens echografie worden gezien tijdens echoscopisch onderzoek.

Dit zijn slechts enkele mogelijke oorzaken. Er wordt ook gedacht dat andere dingen bijdragen aan een stuitligging. Natuurlijk is de reden soms niet bekend.

behandelingen

Vrouwen gebruiken verschillende technieken om hun stuitligging te veranderen. Van yoga en chiropractische aanpassingen tot muziek en oefeningen, er zijn genoeg dingen die je kunt doen om te proberen je baby naar de top te laten gaan voor de bevalling.

Een van de manieren waarop uw arts u kan helpen is door een procedure uit te voeren, de zogeheten externe cephalic-versie (ECV). Als er geen complicaties zijn in uw zwangerschap en de baby zich nog niet op eigen kracht heeft opgeworpen tegen de 36e of 37e week, kan uw arts proberen de baby te wenden met behulp van deze procedure. ECV werkt ongeveer 60 procent van de tijd. Als het succesvol is, zijn uw kansen om een keizersnede te hebben veel lager.

complicaties

De meeste baby's die in stuitligging geboren zijn, zijn gezond. Maar wanneer een baby in de openhartige stuitligging of een stuitligging zit, is er meer kans dat bevalling en bevalling moeilijk kan zijn. Enkele van de complicaties van een geboorte van een stuitligging zijn:

Navelstreng Verzakking Tijdens een vaginale stuitbevalling is er een kans dat de navelstreng door de baarmoederhals naar beneden komt voordat de baby wordt geboren. Als de baby door het geboortekanaal komt, kunnen zijn lichaam en hoofd op het snoer drukken en de toevoer van bloed en zuurstof afsnijden die het snoer draagt. Het kan van invloed zijn op de hartslag van de baby en de stroom van zuurstof en bloed naar de hersenen van de baby. Het gevaar van een verzakt koord is groter bij een stuitligging en een volledige stuitligging. Het risico is minder wanneer de baby in de openhartige stuitligging staat.

Hoofd beklemming: Het hoofd van de baby kan vastlopen tijdens de bevalling als het lichaam van de baby wordt geboren voordat de baarmoederhals volledig verwijdt. Deze situatie is gevaarlijk omdat het hoofd tegen de navelstreng kan drukken en asfyxie of een gebrek aan zuurstof kan veroorzaken. Hoofdopsluiting komt vaker voor bij voortijdige bevallingen omdat het hoofd van de baby meestal groter is dan het lichaam.

Lichamelijke letsels van de baby: Het risico op verwonding van de baby is hoger wanneer de baby in stuitligging is in vergelijking met wanneer de baby niet stuitliggend is. Preemies hebben meer kans hun hoofd en schedel te verwonden. Blauwe plekken, gebroken botten en ontwrichte gewrichten kunnen ook voorkomen, afhankelijk van de positie van de baby tijdens de geboorte.

Lichamelijke letsels van moeder: De vaginale bevalling van een stuitligging kan een episiotomie en het gebruik van een tang omvatten die letsel aan het genitale gebied kan veroorzaken. Stuitligging is een van de redenen voor een keizersnede. Een keizersnede is een operatie met anesthesie. Naast de chirurgische incisie kan een moeder pijn, infectie, bloedingen of andere complicaties ervaren.

De levering van een Frank Breech Baby

Veel baby's keren naar de hoofdpositie voordat de bevalling begint. Als uw kind echter nog steeds stuitligging heeft wanneer het tijd is om te bevallen, moeten u en uw arts beslissen over het type geboorte. Als er geen andere complicaties zijn, kan een baby in de openhartige stuitligging vaginaal worden toegediend als:

De baby is minstens 36 weken oud.
De baby is niet te groot of te klein.
Je hebt eerder vaginaal geleverd.
De grootte van je bekken is groot genoeg.
Het hoofd van de baby bevindt zich in de juiste positie (gebogen).
Het zorgteam heeft ervaring met stuitbevallingen.
Er is continue bewaking van de baby.
Noodhulpmiddelen zijn beschikbaar.

Als er complicaties optreden tijdens de bevalling, hebt u mogelijk nog steeds een noodcoupon nodig.

Waar mogelijk is de standaardkeuze om elke stuitligging die voortijdig of in nood verkeert te bevrijden via een keizersnede. En aangezien vaginale bevallingen, zelfs wanneer aan alle bovenstaande criteria is voldaan, een hoger risico op een moeilijk geboorte- en geboorteverlies met zich meebrengen, geven de meeste artsen de voorkeur aan het leveren van alle stuitliggingpresentaties per c-sectie.