Milde cognitieve stoornissen ten opzichte van de ziekte van Alzheimer

Milde cognitieve stoornissen (MCI) is een achteruitgang in de cognitie, inclusief concentratie, communicatie, geheugen en oriëntatie. Deze dalingen kunnen ook van invloed zijn op het vermogen van een persoon om activiteiten van het dagelijks leven (ADL's) uit te voeren in gebieden als aankleden, baden en eten.

Overzicht

Naar schatting heeft ongeveer 20 procent van de mensen boven de 70 jaar MCI. Over het algemeen nemen mensen naarmate ze ouder worden meer kans op het ontwikkelen van zowel MCI als de ziekte van Alzheimer.

MCI wordt vaak gezien als de periode tussen normale cognitie en wanneer de ziekte van Alzheimer zich ontwikkelt. Anderen beschouwen het als een echte vroege fase van Alzheimer, hoewel niet iedereen met MCI de ziekte van Alzheimer zal krijgen.

De definitie van MCI is voortdurend geëvolueerd. In de eerste richtlijnen voor een diagnose van MCI was het enige gebied dat een persoon kon aantonen dat er sprake was van stoornissen in het geheugen. Alle andere cognitieve functies moesten intact blijven.

De definitie werd vervolgens herzien en toegestaan ​​voor problemen in andere cognitieve gebieden, zoals redeneren en oordelen. Een persoon moest echter goed blijven functioneren in het dagelijks leven; als de activiteiten van het dagelijks leven werden beïnvloed, zou de diagnose waarschijnlijk dementie zijn, of specifiek, de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer.

Een groep onderzoekers vond dat deze definitie niet altijd paste bij wat ze vonden in hun evaluaties van degenen die de diagnose MCI hadden, omdat veel mensen met MCI in hun onderzoek inderdaad een functionele beperking vertoonden.

Daarom heeft een team van de Alzheimer's Association en National Institutes of Aging in 2012 een andere herziene definitie van MCI aanbevolen. Deze zorgde voor een lichte beperking van de dagelijkse activiteiten in aanvulling op de cognitieve uitdagingen zoals hierboven beschreven. Hoewel het meer flexibiliteit biedt en wellicht nauwkeuriger is, vervaagt de herziene definitie ook de grens tussen MCI en Alzheimer.

Bijgevolg hebben sommigen de term aanbevolen MCI vanwege AD (Ziekte van Alzheimer) worden gebruikt, tenzij het duidelijk is dat de symptomen van MCI gerelateerd zijn aan andere potentieel reversibele oorzaken, zoals normale druk hydrocefalus of vitamine B12-tekort.

Oorzaken

De oorzaak van MCI is onbekend. Het lijkt erop dat er vergelijkbare risicofactoren zijn voor de ziekte van Alzheimer, zoals leeftijd, opleidingsniveau en bepaalde hersen / lichaamsgezondheidsfactoren zoals beroerte, diabetes, cholesterol, hartgezondheid en bloeddruk.

Vooruitgang tot dementie

Mensen met MCI lopen een hoger risico om over te gaan naar de ziekte van Alzheimer; echter, ondanks dit risico doet niet iedereen het. Eén studie toonde aan dat na een diagnose van MCI 40 procent van de mensen een tijd lang 'terugging' (dat wil zeggen, hun cognitieve vermogens weer normaal waren), hoewel ze binnen vijf jaar significant meer kans hadden om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen in vergelijking met degenen die nooit had MCI.

Hoe MCI verschilt van de ziekte van Alzheimer

Symptomen van de ziekte van Alzheimer beginnen meestal met MCI.MCI verwijst naar relatief kleine stoornissen in denkprocessen en geheugen, terwijl Alzheimer een specifieke ziekte is waarbij geheugen en functioneren in de loop van de tijd aanzienlijk blijven dalen.

Sommige onderzoekers willen MCI eenvoudig identificeren als een heel vroeg stadium van de ziekte van Alzheimer, vooral omdat studies veranderingen hebben aangetoond in de hersenen van mensen met MCI die vergelijkbaar zijn met die van Alzheimer. Omdat sommige mensen met de diagnose MCI echter niet blijven weigeren of andere symptomen van dementie vertonen, is deze definitie onwaarschijnlijk.

MCI versus normale geheugenveranderingen

Naarmate mensen ouder worden, is het normaal dat ze enkele sporadische gaten in het geheugen ervaren, zoals het niet kunnen onthouden van iemands naam die ze een tijdje niet hebben gezien of waar ze hun favoriete pen neerzetten. Een periodieke vertraging bij het kunnen openen van herinneringen is ook typerend naarmate we ouder worden.

Wat niet normaal is, en mensen naar een MCI-diagnose stuurt, is de ervaring van extra zorgen op het gebied van taal, beoordelingsvermogen en probleemoplossing, of wanneer het geheugenverlies meer is dan slechts een enkele keer. Personen met normale leeftijdgerelateerde geheugenveranderingen hebben minder kans op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer dan diegenen die al met MCI zijn gediagnosticeerd.

Behandeling

Er is momenteel geen medicatie goedgekeurd voor de behandeling van MCI. Sommige artsen kiezen ervoor om donepezil (Aricept) voor te schrijven, omdat het is onderzocht als een behandeling voor MCI en dat heeft enig voordeel opgeleverd.

Andere artsen adviseren algemene strategieën voor risicoreductie, vergelijkbaar met wat wordt aanbevolen voor de ziekte van Alzheimer, waaronder het handhaven van gezonde eetgewoonten, fysieke activiteit, een actief brein en regelmatige sociale interactie.

Een woord van heel goed

Hoewel het normaal is om je ongerust te voelen als je enkele van de symptomen van MCI in jezelf ziet, is het belangrijk om je arts te raadplegen voor een evaluatie, omdat sommige cognitieve problemen minstens gedeeltelijk reversibel zijn met de juiste behandeling. Het is ook mogelijk dat de afspraak van uw arts enige zekerheid biedt dat u gewoon een normaal, op leeftijd gerelateerd geheugenverlies ervaart.

Het is belangrijk om te onthouden dat, terwijl sommige mensen met MCI uiteindelijk de ziekte van Alzheimer ontwikkelen, anderen dat niet doen. Sommige mensen met MCI functioneren zelfs redelijk goed en blijven vele jaren stabiel.