Werkt HIV-behandeling als preventie?
Inhoudsopgave:
- Researchdoorbraak Beschouwd als een Game Changer
- Bewijs ter ondersteuning van TasP
- Uitdagingen bij de implementatie
- Bewijs ter ondersteuning van TasP
- Een woord van heel goed
HIV en aids: Oorzaken, symptomen, behandeling, overdracht, preventie (Oktober 2024)
HIV-behandeling als preventie (TasP) is een evidence-based strategie waarbij personen met een niet-detecteerbare virale last het virus veel minder waarschijnlijk aan een niet-geïnfecteerde seksuele partner doorgeven.
Hoewel TasP aanvankelijk werd gezien als een middel om het individuele risico te verminderen toen het concept voor het eerst werd geïntroduceerd in 2006, was het pas in 2010 dat uit het HTPN 052-onderzoek bleek dat het kon worden geïmplementeerd als een op de bevolking gebaseerd preventietool.
Researchdoorbraak Beschouwd als een Game Changer
De HTPN 052-studie, waarin de invloed van antiretrovirale therapie (ART) op transmissiesnelheden in serodiscordante heteroseksuele paren werd bestudeerd, werd bijna vier jaar eerder gestopt toen werd aangetoond dat patiënten die behandeld werden 96% minder kans hadden om hun partners te infecteren dan deelnemers die 't.
De resultaten van het onderzoek leidden ertoe dat velen speculeerden of TasP ook de verspreiding van HIV zou kunnen vertragen, zo niet helemaal zou stoppen, door de zogenaamde "virale lading van de gemeenschap" te verminderen. In theorie, door de gemiddelde virale lading binnen een geïnfecteerde populatie te verlagen, zou HIV-transmissie uiteindelijk zo zeldzaam worden dat de epidemie op zijn weg zou blijven.
Bewijs ter ondersteuning van TasP
Vóór de introductie van antiretrovirale middelen van de nieuwere generatie, werd TasP als ondenkbaar beschouwd vanwege de hoge niveaus van toxiciteiten en virale suppressiesnelheden die slechts rond de 80 procent bleven hangen, zelfs voor degenen met een perfecte therapietrouw.
Het beeld is de afgelopen jaren grotendeels veranderd, met de introductie van effectievere, goedkopere medicijnen. Zelfs in zwaar getroffen landen zoals Zuid-Afrika heeft de beschikbaarheid van laaggeprijsde generieke geneesmiddelen (zo weinig als $ 10 per maand) het concept dichterbij gebracht.
Hoewel al deze feiten erop wijzen dat TasP een essentieel onderdeel is van een op individuele gevallen gebaseerde preventiestrategie, betekent dit dan noodzakelijkerwijs dat het op een op de bevolking gebaseerde schaal zou zijn?
Uitdagingen bij de implementatie
Vanaf het begin was het duidelijk dat er een aantal strategische hindernissen te overwinnen zouden zijn als TasP haalbaar zou zijn:
- Het zou een hoog bereik van hiv-tests en -behandeling vereisen, vooral in gemeenschappen met weinig te hoge prevalentie. In de VS zijn maar liefst één op de vijf mensen met hiv volledig onbekend met hun status. Als reactie hierop beveelt de Amerikaanse Prevention Services Task Force nu het eenmalige testen aan van alle Amerikanen van 15 tot 65 jaar als onderdeel van het bezoek van een routinedokter.
- Het zou een intensivering van de follow-up van bestaande patiënten vereisen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is slechts 44 procent van de Amerikanen met HIV gerelateerd aan medische zorg. Onderzoek suggereert dat de angst voor onthulling en het ontbreken van HIV-specifieke zorg een van de redenen is dat zoveel vertraagde behandeling tot het optreden van symptomatische ziekte.
- Het zou de middelen vergen om de op de bevolking gebaseerde therapietrouw te waarborgen, waarvan het succes zeer variabel en moeilijk te voorspellen is. Volgens de CDC, van HIV-positieve mensen die momenteel in behandeling zijn, kan bijna één op vier niet de noodzakelijke therapietrouw aanhouden om volledige virale onderdrukking te bereiken.
