Inzicht in bewustzijn met wetenschap

De term bewustzijn is een van die dingen die vanzelfsprekend lijkt totdat je het echt probeert te definiëren. Veel mensen gebruiken de term anders. Psychologen bedoelen niet noodzakelijk hetzelfde als ze zeggen "bewustzijn" zoals wanneer een Vedische yogi het zegt. Gedeeltelijk vanwege de moeilijkheid om het eens te worden over wat het woord betekent, is bewustzijn een ongrijpbaar fenomeen om te begrijpen.

Zoals zoveel andere dingen in het leven, kan bewustzijn het best worden begrepen wanneer het verloren is. Door verschillende oorzaken van verminderd bewustzijn te bestuderen, kunnen neurologen bepalen welke structuren en chemicaliën van de hersenen belangrijk zijn om alert te blijven en zich bewust te zijn van uw omgeving.

Neurologen vinden het soms nuttig om bewustzijn te verdelen in twee verschillende componenten. De zogenaamde inhoud van het bewustzijn bestaat bijvoorbeeld uit neurologische netwerken die sensaties, beweging, geheugen en emotie beheren. De opwinding of het niveau van bewustzijn, aan de andere kant, bestaat meer uit hoe alert je bent (je bent bijvoorbeeld wakker of niet), je vermogen om op dingen te letten (bijvoorbeeld of je dit nog steeds leest), en hoe bewust je bent van dingen uw omgeving (bijvoorbeeld of u weet waar en wanneer u bent).

Het Reticular Activating System

De hersenstam is ongeveer net zo groot als je duim, maar hij bevat veel essentiële structuren om te ademen, te bewegen en wakker en alert te blijven. Neurotransmitters, zoals norepinephrine, worden door de hersenstam afgegeven aan bijna elk ander deel van de hersenen, wat de hersenactiviteit stimuleert.

Een van de belangrijkste gebieden om wakker te blijven is het reticulaire activeringssysteem (RAS) in de hersenstam. Het reticulaire activeringssysteem ontvangt signalen van vele andere delen van de hersenen, waaronder sensatiepaden van het ruggenmerg (zodat u wordt gewekt als u zich ongemakkelijk voelt). De RAS stuurt ook stimulerende signalen naar veel gebieden in de rest van de hersenen. De RAS 'praat bijvoorbeeld' met de basale voorhersenen, die dan stimulerende signalen door de hersenschors doorsturen. De basale voorhersenen zijn zowel actief tijdens het waken als tijdens het dromen.

De hypothalamus

De RAS stuurt ook signalen naar de hypothalamus, die functies zoals de hartslag regelt en ook helpt om wakker te blijven door histamine af te geven. De meeste histamine bevindt zich buiten de hersenen, waar het een rol speelt bij allergische reacties en immuunresponsen. Relatief recent werden neuronen die histamine bevatten ook in de hersenen gevonden, wat helpt de alertheid te behouden. Dit is de reden waarom het nemen van antihistaminica zoals Benadryl kan leiden tot slaperigheid.

De Thalamus

De RAS communiceert ook met de thalamus. De thalamus speelt niet alleen een rol bij het handhaven van de normale alertheid, maar dient ook als een relay-station voor de sensorische informatie die de hersenschors nadert en beveelt beweging terug van de hersenstam naar het lichaam. Als de thalamus geen sensorische informatie doorgeeft aan de cortex, zoals een pinprick aan de voet, is de persoon zich er niet van bewust dat er überhaupt iets is gebeurd.

De hersenschors

De hersenschors bedekt het oppervlak van de hersenen en is waar een grote hoeveelheid informatie wordt verwerkt. Verschillende delen van de hersenschors controleren taal, geheugen en zelfs je persoonlijkheid. Hoewel alleen beschadiging van een deel van de hersenschors niet tot bewustzijnsverlies kan leiden, kan dit leiden tot verlies van bewustzijn van een deel van uw omgeving.

Veel mensen die een beroerte of ander letsel in hun rechter pariëtale kwab hebben, verliezen bijvoorbeeld het bewustzijn van de linkerkant van hun externe omgeving, een symptoom dat bekend staat als verwaarlozing. Als u wordt gevraagd een klok of kamer te tekenen, tekenen ze alleen het gedeelte aan de rechterkant. In extreme gevallen herkennen mensen met verwaarlozing hun linkerhand niet eens, en als de hand voor hen wordt opgehouden, kunnen ze beweren dat ze van iemand anders zijn. Dit is een soort verlies van bewustzijnsinhoud, hoewel de persoon volledig wakker blijft.

Bewustzijn verliezen

Als veel verschillende delen van de hersenschors gewond zijn, of als een persoon een letsel aan zijn thalamus of hersenstam doormaakt, kan de persoon in coma raken. Een coma is een extreem bewustzijnsverlies waardoor het onmogelijk is iemand wakker te schudden. Veel verschillende dingen kunnen een coma veroorzaken en de kans op herstel varieert.

De studie van bewustzijn is erg complex. Bewustzijn hangt af van de integratie van verschillende onderling verbonden netwerken in het zenuwstelsel. Een volledig begrip van bewustzijn is op zijn best ongrijpbaar. Bovendien, terwijl we het hebben over een paar delen van de hersenen die betrokken zijn bij iemands niveau van bewustzijn of alertheid, moet ook worden erkend dat bewustzijn minder een "off-on" -schakelaar is dan een "dimmer" -schakelaar met veel verschillende tinten. Gezonde mensen passeren elke dag en nacht deze bewustzijnsschaduwen.

Het begrijpen van het bewustzijnsniveau van diegenen die niet kunnen reageren vanwege een neurologische ziekte, kan bijzonder uitdagend zijn.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• bronnen:
• Jerome B. Posner en Fred Plum. Plum en Posner's diagnose van Stupor en Coma. New York: Oxford University Press, 2007.
• Hal Blumenfeld, Neuro-anatomie via klinische gevallen. Sunderland: Sinauer Associates Publishers 2002