- Ten slotte worden de implementatiekosten als een groot obstakel gezien, vooral omdat de wereldwijde HIV-financiering nog steeds aanzienlijk wordt verlaagd.
Bewijs ter ondersteuning van TasP
De stad San Francisco kan het dichtst in de buurt komen van een proof of concept voor TasP. Met homoseksuele en biseksuele mannen die bijna 90 procent van de geïnfecteerde bevolking van de stad uitmaken, heeft een consistente, doelgerichte interventie geresulteerd in een laag percentage niet-gediagnosticeerde gevallen. De brede verspreiding van ART heeft direct geleid tot een daling van 33 procent in nieuwe infecties van 2006 tot 2008.In 2010 resulteerde de introductie van universele behandeling bij diagnose in een zesvoudige toename van het aantal mensen dat in staat was om volledige virale onderdrukking te behouden.
Maar de meesten zijn het erover eens dat San Francisco een unieke dynamiek heeft voor andere HIV-populaties. Er is nog onvoldoende bewijs om te ondersteunen of TasP infectierisico's elders op dezelfde manier zal verminderen.
In feite heeft een onderzoek uit 2015 van de University of North Carolina gesuggereerd dat de werkelijke effectiviteit van TasP in bepaalde sleutelpopulaties tekort kan schieten. In het onderzoek, dat van 2006 tot 2012 naar 4.916 serodiscordante koppels in de provincie Henan in China keek, werd de invloed van ART op transmissiesnelheden onderzocht in een populatie waar consistent condoomgebruik relatief hoog was (63 procent) en de frequentie van seksueel overdraagbare aandoeningen en buitenechtelijke seks was extreem laag (respectievelijk 0,04 en 0,07 procent).
Volgens de studie was 80 procent van de HIV-positieve partners, die allemaal aan het begin van de proef werden behandeld, in 2012 op ART geplaatst. In die tijd was de daling van de nieuwe infectie gecorreleerd met een algehele reductie in risico van ongeveer 48 procent.
Naarmate de studie vorderde en er meer HIV-positieve partners op ART werden geplaatst, leken bovendien de tarieven nog verder te dalen. Van 2009 tot 2012 verminderde het consistente gebruik van ART het hiv-risico met ongeveer 67 procent, bijna drie keer wat werd gezien van 2006 tot 2009 toen het slechts 32 procent was.
Een woord van heel goed
Hoe overtuigend deze resultaten ook zijn, het is belangrijk op te merken dat TasP op individuele basis nooit als een op zichzelf staande strategie is beschouwd, zelfs niet bij toegewijde, serodiscordante koppels. Het was nooit bedoeld als vervanging van condooms of als gratis licentie om veiligere sekspraktijken op te geven.
Met dat gezegd zijnde, blijven de doelstellingen van de strategie sterk. Dit geldt vooral voor paren die kinderen of personen met een hoog risico op infectie willen hebben. In dergelijke gevallen kan pre-expositieprofylaxe (PrEP) ook worden voorgeschreven om de HIV-negatieve partner verder te beschermen. Samen kunnen TasP en PrEP het infectierisico tot bijna verwaarloosbare snelheid verminderen.
Bespreek altijd deze opties met uw arts voordat u aan een dergelijke strategie begint.
Hoe Afrin neusspray werkt als een kortetermijn-decongestivum
Wat is Afrin neusspray? Leer hoe dit medicijn helpt als een decongestivum met verkoudheid en hoe overmatig gebruik kan leiden tot verslaving en rebound congestie.
Wat te doen als Time-out niet werkt
Time-outs kunnen een effectieve manier zijn om kinderen te disciplineren, maar als het niet voor u werkt, zijn hier enkele strategieën om te proberen.
5 dingen die kunnen helpen als de epiduraal niet werkt
Terwijl een ruggenprik je een goede pijnverlichting moet geven tijdens de bevalling, heb je een back-upplan voor het geval de ruggenprik niet werkt?